Ξεσηκωμός!

Ο φόβος και η υποταγή δεν πρέπει να έχουν θέση πλέον σε κανένα εργατικό σπίτι, σε καμιά λαϊκή οικογένεια. Ισα ίσα που - αν επικρατήσουν - θα σφίξει περισσότερο η θηλιά σε κάθε εργαζόμενο, άνεργο, νέο, συνταξιούχο, μικρομαγαζάτορα. Ο λαϊκός ξεσηκωμός, η οργάνωση όλων σε «μια γροθιά» είναι τώρα όρος επιβίωσης. Ανάμεσα στις αλυσίδες της υποταγής και στα όπλα του αγώνα η απάντηση των εργατοϋπαλλήλων, κάθε λαϊκού ανθρώπου να έρθει μυριόστομη και σαρωτική: Δεν παραδινόμαστε! Οργανωνόμαστε και αντεπιτιθέμεθα!

«

Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται», έγραφε ο Μπρεχτ για να δείξει τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και ιδιαίτερα του καπιταλισμού σε κρίση. Η επίθεση στη ζωή και στο βιοτικό επίπεδο όλων αυτών που παράγουν τα πάντα με τα χέρια και το μυαλό τους φέρνει σε κάθε σπίτι την πείνα, το κρύο, το σκοτάδι, την εξαθλίωση. Για να γίνει πάμφθηνος ο εργάτης και να μεγαλώνει το κέρδος του καπιταλιστή. Για να μεγαλώσει η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των επιχειρήσεων, ώστε να δίνουν «δουλειές». Θα ανεχτούμε τα παιδιά να λιποθυμούν υποσιτισμένα στα σχολεία, οι άρρωστοι να πεθαίνουν σπίτι τους ή στις πόρτες των νοσοκομείων, οι εργάτες, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι να θρέφονται από συσσίτια, οι οικογένειες να ζουν με χαρτζιλίκια που θα πηγαίνουν ολόκληρα στους φόρους, στα δάνεια και στα χαράτσια; Τι νόημα έχουν αυτές οι θυσίες; Για να μοιράζουν ψίχουλα οι επιχειρηματίες και το κράτος τους;

Για το λαό η χρεοκοπία είναι ανεξέλεγκτη. Εχει ξεκινήσει από καιρό και θα είναι ασταμάτητη. Τώρα κανένας δεν μπορεί να πει «δεν ξέρω». Δεν μπορεί να είναι μόνος του. Η οργάνωση στον τόπο δουλειάς και στη γειτονιά πρέπει να γίνει στάση ζωής και δύναμη πάλης. Η οργάνωση θα δώσει πνοή αισιοδοξίας, θα πολλαπλασιάσει τη δύναμη του καθένα που σήμερα νιώθει φοβισμένος, ανήμπορος και μόνος και θα τη μετατρέψει σε ανατρεπτικό ποτάμι που θα σαρώσει τους εκμεταλλευτές και τις κυβερνήσεις τους. Ο περήφανος μονόδρομος για τα λαϊκά στρώματα είναι η οργάνωση και πάλη με περιεχόμενο τις σύγχρονες ανάγκες. Και αυτές οι ανάγκες για δουλειά με δικαιώματα, για δωρεάν δημόσια Υγεία και Παιδεία αναβαθμισμένη και απαλλαγμένη από επιχειρηματίες, για φάρμακα και θεραπεία για όλους, για λιγότερη δουλειά, για στέγη, για αξιοπρεπή ζωή μπορούν να ικανοποιηθούν μόνο με ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία.

Σήμερα προέχει ο σκληρός πολύμορφος αγώνας για να παρεμποδιστεί η ψήφιση και η εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων, που δεν αφήνουν τίποτα όρθιο. Ο αγώνας αυτός θα δυναμώνει και θα έχει αποτελέσματα, όσο οι εργαζόμενοι στρέφονται ως παραγωγοί του τεράστιου πλούτου απέναντι στους ληστές του ιδρώτα τους: Τους μεγαλοεργοδότες και το κράτος τους, την ΕΕ και όλα τα στηρίγματά τους σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο. Το μεγάλο ζητούμενο σήμερα είναι κάθε λαϊκός άνθρωπος να παλεύει ώστε να πληρώσει η πλουτοκρατία, να μην αναγνωρίσει κανένα χρέος. Η δράση της εργατικής τάξης, των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων μπορεί να ανατρέψει την κυβέρνηση, να ανοίξει το δρόμο για την εργατική, λαϊκή εξουσία, ώστε οι εργαζόμενοι να γίνουν «αφέντες» του πλούτου και του τόπου τους, απαλλαγμένοι από τα παράσιτα της κοινωνίας. Με αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους.