 |
Το συγκεκριμένο επιχείρημα βέβαια δε στέκει σε καμιά λογική και προκαλεί την νοημοσύνη του λαού. Οπως και ο ισχυρισμός ότι στην Ελλάδα, η επίθεση στα εργασιακά και άλλα δικαιώματα, γίνεται στη βάση σχεδίου των ισχυρότερων οικονομικά χωρών, προκειμένου να την αποπέμψουν από την Ευρωζώνη. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, πώς δικαιολογεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το γεγονός ότι σε
όλες τις χώρες της ΕΕ, με ή χωρίς μνημόνια, όπως η Ιταλία, η Βρετανία, η Γαλλία, προωθούνται μέτρα ανάλογα με αυτά που παίρνονται στην Ελλάδα;
Το ερώτημα είναι ρητορικό. Βάση των αντεργατικών ανατροπών είναι η ίδια η στρατηγική της ΕΕ, που στόχο έχει να κάνει διαρκώς φθηνότερη την εργατική δύναμη για τα μονοπώλιά της, προκειμένου αυτά να γίνουν πιο ανταγωνιστικά σε παγκόσμιο επίπεδο. Τρανή απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι στην Γερμανία, την ατμομηχανή της καπιταλιστικής ΕΕ, πάνω από 7 εκατ. εργαζόμενοι απασχολούνται με μισθούς πείνας των 400 ευρώ και η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι με αυτά και με άλλα μέτρα πέτυχε υψηλή ανταγωνιστικότητα για τα γερμανικά μονοπώλια.
Ακόμα πιο πέρα: Το «Σύμφωνο για το Ευρώ», που πρόσφατα συνυπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση, προβλέπει διαρκή παρακολούθηση του λεγόμενου «μισθολογικού κόστους» στο εσωτερικό της ΕΕ και την προσαρμογή του σε αυτό που έχουν ανταγωνίστριες καπιταλιστικές οικονομίες, τόσο αυτές που συνορεύουν με κράτη μέλη της Ευρωένωσης, όσο και με τις ανερχόμενες καπιταλιστικές οικονομίες της Κίνας, της Βραζιλίας, της Ρωσίας και πάει λέγοντας. Δηλαδή, στρατηγική της ΕΕ είναι η διαρκής μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και όχι οι υψηλοί μισθοί, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος, συν τοις άλλοις, καλούσε την κυβέρνηση να αποδεχτεί το Σύμφωνο για το Ευρώ, με «αντάλλαγμα» ένα ευνοϊκότερο για τα ντόπια μονοπώλια κούρεμα του χρέους.
Λεονταρίζει σε ΕΕ και πλουτοκρατία
Στην ίδια ομιλία του στη Βουλή, ο Αλ. Τσίπρας είπε και κάτι ακόμα, απευθυνόμενος στον υπουργό Εργασίας: «Λοιπόν
εγώ, εκ μέρους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θέλω να
πιστεύω και της πλειοψηφίας πια της ελληνικής κοινωνίας, μία δέσμευση
μπορώ να δώσω σε εσάς, στον υπουργό και σε όλη την ΕΕ. Οτι αργά ή
γρήγορα στη χώρα μας θα υπάρξει μια νέα κυβέρνηση με λαϊκή εντολή, με
στόχο τη λαϊκή εξουσία, που όχι μόνο δε θα τηρήσει αυτές τις δεσμεύσεις,
που είναι καταφανώς εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος, αλλά θα τα
ξηλώσει ένα - ένα αυτά τα μέτρα. Θα ξηλώσει ένα - ένα τα μέτρα που
καταδικάζουν στη φτώχεια τον ελληνικό λαό, θα ξηλώσει ένα - ένα τα μέτρα
που έχουν σαν μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων
της πλουτοκρατίας».Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Τις αυταπάτες που καλλιεργεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο λαό, ότι αρκεί μια εκλογική αναμέτρηση και η ανάδειξη μιας «προοδευτικής» κυβέρνησης, για να αλλάξουν τα πράγματα προς όφελός του; Μια τέτοια κυβέρνηση, ανεξάρτητα από τις προθέσεις της, τίποτα δεν πρόκειται να κάνει, όσο τα μονοπώλια κρατούν τα κλειδιά της παραγωγής και η χώρα παραμένει δεσμευμένη στην ΕΕ. Ο Τσίπρας ρίχνει ένα πυροτέχνημα για να καλλιεργήσει προσδοκίες, χωρίς όμως να λέει στο λαό ότι η αθέτηση των δεσμεύσεων προς την ΕΕ σημαίνει και την άμεση εκδίωξη της Ελλάδας από αυτή, πράγμα το οποίο ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαιώνει πως δε θέλει με τίποτα.
Αρα, κοροϊδεύει το λαό όταν λέει ότι μια κυβέρνηση μπορεί να ασκεί φιλολαϊκή πολιτική και ταυτόχρονα η οικονομία να παραμένει καπιταλιστική και η χώρα μέσα στην ιμπεριαλιστική ΕΕ. Ακόμα και το παραμικρό περιθώριο ελιγμού να υπήρχε, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι βέβαιος ότι θα το είχαν ήδη αξιοποιήσει τα αστικά κόμματα που τώρα κυβερνούν και τα οποία έχουν κάθε λόγο να εκτονώσουν και με τέτοιους τρόπους την πίεση στο αστικό πολιτικό σύστημα. Οσο για τους λεονταρισμούς απέναντι στην πλουτοκρατία, ας αφήσει τα «σάπια» ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αφού δεν διαθέτει στρατηγική σύγκρουσης μαζί της, αλλά αντίθετα εύχεται για καπιταλιστική ανάπτυξη, δηλαδή προς όφελος των μονοπωλίων.
Εκεί όμως που δίνει πραγματικά τα ρέστα του ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, είναι η λαθροχειρία που επιχειρεί, χρησιμοποιώντας τον όρο «λαϊκή εξουσία». Προσπαθεί χυδαία να συνδέσει τον όρο με την κυβέρνηση που επιδιώκει, για να νοθεύσει το περιεχόμενο της λαϊκής εξουσίας, που είναι η κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και η κοινωνικοποίησή τους. Κάτι τέτοιο, είναι φανερό ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δε το θέλει, αλλά το πολεμάει κιόλας. Οπως το πολεμούν οι άλλες οπορτουνιστικές δυνάμεις με τις οποίες συνεργάζεται, μαζί και τα αστικά κόμματα.
Καμιά λαϊκή εξουσία δε θέλει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και καμιά λαϊκή εξουσία δεν μπορεί να είναι η προοπτική μιας κυβέρνησης που αναγνωρίζει την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και κηρύττει πίστη στην ιμπεριαλιστική ΕΕ. Είναι σκόπιμη η χρήση αυτού του όρου από τους οπορτουνιστές, επειδή ξέρουν ότι σαν στρατηγικός στόχος πάλης που προβάλλει το ΚΚΕ, έχει αυξημένο κύρος και επιρροή στα λαϊκά στρώματα. Γι' αυτό ο Τσίπρας χρησιμοποιεί συνειδητά τον όρο, με τη φρούδα ελπίδα ότι θα τον νοθεύσει, θα τον εκφυλίσει.
Στην εξαθλίωση από «άλλο δρόμο»
Απόδειξη των παραπάνω, είναι και τα όσα είπε την Παρασκευή στη ΝΕΤ ο βουλευτής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης: «Θα
προσπαθήσουμε να διαμορφώσουμε μια συμμαχία της ευρύτερης αριστεράς και
των υπόλοιπων αντιμνημονιακών προοδευτικών δυνάμεων (...) για να
διεκδικήσουμε ρεαλιστικούς στόχους (...) Διαπραγμάτευση δεν έγινε (...)
Δεν είναι επιλογή μας η επιστροφή της Ελλάδας σε μια περίκλειστη
αντίληψη, όπου μόνοι μας θα λύσουμε όλα τα προβλήματα (...) Δεν είναι
επιλογή μας η επιστροφή στη δραχμή (...) Καθήκον της αριστεράς, κι εμείς
θα το επιδιώξουμε, είναι η κατάθεση ρεαλιστικού, κοστολογημένου
προγράμματος για τα επόμενα 5 χρόνια που θα απαιτεί θυσίες, θα έχει
δυσκολίες για την ανασύνταξη αυτού του τόπου».Κυνική ομολογία ότι η πρόταση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι διαχειριστική, στα ίδια ακριβώς πλαίσια που κινούνται σήμερα τα αστικά κόμματα. Τι λέει ο Παπαδημούλης; Οτι αν κυβερνήσει το αυτοαποκαλούμενο «προοδευτικό» σχήμα που προπαγανδίζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις, θα συνεννοηθεί με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους δανειστές για όλες τις «εκκρεμότητες», παρουσιάζοντας ένα «ρεαλιστικό, κοστολογημένο πρόγραμμα για τα επόμενα πέντε χρόνια». Ομολογούν μάλιστα ότι το πρόγραμμα αυτό περιέχει μέτρα, αφού λένε ότι «απαιτεί θυσίες». Αλλά, θα παζαρέψουν κι αυτοί για το πόσα θα χάσει ο λαός, στο όνομα του να αποπληρωθεί το χρέος. Κι όλα αυτά, με στρατηγικό στόχο να μείνει η χώρα στο ευρώ.
Το πράγμα μιλάει από μόνο του. Αν εκλεγεί μια τέτοια κυβέρνηση που λέει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, θα οδηγήσει το λαό στον ίδιο πάτο που τον οδηγεί σήμερα η αστική πολιτική, αλλά από «άλλο» δρόμο. Τα «κοστολογημένα» προγράμματά τους θα κριθούν κι αυτά σε συνεδριάσεις με την τρόικα, το IFF, το Γιούρογκρουπ, τις Συνόδους Κορυφής, γιατί αυτό προϋποθέτει η παραμονή της χώρας στην ΕΕ. Τα προγράμματά τους θα περιέχουν σκληρά μέτρα, όπως αυτά που σήμερα σκάνε στο σβέρκο του λαού, με τη διαφορά ότι το περιτύλιγμα θα είναι «προοδευτικό». Ο λαός έχει πείρα από τέτοιες κυβερνήσεις σε άλλα καπιταλιστικά κράτη, όπου πέρασαν τα πιο βάρβαρα μέτρα για λογαριασμό του κεφαλαίου και καθήλωσαν το εργατικό - λαϊκό κίνημα, δίνοντας ανάσα στην πλουτοκρατία.
Το πόσο «φιλολαϊκές» και «ριζοσπαστικές» είναι οι προτάσεις που αναμασά ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται και από το γεγονός ότι τις ίδιες προτάσεις καταθέτουν μερίδες της πλουτοκρατίας, ακόμα και κυρίαρχες στην ΕΕ. Τα ίδια όμως λέει εσχάτως και ο ΛΑ.Ο.Σ., ο οποίος, για την αποπληρωμή του χρέους, προτείνει «πέντε χρόνια περίοδο χάριτος και ετήσιες δόσεις των 10 δισεκατομμυρίων, με επιτόκιο όσο δανείζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με 1%». Το ίδιο ζητάει και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, προτείνοντας τριετή αναστολή στην αποπληρωμή του χρέους και απευθείας δανεισμό από την ΕΚΤ, με το επιτόκιο που δανείζει στις εθνικές τράπεζες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου