Π.Α.ΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ-Ο «καλός δάσκαλος» και οι κωλοτούμπες του «Μετώπου Δράσης..»

Είναι αξιοσημείωτο γεγονός το πόσο γρήγορα διαδέχθηκε τις αντιμνημονιακές κορώνες και την αντιδεξιά ρητορεία που ανέπτυσσε το «Μέτωπο Δράσης και Αλληλεγγύης Εκπαιδευτικών», τόσο προεκλογικά πολύ δε περισσότερο κατά τις συνεδριάσεις συγκρότησης του ΔΣ της ΕΛΜΕ, η ιδεολογική και πολιτική ταύτισή τους με την "επάρατο" δεξιά. Με την ικανότητα  του Χουντίνι απέδρασαν από τις εκκλήσεις τους για ενότητα των αριστερών δυνάμεων και προσέγγισαν  αυτούς με τους οποίους χρόνια τώρα συμπορεύονται στο συνδικαλιστικό κίνημα και σε πολλές περιπτώσεις και σε κεντρικά ζητήματα, ταυτίζονται.   Ταύτιση που τους οδήγησε να απευθύνουν κοινό κάλεσμα προς γονείς και μαθητές, αλλά και όλους τους κατοίκους της πόλης, όχι απλά σε μια κινητοποίηση, αλλά να εκθέτουν , μέσα από την επιστολή τους αυτή, την ιδεολογική τους προσέγγιση, την κοινότητα των επιχειρημάτων και σαν κατάληξη την έκκληση σε πολιτικές πρακτικές που θα πρέπει να μας υποψιάσουν.

   Απέδειξαν με την στάση τους αυτή πόσο δημαγωγική και κενή περιεχομένου είναι η εκστρατεία τους  περί ενότητας της αριστεράς. Μιας ενότητας χωρίς αρχές ετοιμοθάνατης απ’ τη γέννησή της που ο μόνος λόγος περιφοράς της  στον πολιτικό αυλόγυρο είναι να εμποδίσει τις κινούμενες, κάτω απ΄ το βάρος της κρίσης, μάζες να έρθουν σε επαφή με την μόνη ανατρεπτική , ριζοσπαστική δύναμη στο μαζικό κίνημα, το ΠΑΜΕ.

   Αν μη τι άλλο, επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο τρόπο το πόσο επικίνδυνες είναι για το κίνημα, για την ανάπτυξή του, οι δυνάμεις του οπορτουνισμού, ανεξάρτητα από τον αυτοπροσδιορισμό τους.

   Δεν είναι του παρόντος να απαντήσουμε σημείο προς σημείο στα αστήρικτα ιδεολογήματά τους με τα οποία βομβαρδίζουν τον αναγνώστη μαθητή, συνάδελφο, γονέα. Εξάλλου το ταξικό κίνημα από την αρχή έδωσε την μάχη, για να μην ριζώσουν αντιλήψεις περί κατοχής , περί χρέους, νόμιμου και παράνομου, περί ανίκανων κυβερνήσεων που πρέπει να τις διαδεχθούν κάποιοι νέοι, ικανοί μάγοι.

    Απέρριψε απ΄ την πρώτη στιγμή τα περί κρίσης χρέους, όταν άλλοι μιλούσαν για καζινοκαπιταλισμούς. Αποδείξαμε ότι πρόκειται για κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και όχι της όποιας μορφής διαχείρισής του. Κρίση υπερπαραγωγής σύμφυτης με τον καπιταλισμό, κρίσης βαθιάς,  αξεπέραστης με διαχειριστικές ασπιρίνες. Η ίδια η ζωή μάς επιβεβαίωσε.  

    Σήμερα όλο και περισσότεροι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το υπαρκτό δίλημμα,  ή θα σκύψουμε το κεφάλι και θα πτωχεύσουμε, για να σωθούν τα μονοπώλια ή θα οργανωθούμε σ΄ ένα πλατύ ταξικό ποτάμι και θα τους ανατρέψουμε.

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.

   Ακριβώς την συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας της ανατροπής του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος έρχονται να εμποδίσουν οι του «Μετώπου Δράσης και Αλληλεγγύης  Εκπαιδευτικών»  με τους συνυπογράφοντες της ΝΔ στο ΔΣ της ΕΛΜΕ. Για  αυτό μας καλούν να στραφούμε ενάντια στο μνημόνιο, τις κακές κυβερνήσεις , την τρόικα αλλά κουβέντα για τον καπιταλισμό. Μας καλούν να χτυπάμε το σαμάρι, τους διαχειριστές, και όχι τον γάιδαρο, το σύστημα.  Να ρίξουμε μερικά άσφαιρα στον αέρα και όχι να πολεμήσουμε την αιτία του προβλήματος.

Να είναι σίγουροι ότι το ταξικό κίνημα δεν έχει ταμπού με τις μορφές πάλης αρκεί να αντιστοιχούν στο επίπεδο ανάπτυξής του.

Καλούμε κάθε συνάδελφο κάθε μαθητή κάθε γονέα να μην εγκλωβιστεί στα ψευτοδιλήμματα της κυβέρνησης και των «αριστερούτσικων» απολογητών του συστήματος.

Μόνο η συστράτευση με το ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, για αποδέσμευση από την ΕΕ, για μονομερή διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία,  μπορεί να  ξεπεράσει την κρίση προς όφελος του λαού. Κάθε τι άλλο ενισχύει τα μονοπώλια και τις τράπεζες σε βάρος μας.       

Πρέβεζα Φλεβάρης 2012