Κάθε θεομπαίχτης στον πάγκο του

Μέχρι χτες κάθε θεομπαίχτης μπορούσε να μιλά ακίνδυνα κάτω από το φως των προβολέων της αστικής τάξης, μπορούσε να γράφει περισπούδαστα άρθρα στο απυρόβλητο του γραφείου του.

Από σήμερα, καθένας κρίνεται στην πράξη, στο δρόμο.

Σήμερα μετράμε αυτούς που από τα χαράματα δίνουν μάχη στις πύλες των εργοστασίων. Μετράμε κι αυτούς που έκαναν τα πάντα για να υπονομεύσουν τον αγώνα των εργατών.

***

Στα κανάλια πανηγυρίζουν!

Εχουν δέσει το θήραμα στο στύλο και χορεύουν για τη νίκη τους.

Οι μέχρι σήμερα συσχετισμοί τούς το επιτρέπουν. Εχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι.

Αυτό πρέπει να αλλάξει. Για να πάψουν να λένε πως είναι αναγκαίος ο πάτος. Για να μην μπορούν να ξεπλυθούν σε καμιά κάλπη. Γιατί αυτό που είναι ανάγκη τους, σημαίνει πιο ισχυρά δεσμά για τους εργάτες. Γιατί αυτό που είναι πρόβλημά τους πρέπει να γίνει ο ζωντανός εφιάλτης τους. Να μην μπορούν όχι απλά να κυβερνήσουν, αλλά να μην τους δοθεί καν η δυνατότητα να εμφανιστούν και πάλι αναβαπτισμένοι στη λαϊκή ψήφο.

***

Αυτό είναι καθήκον - υποχρέωση κάθε εργάτη ό,τι κι αν ψήφισε ως χτες. Τώρα έχει μπροστά του όλον το λογαριασμό. Τώρα, είναι υποχρεωμένος να βγει στην αγορά εργασίας σα να μην υπήρχαν πριν απ' αυτόν εργάτες που μάτωσαν για να υπάρχουν συμβάσεις. Τώρα είναι υποχρεωμένος, ή, να δουλεύει ως το θάνατο, ή, να πεθάνει δουλεύοντας. Τώρα είναι υποχρεωμένος το πρωί στην πιάτσα να παλέψει με το ίδιο του το παιδί, για το ποιος απ' τους δυο θα εμφανιστεί μπροστά στο αφεντικό πιο δουλικός.

Αυτός είναι ο μονόδρομος που αποφάσισαν ΝΔ ΠΑΣΟΚ ΛΑ.Ο.Σ. Και δηλώνουν θρασύτατα ότι έχουν λαϊκή έγκριση για όλα αυτά. Κάθε εργαζόμενος είναι υπεύθυνος να τους διαψεύσει ή να λουστεί την επιλογή του.

***

Μην ξεγελαστεί κανείς από το γεγονός ότι πολλοί απ' αυτούς που ως τώρα πρόβαλαν ως μονόδρομο τα μέτρα που τελικά αποφάσισε η κυβέρνηση, τώρα θέτουν θέμα κακών επιλογών, κοινώς τραβούν την ουρά τους απέξω. Δεν τους ξεπλένει ο Νιαγάρας. Ισχύει και για τη Δημοκρατική Αριστερά του Κουβέλη και για τη Δημοκρατική Συμμαχία της Μπακογιάννη. Ισχύει πρωτίστως για τη ΓΣΕΕ, που, αφού έκανε τα πάντα για να μην οργανωθούν, να μην αγωνιστούν οι εργάτες, ήρθε στο και πέντε να κηρύξει απεργία την οποία ήδη υπονομεύουν οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΔΑΚΕ αλλά και του ΣΥΝ, δηλαδή τους πρόδωσε συνειδητά οργανώνοντας απεργοσπασία.

***

Αυτό που προβάλλεται ως μονόδρομος δεν είναι αναγκαστικά ο δρόμος που θα βαδίσουν οι εργάτες. Το ΚΚΕ έχει δείξει το δρόμο των εργατών. Είναι ώρα ν' αναλάβει καθένας την ευθύνη του αν θα βαδίσει στο ξέφωτο της αναμέτρησης.

Τι δεν πρέπει να ξεχνά ο εργάτης:

Το καπιταλιστικό κέρδος βγαίνει από την εκμετάλλευση ζωντανής εργατικής δύναμης.

Οι καπιταλιστές δεν μπορούν να κερδίσουν αν οι εργάτες δεν προσφέρουν τη ζωντανή εργατική τους δύναμη.

Αυτό είναι το όπλο. Το κρίσιμο όπλο για να μην έχουν κέρδη οι καπιταλιστές, για να νιώσουν τη δύναμή τους οι εργάτες. Για να γυρίσει ο πλούτος που παράγουν στα χέρια τους. Αυτός είναι ο δρόμος. Στο χάραγμα αυτού του δρόμου αναγκαστικά θα βαδίζουμε από δω και πέρα. Είναι κακοτράχαλος δρόμος αλλά είναι ο μόνος που οδηγεί στην ταξική απελευθέρωση.

Ας αφήσουμε τους αστούς να ψάχνουν την «οδό της αρετής για τη σωτηρία της πατρίδας».

Στο δρόμο μας εμείς...

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ