Σωτήρες του συστήματος, εχθροί της εργατικής τάξης

 

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Με αφορμή την τελική ολοκληρωτική εγκληματική επίθεση που εξαπέλυσε η κυβέρνηση του «μαύρου μετώπου» ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ μαζί με την ΕΕ και της τρόικα, κάποιοι βρήκαν ευκαιρία και εδώ στην Πρέβεζα, ως άλλοι σωτήρες να εμφανιστούν και να καλέσουν το λαό σε «αντίσταση».

Αντίσταση απέναντι σε ποιον όμως δε μας λένε! Γενικά αντίσταση, ένας αχταρμάς χωρίς διέξοδο χωρίς προοπτική χωρίς διέξοδο για τους εργαζόμενους. Ποιοι είναι αυτοί; Μα οι όψιμοι αγωνιστές της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ σε ΕΛΜΕ Πρέβεζας, του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας  και άλλων δήθεν αγωνιστών.   

Ποιοι είναι όμως αυτοί που σήμερα ανεβαίνουν στα κεραμίδια και ξελαρυγγιάζονται για αντίσταση και πάλη, και που θέλουν να οδηγήσουν τους εργαζόμενους;

Καταρχήν να ξέρουν πως οι εργαζόμενοι δεν έχουν κοντή μνήμη πια, και πως δε μπορούν να ξεπλύνουν της ¨συνδικαλιστικές βρωμιές¨ τους με επαναστατικές κορώνες. Τα έργα και ημέρες τους είναι γνωστά χρόνια τώρα αλλά ειδικότερα τα τελευταία τρία χρόνια με την έναρξη της βάρβαρης επίθεσης της κυβέρνησης, των κεφαλαιοκρατών, της ΕΕ και του ΔΝΤ.   

·        Είναι οι δυνάμεις που όλο το προηγούμενο διάστημα στα πλαίσια του «κοινωνικού εταιρισμού» έδιναν άλλοθι στις εκάστοτε κυβερνήσεις για να περάσουν ότι ποιο βάρβαρο και αντεργατικό προωθούσε.

·        Είναι οι δυνάμεις που όλα αυτά τα χρόνια ήταν σύμφωνες με τις επιταγές της ΕΕ και των πολιτικών της.

·        Είναι οι δυνάμεις που ¨έπιναν  νερό¨ στο όνομα  της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης, δηλαδή των κερδών της πλουτοκρατίας, λέγοντας πως αυτή είναι η διέξοδος.

·        Είναι οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-Αυτόνομης και Αγωνιστικής Παρέμβασης που όλο το προηγούμενο διάστημα  προσπαθούσαν με νύχια και με δόντια να εμποδίσουν τη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων, τη συνάντηση τους με τις ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ, και να τους οδηγήσουν στη μοιρολατρία και την υποταγή κάνοντας «ενωτικές φιλοεργοδοτικές-φιλοκυβερνητικές» συγκεντρώσεις.  

Οι θέσεις και οι πράξεις τους στους χώρους δουλειάς, είναι γνωστές σε σωματεία, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες κλπ. Είναι οι δυνάμεις που στηρίζουν σε πολλά σωματεία τις επιδιώξεις των εργοδοτών, που υπογράφουν επιχειρησιακές συμβάσεις, που συναινούν στις απολύσεις, που πρωτοστατούν στη συκοφάντηση αγωνιστών εργατών και εργατικών κινητοποιήσεων. Δυνάμεις που λειτουργούν σαν πέμπτη φάλαγγα μέσα στο εργατικό κίνημα προκειμένου να το αποπροσανατολίσουν και να το στρέψουν σε ¨απάνεμα¨ για το κεφάλαιο, την ΕΕ την κυβέρνηση του «μαύρου μετώπου» μονοπάτια. Δυνάμεις που η καθεμία με το ρόλο της σφυροκοπούν τους εργαζόμενους με ψέματα και αυταπάτες.

Μία τέτοια προσπάθεια έγινε και στο Εργατικό Κέντρο Πρέβεζας. Που μετά από «πλούσιο» διάλογο, όπως γράφουν, έβγαλαν και «αγωνιστική» ανακοίνωση όπου και καλούν τον κόσμο για αντίσταση και πάλη για μία άλλη «πολιτική» (δε μας τη λένε όμως, την κρατάνε κρυφή μη μαθευτεί!). Σε όλο τους το πόνημα δε βρήκαν να γράψουν ούτε μία λέξη για το ποιος ευθύνεται, ούτε μία λέξη για τους ενορχηστρωτές του μακελειού των δικαιωμάτων των εργαζόμενων! Ούτε μία λέξη για τα μονοπώλια, για την ΕΕ που σε συνεργασία με την κυβέρνηση και των κομμάτων που τη στηρίζουν παίρνουν τα μέτρα που εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα!

Στοχεύουν σε μία αντιμνημονιακή ρητορεία, αποκρύβοντας πως ακόμα και αν δε ψηφιστεί το νέο μνημόνιο ή καταργηθεί το παλιό, όλες οι εργατικές κατακτήσεις, τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων  δε θα επανέλθουν αφού τα μέτρα πάρθηκαν με απαίτηση των μονοπωλίων, και βρίσκονται στα προγράμματα των κομμάτων που το ψήφισαν. Αποκρύβουν από τους εργαζόμενους ότι φιλολαϊκή λύση μέσα στα όρια του καπιταλισμού, δηλαδή κεφάλαιο και εργαζόμενοι σε συμπόρευση δεν υπάρχει. Μιλάνε για δουλοπρεπές μνημόνιο χωρίς να λένε ότι οι επιδιώξεις του είναι επιδιώξεις και του ντόπιου κεφαλαίου. Αυτός ακριβώς είναι και ο στόχος τους να κρύψουν τους ενόχους από το λαό, να εξωραΐσουν τους συνενόχους αυτής της εγκληματικής πολιτικής, το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.

Καλούν μέσα από το κατάπτυστο κείμενο τους βουλευτές του Νομού, των κομμάτων που υπερψήφισαν αυτές τις πολιτικές, που ψήφισαν την αρχική συνθήκη του Μάαστριχτ που μας έφερε εδώ,  να υποστηρίξουν τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού και όχι των ξένων τη στιγμή που το ελληνικό κεφάλαιο πλειοδοτεί και αυτό στα νέα βάρβαρα μέτρα.

Καλούν τη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, την ΠΑΣΕΓΕΣ «να ηγηθούν άμεσα των αγωνιστικών κινητοποιήσεων». Απάτη ολκής από τους ¨αγωνιστές¨ αφού κρύβουν το βρώμικο ρόλο των εργοδοτικών-κυβερνητικών «συνδικαλιστών», προσπαθώντας να καλλωπίσουν την στάση τους, δηλαδή του συνδιαμορφωτή  της αντιλαϊκής πολιτικής, που κάθισαν στο τραπέζι του «κοινωνικού διαλόγου». Συνδικαλιστές που βάζουν γερά πλάτη για να περάσει ο σφαγιασμός των δικαιωμάτων του ελληνικού λαού. Συνδικαλιστές που είναι εχθροί των εργαζομένων και του λαϊκού κινήματος.   

Τέλος είναι οι ίδιες δυνάμεις που ενώ η τελειωτική επίθεση πλησίαζε αρνήθηκαν στη συστράτευση της εργατικής τάξης με κήρυξη απεργίας στις 9 Φλεβάρη παρόλο που έγκαιρα είχαν καλεστεί να πάρουν απόφαση από το ΠΑΜΕ. Στο Εργατικό Κέντρου Πρέβεζας οι ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ έλεγαν πως πρέπει οι εργαζόμενοι να κρατήσουν μια στάση αναμονής, πως είναι υπεύθυνοι  που δουλεύουν ανασφάλιστοι και με μισθό κάτω από την συλλογική σύμβαση εργασίας, ότι η εργατική τάξη με τις απεργίες δεν έχει καταφέρει τίποτα. Στην ΕΛΜΕ ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ μετέφεραν διασπαστικά την απεργία τους για αργότερα. Με τη στάση τους αυτή προσπάθησαν να δώσουν πολιτικό χρόνο στη συμμαχία του «μαύρου μετώπου» κυβέρνησης-κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ. Σήμερα όμως έρχονται ως άλλοι σωτήρες να πουλήσουν επανάσταση!  

Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός πρέπει να δώσει την απάντηση! Είναι ώρα ευθύνης! Σήμερα είναι ώρα να ξεμπερδεύει από αυταπάτες και μοιρολατρία τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που ξεπουλάνε τους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους.  

Να συστρατευθούν με το ΠΑΜΕ. Δε πρέπει να υπάρχει καμιά αναμονή και καθυστέρηση στην απάντηση που πρέπει να δοθεί. Ή θα υποταχτούμε και θα τα σαρώσουν όλα, ή θα τους πάρουμε στο κυνήγι. Να μην αφήσουμε τις ζωές μας, στις τύχες των βιομηχάνων και του πολιτικού προσωπικού τους.

Κανένας εργάτης, νέος, άνεργος δεν περισσεύει σε αυτή τη μάχη. Η απάντηση θα πρέπει να δοθεί σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά και χώρο εκπαίδευσης. Η επίθεση που εξαπολύουν να τους γυρίσει μπούμερανγκ. 

Να κυριαρχήσει η αφοβία μπροστά στις απειλές και τους εκβιασμούς τους. Οι χαλυβουργοί του Ασπροπύργου δείχνουν το δρόμο του αγώνα. Δρόμος δύσκολος και με θυσίες, που είναι όμως ελάχιστες μπροστά στο σφαγιασμό που μας ετοιμάζουν, Τρόικα-κυβέρνηση-Βιομήχανοι. Το σύνθημα “εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά” να δονήσει κάθε τόπο δουλειάς. Είναι το όπλο του εργάτη, δίνει δύναμη στη σύγκρουση με τον πιο σκληρό αντίπαλο.  Κάτω η μαύρη κυβέρνηση. Στα τσακίδια μαζί με την τρόικα.

Κανένα νέο μνημόνιο. Καμία νέα συμφωνία που καταστρέφει τις ζωές μας. Εκλογές τώρα. Να τιμωρηθούν σκληρά ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ. Όποιος τολμήσει να συμφωνήσει και υπογράψει το έγκλημα να απομονωθεί και να τιμωρηθεί από το λαό.  

 Εκείνο, όμως, που είναι ξεκάθαρο, είναι ότι η λύση υπέρ του λαού δεν μπορεί να δοθεί και να ευοδωθεί, αν ο ίδιος ο λαός δεν πάρει στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσίας. Μόνο με λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία, μπορεί ο λαός να ξεπεράσει το φαύλο κύκλο της καπιταλιστικής κρίσης και να επιβάλει μονομερή διαγραφή του χρέους και αποδέσμευση από την ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Που θα έλθει με την όξυνση της ταξικής πάλης για ρήξη, ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.