ΓΑΛΑΚΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ «ΔΩΔΩΝΗ» Αγώνας ενάντια στο ξεπούλημα

Ωρα μάχης για τη φτωχομεσαία αγροτιά και τους εργαζόμενους. Ολοι στο πόδι μαζί με το ΚΚΕ ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ

Η τελευταία πράξη του ξεπουλήματος της γαλακτοβιομηχανίας ΔΩΔΩΝΗ ολοκληρώνεται το επόμενο διάστημα, με τη δημοσίευση της προκήρυξης της ΑΤΕ, που καλεί σε διεθνή διαγωνισμό για την πώληση της επιχείρησης. Το μνημόνιο και οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις έβαλαν στον ντορβά του ξεπουλήματος και τη ΔΩΔΩΝΗ. Το ΚΚΕ έγκαιρα προειδοποίησε για την εξέλιξη που θα ακολουθούσε από την εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ με τη συμφωνία όλων των κυβερνήσεων που πέρασαν από τον τόπο (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ). Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα έδωσε μάχη για την οργάνωση του κοινού αγώνα αγροτών - εργατών, με την ΠΑΣΥ και το ΠΑΜΕ να πρωτοστατούν στην ίδρυση της Πανηπειρωτικης Επιτροπής Αγώνα, σε κινητοποιήσεις (όπως αυτές στις 27/4/2011 και 6/11/2011 κ.ά.) που άσκησαν συνολικότερα επίδραση στο να κατανοηθεί ευρύτερα ότι το πρόβλημα της ΔΩΔΩΝΗΣ αποτελεί τμήμα του γενικότερου πολιτικού προβλήματος της χώρας, της ανάπτυξης που υπηρετεί την κερδοφορία του κεφαλαίου και όχι τις λαϊκές ανάγκες. Στον αντίποδα βρέθηκαν όλες οι άλλες πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις, που έβαλαν πλάτη στον αποπροσανατολισμό του κινήματος, διευκόλυναν την επιτάχυνση των εξελίξεων με την υιοθέτηση της θέσης για εξαγορά της ΔΩΔΩΝΗΣ από συνεταιρισμούς και επιχειρηματικούς ομίλους της περιοχής.

Φρούδες ελπίδες για τους μικρομεσαίους παραγωγούς ανέλαβε να σκορπίσει η τοπική διοίκηση με


την πρότασή της για την εξαγορά των μετοχών που κατέχει η ΑΤΕ προκρίνοντας την εξυπηρέτηση ντόπιων επιχειρηματικών συμφερόντων («ηπειρώτικα χέρια» τιτλοφορείται το ξεπούλημα στους βιομηχάνους της περιοχής), επιδιώκοντας να κάνει συνεργό στο έγκλημα ξεπουλήματος της ΔΩΔΩΝΗΣ τη φτωχομεσαία αγροτιά. Ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέκος Καχριμάνης (ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.) ανέλαβε πρωτοβουλία για να διαμορφωθεί ντόπιο επιχειρηματικό σχήμα. Υπερασπίστηκε την «εταιρεία λαϊκής βάσης» που προκρίθηκε από το Οικονομικό Επιμελητήριο του τμήματος Ηπείρου σε συνεργασία με τη Συνεταιριστική Τράπεζα Ηπείρου.

Κέρδη από την εκμετάλλευση εργαζομένων και παραγωγών

Σε πλήρη ευθυγράμμιση με την «πάλη» για παραμονή της ΔΩΔΩΝΗΣ σε ηπειρωτικά χέρια και η περιφερειακή παράταξη του ΠΑΣΟΚ. Ο επικεφαλής της και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Αργύρης (τέως υφυπουργός Γεωργίας) ενώ στις καιροσκοπικές δεσμεύσεις του στις 16/7/2010 δήλωνε «όπως δεν πωλείται η Ακρόπολη, έτσι δεν πωλείται και η ΔΩΔΩΝΗ στην Ηπειρο», πρόκρινε τώρα τη συμμετοχή της Περιφέρειας στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΩΔΩΝΗΣ μέσω της ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΕ, για να προωθηθούν συγκρουόμενα ντόπια επιχειρηματικά συμφέροντα που εποφθαλμιούν την ΔΩΔΩΝΗ. Σε συνέντευξή του στις 13/5/2011 δήλωνε χαρακτηριστικά: «...να εξεταστεί πρώτιστα η πιθανότητα εξαγοράς των μετοχών από άλλους ηπειρωτικούς συνεταιρισμούς και επιχειρήσεις...»! Στην ίδια ρότα και ο δήμαρχος Ιωαννίνων Φίλιππας Φίλιος (ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ - ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ) σε σύσκεψη που κάλεσε στις 12/5/2011 παρουσία άλλων αιρετών, βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επισήμαινε ότι «το μεγάλο μας πλεονέκτημα είναι ότι μιλούμε για μια κερδοφόρα βιομηχανία»...
Αυτός άλλωστε είναι και ο βασικός λόγος που χρόνια τώρα επιδιώκουν να βάλουν στο χέρι την ΔΩΔΩΝΗ, η οποία σήμερα, σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, αποτελεί χρυσή ευκαιρία για να επενδυθούν λιμνάζοντα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια. Ο τζίρος της ΔΩΔΩΝΗΣ, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΠΑΣΕΓΕΣ, από 102.434 ευρώ το 2009 αυξήθηκε σε 103.882 ευρώ το 2010, παρουσιάζοντας θετική μεταβολή κατά 1,41% μέσα σε συνθήκες κρίσης, κατατάσσοντας τη ΔΩΔΩΝΗ στη δεύτερη θέση στο σύνολο των 100 μεγαλύτερων συνεταιριστικών επιχειρήσεων πανελλαδικά, πίσω από την ΠΙΝΔΟΣ που είναι πρώτη και μπροστά από τον ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΑΡΤΑΣ, που καταλαμβάνει την τρίτη θέση με βάση τον τζίρο.
Ωστόσο, όπως τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην πρόσφατη επίσκεψή της στη γαλακτοβιομηχανία, «δεν υπάρχουν ενδιάμεσες λύσεις όπως λέγεται (εταιρεία λαϊκής βάσης, συνεταιριστική, στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων κλπ). Σήμερα, που πωλούνται λιμάνια και αεροδρόμια, που τα μονοπώλια μπαίνουν παντού και σε μεγάλες επιχειρήσεις, καμιά επιχείρηση δεν μπορεί να κρατηθεί με τα παραπάνω σενάρια. Ούτε έξι μήνες ζωής δεν θα έχει!»...

Παγιδεύουν παραγωγούς και εργαζόμενους

Φάκα με δόλωμα τους «φυσικούς φορείς» έστησαν και στήνουν και οι «γαλαζοπράσινοι» συνδικαλιστές και οι οπορτουνιστές ουραγοί τους στους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους, πρωτοστατούντος του Κτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Ηπείρου (ΝΑΡ - ΠΑΣΟΚ). Η θέση τους να διεκδικήσουν οι συνεταιρισμοί και οι κτηνοτρόφοι την πλειοψηφία των μετοχών της ΔΩΔΩΝΗΣ διευκολύνει την κυβέρνηση να οδηγήσει τις αντιδράσεις σε ανέξοδα μονοπάτια, ειδικά μετά την ψήφιση του νέου νόμου για τους Συνεταιρισμούς που επιδιώκει αφενός τη συγκέντρωση της παραγωγής σε μεγάλες αγροτικές εκμεταλλεύσεις καπιταλιστικού τύπου, αφετέρου τη δημιουργία λίγων, μεγάλων σε μέγεθος συνεταιρισμών που θα λειτουργούν ως κεφαλαιουχικές εταιρείες. Επιπλέον, δεν παίρνει υπόψη ότι οι συνεταιριστικές ενώσεις φυτοζωούν και μαραζώνουν οικονομικά, όπως χαρακτηριστικά συμβαίνει με την Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Πρέβεζας. Οι συμβιβασμένες αυτές ηγεσίες έχουν σοβαρή ευθύνη γιατί όλο αυτό το διάστημα που στα πλαίσια του πρώτου μνημονίου οριστικοποιήθηκε η απεμπλοκή της ΑΤΕ από τα χαρτοφυλάκιά της και κατά συνέπεια το ξεπούλημα της ΔΩΔΩΝΗΣ, έκαναν τα πάντα για να αναχαιτίσουν την οργάνωση της πάλης των αγροτοκτηνοτρόφων ενάντια στη δρομολογημένη ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ, στην αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ. Εσπερναν αυταπάτες ότι δεν μπορεί να προκηρυχθεί διεθνής διαγωνισμός γιατί ήταν παράνομη η κατοχή από την ΑΤΕ του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών. Πρόβαλαν υποκριτικά ως γραμμή άμυνας το καταστατικό της βιομηχανίας, σύμφωνα με το οποίο ισχυρίζονται ότι η ΑΤΕ δεν μπορεί να πουλήσει αλλά να παραχωρήσει τις μετοχές στις υπόλοιπες ενώσεις - μετόχους, την ίδια ώρα που προχώρησαν σε σύμβουλο για να καταθέσουν δική τους πρόταση για την εξαγορά της ΔΩΔΩΝΗΣ. Ετρεφαν προσδοκίες για ευνοικότερη μεταχείριση στις τιμές του γάλακτος με την αλλαγή διοίκησης στην ΑΤΕ...
Σοβαρές ευθύνες έχουν και οι πλειοψηφίες ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ στο επιχειρησιακό σωματείο εργαζομένων της ΔΩΔΩΝΗΣ, που αποτελούν εξαιρετικό παράδειγμα του τι σημαίνει στην πράξη εργοδοτικός/κυβερνητικός συνδικαλισμός. Σε ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με τις Ενώσεις και τον Κτηνοτροφικό Συνεταιρισμό Ηπείρου για τις αυταπάτες περί «σωτηρίας» της ΔΩΔΩΝΗΣ με άλλο σχήμα, ρίχνουν ευθύνες στην κακοδιαχείριση και στα πρόσωπα της διοίκησης της ΑΤΕ και όχι στην αντιαγροτική πολιτική που αυτά υπηρετούν. Μιλούν υποκριτικά για κοινή πάλη εργατών και αγροτοκτηνοτρόφων όταν από την άλλη πρωτοστατούν στην απεργοσπασία και στην υπονόμευση των αγώνων με πρόσφατο παράδειγμα την ανάκληση της απεργίας τη δεύτερη μέρα της 48ώρης πανελλαδικής απεργίας. Παράδειγμα που που δεν είναι και το μοναδικό...
Από κοντά και οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που υιοθέτησαν την παράδοση της ΔΩΔΩΝΗΣ στους «φυσικούς φορείς», κάτι που οδηγεί στην ιδιωτικοποίησή της από άλλο δρόμο. Κρύβοντας επιπλέον ότι η ΔΩΔΩΝΗ λειτουργεί ήδη με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και ότι σήμερα, σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και όξυνσης του καπιταλιστικού ανταγωνισμού και στην αγροτική παραγωγή, εξωθείται στη διαμόρφωση ακόμα πιο ληστρικών όρων εκμετάλλευσης εργαζομένων και αγροτοκτηνοτρόφων. Καλλιεργούν το συμβιβασμό, αφού καλούν σε δράση για να κρατηθεί το υπάρχον καθεστώτος της ΔΩΔΩΝΗΣ (ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ 8/2/2012) δηλώντας (ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ 24/9/2011) «ότι είναι από τις ελάχιστες εταιρείες που δεν έχουν κηρύξει στάση πληρωμών στους εργαζόμενους», την ίδια ώρα που εργαζόμενοι οδηγήθηκαν σε οικειοθελείς αποχωρήσεις, αυξήθηκαν οι συμβασιούχοι, μειώθηκαν οι μισθοί στο μόνιμο προσωπικό έως και 10%. Οι τιμές στο γάλα παραμένουν παγωμένες ή και μειώθηκαν, όπως στο αγελαδινό γάλα, όταν το κόστος παραγωγής μόνο για τις ζωοτροφές έχει αυξηθεί έως και 70%. Κάνουν λόγο για πολιτική απόφαση και προβάλλουν τη σωτηρία από τους τοπικούς βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για να «παγώσουν» τις διαδικασίες ξεπουλήματος. Αυτούς που τα κόμματά τους στηρίζουν με νύχια και δόντια την αντιαγροτική αυτή πολιτική της ΕΕ και κατά συνέπεια την ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ, ως εκπρόσωποι της ντόπιας πλουτοκρατίας και όχι γιατί - όπως λένε - την επιβάλλει η τρόικα στην κατεχόμενη χώρα...

Να σημάνει ξεσηκωμός

Η φτωχή και μεσαία αγροτιά και οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεμπερδεύουν με όλους αυτούς που θελημένα ή μη τρέφουν αυταπάτες και αποπροσανατολίζουν από το ταξικό περιεχόμενο και προσανατολισμό της πάλης ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ, αλλά και την προοπτική συνολικά των κρατικοσυνεταιριστικών αγροτικών βιομηχανιών, που «δένει» με την εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής πολιτικής κόντρα στα μονοπώλια και την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ. Τις δυνατότητες που έχει η χώρα να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες του λαού, να διασφαλίσει βιώσιμο σταθερό εισόδημα για τους παραγωγούς, σταθερή δουλειά, μισθούς και δικαιώματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.
Από αυτή τη σκοπιά ο δρόμος που εκφράζει τα πραγματικά συμφέροντα των εργατών, των φτωχών κτηνοτρόφων είναι ο αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ, με οποιαδήποτε μορφή ή σχήμα, ενάντια στην παράδοσή της σε ντόπιους ή ξένους επιχειρηματικούς ομίλους. Αγώνας άρρηκτα δεμένος με την κοινή πάλη των εργαζομένων, της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς κόντρα στα μονοπώλια.
Η παραγωγή εγχώριων τροφίμων, φτηνών και ποιοτικών μπορεί να γίνει με την κοινωνικοποίηση της μεγάλης καπιταλιστικής αγροτικής παραγωγής, της βιομηχανίας αγροτικών εφοδίων και μεταποιητικών βιομηχανικών μονάδων, όπως η «ΔΩΔΩΝΗ», που θα παράγουν όχι για το καπιταλιστικό κέρδος, αλλά για τις διατροφικές ανάγκες του λαού. Με κεντρικό σχεδιασμό, καθετοποιημένες κρατικές επιχειρήσεις και παραγωγικούς συνεταιρισμούς μικρομεσαίων αγροτών. Μια φιλοαγροτική πολιτική που θα συνδέει την αγροτική παραγωγή με τη βιομηχανία και το εμπόριο και θα διασφαλίζει την ευημερία της εργατικής - αγροτικής οικογένειας.
Ενας τέτοιος αγώνας είναι πρώτα από όλα πολιτικός, ενάντια στα μονοπώλια και τα κόμματά τους (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.), ενάντια στα κόμματα του ευρωμονοδρόμου. Είναι αγώνας για να αλλάξει χέρια η εξουσία. Είναι ο μόνος ελπιδοφόρος αγώνας για το λαό συνολικά. Είναι η μόνη ρεαλιστική επιλογή, γιατί ρεαλισμός είναι αυτό που συμφέρει το λαό. Ρεαλισμός είναι ο πλούτος της χώρας να ανήκει στο λαό. Συμπόρευση με το ΚΚΕ τώρα!

Σωτήρης ΖΩΤΟΣ