Διέξοδος η ανατροπή τους

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ συνιστούν κλιμάκωση της επίθεσης στους εργαζόμενους και το λαό σε όλα τα κράτη - μέλη. Το «ενισχυμένο σύμφωνο σταθερότητας», που υιοθετούν οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις, είναι βρόχος στο λαιμό του λαού, τον οποίο θα σφίγγουν εκβιαστικά κατά τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η συμφωνία προβλέπει έλεγχο και κυρώσεις από την Κομισιόν σε περίπτωση που ένα κράτος - μέλος δεν τηρεί τα καθορισμένα όρια του ελλείμματος και του χρέους. Με σκιάχτρο την παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και τις ενδεχόμενες ποινές, οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις και η πλουτοκρατία θα τρομοκρατούν τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα ότι η μη τήρηση των αντιλαϊκών συμφωνιών ισοδυναμεί με χάος.

Αν σκεφτεί κανείς την προπαγανδιστική επίθεση που συνοδεύει τα σημερινά μνημόνια, εύκολα μπορεί να αντιληφθεί τι περιμένει το λαό τα επόμενα χρόνια. Το «δημοσιονομικό σύμφωνο» είναι από μόνο του ένα αντιλαϊκό μνημόνιο διαρκείας, η εκπλήρωση του οποίου προϋποθέτει μόνιμη λιτότητα και συνεχή αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, με στόχο το ευρωενωσιακό κεφάλαιο να γίνει πιο αξιόμαχο στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Το νέο σύμφωνο αποτελεί τμήμα της λεγόμενης «οικονομικής διακυβέρνησης», την οποία οι αστοί και τα κόμματά της θεωρούν αναγκαίο βήμα για την παραπέρα ενοποίηση της ΕΕ. Αποδεικνύεται και μ' αυτόν τον τρόπο ότι οι διακηρύξεις σοσιαλδημοκρατών, φιλελευθέρων και πάει λέγοντας, στόχο έχουν να κάνουν την καπιταλιστική ΕΕ πιο επιθετική απέναντι στους λαούς. Ολη αυτή η πορεία εν μέσω οξύτατων ενδοενωσιακών ανταγωνισμών κάνει ακόμη πιο άγρια την επιθετικότητα των αστών στην εργατική τάξη κάθε κράτους - μέλους.

Ο πρόσκαιρος συμβιβασμός που επιτεύχθηκε με το νέο σύμφωνο σταθερότητας συγκαλύπτει και δεν κατευνάζει τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην ΕΕ. Οι κυρώσεις που προβλέπει για τις δημοσιονομικά απείθαρχες χώρες θα μπορούν στο μέλλον να φτάνουν μέχρι και στην αποπομπή από το ευρώ ή την ίδια την ΕΕ, αν αυτό επιβάλλουν τα συμφέροντα των ισχυρότερων μερίδων της πλουτοκρατίας και η εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης. Το γεγονός εξάλλου ότι οι κατευθύνσεις για την ανταγωνιστικότητα, που συζήτησε και κατέληξε η Σύνοδος, αποτελούν την καρδιά των μεταρρυθμίσεων που καλούνται να κάνουν τα κράτη - μέλη προκειμένου να εκπληρώσουν τις προϋποθέσεις του δημοσιονομικού συμφώνου, δείχνει πως ο καημός τους δεν είναι για τα χρέη, αλλά για το πώς θα κάνουν ακόμα φθηνότερη την εργατική δύναμη.

ΠΑΣΟΚ, ΝΔ. ΛΑ.Ο.Σ. και Μπακογιάννη συνυπογράφουν τις αποφάσεις της Συνόδου. Διπλά υπόλογοι στο λαό είναι οι οπορτουνιστές, που εξωραΐζουν την ΕΕ και προπαγανδίζουν ότι μπορεί να γίνει φιλολαϊκή. Για τα μονοπώλια δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να οξύνουν με νέα μέτρα την επίθεση στους εργαζόμενους και το λαό, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης. Αντίστοιχα για το λαό, άλλη διέξοδος δεν υπάρχει από την εφ' όλης της ύλης σύγκρουση με την πολιτική και την εξουσία τους, με στόχο την ανατροπή της. Στον καπιταλισμό που σάπισε δεν υπάρχουν λύσεις για το λαό. Η ιμπεριαλιστική Ευρωένωση συντρίβει ό,τι κερδήθηκε με αγώνες και αίμα. Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, το δυνάμωμα της ταξικής πάλης για το εμπόδισμα των μέτρων, η συμπόρευση με το ΚΚΕ, η πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, είναι η μόνη επιλογή που μπορεί να ανοίξει το δρόμο για λαϊκή ευημερία.