Λάθος που επαναλαμβάνεται ονομάζεται πολιτική θέση.

ΠΗΓΗ globbing

"Λάθος που επαναλαμβάνεται παρά τις αντίθετες εισηγήσεις και παρακλήσεις τρίτων, παύει να χαρακτηρίζεται λάθος και αποκαλύπτεται η σκοπιμότητα που κρύβεται απο πίσω", έλεγε πριν καμια ώρα ο Φώτης Κουβέλης στην ΝΕΤ, αναφερόμενος φυσικά στην απόφαση της κυβέρνησης να συμπεριλάβει την Κρατική Τηλεόραση στις ρυθμίσεις των ΔΕΚΟ. Και πολύ σωστά το έθετε ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστερής, μόνο που ξέχασε στιγμιαία, πως σε αυτήν την κατηγορία, των επαναλαμβανόμενων λαθών και λανθασμένων διαπιστώσεων υποπίπτει ο ίδιος εδώ και πάνω απο 20 χρόνια ... απο τότε που υπέγραφε την συνθήκη του Μάαστριχτ, μέχρι σήμερα που συνεχίζει να ξερογλύφεται σοσιαλδημοκρατικά στο άκουσμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Σοσιαλδημοκρατία που είναι ένα ξεπερασμένο λάθος, ξεχασμένο απο την ίδια την ανθρώπινη ιστορία, γιατί αποτελεί άραγε ακόμα το πολιτικό σας όχημα κ. Κουβέλη ?

Η ελληνική κοινωνία φτωχοποιείται μαζικά, βάση οργανωμένου σχεδίου καταστροφής κεφαλαίων και παραγωγικών δυνάμεων στην περιφέρεια της Ευρώπης. Μια πραγματική κρίση αποκρύπτεται, μια κρίση συστημική, κρίση υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης κερδών, μια κρίση που αποκαλύπτει σε βάθος αυτά που οι μαρξιστές ισχυρίζονται εδώ και 150 χρόνια, αυτά που οι σοσιαλδημοκράτες περασμένων ετών παραδέχονταν ανοιχτά (σας χρωστάω συνέντευξη του Ανδρέα 

 

Παπανδρέου από το 1976 που μιλάει για την κρίση υπερπαραγωγής και την επέλαση των μονοπωλίων, να τραβάτε τα μαλλιά σας). Όμως όπως έλεγε και ο Κουβέλης, όταν έχεις διαπιστώσει ότι το πρόβλημα είναι συστημικό και συνεχίζεις παρ'αυτά να διαχειρίζεσαι αυτό το σύστημα λες και η Ελλάδα αποτελεί απλά μια κακή παρένθεση στο καπιταλιστικό θαύμα, τότε είτε είσαι διανοητικά καθυστερημένος, είτε θεωρείς πως εξυπηρετώντας τα συμφέροντα συγκεκριμένων μονοπωλίων, μπορείς και εσύ να ζήσεις μια ζωή χαρισάμενη.


Και έτσι παρακολουθούμε στον αντίποδα της πραγματικής καπιταλιστικής κρίσης, να εφευρίσκονται διάφορες κάλπικες κρισιακές υποομάδες, που σχετίζονται με το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, με την ρευστότητα των τραπεζών, με την "αναποτελεσματικότητα" του δημοσίου τομέα, με τις λάθος κατα συρροή πολιτικές επιλογές ... Και στην βάση όλων αυτών, με τις έξυπνες βόμβες του Μνημονίου, βόμβες που χτυπούν με απόλυτη ακρίβεια στον στόχο τους, όσο ανίκανους και εαν θεωρούν ορισμένοι τους χειριστές τους,
προσπαθούν να επιλύσουν, ΟΧΙ την κρίση χρέους που μας λεν, αλλά την κρίση υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης για την οποία δεν μας λεν.

Ο φοίνικας μέσα απο τις στάχτες του μπορεί να ξαναγεννηθεί, και έτσι όπως πάμε οι στάχτες θα είναι οι κατεστραμμένοι λαοί αυτού του πλανήτη, ενώ στην θέση του φοίνικα θα είναι τα μονοπώλια και οι αγορές τους. Εκτός και εαν έχετε όρεξη να αντιστρέψουμε τους όρους και τις θέσεις .... Έχετε ? Όσο θα αναρωτιέστε ο φοίνικας Καπιταλισμός θα κάνει τα πάντα ώστε να ξαναγεννηθεί μέσα απο την δικιά σας χρεωκοπία, και μάλιστα θα το κάνει χωρίς καμία γενετική μετάλλαξη, με τα ίδια ακριβώς "βιολογικά" στοιχεία που τον κάνουν εξ'αρχής προβληματικό για τους λαούς και προσοδοφόρο για την αστική τάξη και τα μονοπώλια.

Η λύση είναι τόσο απλή, εαν χρησιμοποιηθεί για μία μονάχα φορά η λογική. Αυτό δηλαδή που μας έκανε να διαφέρουμε τάχα απο τα υπόλοιπα θηλαστικά αυτού του πλανήτη και μας προίκισε με δυνατότητες να χτίσουμε μια κοινωνία που δεν θα μοιάζει με τις ζούγκλες απο όπου προήλθαμε. Κι όμως ακόμα σε ζούγκλες περιφερόμαστε.

Θεωρώ αδιανόητο το να πεινάσει ο πληθυσμός της Ελλάδας εν καιρώ ειρήνης, η οποία έχει όλα τα απαραίτητα εφόδια ώστε να παράξει όσα και όποια τρόφιμα θελήσουν οι κάτοικοί της ! Κι όμως με τον δρόμο που έχουν καθορίσει οι αγορές και τα μονοπώλια, εκεί πάμε ολοταχώς.

Θεωρώ τραγικό μια χώρα όπως η Ελλάδα, η οποία είχε και έχει τις παραγωγικές δυνατότητες για τα πάντα, πραγματικά για τα πάντα ... από ρούχα και ηλεκτρικές συσκευές, έως καράβια δεκάδων χιλιάδων τόνων, να εισάγει σήμερα ακόμα και τις οδοντογλυφίδες, επειδή παράγονται πιο φθηνά στην Ταϋλάνδη αποφέροντας έτσι περισσότερα κέρδη στον βιομήχανο που μετέφερε εκεί την επιχείρηση του.

Θεωρώ άρρωστο να θυσιάζονται στον βωμό του κέρδους των πετρελαϊκών μονοπωλίων, οι τρομερές δυνατότητες της χώρας να παράξει ενέργεια, μαζικά, μέσω του ήλιου, του ανέμου, των ποταμών και της γεωθερμίας και τόσων άλλων ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΩΝ πηγών που απλόχερα μας δίνει ο πλανήτης, ειδικά σε τούτα εδώ τα μέρη ... Ακόμα και σήμερα που η επιστημονική γνώση για την παραγωγή ενέργειας μέσω των ΑΠΕ είναι περιορισμένη, μπορούμε να καλύψουμε της ανάγκες ολόκληρης της χώρας αποκλειστικά με αυτές.

Θεωρώ ασύλληπτο, μια χώρα όπως η Ελλάδα, η γεωγραφική θέση της οποίας έχει αποδειχτεί ως ο πιο σημαντικός, ιστορικός, ρυθμιστής της κοινωνικής της ανάπτυξης και πρόοδου στο παρελθόν, να μην μπορεί σήμερα να αξιοποιηθεί κατάλληλα ώστε οι κάτοικοι της χώρας αυτής (σε πρώτη φάση) να δημιουργήσουν έναν νέο σύγχρονο πολιτισμό, αντάξιο του σημερινού επιστημονικού και τεχνικού επιπέδου και παράδειγμα για ολόκληρο τον πλανήτη.

Κι όμως, όλα αυτά δεν εξετάζονται και δεν συζητιούνται καν, απο τους έχοντες την εξουσία σήμερα, διότι προϋποθέτουν ένα σημαντικό στοιχείο που τσακίζει την σπονδυλική στήλη του έρποντος Καπιταλισμού. Τον κεντρικό πανεθνικό επιστημονικό σχεδιασμό, που μόνο μια λαϊκού τύπου οικονομία με κοινωνικοποιημένη παραγωγή, θα μπορούσε να φέρει ... ένας αναβαθμισμένος και εμπλουτισμένος Σοσιαλισμός του 21ου αιώνα. Αναβαθμισμένος λόγω της τεχνολογικής πρόοδου και εμπλουτισμένος απο τις εμπειρίες του παρελθόντος.

Αντ'αυτού κραυγάζουν, πως εμείς οι κομμουνιστές, θέλουμε να μετατρέψουμε την Ελλάδα, σε Κούβα της Μεσογείου, δείχνωντας φυσικά τα οικονομικά στοιχεία της Κούβας και όχι τα κοινωνικά ή τα πολιτικά. Το αστείο σε αυτό είναι, πως ενώ εμείς οι κομμουνιστές ποτέ δεν μπορούσαμε ακόμα και εαν θέλαμε, να μετατρέψουμε οικονομικά την χώρα σε Κούβα της Μεσογείου, καθώς η Ελλάδα δεν παράγει μονάχα ζαχαροκάλαμα και πούρα ... εντούτοις η χώρα κουβανοποιείται οικονομικά, απο το δικό τους καπιταλιστικό Μνημόνιο και την δικιά τους αστική, αντιλαϊκή πολιτική.

Και τα "λάθη" απλά συνεχίζονται ...