Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ Μπορούμε να τους νικήσουμε! Η ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στους εργαζόμενους της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», χτες το απόγευμα


Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ μιλά στους εργαζόμενους στο χώρο του εργοστασίου
Η Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας στους εργαζόμενους της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», χτες το απόγευμα, στο χώρο του εργοστασίου, τόνισε:
«
Απολυμένοι κι εργαζόμενοι στην "Ελληνική Χαλυβουργία", πριν από όλα απευθύνομαι σε εσάς. Είμαστε 100% μαζί σας και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας αυτός ο αγώνας να δικαιωθεί. Οσο γίνεται, μέσα στις δύσκολες συνθήκες, και όταν πριν από λίγες ώρες ορκίστηκε μια κυβέρνηση που είναι χειρότερη, ακριβώς γιατί είναι τρία κόμματα μέσα και είναι αποφασισμένα, διά πυρός και σιδήρου, να περάσουν την πολιτική που ο εργοδότης σας και συνολικά η εργοδοσία θέλει και που βεβαίως θέλει και ολόκληρη η ΕΕ. Οχι οι λαοί βεβαίως, αλλά τα κράτη, τα μονοπώλια, η Κομισιόν.
Θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής πράγμα:
Δεν είμαστε μαζί σας γιατί σας λυπόμαστε, γιατί σας συμπονάμε, γιατί είμαστε ευαίσθητοι, φιλάνθρωποι. Φιλάνθρωπους και ευαίσθητους θα βρείτε πολλούς. Και ανθρώπους που συμπονάνε. Μιλάω και για απλούς ανθρώπους. Καμιά φορά και αυτοί που έχουν μπόλικο παραδάκι, όταν βλέπουν ένα φτωχό, έναν απολυμένο αισθάνονται έτσι κάποια θλίψη, στεναχωριούνται. Είμαστε μαζί σας για τον εξής απλό λόγο, που τον εκφράζει το σύνθημα, που τους τελευταίους μήνες - όχι τυχαία - το φωνάζουν σε όλους τους δρόμους της Αθήνας και σε όλη την Ελλάδα. Αυτό το σύνθημα που λέει: "Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά".
Ξέρουμε πάρα πολύ καλά σαν Κόμμα, με τη θεωρία μας αλλά και με την πράξη μας, με το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος των μελών του Κόμματος είναι εργατοϋπάλληλοι, είναι εργαζόμενοι και από τα πιο φτωχά τμήματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι αυτό που λέμε κεφάλαιο, κεφαλαιοκράτης, καπιταλιστής δεν μπορεί να υπάρχει αν δεν εξασφαλίζει να αγοράζει την ικανότητα του εργάτη για δουλειά, με το μυαλό και τα χέρια του, και να τον εκμεταλλεύεται στυγνά. Βγάζει κέρδος από την εργατική δύναμη. Αν θέλετε, στον καπιταλισμό το πιο σημαντικό εμπόρευμα είναι η ικανότητα του ανθρώπου για δουλειά. Είναι η εργατική δύναμη. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Γιατί από αυτό βγάζει το κέρδος, από αυτό παράγει τα εμπορεύματα και το κεφάλαιο γιγαντώνεται.
Δυστυχώς και τα μικρά παιδιά, και αυτά που πάνε στο σχολείο μαθαίνουν τα πράγματα ανάποδα. Οτι ο κεφαλαιοκράτης δίνει δουλειά στον εργάτη. Οτι ο εργάτης πρέπει να θέλει τον κεφαλαιοκράτη γιατί, δίχως αυτόν, δεν θα έχει δουλειά. Το αντίθετο συμβαίνει. Ο κεφαλαιοκράτης δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τον εργάτη. Οσα χρήματα κι αν έχει, είναι χαρτί αν δεν χρησιμοποιήσει, δυστυχώς, την εργατική δύναμη, που στον καπιταλισμό είναι εμπόρευμα, για να βγάλει περισσότερο κέρδος.
Είμαστε, λοιπόν, μαζί σας, γιατί η εργατική τάξη της χώρας μας και ιδιαίτερα η εργατική τάξη στη βιομηχανία - όπως είσαστε κι εσείς - είναι η πιο εκμεταλλευόμενη, η πιο βασανισμένη, η πιο αδικημένη αλλά και συνάμα, η πιο πρωτοπόρα, η πιο σημαντική, η πιο βασική δύναμη - αυτό που λέμε - της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό, το πιστεύουμε απόλυτα και γι' αυτό είμαστε μαζί σας. Και γι' αυτό δεν πρόκειται να σας προδώσουμε ποτέ, δεν πρόκειται να σας εγκαταλείψουμε ποτέ.
Εχει ανάγκη και από νίκες η εργατική τάξη
Μακάρι να πετύχουμε αυτός ο αγώνας να οδηγήσει στην επαναπρόσληψη. Εχει ανάγκη η εργατική τάξη και από νίκες. Ξέροντας, βέβαια, ότι ζούμε μια περίοδο, κατά την οποία η επίθεση απέναντι στην εργατική τάξη, στα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, όχι μόνο στους εργατοϋπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα αλλά και του δημόσιου, είναι σφοδρή και κοιτάζει μακριά.
Πρώτα - πρώτα, είναι σφοδρή γιατί υπάρχει αυτή η καπιταλιστική κρίση. Και δεν είναι ότι αυτοί φτώχυναν. Απλώς, δεν μπορούν να βγάζουν τα κέρδη όπως τα έβγαζαν πριν. Δεν μπορούν να επενδύουν με την ίδια ευκολία που επένδυαν πριν. Και επομένως, πρέπει να ξεπεράσουν τον κύκλο της κρίσης και να ξανακινήσει η κερδοφορία. Και γι' αυτό ξέρουν καλά από την πλευρά τους ότι πρέπει να λιώσουν την εργατική τάξη. Και οικονομικά, αλλά και πνευματικά, και συνειδησιακά. Σου λέει: Η εργατική τάξη πρέπει και να χάσει από την τσέπη της και τα δικαιώματά της, αλλά και να λυγίσει. Να μπερδευτεί, να γίνει το μυαλό της πολτός, να μην καταλάβει τι της γίνεται, "για να μπορώ μετά να την εκμεταλλεύομαι όπως θέλω και μάλιστα με χειρότερες συνθήκες".
Εμείς το λέμε καθαρά. Ακόμα κι αν βγει η Ελλάδα από την κρίση - που είναι πολύ δύσκολη, θα κρατήσει πολύ και θα έρθει και νέος κύκλος κρίσης - μην ελπίζει κανένας εργάτης ότι θα γυρίσει στις συνθήκες δουλειάς, ζωής και στο εισόδημα, όπως ήταν πριν 10 χρόνια ή όπως ήταν πριν 2, 3 χρόνια. Θα ξεκινήσει από τον πάτο και θα λένε αύξηση μισθού ένα ψίχουλο. Επομένως, εμείς θέλουμε αυτός ο αγώνας να έχει επιτυχία. Να πετύχει την επαναπρόσληψη. Να πολλαπλασιαστούν οι εστίες δράσης στα εργοστάσια. Αυτό είναι σημαντικό όχι μόνο για εσάς, όχι μόνο για να έχετε κάποια νίκη. Είναι σημαντικό για το σήμερα και το αύριο και την αποτελεσματικότητα του κινήματος.
Πρέπει να αντέξουμε και στις δυσκολίες
Ομως, πρέπει να αντέξουμε και στις δυσκολίες. Εδώ γίνεται μία αναμέτρηση. Ποιος θα λυγίσει ποιον, ποιος θα αντέξει περισσότερο. Και οι κεφαλαιοκράτες αντέχουν, γιατί έχουν στην πλάτη τους τις κυβερνήσεις - μιλάω για όλη την ΕΕ. Σήμερα, η αστική τάξη στην Ελλάδα έχει τρικομματική κυβέρνηση. Εχει τρία κόμματα μέσα στην κυβέρνηση. Απέκτησε καινούργια πολιτική δύναμη. Επομένως, εμείς οι εργατοϋπάλληλοι, όλοι όσοι σας συμπαραστεκόμαστε, πρέπει να έχουμε μεγάλη αντοχή. Και για να ανέβει αυτή η αντοχή πρέπει να υπάρχει και η εργατική αλληλεγγύη. Γιατί πραγματικά το καταλαβαίνουμε. Ο εργάτης που το παιδί του πεινάει, που όταν βρεθεί στην ανεργία μπορεί να κρατήσει πολύ καιρό ή και χρόνια καταλαβαίνουμε ότι έρχεται σε μια στιγμή που μπορεί να λυγίσει. Καταλαβαίνουμε το φόβο και την αγωνία του εργάτη. Γι' αυτό πρέπει να υπάρχει και η εργατική αλληλεγγύη, με κάθε τρόπο, για να κρατηθούμε όλοι. Αλλωστε, αν γίνει οριστική η απόλυση των 30-35 συναδέλφων σας, αύριο θα διώξουν άλλους και μεθαύριο θα σας διώξουν όλους, γιατί θα ανοίγουν την πόρτα και θα προσλαμβάνουν ανέργους μικρότερης ηλικίας που τώρα τους αμείβουν με 500 και 400 ευρώ.
Επομένως, το να πεις "δεν αντέχω άλλο τις δυσκολίες του αγώνα" δεν έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Η ανεργία φουντώνει. Εφθασε 18% επίσημα, θα φθάσει και 25% και παραπάνω. Και θα μεγαλώσει στα εργοστάσια, γιατί οι περίφημοι καινούργιοι επενδυτές επενδύουν στον τουρισμό, επενδύουν σε ορισμένους τομείς που βγάζουν μεγάλα κέρδη, αλλά και γιατί με τη σύγχρονη τεχνολογία ακόμα και όταν διατηρηθούν οι βιομηχανικές μονάδες θέλουν λιγότερους. Πρέπει, λοιπόν, να αντέξουμε όλοι. Και εμείς που δίνουμε ένα δύσκολο αγώνα - μαζί σας τον δίνουμε, δεν είμαστε μόνοι μας - αλλά κι εσείς που ο καθένας από εσάς έχει την οικογένεια, το περιβάλλον και το καταλαβαίνουμε πολύ καλά.
Να παρεμποδίσουμε τα μέτρα
Σήμερα έχουμε μια νέα κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα έγινε ανασχηματισμός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, εδώ που τα λέμε, προστέθηκαν έξι υπουργοί της ΝΔ και τέσσερις του Καρατζαφέρη. Εμείς την είπαμε μαύρη συμμαχία και μαύρο μέτωπο, γιατί τα μέτρα που θα πάρουν θα είναι μαύρα. Και δεν είναι τυχαία η χρησιμοποίηση των βουλευτών του Καρατζαφέρη, ενός κόμματος που είναι πολύ βαθιά εχθρικό απέναντι στην εργατική τάξη και που ζητάει συνέχεια να λειτουργήσει ο νόμος και η τάξη. Να χτυπηθεί το κίνημα με κάθε μέσο. Που θεωρεί αναρχία τον εργατικό αγώνα. Που θεωρεί ότι διασαλεύεται η ησυχία της κοινωνίας από τον εργατικό αγώνα.
Και μάλιστα, στο υπουργείο Ναυτιλίας απέναντι από τους εργάτες βάλανε βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. Βεβαίως, η κύρια ευθύνη βαρύνει το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Συνέπραξαν μεταξύ τους και θα συμπράξουν και μετεκλογικά, μην έχετε αμφιβολία. Απλώς οι εκλογές θα τους δείξουν ποιο θα είναι πρώτο και ποιο δεύτερο κόμμα. Ποιος θα έχει τους περισσότερους υπουργούς. Και πήραν μαζί τους ό,τι πιο μαύρο, κυριολεκτικά, και φασιστοειδές υπάρχει μέσα στην ελληνική κοινωνία να το βάλουν μέσα στην κυβέρνηση, για να το νομιμοποιήσουν στη συνείδηση των εργαζομένων σαν ένα λαϊκό κόμμα που μιλάει λαϊκά. Κάθε άλλο παρά λαϊκό κόμμα είναι.
Επομένως, είναι πολύ καλά που τη Δευτέρα θα βρίσκεστε στο κέντρο της Αθήνας. Τη Δευτέρα κατά πάσα πιθανότητα ξεκινούν οι προγραμματικές δηλώσεις. Μην περιμένετε τίποτα από τις προγραμματικές δηλώσεις. Θα τα πούνε κομψά με τη γλώσσα των τραπεζών, με τη γλώσσα των επιχειρηματιών. Τα λένε, ξέρετε, κομψά. Εχουν τώρα και κάτι ορολογίες που έχουν δέκα επεξηγήσεις η κάθε μία. Δεν καταλαβαίνεις τι λένε. Θα τα πούνε, λοιπόν κομψά. Θα κινδυνολογήσουν. Θα εκβιάσουν με τις δόσεις. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία να είστε εσείς - και μακάρι να είναι κι άλλα εργοστάσια - από έξω και να πείτε στην κυβέρνηση "δε σου δίνουμε ούτε μία ώρα χρόνο, διάλειμμα". Πρέπει το κίνημα να φουντώσει αμέσως κι αν θέλετε μία ώρα αρχύτερα να ρίξουμε αυτήν την κυβέρνηση, να παρεμποδίσουμε τα νέα μέτρα.
Να ξεπεράσουμε τους εκβιασμούς
Εκβιάζουν, τρομοκρατούν. Αυτό κάνουν. Πρώτα θα απολύεστε και μετά θα έρχεται η δόση. Πρώτα θα δεχόμαστε τη μείωση μισθών, την απώλεια συντάξεων και μετά θα έρχεται η δόση. Δεν μπορούμε να ζούμε έτσι. Μπορεί ο άνθρωπος που έχει έξι παιδιά να ζει με αυτόν τον τρόπο; Και εν πάση περιπτώσει αυτόν τον εκβιασμό πρέπει να τον ανατρέψουμε και πρέπει να τον ξεπεράσουμε και όταν είμαστε όλοι μαζί θα ξεπεράσουμε και κάποιους δισταγμούς που μπορεί να έχουμε. Για να ανατρέψουμε όμως αυτόν τον εκβιασμό πρέπει να ανατρέψουμε αυτές τις κυβερνήσεις, να ανατρέψουμε τη δύναμη αυτών των κομμάτων. Δε γίνεται διαφορετικά. Δε μπορούμε να ζούμε εμείς, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας με έναν εκβιασμό που λέει "ή θα σκύψεις το κεφάλι και δε θα ζητάς τίποτα ή θα σε λιώσω". Να αντεπιτεθούμε, να τους νικήσουμε, μπορούμε.
Σε όλη την Ευρώπη, άλλωστε, κι εκεί που το κίνημα είχε, ας πούμε, υποχωρήσει πάρα πολύ, για διάφορους λόγους, αρχίζουν εστίες αγώνα. Σε όλη την Ευρώπη γίνεται επίθεση. Και επομένως έχει σημασία στην Ελλάδα, που έχει τέτοιες παραδόσεις αγωνιστικές και δυνατότητες και σήμερα, να φουντώσει η φλόγα του αγώνα και πολλές φορές όσα δε φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η ώρα. Και χίλιες φορές, στο κάτω - κάτω, να αναλωθούμε στο δρόμο του αγώνα από το να βρεθούμε κολλημένοι στον τοίχο, κυριολεκτικά, να μας τουφεκίζουν συνεχώς, να μη μας σκοτώνουν αλλά συνεχώς να μας τραυματίζουν και τελικά βεβαίως να μας συντρίψουν.
Μπορούμε να τους νικήσουμε. Εύχομαι πραγματικά, αν είναι δυνατόν κι αύριο το πρωί να λύνεται το πρόβλημα. Ομως, θέλει αντοχή. Και πρέπει να τους δείξουμε ότι αντέχουμε κι αυτή την αντοχή μας θα την μετατρέψουμε σε νίκη και σε μεγάλη τους τιμωρία».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου