ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Συγκρότησαν κυβέρνηση μαύρου μετώπου με αρχιμαέστρο την ΕΕ

Η εισηγητική τοποθέτηση της Αλέκας Παπαρήγα

Από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου

Συνέντευξη Τύπου για τις πολιτικές εξελίξεις παραχώρησε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Ακολουθεί η εισηγητική ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα και η συζήτηση με τους δημοσιογράφους:«Συγκροτείται κυβέρνηση μαύρου μετώπου των κομμάτων του κεφαλαίου, του ίδιου του κεφαλαίου, με αρχιμαέστρο την ΕΕ. Αυτή η κυβέρνηση γίνεται για να υπηρετήσει και να επιβάλει τα συμφέροντα του κεφαλαίου του ελληνικού και του ευρωπαϊκού σε συνθήκες κρίσης και ανταγωνισμού, να αντιμετωπίσει τριγμούς στην ΕΕ και να υποτάξει το λαό. Φαινομενικά, η ΕΕ πίεσε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για να κάνουν αυτή την κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, η πίεση στρέφεται κυρίως εναντίον του λαού. Δηλώνουμε με σιγουριά ότι αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει ούτε το χρέος, ούτε τα ελλείμματα, ούτε το βάθος της κρίσης, αν θέλετε δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει ούτε την πιθανή ανεξέλεγκτη χρεοκοπία.
Η αποφυγή της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας μέσα στους επόμενους μήνες ή και τα επόμενα χρόνια δεν εξαρτάται από το μείγμα πολιτικής διαχείρισης, που εφαρμόζει η μια ή η άλλη αστική κυβέρνηση, ούτε αν θα είναι μονοκομματική, οικουμενική κ.λπ. Αυτό το αν θα είναι περισσότερων κομμάτων, ξαναλέμε, αφορά κυρίως την πειθάρχηση και υποταγή του λαού, γιατί το πρόβλημα της κρίσης είναι βαθύτερο, αφορά το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και όχι τη διαχείρισή του.

Ο λαός πρέπει να ξέρει το εξής πράγμα: Οτι αυτό που το έχει ζήσει τον προηγούμενο καιρό θα το ζήσει και τώρα. Πρώτα θα παίρνονται αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα και μετά θα καταβάλλεται η δόση και μάλιστα τώρα θα αρχίσουμε τον καινούργιο κύκλο δόσεων του νέου μνημονίου. Εμείς δεν πιστεύουμε καθόλου ότι η ενέργεια του Γ. Παπανδρέου να προχωρήσει σε δημοψήφισμα "ευρώ ή δραχμή" είναι που οδήγησε στη διαμόρφωση της κυβέρνησης συνεργασίας. Αυτήν την έψηναν εδώ και πολύν καιρό, βεβαίως αποτέλεσε την αφορμή.Ηθελε και το κεφάλαιο στη χώρα μας και η ΕΕ να επιβάλει μια κυβέρνηση δυναμική, ισχυρή. Και μάλιστα κοιτάξτε, ξεπέρασε κι αυτό που χαιρέτιζε ότι έγινε στην Πορτογαλία, όπου η αντιπολίτευση πριν από τις εκλογές δήλωσε ότι θα τα ψηφίζει όλα και συμφωνεί. Δεν της έφτανε αυτό. Δεν ήθελε, δηλαδή, να έχει τη ΝΔ ως αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία καθαρά για αντιπολιτευτικούς λόγους και όχι για λόγους στρατηγικής καταψήφιζε, δηλώνοντας βεβαίως και πριν ότι θα σεβαστεί την υπογραφή της προηγούμενης κυβέρνησης. Ηθελε ενιαία συμμαχική κυβέρνηση.
Ενα μεγάλο μέρος του λαού, αλλά το περίεργο είναι ότι εμφανίζονται και πολιτικοί, αισθάνονται ταπεινωμένοι απ' τις παρεμβάσεις της ΕΕ και τις τοποθετήσεις της κ. Μέρκελ και του κ. Σαρκοζί. Εμείς ξεκαθαρίζουμε το εξής πράγμα: Αν ο λαός θέλει να πάψει να νιώθει αυτήν την ταπείνωση, που αν θέλετε τα επόμενα χρόνια αν δεν αλλάξει η κατάσταση μπορεί να είναι ακόμα χειρότερη, αν θέλει να απαλλαγεί απ' αυτή την ταπείνωση πρέπει να απαλλαγεί καταρχήν στη χώρα μας απ' την εξουσία των μονοπωλίων, να αποδεσμευτεί απ' την ΕΕ. Διαφορετικά τέτοιου τύπου ταπεινώσεις θα υπάρχουν και ξαναλέμε θα είναι και πολύ χειρότερες.
Ο σύγχρονος πατριωτισμός για μας είναι αυτός: Κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, εργατική λαϊκή


εξουσία, αποδέσμευση απ' την ΕΕ, που στις σημερινές συνθήκες, στις σύγχρονες, συνεπάγεται και τη μονομερή διαγραφή του χρέους.
Αυτή η κυβέρνηση δε θα είναι λίγων βδομάδων. Επιδιώκουν να τραβήξει όσο πάει παραπέρα. Αλλά κι αν είναι λίγες οι βδομάδες θα πάρει μέτρα που αφορούν στη ζωή, στο βιοτικό επίπεδο και τα δικαιώματα του λαού τουλάχιστον για 10 ως 15 χρόνια. Και μάλιστα, το ΔΝΤ μιλάει για δίχρονη κυβέρνηση.

Να τους κάνει ο λαός τη ζωή δύσκολη

Εμείς καλούμε την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα με την πάλη τους, να ρίξουν αυτήν την κυβέρνηση όσο γίνεται πιο γρήγορα, να της κάνουν τη ζωή δύσκολη, να αξιοποιήσουν τις όποιες δυσκολίες έχει μια νέα συμμαχική κυβέρνηση (με παλιό υλικό, αλλά νέα ως προς την κοινή σύνθεση) και να συντομεύσει το χρόνο της παραμονής της όσο γίνεται, πριν παρθούν τετελεσμένες αποφάσεις και να επιβάλει τις εκλογές. Βεβαίως, εδώ χρειάζεται μια πρωτοφανέρωτη πάλη και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι, οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα που ακόμα πιστεύουν στο ΠΑΣΟΚ ή στη ΝΔ να μην έχουν καμία αναστολή σ' αυτό, να μην ελπίζουν ότι η σύμπραξη θα φέρει κάτι καλύτερο.
Εγινε για να φέρει ό,τι χειρότερο υπάρχει και μάλιστα πολύ χειρότερα απ' αυτά που έχουμε ζήσει. Κι αν θέλετε, ο λαός σήμερα έχει ένα πρόσθετο όπλο, όχι μόνο το δίκιο και την πείρα που έχει αποκτήσει και παλιά και το τελευταίο διάστημα, έχει όπλο το γεγονός ότι η ΕΕ διέρχεται μεγάλες δυσκολίες. Οι κυβερνήσεις της ΕΕ δεν μπορούν να διαχειριστούν την κρίση, το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα έχει τριγμούς, γι' αυτό και αναγκάστηκαν να κάνουν μια κυβέρνηση συνεργασίας, ενώ πάλευαν ακόμα να διατηρηθεί το καθεστώς της εναλλαγής των δύο κομμάτων στη διακυβέρνηση.
Τις αδυναμίες του αστικού συστήματος, τις αγωνίες και τα διλήμματα που αυτό έχει, δεν πρέπει ο λαός να τα κάνει δική του αγωνία. Τα χρέη, τα ελλείμματα, όλα αυτά, τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα, τα μακροπρόθεσμα, το αν θα περάσουν ή όχι, είναι αγωνία της κυρίαρχης τάξης της χώρας μας και των κομμάτων που την υπηρετούν και ο λαός δεν πρέπει να έχει αγωνία αυτά πώς θα προχωρήσουν.
Μία πρέπει να είναι η αγωνία του λαού: Πώς θα καταφέρει να προλάβει, να ανατρέψει μέτρα, πώς θα καταφέρει να νικήσει.
Απειλούν μάλιστα τον ελληνικό λαό ότι θα τον διώξουν, θα διώξουν την Ελλάδα απ' την Ευρωζώνη. Ο λαός, αν θέλετε, πρέπει να αξιοποιήσει αυτήν την απειλή, να σηκώσει κεφάλι και να πει: Με τη δική μου απόφαση, με τις δικές μου δυνάμεις, με το δικό μου σχέδιο από δω και εμπρός θα αποδεσμευτώ απ' την ΕΕ.
Δεν είναι καθόλου απίθανο, είναι πιθανό τα επόμενα χρόνια η ΕΕ να μην είναι όπως είναι σήμερα. Να διωχτούν χώρες απ' την Ευρωζώνη, απ' την ΕΕ, να διασπαστεί η ΕΕ, να δούμε κάτι καινούργιο στη θέση της. Μάλιστα, άρχισε η συζήτηση να μετατραπεί η ΕΕ σε μια οργάνωση τύπου ΗΠΑ. Νομίζουν ότι μπορούν να καταργήσουν την εθνοκρατική οργάνωση με πολιτικές αποφάσεις. Κι αυτό γιατί είναι ένας τρόπος να υποβάλλουν τους λαούς στο καθεστώς της υποταγής, της αγωνιστικής υποταγής. Και δεύτερο, ένας τρόπος η διαπάλη ανάμεσα στα μονοπώλια να εξασφαλίζει να γίνεται με τον καλύτερο γι' αυτούς τρόπο. Ούτε κι αυτό το σχέδιο πρόκειται να αναιρέσει τις κρίσεις στο καπιταλιστικό σύστημα, τους ανταγωνισμούς, τις διαιρετικές διασπάσεις.

Αποδέσμευση με λαϊκή εξουσία

Και με την ευκαιρία, επειδή στα κανάλια διαρκώς λέγεται ότι η κ. Παπαρήγα υποστήριξε ότι εάν γυρίσουμε στη δραχμή θα κερδοσκοπήσουν κάποιοι, να το ξεκαθαρίσω. Ακριβώς στο ερώτημα ευρώ ή δραχμή, απαντήσαμε ότι υπάρχουν τμήματα του κεφαλαίου όχι μόνο στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες που ενδιαφέρονται να μείνει η Ελλάδα μέσα στην ΕΕ, να φύγει απ' την Ευρωζώνη, ακριβώς διότι η ιδιαίτερή τους θέση, η οικονομική θέση μέσα στο σύστημα προσφέρεται για κερδοσκοπία. Η απάντησή μας όμως εμάς είναι: Αποδέσμευση. Διότι εμείς δε θα πάμε με τους κερδοσκόπους του ευρώ ή με τους κερδοσκόπους της δραχμής.
Κι απ' αυτή την άποψη, θεωρούμε ότι δεν έχει κανένα συμφέρον ο λαός από ένα γενικό αντιμνημονιακό μέτωπο, είτε λέγεται αυτό προοδευτικό, είτε πατριωτικό, είτε αριστερό. Μέχρι τώρα, η ΝΔ κατέτασσε τον εαυτό της στις αντιμνημονιακές δυνάμεις και είδατε πού κατάντησε. Βέβαια, είναι συνειδητή της επιλογή, δεν άλλαξε κανένα μετερίζι. Τι θα πει αντιμνημονιακό μέτωπο, αριστερό, προοδευτικό;
Σήμερα, αυτό το μέτωπο που χρειάζεται δεν πρέπει να έχει αντί. Πρέπει να έχει πού θα πάει ο λαός. Από εκεί βγαίνουν και τα αντί του. Εμείς, λοιπόν, λέμε κοινωνικό λαϊκό μέτωπο για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για την κοινωνικοποίησή τους, για τον εργατικό λαϊκό έλεγχο, για την αποδέσμευση της Ελλάδας απ' την ΕΕ και απ' το ΝΑΤΟ και βεβαίως όλα αυτά συνεπάγονται διαγραφή του χρέους. Εμείς δε θέλουμε ούτε την αντεργατική πολιτική με ευρώ ούτε την αντεργατική πολιτική με δραχμή.
Απ' αυτή την άποψη, οποιαδήποτε τέτοια αντιμνημονιακά μέτωπα είναι όχι μόνο προσωρινά, θα διασπαστούν αργά ή γρήγορα, αλλά συνιστούν ένα από τα κατοπινά αναχώματα της αστικής τάξης, η οποία βεβαίως θέλει αμιγές αντιδραστικό συντηρητικό μέτωπο, αλλά ταυτόχρονα άμα μπορεί να βρει κι ένα μέτωπο, ας πούμε διεκδίκησης, θα είναι ένα ανάχωμα. Γιατί όποιος παλεύει στο έδαφος της ΕΕ με όρους διαπραγμάτευσης και αλλαγής του μείγματος πολιτικής δεν αποτελεί πραγματική απειλή για το σύστημα. Θεωρούμε ότι μία απ' τις αναντικατάστατες προϋποθέσεις, δεν λέμε αποκλειστική, αλλά είναι ουσιαστική προϋπόθεση, για να μπορέσει αυτό το κοινωνικό λαϊκό μέτωπο, που σπέρματά του υπάρχουν, αλλά να μπορέσει να διαμορφωθεί και να αντεπιτεθεί, είναι η συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Αγώνας με όλες τις μορφές πάλης

Ταυτόχρονα, θεωρούμε ότι άμεσα, αν είναι δυνατόν από αύριο το πρωί, θα πρέπει να αναπτυχθούν μέτωπα πάλης που προκύπτουν επικαιροποιημένα στα εφτά σημεία του οδικού χάρτη. Προκύπτουν συγκεκριμένα αιτήματα, δε θα κάνω λεπτομερειακή αναφορά, ενδεικτικά θέλω να πω: Ασφαλιστικά ταμεία, στο κούρεμα προβλέπεται το 50% για τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι κλαδικές συμβάσεις, ο προϋπολογισμός που έρχεται άμεσα και που κόβει νέα κονδύλια, δεν ξέρω αν αφήνει τίποτα, στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Πρόνοια, στους παιδικούς σταθμούς, στους ανθρώπους τρίτης ηλικίας, στα άτομα με ειδικές ανάγκες, ιδιαίτερα προβλήματα γυναικών και νεολαίας, ανεργία, εφεδρεία, η λεγόμενη απελευθέρωση επαγγελμάτων.
Ενδεικτικά λέω, δε δίνω τώρα ένα συγκροτημένο πλαίσιο μετώπων πάλης, άλλωστε τα μέτωπα πάλης τα αναδεικνύει κάθε φορά ο ίδιος ο λαός στη γειτονιά, στο εργοστάσιο. Αυτά όμως τα μέτωπα πάλης πρέπει να έχουν ως στόχο το δυσκόλεμα των μέτρων, την παρεμπόδιση, την ανατροπή της κυβέρνησης. Εκλογές. Και βεβαίως και μετά απ' τις εκλογές ο λαός πρέπει να ενδιαφερθεί για να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ισχυρής αντεπίθεσης. Μην ξεχνάτε ότι έχουμε και ζητήματα πετρέλαια - Αιγαίο, κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, έχουμε το δικαστήριο της Χάγης που θα αποφασίσει για το όνομα της ΠΓΔΜ και εμείς δεν είναι τόσο το όνομα που μας απασχολεί όσο μας απασχολούν τα άλλα ζητήματα που έχουν σχέση με τα σύνορα, το Σύνταγμα κ.λπ. κ.λπ.
Αυτά τρέχουν αυτές τις μέρες, δεν μπορεί ο λαός να περιμένει τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης είναι γνωστές. Από προχτές και αντιπροχτές, χειρότερα θα έρθουν. Επομένως, αγώνας άμεσα, με όλες τις μορφές πάλης απεργίες, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια, λαϊκές επιτροπές στη βάση, η κοινωνική συμμαχία στη βάση. Δεν πρέπει να υπάρχει εργοστάσιο και λαϊκή γειτονιά που να μην έχει επιτελεία δράσης, μάχης και όλα αυτά βεβαίως να συνενώνονται σε ένα τεράστιο μεγάλο ποτάμι και άλλη μια φορά θα πω για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Τίποτα άλλο σήμερα δεν μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση».

    

Η συζήτηση με τους δημοσιογράφους

-- Βλέπετε ότι αυτή η κυβέρνηση μπορεί να πάρει και παράταση ζωής;
-- Το έργο που έχει να επιτελέσει είναι ένα έργο που αναγκαστικά θέλει παραπάνω χρόνο. Τώρα, να σας πω: Εχουμε και «fast food» κυβερνήσεις. Ομως, αυτή τη στιγμή είναι φανερό ότι αυτή η κυβέρνηση των επιχειρηματιών, της Ελλάδας και της ΕΕ, θα πρέπει να ακούσει και τι θα της πει η ΕΕ για το πότε θα γίνουν οι εκλογές. Οχι γιατί είναι υποτελής κυβέρνηση, αλλά γιατί είναι μία κυβέρνηση η οποία δρα με τις πλάτες της ΕΕ, δρα και για τα συμφέροντα του κεφαλαίου στην Ελλάδα, αλλά και του ευρωενωσιακού κεφαλαίου. Επομένως, θα αποφασίσουν μαζί πότε θα γίνουν οι εκλογές. Και τώρα μην πούμε, ότι θα πούνε «κοιτάξτε να δείτε, ένα μήνα, δύο μήνες»... Εν πάση περιπτώσει, εμείς δεν θέλουμε να δώσουμε τη μάχη πόσο θα κρατήσει αυτή η κυβέρνηση. Μπορεί να μην κρατήσει ούτε μέρα; Μακάρι!
-- Με δεδομένο ότι καλείτε το λαό σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις για να αντιταχθεί σε αυτή την πολιτική και επειδή υπάρχουν μπροστά μας επέτειοι με ιστορική φόρτιση και ενδεχομένως μεγάλες πορείες, κινητοποιήσεις, φοβάστε έκτροπα σ' αυτές τις κινητοποιήσεις;
-- Καταρχήν νομίζω ότι από δω και μπρος τα πάντα πρέπει να υποταχθούν στην αντεπίθεση του λαϊκού κινήματος απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης αυτής, που δεν είναι νέα, νέα είναι γιατί είναι ανοιχτή η συμμαχία, επίσημη. Και απέναντι στην πολιτική της ΕΕ γιατί έχουμε κρίση, η κρίση οξύνεται κλπ. Αυτό είναι το κύριο. Και επομένως κάθε επέτειος μας θυμίζει ένα ηρωικό παρελθόν, αλλά πρέπει να αποδείξουμε ότι και σήμερα μπορούμε να ξεπεράσουμε και το παρελθόν. Κι άλλωστε τα αιτήματα, αντικειμενικά, που μπαίνουν σήμερα είναι πολύ πιο προωθημένα από τα αιτήματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου...
Βεβαίως και η επέτειος του Πολυτεχνείου πρέπει να τιμηθεί. Δεν είμαστε αντίθετοι. Οταν ο λαός αποφασίζει να δώσει σωστό περιεχόμενο στην κατεύθυνσή του, τότε μπορεί να απομονώσει όλους αυτούς τους μηχανισμούς που ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν έκτροπα. Και να πω με την ευκαιρία: Με αυτό που λέμε «τις πλατείες των αγανακτισμένων», γενικά και αφηρημένα, με «τους 300» κλπ, όλα αυτά τα κινήματα προσφέρονται για τη σταθεροποίηση αυτής της κυβέρνησης. Καθαρά πράγματα και σταράτα. Αυτή είναι η γνώμη μας.
Σήμερα χρειάζεται θέση απέναντι στην ΕΕ, απέναντι στα μονοπώλια, απέναντι στην κρίση, στο χαρακτήρα της κρίσης κλπ. Σήμερα κρίνονται πολύ ουσιαστικά ζητήματα και οι «πλατείες», έτσι όπως έχουν αναπτυχθεί - όπως έχουν αναπτυχθεί, δεν είμαστε γενικά κατά των πλατειών, και όπως έχουν προβληθεί - αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να αποδυναμώσουν το κίνημα και να του εκτρέψουν τον προσανατολισμό, απ' αυτόν που πρέπει να έχει.
Τώρα έχω και πολλά ερωτηματικά. Οι κουκουλοφόροι εμφανίζονται όταν έχουμε εργατικές κινητοποιήσεις. Με την ευκαιρία, κατηγορήθηκε το ΠΑΜΕ ότι εμπόδισε το «ντου» στη Βουλή. Καλά, τόσο καιρό ήταν στις πλατείες, γιατί δεν το έκαναν; Είμαστε εναντίον, εννοείται, αυτής της μορφής πάλης, αλλά λέω, γιατί δεν κάνανε; Εμείς αυτό που καταλαβαίνουμε είναι ότι αυτά τα κινήματα και όλα τα λεγόμενα «νέα κινήματα», που αναπτύχθηκαν και στον 20ό αιώνα, ένα στόχο είχαν: Να περιορίσουν, να εμποδίσουν την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος. Σε κάποιες χώρες το πέτυχαν, στην Ελλάδα δεν το πέτυχαν και δεν θα το πετύχουν.
-- Πολλοί ήταν αυτοί που χθες εξεπλάγησαν από την άρνησή σας να συμμετέχετε στην πρόσκληση του Προέδρου της Δημοκρατίας για σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Μερικοί μάλιστα έσπευσαν -δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα- πολύ γρήγορα να σας κατηγορήσουν ότι την ώρα που η χώρα ζει τέτοιες δύσκολες στιγμές, αγεωγράφητες, άσχετες από το παρελθόν, η Αριστερά ή το ΚΚΕ, αντί να πρωταγωνιστεί, απέχει από τις εξελίξεις. Και έτσι βγαίνει από μία θέση που θα περίμενε και ο λαός να ακούσει ή να παρέμβει σ' αυτές τις εξελίξεις.
-- Η σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα γινόταν για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης, που εμείς τη λέμε του «μαύρου μετώπου». Να πηγαίναμε να συζητήσουμε τι; Να πούμε ποιος θα είναι ο υπουργός από δω και από κει και ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός; Δεν είχε νόημα η σύσκεψη. Αν ήταν σύσκεψη με ένα άλλο αντικείμενο, θα πηγαίναμε. Τι νόημα δηλαδή είχε να πάμε, να πούμε τι πρόγραμμα θα 'χει; Να καθορίσουμε τον πρωθυπουργό; «Μαϊντανός» θα ήμασταν εκεί. Και στο κάτω κάτω, θα αδικούσε και... τους πρωταγωνιστές αυτής της απόφασης. Οι εξελίξεις δεν καθορίζονται ούτε μέσα στο Κοινοβούλιο, ούτε μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο. Βεβαίως, για τα κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων εκεί καθορίζονται... Εκεί που πρέπει να είμαστε πρωταγωνιστές, είμαστε!
-- Μιλάτε από καιρό για λαϊκή εξουσία, αποδέσμευση από την ΕΕ κλπ. Θεωρείτε ότι έχετε περιγράψει επαρκώς τι εννοείτε με το «λαϊκή εξουσία»; Φαντάζομαι πολλοί θα αναρωτιούνται πώς θα είναι αυτή η εξουσία;
-- Θεωρούμε ναι, επαρκώς. Γιατί δεν είναι δυνατόν έξω από τις εξελίξεις και τον πρωταγωνιστή λαό να πάμε να κάνουμε σχέδια επί χάρτου. Τις αρχές, τα βασικά, τα θεμελιακά χαρακτηριστικά και τις προϋποθέσεις τα έχουμε καθορίσει. Από εκεί και πέρα θα υπάρξει ένα μέτωπο πάλης τέτοιο, το οποίο, αν θέλετε, θα συμβάλει και στον εμπλουτισμό αυτής της επεξεργασίας. Δεν είναι ο λαός για μας κάτι το παθητικό, αλλά και οι ίδιες οι εξελίξεις, η φάση, η στιγμή είναι που θα καθορίσουν και τις λεπτομέρειες.
Ξέρετε, σήμερα αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι να φωτιστεί πώς θα οργανωθεί αυτή η πάλη, γιατί μιλάμε για άλλου τύπου εξουσία και θα την καταλαβαίνουνε όλο και περισσότερο όταν οργανώνονται στους τόπους δουλειάς, στα σωματεία, στα συνδικάτα, όταν παλεύουν. Δεν υπάρχει ένα πολιτικό πρόγραμμα που γράφεται στις λεπτομέρειές του, στα γραφεία, από ένα επιτελείο στελεχών...
Ξέρετε, πολλές φορές η ζωή πόσο πλούσια είναι και πόσα νέα στοιχεία φέρνει; Εγώ σας λέω ότι κι αυτό το μέτωπο που λέμε, το κοινωνικό λαϊκό μέτωπο της πάλης κατά της εξουσίας των μονοπωλίων, το ίδιο το μέτωπο πώς θα δράσει, τι θα κάνει, είναι κάτι που πρέπει να το δεις και στην εξέλιξή του. Δεν θα είμαστε εμείς οι αποκλειστικοί κοπτοράπτες αυτού. Εμείς όμως βάζουμε τους όρους, τις προϋποθέσεις και λέμε ανοιχτά στο λαό τη βασική επιλογή που πρέπει να ακολουθήσει.