ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ ΜΕ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΔΡΕΠΑΝΟΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΝΟΣΟ-Μειώνει στο 50% το ποσοστό αναπηρίας τους και τους αφήνει ανασφάλιστους, χωρίς τις απαραίτητες μεταγγίσεις αίματος και την πανάκριβη θεραπεία που χρειάζονται!

Τους απειλεί με θάνατο ο νέος κανονισμός αναπηρίας

Σε άμεσο κίνδυνο τίθεται η ζωή χιλιάδων πασχόντων με Μεσογειακή Αναιμία και Δρεπανοκυτταρική Νόσο με το νέο Κανονισμό Εκτίμησης Βαθμού Αναπηρίας (ΚΕΒΑ). Συγκεκριμένα καταδικάζει στην κυριολεξία σε θάνατο όσους πάσχοντες είναι πάνω από 26 ετών, άνεργοι, ανασφάλιστοι και δεν έχουν να πληρώσουν για τις πανάκριβες θεραπείες και μεταγγίσεις αίματος. Στο νέο ΚΕΒΑ, που αναμένεται να εφαρμοστεί άμεσα, καθορίζεται ως βάση ποσοστό αναπηρίας 50% και όχι 67% που είναι σήμερα, με αποτέλεσμα τα όποια κοινωνικά «προνόμια» είχαν, να καταργούνται και χιλιάδες ασθενείς να μένουν ανασφάλιστοι! Αναδεικνύεται και μέσα από αυτή την εξέλιξη η αναγκαιότητα να έχουν όλοι ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ανεξάρτητα από το αν εργάζονται, αλλά και η κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Υγεία και στο Φάρμακο, αλλιώς και τα δύο θα είναι εμπορεύματα, είτε στα χέρια του κράτους, είτε των επιχειρηματικών ομίλων.

«Είναι πραγματικά ζήτημα ζωής και θανάτου για μας», σημειώνει στον «Ρ» ο πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Θαλασσαιμίας, Βασίλης Δήμος. «Διότι αν κάποιος πάρει 50% αναπηρία και είναι άνεργος, μένει ανασφάλιστος. Δικαιούται δε την ασφάλιση των γονιών του - αν υποθέσουμε ότι και αυτοί έχουν - μέχρι τα 26 χρόνια του! Εμείς κάθε 8 - 10 μέρες το μήνα πηγαίνουμε στο νοσοκομείο για μετάγγιση αίματος. Αν δεν έχεις Ασφάλιση, δεν σε δέχονται. Κάθε βράδυ κάνουμε θεραπεία αποσιδήρωσης με ακριβά φάρμακα - κοστίζουν κατά μέσο όρο 2.000 ευρώ το μήνα. Μέχρι ώρας τα πληρώνουν όλα τα Ταμεία. Αν ρίξουν το ποσοστό αναπηρίας μας στο 50% καταργούνται όλα αυτά. Πλήττονται κυρίως οι άνεργοι πάσχοντες άνω των 26 ετών, δηλαδή το 80% από τους 4.500 - 5.000 πάσχοντες της χώρας. Με το νέο ΚΕΒΑ καταρρέει η όποια κοινωνική μέριμνα υπήρχε. Για παράδειγμα οι φοροαπαλλαγές, η πρόωρη συνταξιοδότηση, η επαγγελματική αποκατάσταση, όλα δίνονταν με βάση το 67% ποσοστό αναπηρίας. Φανταστείτε, ένας πάσχων να μην μπορεί να πάρει σύνταξη με ευνοϊκές ρυθμίσεις και να πρέπει να βγει στα 65 χρόνια του. Απλά δεν θα πάρει ποτέ του σύνταξη...».
Οπως τονίζει η Ομοσπονδία, το ποσοστό αναπηρίας 50% - 80% που προβλέπεται στο νέο ΚΕΒΑ, δεν λαμβάνει υπόψη του σημαντικές επιπλοκές της νόσου.
Για παράδειγμα στη β-Θαλασσαιμία (σ.σ. Μεσογειακή Αναιμία) ομόζυγη, δεν λαμβάνονται υπόψη: Υποτροπιάζουσες λοιμώξεις, διαταραχές στη σπλήνα, άτονα έλκη, εξωμυελική ερυθροποίηση, αυτόματα κατάγματα, ηπατική ανεπάρκεια, σακχαρώδης διαβήτης κ.ά. Εν ολίγοις, πρόκειται για ασθενείς που χρειάζονται συνεχή και εξειδικευμένη, υψηλού επιπέδου ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και αυτούς η κυβέρνηση αφήνει ανασφάλιστους και άρα έκθετους στο θάνατο. Επιπλέον, η κυβέρνηση στο νέο ΚΕΒΑ θέτει εσκεμμένα κριτήρια που «ξεκόβουν» χιλιάδες πάσχοντες από τα όποια δικαιώματα είχαν.
Για παράδειγμα, στη Δρεπανοκυτταρική Αναιμία αναφέρεται ως «δείκτης κλινικής βαρύτητας της νόσου ο αριθμός εισαγωγών σε νοσοκομείο ανά έτος», χωρίς να αναφέρεται κάποιος συγκεκριμένος αριθμός και μάλιστα τη στιγμή που αρκετές από τις κρίσεις των ασθενών αυτών αντιμετωπίζονται είτε στο σπίτι με οδηγίες γιατρού, είτε στις Μονάδες Μεσογειακής Αναιμίας, καθώς είναι ευάλωτοι σε μικρόβια και λοιμώξεις και αποφεύγεται η εισαγωγή τους στο νοσοκομείο!
πηγή rizospastis