Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Συνέντευξη Τύπου της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα για τα γεγονότα στο κέντρο της Αθήνας κατά των διαδηλωτών και γενικά του λαού


01/07/11
«Άκουσα ότι στη Βουλή σήμερα θα δώσει απάντηση ο κύριος Παπουτσής και εξηγήσεις τι έγινε χτες. Επιφυλασσόμαστε να δώσουμε κι εμείς τη δική μας απάντηση, με βάση αυτά που θα πει.
Αυτή τη στιγμή, όμως, και αυτοτελώς, κάνουμε την εξής καταγγελία: Καταγγέλλουμε το οργανωμένο, μελετημένο, πολιτικά και επιχειρησιακά, σχέδιο της κυβέρνησης, ειδικά γι' αυτό το διήμερο. Η πρόβα τζενεράλε είχε γίνει την περίοδο του μνημονίου. Ειδικά γι' αυτό το διήμερο της 48ωρης απεργίας.
Ποιος ήταν ο στόχος του σχεδίου αυτού. Ο πολιτικός στόχος είναι από τη μια μεριά να βάλει στο λαό το φόβο μπροστά στην επικείμενη ή μη επικείμενη πέμπτη δόση, και με αυτόν τον τρόπο να περάσει για πολλά χρόνια στο λαό το φόβο ότι πρέπει να παραιτηθεί από κάθε διεκδίκηση,  ότι δεν πρέπει να αντιστέκεται, αλλιώς η Ελλάδα χάνεται. Από την άλλη, το επιχειρησιακό μέρος αυτού του πολιτικού σχεδίου ήταν μέσα στο διήμερο να δημιουργηθούν προϋποθέσεις να τσακιστεί το εργατικό - λαϊκό κίνημα και ιδιαίτερα να χτυπηθεί η μορφή πάλης της απεργίας.
Εμείς πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν αποδείξεις και βίντεο, με τους περίφημους κουκουλοφόρους και τους άλλους, κάτι φουσκωτοί, κάτι ακροδεξιοί  συνδικαλιστές, που φαίνεται ότι συντάσσονται και είναι μέσα στους μηχανισμούς της αστυνομίας. Βεβαίως, το αστικό κράτος διαθέτει και ξέρει πολύ καλά ότι υπάρχουν κι άλλοι μηχανισμοί, υπηρεσιών και ιδιωτικοί. Δεν υπάρχουν μόνο οι κρατικοί και οι παρακρατικοί μηχανισμοί. Αυτούς τους μηχανισμούς, ούτε θέλει να τους αποκαλύψει, αν θέλετε, και αυτοί οι μηχανισμοί το βολεύουν.
Η κυβέρνηση έκανε το εξής: Αξιοποίησε το πολυφωνικό και ταυτόχρονα θολό κίνημα των αγανακτισμένων στην πλατεία Συντάγματος, βεβαίως, μια δραστηριότητα που συγκέντρωσε τη συμμετοχή απλών ανθρώπων, ανθρώπων που πραγματικά είναι αγανακτισμένοι, που δεν αντέχουν άλλο - και το χρησιμοποίησε σε αντιπαράθεση με τις απεργιακές κινητοποιήσεις, τις οποίες κατά κόρον ακούγαμε αυτό το διάστημα ότι το «Σύνταγμα» είναι μια ειρηνική πάλη, ενώ όλες οι άλλες μορφές πάλης θεωρούνται βίαιες.
Το συγκεκριμένο σχέδιο, για το οποίο είχαμε πληροφορίες πριν από το διήμερο, ήταν: Ξέροντας ότι σε μια πανεργατική απεργία οι πορείες όλων καταλήγουν στο Σύνταγμα, επιδίωκε το εξής: Να δημιουργήσει ένα σκηνικό, όπου αγανακτισμένοι - σε εισαγωγικά - συγκρούονται με το ΠΑΜΕ. Οι κουκουλοφόροι και οι άλλοι μηχανισμοί, ομάδες φιλάθλων που χρησιμοποιούνται, μπράβοι σε νυχτερινά κέντρα και διάφοροι, να συγκρούονται με το ΠΑΜΕ, υποτίθεται για ιδεολογικούς σκοπούς, και έτσι να δοθεί η δυνατότητα στην αστυνομία να μπει μέσα στην πλατεία Συντάγματος. Να μακελέψει, στο όνομα του να αποτρέψει τη διαμάχη των αντιμαχόμενων μερίδων, και να περάσει έτσι η καταστολή σαν κάτι που δεν έγινε με πρόθεση της αστυνομίας, αλλά ήταν μια αναγκαστική επιλογή.
Με αυτόν τον τρόπο ήθελαν να ταυτίσουν το ΠΑΜΕ με τη βία ή να δείξουν, επίσης, ότι οι απλοί αγανακτισμένοι του Συντάγματος δε θέλουν το ταξικό κίνημα, δε θέλουν κόμματα και ιδιαίτερα δε θέλουν το ΚΚΕ. Να εμφανίσει, δηλαδή, μια αντιπαράθεση ανάμεσα στον απλό αγανακτισμένο πολίτη και το ΠΑΜΕ, ή να δώσουν τη δυνατότητα ακόμα σε ορισμένους αριστερούς διανοητές και αμπελοφιλοσοφούντες, να γράφουν ότι αν το ΠΑΜΕ αποφύγει την αιματοχυσία, τότε είναι συστημικό.
Αυτό το σχέδιο το ξέραμε και εμείς και ενημερώσαμε τις δυνάμεις που υπάρχουν μέσα στο ΠΑΜΕ. Και έπρεπε να το αντιμετωπίσουμε. Εκεί, είχαμε να διαλέξουμε ανάμεσα στη διεκδίκηση, στο κάτω-κάτω, να είμαστε όλοι στο Σύνταγμα ή στην επιλογή του σχεδίου της κυβέρνησης.
Η επιτυχία της απεργίας δεν ξεκινάει την ώρα που αρχίζει η απεργία, αλλά ξεκινάει τα


μεσάνυχτα με τις «αλυσίδες» έξω από τους τόπους δουλειάς και τα λιμάνια. Η μαζική συμμετοχή και ο μεγάλος όγκος στις διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποδείξει η εργατική τάξη, μιλάω γενικότερα, ότι και δύναμη έχει και τα όπλα έχει και με αυτά πρέπει να παλεύει το σύστημα. Με την απεργία, την οργάνωση, την πολιτικοποίηση, και να μην πέφτει στη λούμπα να χρησιμοποιεί τα όπλα που βολεύουν και τον αντίπαλο.
Το είπαμε και χτες στη Βουλή, το ξαναλέμε και σήμερα. Ξέρουμε πολύ καλά να αναμετρόμαστε με τους προβοκάτορες και με τους μηχανισμούς της αστυνομίας. Ούτε φοβισμένοι είμαστε, ούτε τίποτα. Αλλά σε κάθε περίπτωση μας ενδιαφέρει να μην τροφοδοτούμε αυτά τα σχέδια. Και φυσικά, δε θα αφήσουμε αυτό το ζήτημα έτσι. Πριν απ' όλα πρέπει να αποκαλυφθεί η προβοκάτσια. Από εκεί και πέρα ο λαός είναι εκείνος που αποφασίζει με ποιόν θα διαδηλώνει και πώς και δεν μπορεί να υπάρχουν στημένοι «θυρωροί».
Σας δίνουμε ένα γραπτό για να επιβεβαιώσουμε τα περί της μελετημένης, σχεδιασμένης και οργανωμένης προβοκάτσιας. Με αυτό θέλουμε επίσης να απαντήσουμε σε κόμματα τα οποία μέσα στη Βουλή όταν αποκαλύπταμε την προβοκάτσια και το 2008, μας έλεγαν ότι έχουμε την αρρώστια να βλέπουμε συνωμοσίες και να μη βλέπουμε τη λαϊκή αυτενέργεια, ακόμα και τον επαναστατικό ρόλο της κουκούλας.
Στις 8/9/2002, ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης» αποκάλυπτε απόρρητο έγγραφο της EUROPOL με τον τίτλο «Ευρωπαϊκές Βέλτιστες Πρακτικές για το Χειρισμό των Πληροφοριοδοτών», που όπως εύστοχα γράφτηκε στον «Ριζοσπάστη» πρόκειται για το εγκόλπιο του προβοκάτορα. Στο έγγραφο, λοιπόν, αυτό φαίνεται ότι «νομιμοποιείται» η κατασκευή χαφιέδων και προβοκατόρων.  Στην Ελλάδα οι χαφιέδες και οι προβοκάτορες είναι συγκοινωνούντα δοχεία και με το οργανωμένο έγκλημα. Και μάλιστα, χαρακτηριστικά, «πληροφοριοδότης είναι ένα άτομο το οποίο αποτελεί αντικείμενο εμπιστευτικού χειρισμού και το οποίο παρέχει πληροφορίες και/ή παρέχει συνδρομή στις αρμόδιες Αρχές». Ως εδώ θα μπορούσαν αυτοί, υποτίθεται να δικαιολογήσουν τάχα ότι ενδιαφέρονται για το οργανωμένο έγκλημα. Λένε, όμως, ότι οι πληροφοριοδότες επιτρέπεται να συμμετάσχουν σε ένα έγκλημα, το οποίο άλλοι ήδη προτίθενται να διαπράξουν. Να συμμετάσχουν! Δε χρησιμοποιείται η πληροφορία για να προληφθεί το έγκλημα, γιατί, αν θέλετε, ο πληροφοριοδότης μπορεί να προλάβει ένα έγκλημα. Και μάλιστα πρέπει να αντιμετωπιστεί ανάλογα αν συλληφθεί. Και υπάρχουν αστυνομικοί με κουκούλες σε διατεταγμένη υπηρεσία διείσδυσης. Τώρα, τι σχέση έχει το οργανωμένο έγκλημα με τις διαδηλώσεις, για την κυβέρνηση έχει σχέση.
          Λοιπόν, όταν έχουν ψηφίσει τέτοιους νόμους και κατευθύνσεις, όταν υπάρχουν και έμπρακτα στοιχεία και έχουμε και εμπειρία, έχουμε ή δεν έχουμε δικαίωμα να κατηγορούμε την κυβέρνηση ότι αυτή είναι υπεύθυνη για το οργανωμένο σχέδιο. Τώρα, αν παρασύρονται κάποια αθώα άπειρα παιδιά, γιατί βεβαίως ο προβοκάτορας αυτό το ρόλο έχει: Να εντάξει στην προβοκάτσια και αθώους ανθρώπους και ιδιαίτερα πολύ νέους στην ηλικία.
          Με αυτήν την έννοια, καλούμε όλους τους εργαζόμενους να συνεχίσουν τον αγώνα με όλες τις μορφές, όπως οι ίδιοι καταλαβαίνουν και πάνω απ' όλα, δεν πρέπει να υποκύψουν στην τρομοκρατία της πτώχευσης, η οποία άλλωστε έχει γίνει. Να μην αποδεχτούν τις συκοφαντίες κατά του ταξικού εργατικού κινήματος. Εμείς, άλλωστε, έχουμε καταγγείλει τους μηχανισμούς αυτούς και πολύ συγκεκριμένα και το 2008 και την μέρα εκείνη τον Μάη του 2010 που δολοφονήθηκαν τρεις αθώοι υπάλληλοι της MARFIN. Είχαμε καταγγείλει τη χρησιμοποίηση ομάδων φιλάθλων, τη χρησιμοποίηση ακροδεξιών στοιχείων και όλα αυτά με στόχο να προλάβουν την ανάπτυξη του κινήματος. Με ιδιαίτερη επικέντρωση στο ΚΚΕ και τις συνδικαλιστικές εκείνες δυνάμεις και σωματεία τα οποία όλα αυτά τα χρόνια αποκάλυπταν τι σημαίνει ΕΕ, τι σημαίνει Μάαστριχτ, τι σημαίνει κρίση κ.λπ.
Είναι φανερό ότι έρχονται καινούριοι νόμοι, έρχονται καινούρια μέτρα. Η κρίση θα βαθύνει και αυτό που λέμε χρεοκοπία, θα την πληρώσει ο λαός 100%, για την οποία βεβαίως δεν έχει καμία ευθύνη. Θεωρούμε, λοιπόν, ότι ο λαός μια ώρα αρχύτερα, πρέπει να επιδιώξει τη ριζική αλλαγή, την κατάργηση της εξουσίας των μονοπωλίων. Να βάλει σα στόχο, όχι τη «δευτέρα παρουσία», αλλά όσο γίνεται πιο γρήγορα την πρόταση που το ΚΚΕ θέτει και που έχει ευρύτερη σημασία, δεν αφορά μόνο τους κομμουνιστές, την πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία. Όλα είναι σημαντικά. Όμως ο καθημερινός αγώνας, η προσπάθεια να αποσπαστεί μια κατάκτηση και να σταματήσει ο κατήφορος, δίχως αυτή τη στρατηγική το κίνημα δε θα τα καταφέρει. Θα νιώσει μεγάλη ήττα και σοβαρή υποχώρηση που θα κρατήσει για πολλά χρόνια.
Καταγγέλλοντας την κυβέρνηση, πρέπει να σας πω ότι δεν έχουμε καμία ελπίδα ότι πρόκειται με τις ΕΔΕ και με κάτι τέτοια, ότι πρόκειται να βγει η αλήθεια. Γιατί τότε δε μένει στην κυβέρνηση παρά να παραιτηθεί. Αυτό δε θα το κάνει. Αντίθετα, αντί να μιλήσει για τη βρωμιά που υπάρχει μέσα στο αστικό κράτος, ενδιαφέρεται να κάνει σάπια δημοψηφίσματα για να κοροϊδέψει τον κόσμο για το νόμο περί ευθύνης υπουργών,  με τη μείωση της Βουλής. Με κάτι τέτοια, τα οποία ακόμα κι αν γίνουν εξολοκλήρου, δε θα είναι τίποτα άλλο παρά ένα παραπέτασμα για να κρύψει τη μπόχα που θα μεγαλώνει πολύ περισσότερο και τα επόμενα χρόνια».
 
Η συζήτηση με τους δημοσιογράφους
 
Θέλω να σας ρωτήσω  οι αστυνομικοί, οι ένστολοι αυτοί οι οποίοι προσπάθησαν να εφαρμόσουν τις εντολές δεν φέρουν κάποια ευθύνη για τις πράξεις τους ατομικά; Ζητάτε την παραίτηση του κ. Παπουτσή;
«Εμείς ζητάμε από το λαό με την πάλη του, με την αλλαγή του συσχετισμού να παραιτήσει την κυβέρνηση και κάθε άλλη ανάλογη κυβέρνηση.
Και να παραιτηθεί ο Παπουτσής θα έρθει ένας άλλος. Γιατί αυτοί οι μηχανισμοί αυτοί, εδώ που τα λέμε, δεν χτίστηκαν από την κυβέρνηση εδώ και 20 μήνες. Υπάρχουν στο κράτος διαχρονικά και με τις ανάλογες προσαρμογές.
Βεβαίως, ατομική ευθύνη υπάρχει αλλά σε καμιά περίπτωση εμείς δεν θέλουμε να υπάρχει αντιπαράθεση με έναν έναν αστυνομικό. Ο λαός πρέπει να αντιπαρατεθεί με το αστικό κράτος, με την κυβέρνηση. Γιατί το ζήτημα της ατομικής ευθύνης είναι μια πολύ εύκολη αντιμετώπιση για να φύγει η ευθύνη από αυτούς που έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι. Και είμαστε βέβαιοι ότι υπάρχουν αστυνομικοί οι οποίοι διαμαρτύρονται, στους οποίους δεν αρέσει αυτό το έργο, αλλά το ζήτημα δεν είναι η ατομική αντίσταση σε αυτές τις περιπτώσεις αλλά είναι η μαζική καταδίκη της κατάστασης και η αλλαγή στρατοπέδου».
 
Χθες στη Βουλή στην ομιλία σας θέσατε κάποια ενδεχομένως ρητορικά ερωτήματα για το αν για το αν βλέπουν οι βουλευτές αυτά που συμβαίνουν στην πλατεία, αν τους ανησυχεί το πανό με την αγχόνη ...
«Καταρχήν όταν τέθηκαν αυτά τα θέματα μέσα στη Βουλή, ένα συγκεκριμένο κόμμα αντέδρασε, έβριζε κλπ. Ήταν ο ΛΑΟΣ. Από καμία άλλη πτέρυγα δεν άκουσα διαμαρτυρίες - εγώ δεν ονομάτισα κόμμα -  και με βάση αυτό τους είπα  τι πρόβλημα έχουν. Μήπως έπιασε τόπο αυτό που είπα; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Δεν περιορίζονται οι μηχανισμοί στο διήμερο. Αυτοί έχουν μακράς πνοής δουλειά. Ακόμα και αν τσακίσουν το κίνημα, που δεν πρόκειται να γίνει, πάλι θα λειτουργούν για να εμποδίσουν την ανάκαμψή του. Δεν έχουν τελειωμό, θα αντικαθίστανται, θα γίνονται και καινούργιοι, τώρα βρήκαν την τρομοκρατία, η τρομοκρατία επεκτείνεται ως όρος παντού, βρήκαν τον ισλαμικό κίνδυνο, τους μετανάστες ως κίνδυνο, ό,τι θέλετε έχουμε.
Έχετε δει καμιά απεργία που να έχει γίνει δεκτή; Σου λένε αυτή η απεργία δεν έπρεπε να γίνει τώρα. Έχετε δει καμιά περίπτωση που να πουν ε, αυτή η απεργία όντως έπρεπε να γίνει; Εκτός αν είναι αργία. Εδώ που τα λέμε, καλά κάνουν και φοβούνται την εργατική τάξη και το εργατικό κίνημα. Ξέρουν τι κάνουν αυτοί».
 
Μιλήσατε για σάπια δημοψηφίσματα και θέλω να σας ρωτήσω, επειδή ο πρωθυπουργός έχει προαναγγείλει δημοψήφισμα, η δική σας εκτίμηση ποια είναι; Θα πάμε σε δημοψήφισμα ή το δημοψήφισμα θα εξελιχθεί σε εκλογές;
«Μόνο ο Παπανδρέου τα ξέρει.
Όμως το δημοψήφισμα το έχει πει. Μάλιστα το λέει και ως υποκατάστατο στο αίτημα για εκλογές. Eμείς του απαντάμε: Όχι δημοψήφισμα, εκλογές κύριε.
Το είπε καθαρά ο κ. Παπανδρέου. Πρέπει να διαμορφώσουν μία καινούργια γραμμή κοινωνικής ενότητας. Σήμερα υπάρχει η μεγάλη πλειοψηφία του λαού που είναι εναντίον του μνημονίου. Ακόμα και άνθρωποι που ανήκουν στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ και σε όλα τα κόμματα. Χωρίς να σημαίνει ότι όλοι οι αντιμνημονιακοί έχουν ενιαία ιδεολογική και πολιτική κατεύθυνση. Το ότι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού είναι εναντίον του μνημονίου και όχι μόνο, ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού καταφέρεται εναντίον της ΕΕ τους ενοχλεί και τους φοβίζει, γι' αυτό θέλει να διαμορφώσει μια άλλη γραμμή συσπείρωσης και αντιπαράθεσης. Και ποια είναι η γραμμή συσπείρωσης και αντιπαράθεσης; Η εξυγίανση του πολιτικού συστήματος. Σου λέει άμα οι 300 βουλευτές, γίνουν 200 θα πάρει μεγάλη ανάσα ο λαός. Ο άνεργος θα βρει δουλειά, ο χαμηλόμισθος θα λύσει τα προβλήματά του.       Θέλουν να δώσουμε στο λαό κάποια αναισθητικά, και να τον χαζέψουμε. αυτό που σήμερα ζητάει ο απλός άνθρωπος είναι: Μόνιμη δουλειά, ικανοποιητικό μισθό και σιγουριά για το μέλλον. Η ανασφάλεια είναι τρομερό πράγμα και η ανασφάλεια έχει βάση, δεν είναι ψυχολογία που λένε».
 
Μήπως τελικά το γεγονός ότι έχουμε ένα κατακερματισμένο συνδικαλιστικό κίνημα διευκολύνει ακόμα περισσότερο αυτούς τους μηχανισμούς που καταγγείλατε και εσείς, τη δράση τους δηλαδή; Το ερώτημά μου είναι αν θα αναλαμβάνατε εσείς μια πρωτοβουλία να μην υπάρχει μόνο το ΠΑΜΕ σε ξεχωριστές συγκεντρώσεις, να έρχεται σε ένα σημείο συνεννόησης με τις υπόλοιπες δυνάμεις;
«Το ότι το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα δεν είναι ενιαίο -και άλλωστε αυτό συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, δεν είναι και ελληνική πρωτοτυπία- κάτι σημαίνει. Υπάρχει αντιπαράθεση διαφορετικών στρατηγικών.
Αλλά θα πιαστώ από αυτό που είπατε και θα βάλω ένα ζήτημα: Εδώ και πολλά χρόνια με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, όταν πια υπήρχαν τα γνωστά γεγονότα, που είχε καεί το Πολυτεχνείο κτλ, εμείς φωνάζαμε σθεναρά ότι οι μαζικοί φορείς, όχι τα κόμματα, να οργανώσουν την περιφρούρηση, δεν έφταναν μόνο οι φοιτητές, η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, το ΕΚΑ, οι ομοσπονδίες.
Πέρα από το ότι κανείς δεν συμφώνησε με αυτό, πείτε ότι δεν έχουν κουράγιο, όμως δείτε μια ολόκληρη προπαγάνδα που είχε αναπτυχθεί και υπάρχει και σήμερα ότι έχουμε γίνει συστημικοί! Που λέγανε: «ΚΚΕ το κόμμα του χαφιέ». Δηλαδή όταν μιλάς για περιφρούρηση υποκαθιστάς την αστυνομία, άρα είσαι... ΚΝΑΤ. Ότι οι άνθρωποι οι ελεύθεροι, δεν πρέπει να είναι οργανωμένοι, ότι το αποκορύφωμα είναι η πλατεία Συντάγματος, είναι κορωνίδα γιατί λένε «έξω τα κόμματα και έξω τα σωματεία». Εγώ σας λέω είναι και αυτή και μία μορφή δράσης απλών ανθρώπων, που εγκλωβίζονται από ομάδες που κατευθύνουν και ας μην πει κάποιος «εμένα δεν με κατευθύνει κανείς», αυτός που σε κατευθύνει δεν τον βλέπεις, δεν τον καταλαβαίνεις, αλλά εν πάση περιπτώσει. Και μάλιστα έχουν ταυτίσει το ΚΚΕ με την γραφειοκρατική, οπισθοδρομική και αυταρχική νοοτροπία της περιφρούρησης. Όταν όμως έχουν δυσκολίες έρχονται και λένε «μπορείτε να μας περιφρουρήσετε;». Αλλά οι ίδιοι είναι κατά της αυτοπεριφρούρησης γιατί αυτό είναι πολύ σταλινικό».
 
Χτες είχαμε μία ακόμα διαγραφή ενός βουλευτή της κυβερνητικής πλειοψηφίας, θα ήθελα το σχόλιό σας για τη διαγραφή Κουρουπλή.
«Είναι με μία έννοια εσωκομματικά ζητήματα, παρότι άπτονται και πολιτικών ζητημάτων. Εμείς όμως καλούμε τους εργαζόμενους, τα εργατικά λαϊκά στρώματα που πίστεψαν στο ΠΑΣΟΚ να το διαγράψουν από τη συνείδησή τους, και να αυτοδιαγραφούν. Δεν χρειάζεται να τους διαγράψει κανείς.»
 
Είπατε αν κάνουν μια ΕΔΕ θα πρέπει να παραιτηθούν  και γι' αυτό δεν πρόκειται να βγει η αλήθεια. Χρησιμοποιούνται προβοκάτορες ευκαιριακά ή κατά τη γνώμη σας υπάρχει το οργανωμένο παρακράτος;
«Η έννοια παρακράτος για μας είναι το εξής: Το επίσημο κράτος συγκροτεί μηχανισμούς τους οποίους εμφανίζει σαν μηχανισμούς  λαϊκούς ή αυθόρμητους. Άλλοι χρησιμοποιούν την έννοια παρακράτος ότι έχουμε ένα ωραίο κράτος, όπου όμως κάποιοι φτιάχνουν μόνοι τους και με δική τους πρωτοβουλία ένα παρακράτος.
Παρακράτος δίχως τη στήριξη του κράτους δεν υπάρχει. Τώρα πόσοι είναι μόνιμοι και πληρώνονται και πόσοι προσλαμβάνονται κατά περίπτωση, τι να σας πω; Εδώ έχουμε πει, τα' ακούω και το ξέρουν και περισσότερο αυτοί που πάνε στα γήπεδα, υπάρχουν ορισμένες ομάδες φιλάθλων, οι οποίοι επί πληρωμή πάνε στα γήπεδα και κάνουν επεισόδια, μετά πάνε στα νυχτερινά κέντρα και προσφέρουν υπηρεσίες».
 
Το μεσοπρόθεσμο υπερψηφίστηκε, μια βουλευτής μάλιστα της ΝΔ το ψήφισε και αυτή, οι διαφωνούντες το ψήφισαν, σώθηκε η χώρα κατά τη γνώμη σας;
«Κατά το ΠΑΣΟΚ σώθηκε. Και να σας πω και κάτι αυτός είναι ο στόχος του ΠΑΣΟΚ, να πάρει την 5η δόση και να τα δώσει στους πιστωτές. Να πάρει τα 140 δισ., να μην χρεοκοπήσει η ευρωζώνη, να μπορέσουν γρήγορα οι επιχειρηματικοί όμιλοι να ανακτήσουν τους ρυθμούς κερδοσκοπίας που είχαν. Με αυτή την έννοια λοιπόν η κυβέρνηση σημείωσε μία επιτυχία. Ο λαός όμως μπαίνει σε πιο βαθύ τούνελ. Βλέπετε η επιτυχία του ενός είναι καταστροφή για τον άλλο.
Γι' αυτό εμείς λέμε δεν μπορεί ο λαός να ζήσει καλύτερα χωρίς να καταργήσει αυτό το πολιτικό σύστημα και το οικονομικό βεβαίως που υπάρχει. Ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ τους δεν υπάρχει, τι να κάνουμε; Δηλαδή να συμβιώνουμε όλοι και να κερδίζουμε όλοι, με αυτή την έννοια λέω ειρηνική συνύπαρξη. Εδώ πας να κάνεις μια απεργία και κατεβάζουν όλους τους μηχανισμούς, που οι μηχανισμοί συνοψίζουν την πείρα του Μπους, του Κλίντον, του Ομπάμα, του Σαρκοζί, της Θάτσερ, της CIA και όλα. Να πάει τώρα ο λαός με τη διαβούλευση και με τις μούντζες στο Σύνταγμα να τους πείσει να αλλάξουν πολιτική. Τώρα παίζουμε;».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου