απο
globbing
Ο υπεύθυνος διαφημιστής που ανέλαβε να μας ξεναγήσει στον μαγικό κόσμο της ρεκλάμας, βρήκε το διάολο του, καθώς υπήρχαν πολλές ενστάσεις από εμάς απέναντι στα επιχειρήματα του. Θυμάμαιεκ των βασικών ενστάσεων, ήταν απέναντι στην πεποίθηση του ότι η διαφήμιση και το μάρκετινγκ, ανακαλύπτουν και καλύπτουν ανάγκες στους ανθρώπους, και όχι, όπως υποστηρίζαμε εμείς, ότι δημιουργούν επιθυμίες στις οποίες με τον καιρό εθιζόμαστε, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε, ή να νομίζουμε ότι δεν μπορούμε χωρίς αυτές.
Πριν προχωρήσω παρακάτω να ξεκαθαρίσω, για να μην παρεξηγηθώ, ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα με την ικανοποίηση και την δημιουργία επιθυμιών στους ανθρώπους, αρκεί αυτό να γίνεται σε μια κοινωνία που έχουν καλύψει όλοι τουλάχιστον τις βασικές τους ανάγκες.
Με βάση τώρα την παραπάνω μου διευκρίνιση, και φέρνοντας το ζήτημα στο σήμερα, παρατηρούμε ότι ζούμε σε μια κοινωνία τόσο ακραία, που ενώ μια μικρή μειοψηφία μπορεί να ικανοποιεί και την πιο ματαιόδοξη της επιθυμία, υπάρχουν μεγάλες μάζες ανθρώπων, ολοένα διογκούμενες, οι οποίοι δεν έχουν καλύψει καν τις βασικές τους ανάγκες. Και δεν μιλάμε για τις ψυχολογικές, αλλά για τις στοιχειώδεις, όπως είναι αυτές τις στέγασης, της διατροφής, της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, της εκπαίδευσης κλπ.
Υπάρχει όμως και μια ακόμη μερίδα ανθρώπων, εκείνοι οι βαθιά εθισμένοι στην αναζήτηση της ικανοποίησης των επιθυμιών τους, που όμως βρίσκονται ένα σκαλί πριν τον υποβιβασμό τους στα κοινωνικά εκείνα στρώματα που ανέφερα παραπάνω. Οι άνθρωποι αυτοί, αντί να συνειδητοποιήσουν την κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκονται, συνεχίζουν να ζουν προσπαθώντας να διατηρήσουν τον προηγούμενο τρόπο ζωής τους, και όταν ακόμη αποτυγχάνουν, ρίχνουν λίγο τα στάνταρ τους, και συνεχίζουν να συμπεριφέρονται σαν άβουλοι καταναλωτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου