Πες, πες, στο τέλος κάτι μένει...

Ομοβροντία κατά του ΚΚΕ από το σύνολο του αστικού Τύπου (και στην Πρέβεζα εμφανίστηκαν τέτοια κείμενα). Και όλοι γράφουν ακριβώς τα ίδια (αν βέβαια τους πεις ότι ένα κέντρο τους τροφοδοτεί, είναι έτοιμοι να σου κάνουν μέχρι και μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση...).    

Είναι η πρώτη φορά; Δεν είναι η πρώτη και βεβαίως δεν θα είναι και η τελευταία. Τα ίδια έχουν ξαναγράψει όλο αυτό το διάστημα, όχι μία, όχι δύο, ούτε τρεις ή τέσσερις ή πέντε ή είκοσι φορές, αλλά πολύ περισσότερες. Πες, πες κάτι θα μείνει, όπως έλεγε και κάποιος γνωστός…

Και βέβαια, ας μην σκεφτεί κανείς, ότι θα σπεύσουν κάποια στιγμή να ζητήσουν συγγνώμη από τους αναγνώστες τους, για τα όσα συκοφαντικά εκτοξεύουν. Δεν το συνηθίζουν, προφανώς λόγω

 …σεβασμού προς το αναγνωστικό κοινό τους. Απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι ουδέποτε το έκαναν στο παρελθόν κι ας αποδείχθηκαν φούμαρα τα γραφόμενά τους. Αλλά είπαμε, πες, πες κάτι μένει στο τέλος.

Το μοτίβο γνωστό και πάντα το ίδιο: Το ΚΚΕ είναι αντιδημοκρατικό και δεν ανέχεται τη διαφορετική άποψη! Το ΚΚΕ είναι σεχταριστικό και δεν κάνει συμμαχίες παρά μόνο με τον εαυτό του! Το ΚΚΕ δεν βγάζει συμπεράσματα, παρά το γεγονός ότι μειώθηκε εκλογικά! Η «ηγετική ομάδα» (sic) παραβιάζει τις αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου!! Ετοιμάζεται πογκρόμ εναντίον των διαφωνούντων!! Κι άλλα ίδιας αντικειμενικότητας… 

Τα έχουν διαβάσει ξανά όλα αυτά οι δύστυχοι αναγνώστες τους; Μα δεν διαβάζουν και κάτι το διαφορετικό. Επί 20 και πάνω χρόνια μόνο τέτοια διαβάζουν, με τέτοια «ενημερώνονται». Θα μπορούσαν για παράδειγμα όλοι οι παραπάνω συντάκτες του αστικού Τύπου να μην ξαναγράφουν και κοπιάζουν, αλλά να ανασύρουν οποιοδήποτε από τα γραπτά της ευδόκιμης θητείας τους και να το δώσουν στο τυπογραφείο. Θα είχαν επιτύχει τον ίδιο ακριβώς στόχο τους.

Και φυσικά θα βρισκόταν εκτός πραγματικότητας, όποιος αναρωτιόταν αν οι επικριτές δημοσίευσαν έστω και μία σελίδα από το πολυσέλιδο κείμενο με τις Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο, έτσι για τα μάτια του κόσμου. Ούτε αυτό δεν έχουν κάνει, παρά το γεγονός ότι το ΚΚΕ έχει επανειλημμένως προκαλέσει και σε πολεμική ακόμα ενάντια στις θέσεις του, αρκεί αυτή να είναι επί της ουσίας και έτσι να γίνει η αντιπαράθεση. Για να δούμε τότε, πόσα απίδια πιάνει ο σάκος όλων αυτών των κατηγόρων της πολιτικής και της εσωκομματικής λειτουργίας του ΚΚΕ. Αλλά το αποφεύγουν, όπως ο διάβολος το λιβάνι.   

Για παράδειγμα, αν τολμούν, αν έχουν τόση δα εμπιστοσύνη στις απόψεις τους, ας επιχειρήσουν να συζητηθούν (επαναλαμβάνουμε, με πολεμική κατά των θέσεων του ΚΚΕ) θέματα όπως: Ο χαρακτήρας της εποχής μας ως εποχής περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό, ο χαρακτήρας της οικονομικής κρίσης, το αστικό πολιτικό σύστημα και οι αναδιατάξεις που συντελούνται, οι συμμαχίες που το ΚΚΕ επιδιώκει και που υπάρχουν σε όλα τα Συνέδρια, αρχίζοντας από το 15ο μέχρι και το 19ο, το συνδικαλιστικό και τα άλλα κοινωνικά κινήματα. Και πολλά ακόμα.

Αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Και η επίθεση διαστρέβλωσης και λάσπης κατά του ΚΚΕ θα συνεχίζεται. Γιατί φοβούνται τη στρατηγική του. Φοβούνται την επιβεβαίωση των θέσεών του. Και γνωρίζουν ότι δεν είναι το εκλογικό ποσοστό αυτό που πρώτα απ’ όλα παίρνει υπόψη της η αστική τάξη (όχι ότι δεν την ενδιαφέρει και αυτό), αλλά την απασχολεί πρώτα και κύρια να υπάρχει ένα ΚΚΕ του χεριού της. Και επειδή αυτό δεν συμβαίνει (και ούτε πρόκειται να συμβεί) λυσσομανάει. Και οι γραφίδες της παίρνουν φωτιά… Όλες οι γραφίδες, φυσικά και του ΣΥΡΙΖΑ.

Όμως, καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια…