Το 19ο Συνέδριο

 

Αρχίζουν σήμερα το πρωί οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ με την παρουσίαση της εισήγησης απ' την ΓΓ της ΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, και θα ολοκληρωθούν την Κυριακή 14 Απρίλη. Το τετραήμερο αυτό κορυφώνει μια πολύμηνη διαδικασία αρμονικού συνδυασμού θεωρητικής και πρακτικής δουλειάς, αποτελεί σταθμό εξέτασης της πείρας που προκύπτει απ' τη δράση σε όλο το διάστημα που μεσολάβησε απ' το προηγούμενο Συνέδριο και ταυτόχρονα σηματοδοτεί τη δυναμική εκκίνηση της προσπάθειας που απαιτείται ώστε να μπουν στη ζωή οι συνεδριακές αποφάσεις.

 

Το 19ο Συνέδριο θα αποφασίσει τις συγκεκριμένες κατευθύνσεις των πολιτικών καθηκόντων του Κόμματος και της ΚΝΕ, που θα ισχύουν έως το 20ό Συνέδριο, στη βάση του απολογισμού και των εξελίξεων, της εκτίμησης των τάσεων. Βασικό καθήκον του Συνεδρίου είναι η σύγχρονη επεξεργασία του Προγράμματος του Κόμματος - υπολογίζοντας τις εξελίξεις που έχουν συντελεστεί και τις σημερινές απαιτήσεις - και του Καταστατικού του. Αλλωστε, από το 1996, όταν στο 15ο Συνέδριο διαμορφώθηκε το Πρόγραμμα του Κόμματος, που ισχύει έως σήμερα, κύλησε «αρκετό νερό στο αυλάκι», όσον αφορά στις οικονομικές εξελίξεις, στις τάσεις και τις μεταβολές στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, στην ΕΕ, στη θέση της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου.

 

 Το ίδιο ισχύει και για τις εξελίξεις και τις διεργασίες αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα, με κύριο χαρακτηριστικό τη σχετική αποσταθεροποίηση του μεταπολιτευτικού αστικού πολιτικού συστήματος. Σημαντικές είναι οι εξελίξεις στις συνθήκες δουλειάς και ζωής των εργαζομένων, λόγω της οικονομικής κρίσης και της στρατηγικής του κεφαλαίου.

 

Τα μέλη του ΚΚΕ υποδέχονται το 19ο Συνέδριο με περηφάνια, επαναστατική αισιοδοξία και πλήρη συναίσθηση των καθηκόντων που έχουν να εκπληρώσουν. Η συζήτηση στο εσωτερικό του Κόμματος και ταυτόχρονα με χιλιάδες ανθρώπους του μόχθου πάνω στις Θέσεις της ΚΕ, η ακατάπαυστη δράση όλο αυτό το διάστημα και οι αγώνες στους οποίους πρωτοστάτησαν, τα ατσαλώνουν, τα κάνουν πιο ικανά να δουλεύουν πλατιά με τη στρατηγική του Κόμματος, εξειδικεύοντας κατά κλάδο και τόπο δουλειάς, στοχεύοντας στην ωρίμανση της πολιτικής συνείδησης της εργατικής τάξης, μέσα από την αυτοτελή κομματική δράση, σε συνδυασμό με τη δουλειά για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, για την εξασφάλιση της ταξικής ενότητάς της. Και ταυτόχρονα στοχεύοντας στην οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και τη φτωχή αγροτιά. Δηλαδή, δράση για τη συγκέντρωση των δυνάμεων που θα συγκρουστούν με το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, με την εξουσία τους στις συνθήκες της επαναστατικής κατάστασης, για την εργατική, λαϊκή εξουσία. Δράση που αναπτύσσεται τώρα, σε μη επαναστατικές συνθήκες.

 

Μετά το Συνέδριο πολλή και σκληρή δουλειά περιμένει τους κομμουνιστές, καθώς η ταξική πάλη θα οξύνεται, σε συνθήκες όξυνσης και της καπιταλιστικής κρίσης. Η δοκιμασία στην οποία υποβλήθηκαν, του συνδυασμού καθηκόντων προσυνεδριακά, επιβεβαιώνει ότι μπορούν και θα ανταποκριθούν στα νέα καθήκοντα που το Συνέδριο θα σαλπίσει. Αυτή θα είναι και η καλύτερη απάντηση σε εχθρούς και άσπονδους φίλους, σε όλα τα «σκυλιά» που μήνες τώρα αλυχτάνε, ματαιοπονώντας ότι θα εμποδίσουν το «καραβάνι» να τραβήξει το δρόμο του.