Η επίθεση στους εργάτες της Ζώνης

Μόλις οι εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης σήκωσαν ανάστημα και είπαν «όχι» στη μείωση του μεροκάματου και ότι είναι αποφασισμένοι να υπερασπίσουν και να περιφρουρήσουν τα στοιχειώδη δικαιώματα που έχουν κατακτήσει και είναι «πληρωμένα» με βαρύ φόρο αίματος από τον κλάδο τους, εφοπλιστές, εργολάβοι και τα επιτελεία τους, κυβέρνηση και ΜΜΕ, εξαπέλυσαν στους εργάτες ενορχηστρωμένη επίθεση. Τμήμα της επίθεσης είναι και η γνωστή «πατέντα» της άθλιας προπαγάνδας με πλήρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και χροντροκομμένα ψέματα ότι οι αγώνες τους και οι κατακτήσεις τους είναι η αιτία που η ναυπηγική βιομηχανία της χώρας βρίσκεται σε ρότα συρρίκνωσης, αν όχι και διάλυσης.

Οι Ελληνες εφοπλιστές μόνο το 2011, δηλαδή σε περίοδο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, παρήγγειλαν 137 πλοία αξίας 10 δισ. δολαρίων. Στα ναυπηγεία της Ελλάδας, όπως άλλωστε κάνουν εδώ και δεκαετίες, δεν κατασκευάζουν ούτε βάρκα. Δεν είναι μόνον ότι καθοδηγούνται από την οσμή του κέρδους και πάνε εκεί όπου η εργατική δύναμη είναι ισοπεδωμένη, αλλά, στο πλαίσιο των ανταγωνισμών των μονοπωλιακών ομίλων της ναυπηγοεπισκευής, και των ανάλογων σχεδιασμών που προωθούνται από την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης (βλέπε 7η κοινοτική οδηγία κ.λπ. για ιδιωτικοποίηση ή κλείσιμο των ελληνικών ναυπηγείων) και επιβάλλουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και τώρα η συγκυβέρνησή τους, οι Ελληνες εφοπλιστές επιδοτούνται είτε έμμεσα είτε άμεσα για να κατασκευάζουν πλοία αλλού.

Είναι πασίγνωστο το κοινό ταμείο Ελλάδας - Κίνας που «στήθηκε» πέρσι, με 12 δισ. δολάρια επιδότηση των εφοπλιστών προκειμένου να κατασκευάσουν τα πλοία στα ναυπηγεία της Κίνας. Οι ακτοπλόοι εφοπλιστές, οι οποίοι από το 2001 ως τώρα έχουν τσεπώσει κοντά 700 εκατ. ευρώ επιδότηση στο όνομα των άγονων γραμμών, τα πλοία που έχουν κατασκευάσει σε αυτό το διάστημα


είναι κυρίως σε ναυπηγεία χωρών της Ευρώπης όπως της Νορβηγίας όπου τα μεροκάματα είναι τα διπλάσια από αυτά της Ζώνης. Με βάση αυτά, το βασικό επιχείρημα του μαύρου μπλοκ, ότι, τάχα, το ΠΑΜΕ και τα μεροκάματα στη Ζώνη διώχνουν τα πλοία, είναι τουλάχιστον πρόκληση. Ας εξηγήσουν άλλωστε, γιατί οι εφοπλιστές δεν προτιμούν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας όπου δε γίνονται απεργίες - ούτε τώρα που δουλεύουν απλήρωτοι - και τα μεροκάματα είναι πολύ χαμηλά.

Αλλού είναι το πρόβλημα. Ολα αυτά τα παράσιτα νομίζουν ότι επειδή καταδίκασαν με την πολιτική τους τους εργάτες της Ζώνης στην ανεργία και την εξαθλίωση, οι εργάτες θα γίνουν και εύκολα θύματα, για να τσακίσουν κατακτήσεις τους και να καθαριστεί «επιτέλους» το λιμάνι από εργασιακά δικαιώματα, συλλογικές συμβάσεις, για λογαριασμό των μονοπωλιακών ομίλων, π.χ. COSCO. Ομως, λάθος πόρτα χτύπησαν. Η απόφαση των εργατών της Ζώνης, όπως εκφράστηκε στις τελευταίες γενικές τους συνελεύσεις, είναι μία: «Εμείς είμαστε οι παραγωγοί του πλούτου. Οι καπιταλιστές κλέβουν το μόχθο μας και εμποδίζουν την ανάπτυξη των ναυπηγείων». Ηδη, έχει τεθεί στην ημερήσια διάταξη της πάλης τους το: «ούτε βήμα πίσω από τις κατακτήσεις μας για να μεγαλώνουν τα κέρδη μεγαλοεργολάβων και εφοπλιστών». Πάλη ενάντια στην ανεργία. Ενιαίος δημόσιος φορέας ναυπηγικής βιομηχανίας, δηλαδή κοινωνικοποίηση των ναυπηγείων για να ανήκουν στους εργαζόμενους, να απελευθερωθούν από την καπιταλιστική ιδιοκτησία, για να γίνει αυτός ο τομέας ένα εργαλείο για τη λαϊκή ευημερία.