«Η απευθείας σύγκρουση μόνη λύση στα προβλήματα των παικτών»

Ο Πρεβεζάνος πρώην διεθνής παίκτης Χρύσανθος Κυριαζής μιλάει στον «Ρ» για τη σημερινή κατάσταση στο χώρο του αθλήματος

Μόνο η απευθείας σύγκρουση με τα συμφέροντα των παραγόντων αποτελεί τη λύση στα προβλήματα των παικτών, σύμφωνα με τον Χρύσανθο Κυριαζή

Eurokinissi

Η πρόσφατη αποχώρηση του Απόλλωνα Καλαμαριάς από το πρωτάθλημα της Α1 Ανδρών, λόγω οικονομικών προβλημάτων, απέδειξε στην πράξη μια πραγματικότητα που επικρατεί εδώ και χρόνια στο πρωτάθλημα, αλλά είτε κάποιοι αρνούνταν να τη δουν είτε την τελευταία στιγμή έβρισκαν σαν λύση να...σηκώσουν το χαλάκι για να την κρύψουν!!! Μόνο που τα πράγματα πλέον αδυνατούν να κρυφτούν, παρά τις όποιες προσπάθειες κάνουν οι παράγοντες του αθλήματος και ειδικότερα τα μέλη της Λίγκας των ομάδων (ΕΣΑΠ). Το θέμα της Καλαμαριάς μάλιστα αποτέλεσε την αφορμή να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου στις σχέσεις παικτών - παραγόντων με αφορμή τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πρώτοι. Σήμερα, ο «Ρ» συνομιλεί με τον πρώην διεθνή παίκτη με θητεία σε αρκετές ομάδες της Α1 και την Εθνική Ελλάδας Χρύσανθο Κυριαζή για την κατάσταση που επικρατεί. Ο ίδιος από άλλο πόστο, αυτό του προπονητή ακαδημιών στην επαρχία, κάνει λόγο για ...την αρχή της θύελλας που θα ακολουθήσει, αναφέρεται στις αιτίες που οδήγησαν τα πράγματα μέχρι εδώ και είναι ξεκάθαρος για το ποια πρέπει να είναι η λύση στην αντιμετώπιση των προβλημάτων.

«Eίναι μόνο η αρχή»

-- Να υποθέσω, με βάση τα όσα δήλωσε ο πρόεδρος της ΕΣΑΠ ότι αυτήν τη στιγμή συνομιλώ με έναν εκατομμυριούχο του βόλεϊ;
-- Εκατομμυριούχος σε λίρες Τουρκίας ίσως. Μήπως ο πρόεδρος της ΕΣΑΠ μπερδεύτηκε και εννοούσε μιλώντας για εκατομμυριούχους αυτά που έχουν βγάλει οι εκάστοτε παράγοντες εις βάρος των αθλητών στο παρελθόν; Γιατί, αν μιλήσουμε για εκατομμυριούχους, όσον αφορά τους παίκτες μπορούν να χαρακτηριστούν έτσι μόνο με βάση τα όσα έχουν προσφέρει στο άθλημα. Νομίζω ότι η 


δήλωση ήταν εντελώς παράλογη και πιστεύω πως ειπώθηκε, προκειμένου να δημιουργήσει εντυπώσεις και μάλιστα λαθεμένες.

«Οι παράγοντες ενδιαφέρονται μόνο για την εμπορικότητα και τα κέρδη», τονίζει στο «Ριζοσπάστη» ο πρώην διεθνής παίκτης

Icon

-- Το περιστατικό με την αποχώρηση του Απόλλωνα Καλαμαριάς είναι ένα μεμονωμένο γεγονός;-- Το αντίθετο. Πιστεύω ότι είναι μόνο η αρχή. Είναι ένα περιστατικό που με μαθηματική ακρίβεια ήταν σίγουρο ότι θα συνέβαινε. Από την εμπειρία που έχω τόσα χρόνια στους αγωνιστικούς χώρους, αλλά και μιλώντας με παιδιά που τώρα βρίσκονται στην ενεργό δράση τα μηνύματα που λαμβάνω είναι ότι οι περισσότερες ομάδες - αν όχι όλες - είναι στην ίδια ή και σε χειρότερη κατάσταση. Ετσι, μην απορήσουμε αν δούμε και άλλα ανάλογα περιστατικά μέχρι το τέλος της χρονιάς. Το σίγουρο πλέον είναι ότι όσον αφορά το βόλεϊ δεν μπορούμε να μιλήσουμε για αθλητισμό. Αντίθετα, για μια μάχη επιβίωσης. Εγώ αυτή τη στιγμή, βρίσκομαι στην επαρχία και γνωρίζω ότι οι συνθήκες είναι ακόμα χειρότερες από το ό,τι συμβαίνει στα αστικά κέντρα. Υπάρχουν ομάδες που δεν έχουν λεφτά ούτε για το πετρέλαιο, προκειμένου να κάνουν μπάνιο τα παιδιά μετά τον αγώνα ή την προπόνηση. Φυσικά, δε μιλάμε για τη θέρμανση των γυμναστηρίων. Συνθήκες που μας γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω. Μάλιστα, εάν δεν υπήρχε και το φιλότιμο ορισμένων ανθρώπων, πολλές ομάδες θα είχαν διαλυθεί.

«Αποτέλεσμα της εμπορευματοποίησης του αθλητισμού»

-- Την ίδια ώρα όμως, οι παράγοντες συνεχίζουν να μιλούν για επαγγελματικό πρωτάθλημα και βάζουν στόχους αναβάθμισης του αθλήματος;
-- Σαφώς κρύβουν την πραγματικότητα. Εάν βάζουν κάποιους στόχους, αυτοί αφορούν την εμπορικότητα του αθλήματος και όχι την ουσιαστική αναβάθμισή του. Μια εμπορικότητα βέβαια που θα φέρει ξανά κέρδη γι' αυτούς. Αυτήν τη στιγμή, το βόλεϊ είναι ένα άθλημα που ....πνέει τα λοίσθια. Η κατάσταση χειροτερεύει από χρονιά σε χρονιά. Και όλα αυτά έχουν αιτία την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού. Τα φαινόμενα κάποιοι να βγάζουν κέρδος από τον αθλητισμό είναι αυτά που οδηγούν σε αυτές τις καταστάσεις. Με αποτέλεσμα όμως πάντα αυτοί που πληρώνουν το μάρμαρο να είναι οι αθλητές.
-- Μια που μίλησες για τους αθλητές. Ποια είναι σήμερα η κατάσταση που επικρατεί στις τάξεις των παικτών του Βόλεϊ;
-- Η κατάσταση των παικτών - εκτός από πολύ μικρές εξαιρέσεις - είναι τραγική. Υπάρχουν, υποτίθεται, επαγγελματίες στο βόλεϊ και έχουν μισθούς πείνας. Οταν φυσικά τους παίρνουν και αυτούς, αφού σε όλους οφείλονται αρκετά χρήματα σε κάποιους και από προηγούμενες χρονιές. Είναι αναμενόμενο πλέον να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν ακόμα και στις βασικές τους υποχρεώσεις. Τα φαινόμενα με απλήρωτους λογαριασμούς με τους κινδύνους για αρκετούς από αυτούς ακόμα και των εξώσεων από τα σπίτια τους είναι μια πραγματικότητα όσο και εάν προσπαθούν οι παράγοντες να την κρύψουν και να βαφτίσουν το κρέας... ψάρι.
-- Τα πράγματα στην επαρχία πώς είναι;
-- Δουλεύοντας στην Πρέβεζα με μικρά παιδιά που μπαίνουν τώρα στο χώρο, αν θα πρέπει να βάλω έναν τίτλο για την κατάσταση θα πρέπει να πω ότι είναι πολύ λυπηρή και φυσικά δυσοίωνη για το μέλλον. Για παράδειγμα, υπάρχουν αγώνες που αναβάλλονται γιατί ομάδες δεν έχουν λεφτά ούτε για να μετακινηθούν, προκειμένου να παίξουν εκτός έδρας, αφού δεν μπορούν να βάλουν βενζίνη ούτε στα ΙΧ τους. Και μην ξεχνάμε ότι στους αγώνες της επαρχίας, οι μετακινήσεις είναι πολλές και σημαίνουν αρκετά έξοδα.
-- Ο ρόλος της Ομοσπονδίας;
-- Επί της ουσίας, η ομοσπονδία αποτελεί μια αντανάκλαση της Πολιτείας. Είναι, λοιπόν, επόμενο ότι και αυτή να κινείται με βάση το γενικότερο σχέδιο που υπάρχει. Ηθελημένα προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις ότι όλα βαίνουν καλώς ή ότι οι ευθύνες της Ομοσπονδίας είναι μικρές.

«Μόνη λύση η απευθείας σύγκρουση»

-- Με δεμένο τη γενικότερη κατάσταση, ποιες θα πρέπει να είναι οι ενέργειες από δω και πέρα; Και τι ρόλο πρέπει να παίξει ο Σύνδεσμος των παικτών (ΠΑΣΑΠ);
-- Οσον αφορά τον ΠΑΣΑΠ, θα έλεγα ότι ήταν θετικό που στήριξε συγκεκριμένες απόψεις παιδιών που βρέθηκαν στο στόχαστρο των παραγόντων, επειδή είπαν τα πράγματα με το όνομά τους τις τελευταίες μέρες. Είναι, επίσης, καλό που ενεργοποιήθηκε ξανά ο Σύνδεσμος τα τελευταία χρόνια. Προσωπικά, όμως, ο ρόλος που θα ήθελα εγώ να παίξει είναι αυτός της απευθείας σύγκρουσης. Καμιά ανοχή πλέον και φτάνει η διπλωματία. Είμαι σίγουρος ότι από τα παιδιά που βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στον ΠΑΣΑΠ, υπάρχει η καλή διάθεση αλλά η άποψή μου είναι ότι εάν δε συγκρουστούμε μετωπικά δεν πρόκειται να έχουμε αποτελέσματα. Τα γεγονότα που διαδραματίζονται σε άλλους τομείς της εργατικής τάξης, όπως ο αγώνας των εργατών της «Χαλυβουργίας» μάς δείχνει το δρόμο για τη νίκη.

Μπ. ΤΣΟΥΡΜΠΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ