Εκβιάζουν με την ανεργία

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ενα από τα βασικά επιχειρήματα που χρησιμοποιούν στην προπαγάνδα τους οι καπιταλιστές, τα αστικά κόμματα και οι εργατοπατέρες, για να νομιμοποιήσουν στις εργατικές συνειδήσεις το νέο πετσόκομμα στους μισθούς, είναι ότι η μείωσή τους θα συμβάλει στη συγκράτηση θέσεων εργασίας, στις επιχειρήσεις που πιέζονται εξαιτίας της κρίσης, και, από την άλλη, ότι οι χαμηλότεροι μισθοί θα αποτελέσουν κίνητρο για να γίνουν επενδύσεις και άρα να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Η αφετηρία όλων είναι ότι ο εργάτης αποτελεί κόστος για τον εργοδότη. Γι' αυτό κάνουν λόγο για μείωση του «μισθολογικού» και «μη μισθολογικού κόστους», κρύβοντας ότι, στην πραγματικότητα, ο καπιταλιστής τίποτα δικό του δε δίνει στον εργαζόμενο για να του «κοστίζει». Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει: Ο μισθός του εργαζόμενου είναι μέρος μόνο της αξίας που παράγει δουλεύοντας, μέρος της δουλειάς του, το υπόλοιπο είναι η υπεραξία που αποσπά από την εργασία του ο εργοδότης. Ο λόγος για τον οποίο γίνεται αυτό, είναι επειδή οι καπιταλιστές κατέχουν τα μέσα παραγωγής και ιδιοποιούνται ως τάξη τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο, επιστρέφοντας ένα ελάχιστο μέρος του στον εργαζόμενο, με τη μορφή του μισθού. Οι αστοί και τα επιτελεία τους προπαγανδίζουν ότι η μείωση των μισθών θα φέρει και μείωση της ανεργίας. Η ανεργία, όμως, είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό. Ζει και αναπνέει από την άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας λόγω εκσυγχρονισμού των μέσων παραγωγής και αυξάνεται κατακόρυφα σε συνθήκες κρίσης, λόγω της καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων, με πρώτη την εργατική δύναμη.

***

Επομένως, το σύστημά τους ευθύνεται για την ανεργία και κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους ότι η αιτία του προβλήματος μπορεί να αποτελέσει και τη λύση του. Πρόκειται, άλλωστε, για τους ίδιους καπιταλιστές που χρηματοδοτούνταν από το αστικό κράτος για να μεταναστεύσουν τις επιχειρήσεις τους σε χώρες με φτηνότερα εργατικά χέρια, πετώντας στο δρόμο χιλιάδες εργάτες στην Ελλάδα.


Τόσο τους νοιάζει η αντιμετώπιση της ανεργίας! Οσο για το αν η μείωση στους μισθούς φέρνει και μικρότερη ανεργία, το πρακτορείο «Bloomberg» έγραψε την περασμένη βδομάδα: Η Ελλάδα έχει «τεράστιο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας» και «το κόστος εργασίας έχει αυξηθεί πολύ πιο γρήγορα τα τελευταία χρόνια από ό,τι στη Γερμανία και τον υπόλοιπο πυρήνα του ευρώ». Συνεπώς, αυτό που χρειάζεται, είναι «να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα πιο βάναυσα: Με την περικοπή των μισθών, η οποία με τη σειρά της απαιτεί επίμονα υψηλό ποσοστό ανεργίας για την καταστολή της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζομένων». Να, λοιπόν, πώς η ανεργία είναι χρήσιμη στον καπιταλιστή και στο κράτος του. Κραδαίνοντας τους δείκτες της, που σκαρφαλώνουν σε συνθήκες κρίσης, φοβερίζουν τους εργαζόμενους ότι αν δεν αποδεχτούν να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, θα προστεθούν κι αυτοί στις στρατιές των ανέργων. Αρα, γίνε δούλος για να έχεις δουλειά. Αυτή η λογική, αν βρει τόπο να σταθεί στις εργατικές συνειδήσεις, θα οδηγήσει σε συνθήκες και όρους δουλειάς που ανάλογους δεν έχει βιώσει η εργατική τάξη, πόσο μάλλον συγκρινόμενους με το επίπεδο ζωής και εργασίας που αντικειμενικά επιτρέπει σήμερα η κοινωνική και επιστημονική εξέλιξη.

***

Ακόμα πιο πέρα: Μείωση των μισθών σημαίνει βάθεμα της εκμετάλλευσης συνολικά για την εργατική τάξη, αφού μεγαλώνει το κλεμμένο κομμάτι της υπεραξίας και ταυτόχρονα ο ένας μισθός μοιράζεται σε ενάμιση ή και δύο εργαζόμενους. Ανάλογο αποτέλεσμα έχει και η γενίκευση της μερικής και των άλλων ελαστικών μορφών απασχόλησης, που επίσης αποτελούν παράγοντα έντασης της εργασιακής εκμετάλλευσης. Σε κάθε περίπτωση, το παράδειγμα άλλων χωρών της ΕΕ, όπου ο κατώτερος μισθός είναι μικρότερος από αυτόν στην Ελλάδα, ξετινάζει το επιχείρημα των αστών περί μείωσης της ανεργίας. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Ισπανίας, όπου ο κατώτερος μισθός είναι κατά 150 ευρώ μικρότερος από την Ελλάδα, αλλά η ανεργία βρίσκεται στο 25%! Αλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πλήθος των επιχειρήσεων στην Ελλάδα και παγκόσμια, που επέβαλαν μειώσεις στους μισθούς, για να σώσουν δήθεν τις θέσεις εργασίας. Στην πλειοψηφία τους, κατέληξαν και τους μισθούς να συρρικνώσουν και απολύσεις να κάνουν, επικαλούμενες τα «νέα δεδομένα» που προέκυψαν από τη βαθιά κρίση. Σε ό,τι, τέλος, αφορά στη δημιουργία θέσεων εργασίας από επενδύσεις που θα έρθουν λόγω μείωσης των μισθών, όπως λέει η συγκυβέρνηση και τα επιτελεία της, αν υπάρξουν τέτοιες, θα είναι άθλια αμειβόμενες και με τσακισμένα δικαιώματα, επιβεβαιώνοντας περίτρανα αυτό που λέει το ΚΚΕ, ότι στόχος των μέτρων είναι η κινεζικοποίηση των μισθών για να προκύψουν καλύτεροι όροι αναπαραγωγής του καπιταλιστικού κέρδους σε συνθήκες αναιμικής ανάπτυξης. Μόνο η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και η κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, με ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνάμεων προς όφελος του λαού, μπορούν να εξαλείψουν την ανεργία, να εξασφαλίσουν μισθούς και δικαιώματα για όλους, στο ύψος των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών. Αυτό απέδειξε περίτρανα ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε, επιβεβαιώνοντας την ανωτερότητά του.

Π.