Θέλουν να ξηλώσουν τα πάντα

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η παρέμβαση του ΠΑΜΕ στο «διάλογο των κοινωνικών εταίρων» - οι φορείς των εργοδοτών και η ΓΣΕΕ - ήταν καταλυτική. Οχι μόνο παρεμπόδισε τη διαδικασία αυτή αλλά έπιασε κυριολεκτικά στα πράσα όσους συνδιαλέγονται πίσω από την πλάτη της εργατικής τάξης και αποκάλυψε τα όσα σχεδιάζουν σε βάρος της. Το έγγραφο που βρέθηκε στο τραπέζι των «κοινωνικών εταίρων» έκανε σαφές το εξής: Δε συζητούν μόνο σχέδια που οδηγούν στη μείωση του αποκαλούμενου «μη μισθολογικού κόστους» αλλά συζητούν τα πάντα. Συζητούν κάθε μέτρο που είναι δυνατόν να οδηγήσει στην παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Σε αυτή την κατεύθυνση περιλαμβάνεται και η πρόταση που υπάρχει στο έγγραφο για αναστολή της ισχύος των κλαδικών και των ομοιοεπαγγελματικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Δηλαδή, θέλουν να καταργήσουν τις συμβάσεις και οι εργάτες να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Εδώ πρέπει να τονιστεί: Ο «διάλογός» τους δεν είναι μια διαδικασία όπου παρουσιάζονται κάποιες σκέψεις ή ιδέες, γενικά και αόριστα. Η πρόταση για τις συμβάσεις δεν είναι απλώς μια πρόταση που είχε κάνει (σ.σ. όπως ήθελαν να εμφανίσουν) ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων που δε συμμετείχε στο διάλογο. Η συγκεκριμένη πρόταση είναι έτσι διατυπωμένη που δείχνει ότι έχει υποστεί νομοτεχνική επεξεργασία και ως τέτοια, το μόνο που μένει είναι να προωθηθεί προς ψήφιση στη Βουλή. Είναι, άρα, ένας «διάλογος» που παίζει αποφασιστικό ρόλο στη συνδιαμόρφωση των αντεργατικών πολιτικών.

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό τι σχεδιάζουν στην πράξη. Να γενικευτεί η ατομική διαπραγμάτευση χωρίς προαπαιτούμενα δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί, να διαμορφώσουν

 μισθούς των 200 και 300 ευρώ και γι' αυτό ήδη φροντίζουν τα αστικά μέσα ενημέρωσης που 

προετοιμάζουν τις συνειδήσεις μας παρουσιάζοντας λίστες με χώρες στην Ευρωζώνη, με τις μισές από αυτές να έχουν πιο χαμηλούς ή πολύ χαμηλούς κατώτερους μισθούς. Θέλουν πάνω από όλα να καταργήσουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Να αφαιρέσουν κάθε όπλο από τους εργαζόμενους και να τους αναγκάσουν να στέκονται ατομικά, μόνος του ο καθένας και πλήρως αδύναμος απέναντι στο κεφάλαιο, να δουλεύει τζάμπα. Η τεράστια ευθύνη που φέρει η ηγεσία της ΓΣΕΕ είναι πρόδηλη. Είναι από τους βασικούς συμπρωταγωνιστές στη λήψη και στήριξη αυτών των αντεργατικών σχεδιασμών. Και αυτό επιβεβαιώνει ο τρόπος που αντέδρασε στην αποκάλυψή τους. Κάποιοι συνδικαλιστές της διέρρευσαν ότι πρόκειται για «χαλκευμένο κείμενο και ανυπόστατο κείμενο του ΠΑΜΕ». Ισχυρισμός που διαψεύσθηκε ακόμα και από εργοδοτικές οργανώσεις. Η ΔΑΚΕ άρχισε να κρώζει για την «αντιδημοκρατική» συμπεριφορά του ΠΑΜΕ και να μιλά για κλοπή προσωπικών εγγράφων. Δεν είπε λέξη για την ταμπακιέρα, δηλαδή για τα όσα συζητούνται.

Ολα αυτά αναδεικνύουν, ξανά και ξανά, την ανάγκη η εργατική τάξη να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Πρέπει να σημάνει συναγερμός, ξεσηκωμός. Δε φθάνει μόνο να σιχτιρίζει τους εργατοπατέρες και τους εργοδότες. Είναι ανάγκη τώρα η μάχη για την οργάνωση του αγώνα στους χώρους δουλειάς να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων. Τίποτα καλό για τους εργαζόμενους δεν μπορεί να γίνει με το «διάλογο». Μόνο η ταξική σύγκρουση με αυτούς που εντείνουν την εκμετάλλευση και επεκτείνουν την εξαθλίωση μπορεί να δημιουργήσει τους όρους για την αντεπίθεση των εργαζομένων και την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Με αυτό το στόχο πρέπει να δίνεται κάθε μάχη.