ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΗ..

rizospastis
«Παινεύουν τους πεθαμένους για να θάψουν τους ζωντανούς»

«Η ιστορία του τόπου μας μαρτυράει πως η εφαρμογή κάθε αντιλαϊκής πολιτικής συνοδεύεται και με κατασταλτικά μέτρα σε βάρος του αγώνα των εργαζομένων και με έξαρση του αντικομμουνισμού (...).
Ειδικοί "λαθολόγοι" και άλλοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης βγαίνουν σε τηλεοπτικά κανάλια, ραδιοφωνικούς σταθμούς και εφημερίδες και ερμηνεύουν την Ιστορία του ΚΚΕ με τους φακούς του καθεστώτος.
Βιβλία εκδίδονται το ένα κοντά στο άλλο και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, λες και υπακούν στον ίδιο μαέστρο, προβάλλουν με θαυμασμό και πλέκουν εγκώμια στον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ και στέλεχος του Κόμματος, Αρη Βελουχιώτη. Πλέκουν το εγκώμιο του Αρη, αλλά, από την άλλη, συκοφαντούν το ΚΚΕ.
Ορισμένοι, μάλιστα, ισχυρίζονται πως αυτό το κάνουν από σεβασμό δήθεν στους αγώνες του και στη μεγάλη συνεισφορά του στην Εθνική Αντίσταση. Και σαν απόδειξη κρατάνε και μια φωτογραφία του Αρη.
Δεν μπορούν να χωνέψουν ότι το ΚΚΕ υπάρχει και δυναμώνει.
Βλέπετε, τώρα θυμήθηκαν τον Αρη, ύστερα από 50 χρόνια. Τον προβάλλουν, αλλά πολεμούν την πολιτική του ΚΚΕ, πολιτική που στα πλαίσιά της αγωνιζόταν ο Αρης. Ορισμένοι τις ενέργειες αυτές τις δικαιολογούν στο όνομα της δήθεν ιστορικής έρευνας και της ιστορικής αλήθειας.
Η ουσία βρίσκεται αλλού. Σκοπός τους είναι να εμφανίσουν ένα πραγματικό γεγονός, δηλαδή έναν λαϊκό ηγέτη, έναν αναμφισβήτητο αγωνιστή, από τη μια, και ένα κόμμα λαθών και συνθηκολόγο, από την άλλη. Μάταιος ο κόπος τους. Ο Αρης ήταν δημιούργημα του Κόμματος και ένα μ' αυτό.
Επαινούν τους νεκρούς συντρόφους μας, παλιοί και νεοφώτιστοι κατήγοροι, για να συκοφαντήσουν έτσι πιο πειστικά το Κόμμα. Παινεύουν τους πεθαμένους για να θάψουν τους ζωντανούς».

*

(Από την ομιλία του Χαρίλαου Φλωράκη στην εκδήλωση για τα 80χρονα του ΚΚΕ, 13/02/97)

«Αυτός και το έργο του έχουν πια καταγραφεί στην ιστορία... »

Στις 21 Ιούνη 1945, δυο μόνο μέρες μετά το κρέμασμα του κεφαλιού του Αρη σε στύλο της Ηλεκτρικής στα Τρίκαλα, σ' ένα «προφητικό» κείμενό του στην εφημερίδα «Αναγέννηση» ένας Θεσσαλός δημοσιογράφος, ο Φαίδων Μακρής, έγραψε:
*
«Σύμφωνα με τους μαθηματικούς νόμους του εκκρεμούς, το καθημαγμένο κεφάλι του Αρη Βελουχιώτη, ταλαντευόταν προχθές κρεμασμένο σ' ένα φανοστάτη της πλατείας των Τρικάλων. Αιωρείτο αργά. Δεξιά - αριστερά, δεξιά - αριστερά και κάθε ταλάντευση σημείωνε και μια τραγική στιγμή των καιρών που διανύουμε. Σιωπηλά τα πλήθη βλέπαν με κατάπληξη το μακάβριο θέαμα.
Ενα "γιατί;" μεγάλο σαν το έργο του Αρη, γεννιόταν μες στις ψυχές όλων χωρίς να φτάνει και στα χείλια. Η ανταρσία του ενάντια στο κράτος τιμωρήθηκε με το θάνατο, η ανταρσία ενάντια στο κόμμα του τιμωρήθηκε ακόμα πιο σκληρά για έναν κομμουνιστή, με τη διαγραφή του.
Ομως, η αισχρή, βάρβαρη και ανίερη διαπόμπευση της κεφαλής του ήρωα είναι μια ιστορική αδικία και μια εθνική ντροπή...
"Χαράς ευαγγέλια" γαύγισε για το θάνατο του ήρωα η εμπαθής ασημότης της Νομαρχίας Τρικάλων, χωρίς να σκεφτεί ότι όταν αυτός θα εγκαταλείψει με "τας κεκανονισμένας τιμάς" τη ζωή, ύστερα από λίγο δε θα τον θυμούνται ούτε οι στενότεροι συγγενείς του, ενώ τον Αρη Βελουχιώτη δε θα τον ξεχάσουν ούτε οι φίλοι του ούτε οι εχθροί του. Γιατί αυτός και το έργο του έχουν πια καταγραφεί στην ιστορία του έθνους».

 

«Ούτε ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ»

«...Αν στη ζωή μου υπάρχει ένα σημείο που με συγκίνηση και με υπερηφάνεια αφάνταστη από καιρού σε καιρό γυρίζω και βλέπω, είναι ακριβώς η εποχή που μπήκα στο Κομμουνιστικό Κόμμα.
Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το συμφέρο μου, πέταξα τον κεφαλαιοκρατικό πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας μπουρζουαζίας και ρίχτηκα με πίστη, με θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις εργαζόμενες μάζες.
Εκτοτε δεν έχω στο ενεργητικό μου παρά φυλακίσεις για πάλη επαναστατική. Μιλάν τα γεγονότα, μιλάει αυτή η αλήθεια. Ούτε ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ.
Είναι αυτό σε βάρος μου; Είναι αυτό στοιχείο ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα;
ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ότι γλίτωσα απ' τη διαφθορά της συνείδησης, στην οποία με οδηγούσε το ληστρικό αστικό καθεστώς και κόσμησα τον Κλάρα που φερόντανε τροχάδην στον γκρεμό με ΑΓΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ στοιχεία και μόνο με τέτοια.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα εξαγνίζει και δημιουργεί αγωνιστές αφοσιωμένους στη μεγάλη υπόθεση του προλεταριάτου. Είναι το μόνο κόμμα που οδηγεί τους εκμεταλλευόμενους στον ιστορικό δρόμο:
Στην οριστική απελευθέρωση του προλεταριάτου. Στο κόμμα αυτό έδωσα όλη μου τη ζωή και θα συνεχίσω να δίνω όσες δυνάμεις μου απομείναν στον αγώνα του, για το ψωμί των εργαζομένων, κατά των φόρων και των πολέμων, για την επανάσταση».
*
(Θανάσης Κλάρας, επιστολή στον «Ριζοσπάστη», 9/9/1931)