Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Αγωνιστική υποδοχή στον πρωθυπουργό

από
epeirinisarta


Η αγωνιστική αντίθεση των εργαζομένων και του λαού της Αρτας, ενάντια στη βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης που «εκτελεί» λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις, εκφράστηκε στη χτεσινή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, με αφορμή την επίσκεψη του πρωθυπουργού και της κουστωδίας του στην πόλη.


Το αγωνιστικό ραντεβού δόθηκε στην πλατεία Κιλκίς με την συμμετοχή όλων αυτών που βιώνουν από πρώτο χέρι τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής, την αύξηση της ανεργίας, τη διεύρυνση της απλήρωτης εργασίας, με πλέον χαρακτηριστικό και όχι μοναδικό παράδειγμα τους εργαζόμενους στον Πτηνοτροφικό Συνεταιρισμό, την αδιάθετη σοδειά των εσπεριδοειδών. Μέσα από την κινητοποίηση του ΠΑΜΕ δηλώθηκε η θέληση για καμία θυσία σε αυτήν την πολιτική ανάπτυξης με γνώμονα την κερδοφορία του κεφαλαίου, που δημιουργεί την κρίση και φορτώνει τα βάρη στο λαό.

ΡΩΣΙΑ - ΣΤΟΥΝΤΙΟ «ΣΟΓΙΟΥΖΜΟΥΛΤΦΙΛΜ»


Αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης
Στην κραυγή αγωνίας των δημιουργών για τη διάσωση του θρυλικού στούντιο κινουμένων σχεδίων που δημιούργησε ο σοσιαλισμός, το ρωσικό κράτος απαντά με προεκλογικά «πυροτεχνήματα»
«Μεγάλοι άνθρωποι... Σας κλέβουν και δεν λέτε τίποτα».Με αυτόν τον κυνικό τρόπο αντιμετώπισε ο πρωθυπουργός της Ρωσίας (και εκ νέου υποψήφιος για την προεδρία) Βλ. Πούτιν τους δημιουργούς κινουμένου σχεδίου σε πρόσφατη συνάντησή τους.
Είναι κυνικός αυτός ο τρόπος για δύο λόγους: 1) Ο Πούτιν είναι ο πολιτικός εκπρόσωπος ενός συστήματος, του καπιταλιστικού, το οποίο απαξίωσε και ουσιαστικά κατέστρεψε και την τεράστια σχολή και υποδομή κινουμένου σχεδίου της πρώην ΕΣΣΔ, από τις μεγαλύτερες και καλύτερες του κόσμου και σαφώς η πλέον προοδευτική σε περιεχόμενο. 2) Οι δημιουργοί ήταν αυτοί που μιλούν εδώ και χρόνια και μίλησαν και πρόσφατα, στέλνοντας ανοιχτό γράμμα στον πρόεδρο και τον πρωθυπουργό της χώρας τους, με τα προβλήματα του κινουμένου σχεδίου και του παιδικού κινηματογράφου γενικότερα. Αυτό το γράμμα ήταν η αφορμή για τη συνάντηση. Η αφορμή, αλλά όχι η αιτία. Διότι σαφώς και δεν «συγκινήθηκε» η ηγεσία της Ρωσίας για το κινούμενο σχέδιο. Απλώς, το 2012 γίνονται οι προεδρικές εκλογές και οι υποψήφιοι έχουν ήδη ξεκινήσει το «χτίσιμο» του προεκλογικού «προφίλ» τους.
Ειδικά ο Βλ. Πούτιν δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στο χώρο του πολιτισμού για το «χτίσιμο» αυτού του «προφίλ». Ενώ συνεχίζεται η πολιτιστική αποδόμηση της χώρας σε όλους τους τομείς (για παράδειγμα, το τελευταίο διάστημα έχει ενταθεί η διαδικασία κατεδάφισης κτιρίων της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς στη Μόσχα) και ό,τι απομένει εμπορευματοποιείται, ο Ρώσος πρωθυπουργός προσπαθεί να «μαντρώσει» τους πολιτιστικούς φορείς στην προεκλογική του εκστρατεία. Σε αυτό το πλαίσιο διάλεξε τις παραμονές των εορτασμών για την Αντιφασιστική Νίκη τον περασμένο Μάη για να προτείνει τη συγκρότηση μιας νέας οργάνωσης υπό την ονομασία «Πανρωσικό Λαϊκό Μέτωπο», το οποίο «θα ενώσει τους οπαδούς της ανάπτυξης της χώρας στα πρόθυρα των προσεχών βουλευτικών και προεδρικών εκλογών». Σε αυτό το «Μέτωπο» άρχισαν να «συρρέουν» ξαφνικά διάφοροι πολιτιστικοί φορείς όπως η Ενωση Συνθετών Ρωσίας, η Ενωση Αρχιτεκτόνων, ανάλογοι φορείς λογοτεχνών, εικαστικών κ.ά., όπως ο Πανρωσικός Σύλλογος Προστασίας των Μνημείων της Ιστορίας και της Κουλτούρας. Αλλά, όπως προκύπτει από δημοσιεύματα του ρωσικού Τύπου, η πλειοψηφία αυτών των φορέων εντάχθηκε στο πρωθυπουργικό «Μέτωπο»... χωρίς να ενημερώσουν γι' αυτήν την ένταξη τα μέλη τους! Ετσι, πολλά από αυτά τα μέλη άρχισαν να εκφράζουν δημόσια τη δυσφορία τους για την ένταξη αυτή και δευτερευόντως για το διαδικαστικό μέρος της υπόθεσης.
«Για τη διαπαιδαγώγηση των νέων»...

Σε αυτό το «φόντο» έγινε και η συνάντηση του Ρώσου πρωθυπουργού με τους δημιουργούς του κινουμένου σχεδίου. Οι οποίοι στο γράμμα τους έβγαζαν κραυγή αγωνίας για την κατάντια του μεγάλου, σε μέγεθος, ιστορία και προσφορά στούντιο «Σογιούζμουλτφιλμ» (φέτος συμπληρώνει 75 χρόνια από την ίδρυσή του) ζητώντας την εκταμίευση 300 εκατομμυρίων ρουβλιών μέσα στην επόμενη οκταετία για τη διάσωσή του. «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο λόγος γίνεται για τη διαπαιδαγώγηση των μελλοντικών πολιτών της Ρωσίας», έγραφαν οι δημιουργοί. Ανάμεσά τους ο Γιούρι Νορστέιν, δημιουργός, μεταξύ άλλων, της ταινίας «Το παραμύθι των παραμυθιών», ο Εντουάρντ Ναζάροφ («Η περιπλάνηση του μυρμηγκιού»), Λεονίντ Σβάρτσμαν («Η χρυσή αντιλόπη» και Γκάρι Μπαρντίν («Το ιπτάμενο πλοίο»). Ο τελευταίος δήλωσε στην ειδησεογραφική ιστοσελίδα «gazeta.ru» ότι «διηγηθήκαμε όλα μας τα βάσανα, μιλήσαμε για την υποχρηματοδότηση αυτού του τομέα, για το πώς διακόπηκε η επικοινωνία των γενεών, για το ότι μας χρειάζεται απαραίτητα μια σοβαρή εκπαιδευτική υποδομή, για να επανέλθουμε σε εκείνο το επίπεδο κινουμένου σχεδίου, που είχαμε κατά την σοβιετική εποχή».Τι υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός: Επιπλέον, χρηματοδότηση 500 εκατομμυρίων ρουβλιών (περίπου 12,5 εκ. ευρώ) μέσα στο 2011, διαγραφή των χρεών του στούντιο και διαχείριση των πνευματικών δικαιωμάτων του στούντιο από το ρωσικό Κέντρο Κινηματογράφου και όχι από την (επίσης κρατικός φορέας) «Ενωμένη Κρατική Κινηματογραφική Συλλογή», η οποία θα διαλυθεί διότι, κατά τον Πούτιν, το μόνο που κάνει είναι να παίρνει λεφτά χωρίς να παράγει. Σε αυτό το σημείο απευθύνθηκε και στους δημιουργούς με τη φράση «σας κλέβουν και δεν μιλάτε».

Εδώ θα πρέπει να διευκρινιστεί το εξής: Η «Συλλογή» δημιουργήθηκε μόλις ένα χρόνο πριν, στη βάση των συλλογών ταινιών της «Σογιούζμουλτφιλμ» και ανέλαβε τη διαχείριση των δικαιωμάτων ακόμη έξι κρατικών κινηματογραφικών στούντιο. Αυτά τα δικαιώματα είναι και οι μοναδικοί σημερινοί πόροι του ιστορικού στούντιο. Να σημειωθεί ότι το «χρυσωρυχείο» εξακολουθούν να είναι οι σοβιετικές ταινίες που απολαμβάνουν τεράστιας δημοφιλίας και όχι μόνο στη Ρωσία.Επιπλέον, όλα τα μεγάλα στούντιο της Ρωσίας, τα οποία δημιουργήθηκαν επί σοσιαλισμού, είναι σήμερα μόνο κατ' όνομα «κρατικά», αφού λειτουργούν όπως κάθε άλλη ιδιωτική καπιταλιστική επιχείρηση με το κράτος απλώς να συμμετέχει με όρους στήριξης της καπιταλιστική αγοράς φυσικά και όχι των δημιουργών. Ετσι, μικρή σημασία έχει η μεταφορά της διαχείρισης των δικαιωμάτων από τον ένα φορέα στον άλλο.
Οσο για τη χρηματοδότηση, από πουθενά δεν προκύπτει ότι θα είναι σταθερή από το κράτος. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Τύπο, ο πρωθυπουργός «υπογράμμισε», ότι αυτά τα κονδύλια θα προέλθουν από τα αποθεματικά του κρατικού προϋπολογισμού, κάτι όχι και τόσο ελπιδοφόρο για το μέλλον δηλαδή. Επιπλέον, από το 2009, το στούντιο έχει ενταχθεί τον κατάλογο ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας (σ.σ. «πλάνο αποκρατικοποιήσεων», επισήμως) του κράτους.
Από τη σοσιαλιστική ακμή, στην καπιταλιστική λεηλασία
Με βάση όλα τα παραπάνω, αλλά και την πικρή πείρα από τη διάλυση της σοβιετικής πολιτιστικής υποδομής, δικαιούμαστε να υποθέσουμε, ότι οι πρωθυπουργικές υποσχέσεις δεν αποτελούν ουσιαστικά παρά «πυροτεχνήματα». Στην καλύτερη περίπτωση, η άμεση χρηματοδότηση θα παρατείνει για λίγο ακόμη τη «μισή» ζωή του θρυλικού στούντιο.
Το «Σογιούζμουλτφίλμ» δημιουργήθηκε το 1936 και έκτοτε διαπαιδαγώγησε γενιές και γενιές παιδιών στην ΕΣΣΔ, αλλά και στο εξωτερικό. Ο «Βίνι Πουχ», ο «Λύκος και ο Λαγός», οι ήρωες του φανταστικού χωριού «Πραστακβάσινα» και η παρέα τους εξέπεμπαν στις τρυφερές ηλικίες μόνο θετική ενέργεια, απορρίπτοντας το διδακτισμό και χρησιμοποιώντας σπαρταριστό - ενίοτε και σατιρικό - χιούμορ που παραμένει ζωντανό στη συνείδηση των Ρώσων μέχρι τις μέρες μας.
Το στούντιο πέρασε «διά πυρός και σιδήρου» τη δεκαετία του '90, με αποτέλεσμα, ιδίως από το '95 μέχρι και το '99, πρακτικά να μη λειτουργεί. Φτάνοντας στα όρια της εξαφάνισης, το καλοκαίρι του '99, το στούντιο επέστρεψε, έστω και τυπικά, στο προηγούμενο νομικό καθεστώς του, ως Ομοσπονδιακή Κρατική Επιχείρηση «κινηματογραφικό στούντιο Σογιούζμουλτφιλμ». «Κομμένο» από την κρατική στήριξη, το 1991, το στούντιο έπεσε στα χέρια κερδοσκόπων «μεσαζόντων», οι οποίοι βρήκαν την ευκαιρία να αρπάξουν την περιουσία και την παραγωγή του και να πλουτίσουν ξεπουλώντας την. Η παραγωγή άρχισε την «ελεύθερη πτώση», ενώ οι εργαζόμενοι που ξεσηκώθηκαν αντιδρώντας στην εργασιακή τυραννία των «μάνατζερ», αλλά και γιατί δεν άντεχαν να βλέπουν την περιουσία του ρώσικου λαού να ξεπουλιέται... απολύθηκαν. Ακολούθησε ένα πραγματικό δικαστικό «θρίλερ» αναγκάζοντας τελικά το κράτος να παρέμβει για να διασφαλίσει έστω και τυπικά την ίδια την περιουσία του. Αν και η κατρακύλα κάπως σταμάτησε, ωστόσο, το στούντιο βρίσκεται ακόμη πολύ μακριά από την παραγωγή των περίπου 40 ταινιών ετησίως, της σοβιετικής περιόδου του.

Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ

ΝΟΡΒΗΓΙΑ - ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΣΤΟ ΟΣΛΟ


Ο «καρπός» που «έσπειρε» το σύστημα «βλάστησε»
Η προσπάθεια αποστασιοποίησης των αστών από τον εθνικιστή αντικομμουνιστή δολοφόνο δεν μπορεί να κρύψει ότι είναι προϊόν της σάπιας καπιταλιστικής κοινωνίας
Ο δολοφόνος επιχαίρει για το έργο του με το μακελειό που προκάλεσε
Μία βδομάδα έχει μεσολαβήσει από το μακελειό στη Νορβηγία, που στοίχισε τη ζωή σε οκτώ ανθρώπους από τη βομβιστική επίθεση στην έδρα της κυβέρνησης στην καρδιά του Οσλο, και την εν ψυχρώ δολοφονία 69 νέων στο νησί Ουτόγια, βόρεια του Οσλο, στην πλειονότητά τους έφηβοι μεταξύ 14 και 19 ετών, που προκάλεσε ο 32χρονος, Αντερς Μπέχρινγκ Μπρέιβικ, που δηλώνει εθνικιστής και αντικομμουνιστής. Στο δήθεν «μανιφέστο» του στο διαδίκτυο των 1.5ΟΟ σελίδων, υπό τον τίτλο «2083 - Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας», σημειώνει: «Πριν ξεκινήσουμε τη σταυροφορία μας, πρέπει να εκπληρώσουμε το καθήκον μας αποδεκατίζοντας τον πολιτιστικό μαρξισμό»... Ο «αντικομμουνισμός» είναι κινητήριος μοχλός και το μεγαλόπνοο πλάνο του είναι «η ανακατάληψη της Ευρώπης από μια συντηρητική επανάσταση» και «η κάθαρσή της από το Ισλάμ και την κουλτούρα του μαρξισμού». Επίσης, αναφέρει ότι είναι μέλος του χριστιανικού Τάγματος των Ναϊτών, που, όπως λέει, ανασυστάθηκε στο Λονδίνο το 2002, ενώ ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη αναφέρει ότι είναι δύο Βρετανοί, ένας Γάλλος, ένας Γερμανός, ένας Ολλανδός, ένας Ελληνας, ένας Ρώσος, ένας Νορβηγός και ένας Σέρβος, χωρίς όμως να τους κατονομάζει.
«Φυντάνια» σαν τον εν λόγω δολοφόνο δεν ξεφυτρώνουν από το... πουθενά, αλλά συμβαδίζουν με τη συνολική ρητορική και δράση, με τις επεμβάσεις που υλοποιούν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα. ΕΕ και ΝΑΤΟ, χρόνια τώρα, έχουν κάνει σημαία τους τον «αντιτρομοκρατικό» πόλεμο ενάντια σε όποιον δεν τους αρέσει, και τον αντικομμουνισμό, που γνωρίζει μεγάλη έξαρση με την προσπάθεια εξίσωσης φασισμού κομμουνισμού και του ξαναγραψίματος και της παραχάραξης της Ιστορίας, ώστε να συκοφαντηθεί η προσφορά του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε.
«Μανιφέστο» μισαλλοδοξίας και ρατσισμού
Το «μανιφέστο» του Νορβηγού φονιά αποτελεί μία συρραφή πολλών κειμένων, που βρίσκονται ευρύτατα στο διαδίκτυο αλλά και στα διεθνή ΜΜΕ. Η πλειονότητα αυτών είναι αναπαραγωγές κειμένων του γνωστού Αμερικανού «Γιουναμπόμπερ», του καθηγητή των μαθηματικών του Μπέρκλεϊ που επί μία εικοσαετία έσπερνε τον τρόμο στις ΗΠΑ με τις επιστολές-βόμβες και είχε και αυτός σοβαρό θέμα με τους «αριστερούς» που... είχαν κυριεύσει την πανεπιστημιακή κοινότητα. Του γνωστού «θεωρητικού» μπλόγκερ Φιόρντμαν, που τα κείμενά του εναντίον του Ισλάμ «κοσμούν» όλες σχεδόν τις εθνικιστικές και ακροδεξιές ιστοσελίδες στο διαδίκτυο. Του Βρετανού Πολ Ρέι, πρώην μέλους του ακροδεξιού κινήματος «English Defence League» (EDL), τον οποίο ο Μπρέιβικ αποκάλεσε «μέντορά του», και ο οποίος έσπευσε σε συνέντευξη που παραχώρησε στη βρετανική εφημερίδα «Times» να καταδικάσει τις επιθέσεις στη Νορβηγία, τις οποίες χαρακτηρίζει «πραγματικά διαβολικές» και να διαβεβαιώσει ότι ουδέποτε είχε οποιαδήποτε επαφή μαζί του, διαψεύδοντας ότι είναι αρχηγός της οργάνωσης των «Ναϊτών Ιπποτών»...
Υπάρχουν κείμενα του Γερμανού δημοσιογράφου Χένρικ Μ. Μπρόντερ, που για χρόνια μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας «Die Welt» αλλά και του περιοδικού «Der Spiegel» καταδίκαζε και έριχνε ανάθεμα για την «παράδοση» και την «υποταγή της Ευρώπης στο Ισλάμ». O Μπρόντερ ερωτώμενος από δημοσιογράφους εάν νοιώθει μετανιωμένος που τα κείμενά του τα μνημονεύει ο Μπρέιβικ ήταν αποστομωτικός: «θα έλεγα τα ίδια και σήμερα». Εξάλλου ο Μπρόντερ περιλαμβάνει τον εαυτό του στη λίστα των επικριτών του Ισλάμ, στην οποία επίσης περιλαμβάνονται και ο Γερμανός συγγραφέας Τίλο Σαραζίν - τις απόψεις του οποίου θεωρούν νομιμοποιημένες και στελέχη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD) και ο Ολλανδός πολιτικός Γκερτ Βίλντερς.
Στο μανιφέστο επίσης εμπεριέχονται στοιχεία και για χώρες, με ορισμένες να είναι μάλιστα στις πρώτες θέσεις των εχθρικών χωρών, όπως π.χ. η Γερμανία. Η Ελλάδα, και άλλες βαλκανικές χώρες κατέχουν περίοπτη θέση στο μανιφέστο του Μπρέιβικ, καθώς θεωρούνται ως «μέτωπα» κατά της ισλαμοποίησης, με την Τουρκία και την Αλβανία να αποτελούν τις κύριες εστίες κινδύνου εξισλαμισμού της Ευρώπης. Κατά τον Μπρέιβικ, η Αλβανία πρέπει να «τεμαχιστεί» και να διαμοιραστεί σε Ελληνες και Μαυροβούνιους. Εκδηλη είναι η «λατρεία» του Μπρέβικ για την Ελλάδα, που έχει «υποστεί δεινά από τους "βαρβάρους"» ενώ κατηγοριοποιεί τα πολιτικά κόμματα, καταγράφοντας ως φίλους το ΛΑ.Ο.Σ., τη «Χρυσή Αυγή» και άλλα φασιστοειδή, ουδέτερη θεωρεί τη ΝΔ και εχθρούς το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και το ΣΥΝ.
Ουσιαστικά όλα αυτά τα κείμενα αποτελούν τη σπορά της μισαλλόδοξης ρητορείας, του ρατσισμού και του αντικομμουνισμού που διαπερνά τα αστικά κόμματα της Ευρώπης που σιγοντάρουν και σπρώχνουν τα λεγόμενα ακροδεξιά κόμματα. Πολλά από αυτά συμμετέχουν ή είναι στην κυβέρνηση, όπως στην Αυστρία, την Ιταλία, την Ολλανδία, τη Δανία και την Ουγγαρία και είναι βεβαίως «λαμπροί» σύμμαχοι της «δημοκρατικής» ΕΕ.
«Ο παράδεισος που έγινε κόλαση»
Η Νορβηγία δεν αποτελεί εξαίρεση και επ' ουδενί πρόκειται για τον «παράδεισο που μετατράπηκε σε κόλαση», όπως αρέσκονται τις τελευταίες ημέρες να χαρακτηρίζουν τα αστικά ΜΜΕ τη χώρα του βορρά, δηλαδή πριν και μετά το μακελειό.
Ο πρωθυπουργός, Γιενς Στόλτενμπεργκ, επικεφαλής της κυβέρνησης Συνασπισμού (Εργατικοί, Πράσινοι και το Κόμμα του Κέντρου), στην πρώτη σύντομη θητεία του μεταξύ 2000 - 2001, υιοθέτησε την ατζέντα των Βρετανών Νέων Εργατικών και προώθησε σειρά αντιλαϊκών μέτρων με περικοπές αποδοχών και ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων. Πολιτική που συνέχισε μετά την επανεκλογή του το 2005, ενώ από το 2009, ο πρωθυπουργός έχει πλέον υιοθετήσει το σύνθημα του προέδρου Ομπάμα, «Γιενς, μπορούμε» από το «Ναι, μπορούμε»...
Οι επιθέσεις στα λαϊκά δικαιώματα προκαλούν, όπως είναι αναμενόμενο, εντάσεις και κοινωνική αναταραχή και η κυβέρνηση του συνασπισμού, που βρίσκεται στην εξουσία ως έχει από το 2005, τις «χειρίζεται» με την υποδαύλιση των αντι-μεταναστευτικών αισθημάτων, όπως και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Ποιος άραγε μπορεί να ξεχάσει ότι πρώτη όλων η Γερμανίδα καγκελάριος Αγγελα Μέρκελ διακήρυξε πέρσι ότι το «πολυπολιτισμικό μοντέλο απέτυχε»; Ατζέντα που έσπευσε δημόσια να υιοθετήσει και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί είχε χαρακτηρίσει «αποβράσματα» τους νέους των προαστίων της γαλλικής πρωτεύουσας, παιδιά μεταναστών, που εξεγέρθηκαν στα τέλη του 2005.
Φόβητρο ή και «εναλλακτική» ο φασισμός
Πρόκειται για μία συνολική εικόνα που σε συνδυασμό με τη βαθύτατη καπιταλιστική κρίση, προξένησε μάλλον πανικό τις πολιτικές ηγεσίες των χωρών της Ευρώπης, όσον αφορά τις λαϊκές αντιδράσεις. Ετσι πριν καν περάσει το εμφανιζόμενο ως «σοκ» των πρώτων 24ωρων, άρχισε η εκστρατεία απο-ιδελογικοποίησης. Χτίζεται το προφίλ ενός «μοναχικού ψυχασθενή». Τα ΜΜΕ συνεχίζουν τη συνηθισμένη εκστρατεία συσκότισης όσον αφορά τις αιτίες, επικεντρώνοντας στις λεπτομέρειες της υπόθεσης, της κράτησης κλπ.
Ακροδεξιά κόμματα και οργανώσεις από όλη την Ευρώπη, με ανακούφιση βγάζουν ανακοινώσεις αποστασιοποίησης από τις εγκληματικές και αποτρόπαιες πράξεις του Μπρέιβικ, δίχως όμως να μπορούν να κρύψουν και τη «σαγήνη τους» για τις ιδέες. Την ίδια στιγμή, οι αστυνομικές επιχειρήσεις - «σκούπα» σε διάφορες χώρες της Ευρώπης συνεχίζονται, σε μία καταφανή προσπάθεια της πολιτικής εξουσίας να αποστασιοποιηθεί δήθεν από την ακροδεξιά που, όμως είναι σπλάχνο της. Στη Γερμανία επί 48 ώρες οι γερμανικές αρχές ανακοινώνουν συλλήψεις, αλλά και κατάσχεση όπλων στη Στουτγάρδη και άλλες πόλεις, ενώ στη Φινλανδία οι αρχές προχώρησαν στη σύλληψη ενός ανθρώπου, που ανακρίνεται προκειμένου να διαπιστωθεί εάν σκόπευε να χρησιμοποιήσει σε κάποια επίθεση τα χημικά που είχε προμηθευτεί, ανάλογα με αυτά που είχε προμηθευτεί και χρησιμοποιήσει ως πρώτη ύλη ο Μπρέιβικ.
Παραφωνία ή μη θέληση υποταγής στη «γραμμή» οι δηλώσεις του ευρωβουλευτή της ιταλικής Λέγκας του Βορρά - κυβερνητικού εταίρου του Σίλβιο Μπερλουσκόνι - Μάριο Μποργκέζιο, ο οποίος χαιρέτισε τις ακροδεξιές απόψεις του Νορβηγού μακελάρη: «Αν εξαιρέσεις τη βία, ορισμένες από τις απόψεις που εξέφρασε είναι σωστές... Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, είναι άριστες» δήλωσε ο Μποργκέζιο στο ραδιοφωνικό σταθμό «Il Sole-24 Ore».
Ανέφερε, επίσης, ότι συμφωνεί με τις ιδέες του Μπρέιβικ κατά του Ισλάμ και υιοθέτησε τις κατηγορίες κατά της Ευρώπης ότι παραδόθηκε αμαχητί στους μουσουλμάνους. Με τις απόψεις του Μπρέιβικ συμφώνησε και ο Γάλλος βουλευτής του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, Ζακ Κουτελά, χαρακτηρίζοντας τον Μπρέιβικ «αντιστασιακό» και «υπερασπιστή της Δύσης». Τα σχόλιά του προκάλεσαν την παρέμβαση της προέδρου Μαρίν Λεπέν, που απάλλαξε τον Κουτελά από τα καθήκοντά του και τον παρέπεμψε για διαγραφή στο πειθαρχικό συμβούλιο, όχι προφανώς για τις πολιτικές του απόψεις, αλλά για το πολιτικό κόστος που θα έχουν προφανώς στο αναδυόμενο αστέρι της γαλλικής πολιτικής σκηνής, που έχει τη στήριξη του συστήματος. Δεν έπραξε το ίδιο όμως για το άλλο στέλεχος του κόμματός της, τον Λοράντ Οζόν, τον «ιδεολόγο οικολόγο», που με σειρά μηνυμάτων στο «τουίτερ» εξέφρασε την υποστήριξή του στον Μπρέιβικ: «Για να εξηγήσει κανείς το δράμα στο Οσλο, πρέπει να αναλογιστεί την έκρηξη της μετανάστευσης: εξαπλασιάστηκε από το 1970»... Ο εθνικισμός, η ακροδεξιά, ο ρατσισμός και ο αντικομμουνισμός ήταν και θα είναι στη φαρέτρα του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος.

Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ


Νέα δυσβάσταχτα χαράτσια στους συνταξιούχους
Και νέες περικοπές στις συντάξεις μέσα στον Αύγουστο
Από κινητοποίηση συνταξιούχων στη Θεσσαλονίκη τον περασμένο Ιούνη
MotionTeam
Το πιο σκληρό και αποκρουστικό της πρόσωπο δείχνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απέναντι στους χιλιάδες συνταξιούχους καθώς η αφαίμαξη του εισοδήματός τους δεν έχει τελειωμό. Η άγρια επιδρομή που δέχτηκαν χιλιάδες συνταξιούχοι, πολλοί από τους οποίους αδυνατούν πλέον να επιβιώσουν, με την εφαρμογή του μνημονίου, συνεχίζεται με νέα ένταση με τον «εφαρμοστικό» νόμο. Οι χιλιάδες συνταξιούχοι από αύριο θα εισπράττουν ακόμα μικρότερες συντάξεις. Ειδικότερα:
  • Aπό την 1η του Αυγούστου στους συνταξιούχους όλων των Ταμείων επιβάλλεται το νέο αυξημένο χαράτσι τύπου ΛΑΦΚΑ, το οποίο είχε επιβληθεί από το 2010. Το χαράτσι αυτό θα είναι:
Για συντάξεις από 1.400 μέχρι 1.700 το ποσοστό παραμένει 3%.
Για συντάξεις από 1.700,01 μέχρι 2.000, ποσοστό 6%.
Για συντάξεις από 2.000,01 μέχρι 2.300, ποσοστό 7%.
Για συντάξεις από 2.300,01 μέχρι 2.600, ποσοστό 9%.
Για συντάξεις από 2.600,01 μέχρι 2.900, ποσοστό 10%.
Για συντάξεις από 2.900,01 μέχρι 3.200 ποσοστό 12%.
Για συντάξεις από 3.200,01 μέχρι 3.500, ποσοστό 13%.
Τέλος, για συντάξεις από 3.500,01 και πάνω, ποσοστό 14%.
  • Από αύριο επίσης επιβάλλεται πρόσθετη «εισφορά», για τους συνταξιούχους του Δημοσίου, του ΝΑΤ και των άλλων φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης που είναι μέχρι 60 ετών. Η «εισφορά» αυτή, δηλαδή η μείωση των συντάξεων, θα είναι:
6% για τις συντάξεις 1.700 μέχρι 2.300 ευρώ.
8% για τις συντάξεις 2.301 μέχρι 2.900 ευρώ.
10% για τις μεγαλύτερες.
  • Επιβάλλεται από την 1η του Σεπτέμβρη «ειδική εισφορά» για όλες τις επικουρικές συντάξεις που είναι πάνω από 300 ευρώ το μήνα. Η «εισφορά» αυτή, δηλαδή η μείωση των επικουρικών, θα είναι:
3% για τις συντάξεις 300 μέχρι 350 ευρώ.
4% για τις συντάξεις 351 μέχρι 400 ευρώ.
5% για τις συντάξεις 401 μέχρι 450 ευρώ.
6% για τις συντάξεις 451 μέχρι 500 ευρώ.
7% για τις συντάξεις 501 μέχρι 550 ευρώ.
8% για τις συντάξεις 551 μέχρι 600 ευρώ.
9% για τις συντάξεις 601 μέχρι 650 ευρώ.
10% για τις συντάξεις πάνω από 651 ευρώ.
  • Η κυβέρνηση μειώνει κατά 6% τις συντάξεις των συνταξιούχων ναυτεργατών (ΝΑΤ) και μάλιστα η μείωση αυτή έχει αναδρομική ισχύ από την αρχή του έτους.
Για παράδειγμα, ναυτεργάτης κάτω των 60 ετών συνταξιοδοτήθηκε με 22 χρόνια θαλάσσια υπηρεσία και εργαζόταν σε «γκαζάδικο» (ανθυγιεινή εργασία). Το ύψος της σύνταξής του ήταν περίπου 1.550 ευρώ. Το 2010 επιβλήθηκε το χαράτσι του ΛΑΦΚΑ 3% (απώλεια περίπου 50 ευρώ) και τώρα ως συνταξιούχος του ΝΑΤ θα του ψαλιδιστεί και πάλι η σύνταξή του κατά 6% (άλλα 90 ευρώ). Παράλληλα, στο συγκεκριμένο συνταξιούχο έχει κοπεί η 13η και η 14η σύνταξη καθώς είναι κάτω από 60 ετών. Δηλαδή σε έναν τέτοιο συνταξιούχο η απώλεια στο ετήσιο εισόδημά του ανέρχεται στα 4.780 ευρώ.
Και η αφαίμαξη συνεχίζεται
Με νέες ανατροπές στον «εφαρμοστικό νόμο» η κυβέρνηση περικόπτει παραπέρα τη χρηματοδότηση του ΝΑΤ, η οποία μειώνεται για το 2011 σε σχέση με το 2010 κατά 50 εκατομμύρια ευρώ και από το 2012 και εφεξής κατά το ποσό των 100 εκατομμυρίων ευρώ για κάθε έτος, σε σχέση με τη χρηματοδότηση του 2010. Με Κοινή Υπουργική Απόφαση οι συντάξεις του ΝΑΤ αναπροσαρμόζονται από 1η Ιούλη και εφεξής ώστε να προκύπτει ισοσκελισμένος προϋπολογισμός. Δηλαδή οι συντάξεις των συνταξιούχων ναυτεργατών θα διαμορφώνονται κάθε φορά με βάση τα χρήματα που υπάρχουν στο Ταμείο του ΝΑΤ και με δεδομένη την καταλήστευσή του από το εφοπλιστικό κεφάλαιο!
Αγριο μαχαίρι πέφτει και στο ΕΚΑΣ για χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους των οποίων το εισόδημα (το 70% των συνταξιούχων λαμβάνει συντάξεις πείνας) συμπληρωνόταν με ένα μικρό ποσό. Συγκεκριμένα, όπως προβλέπεται στο νόμο για το ΣΕΠΕ, ορίζονται τα νέα κριτήρια του ΕΚΑΣ στο οποίο όμως εκτός από τις συντάξεις και τα επιδόματα προστίθενται και πρόσθετα εισοδήματα από άλλες πηγές (π.χ. ένα σπιτάκι που μπορεί να κατάφερε να χτίσει όλα τα προηγούμενα χρόνια σκληρής δουλειάς ένας συνταξιούχος). Ετσι, λοιπόν, για το 2011 (εισοδήματα 2010) προβλέπεται το καθαρό ετήσιο εισόδημα από συντάξεις (κύριες, επικουρικές και βοηθήματα), μισθούς, ημερομίσθια και επιδόματα που χορηγήθηκαν να μην υπερβαίνει τα 8.472 ευρώ, το συνολικό ετήσιο ατομικό φορολογητέο εισόδημα του συνταξιούχου να μην υπερβαίνει το ποσό των 9.884 ευρώ και το ετήσιο οικογενειακό φορολογητέο εισόδημα να μην υπερβαίνει το ποσό των 15.830 ευρώ.
Μαχαίρι και στο εφάπαξ
Η κυβέρνηση μειώνει επίσης κατά 10% το εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων και 15% το εφάπαξ των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (πρώην ΔΕΚΟ). Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του υπουργείου Εργασίας, οι απώλειες για τους συνταξιοδοτούμενους στο Δημόσιο θα ανέλθουν κατά μέσο όρο στις 5.000 ευρώ, ενώ στις ΔΕΚΟ από 10.000 έως 15.000 ευρώ. Μάλιστα, το χαράτσι στο εφάπαξ θα έχει αναδρομική ισχύ, σε όσους δηλαδή έχουν συνταξιοδοτηθεί από τις αρχές του 2010.
Μαχαίρι όμως θα πέσει και στις αναπηρικές συντάξεις, όπως έχει δηλώσει το ίδιο το υπουργείο Εργασίας, και στόχος είναι το ποσοστό των αναπηρικών συντάξεων να μειωθεί στο 8% από το 12% που είναι σήμερα. Αλλωστε, όπως έχει ανακοινώσει το υπουργείο Εργασίας, με το «μεσοπρόθεσμο» για την πενταετία 2011-2015 εκτιμά ότι θα υφαρπάξει 625 εκατομμύρια ευρώ από τις περικοπές και ανατροπές στις αναπηρικές συντάξεις.
Η απανθρωπιά της κυβέρνησης είναι ασύλληπτη. Μόλις πριν τρεις μέρες με σχέδιο απόφασης, που ανάρτησε ο υπουργός Υγείας, επιβάλλει χαράτσι μέχρι και 80% στις συντάξεις των περιθαλπομένων σε δημόσια ιδρύματα. Ειδικότερα, σύμφωνα με το σχέδιο απόφασης του υπουργού, επιβάλλεται παρακράτηση:
Για σύνταξη μέχρι 360, ποσοστό 40%.
Για σύνταξη από 360,01 μέχρι 500 ευρώ, ποσοστό 50%.
Για σύνταξη από 500,01 μέχρι 1.000 ευρώ ποσοστό 60%.
Για σύνταξη από 1.000,01 μέχρι 1.500 ευρώ ποσοστό 70%.
Για σύνταξη από 1.500,01 και πάνω ποσοστό 80%.
Παράλληλα, λιμνάζουν από 9 έως 18 μήνες 136.262 συντάξεις που μαζί με τις επικουρικές ξεπερνούν τις 180.000 συντάξεις, με αποτέλεσμα οι συνταξιούχοι αυτοί, έχοντας σταματήσει να εργάζονται, να μην έχουν το παραμικρό εισόδημα για να ζήσουν.
Συνολικά, η κυβέρνηση μέσω του υπουργείου Εργασίας έχει στόχο να υφαρπάξει 6,845 δισ. ευρώ και μόνο την πενταετία 2011-2015 από τα χαράτσια, τη μείωση των παροχών και την κατάργηση επιδομάτων σε εργαζόμενους και συνταξιούχους. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι:
Σε 841 εκατομμύρια ευρώ ορίζονται οι απώλειες από τα νέα κριτήρια σε συνταξιοδοτικές παροχές και επιδόματα. Σε 350 εκατομμύρια ευρώ από τη μείωση του εφάπαξ. Σε 860 εκατομμύρια ευρώ από τη μείωση των επικουρικών συντάξεων. Σε 176 εκατομμύρια ευρώ από το κόψιμο συντάξεων σε συνταξιούχους κάτω των 60 ετών. Σε 100 εκατομμύρια ευρώ από την περικοπή των συντάξεων των ναυτικών. Σε 210 εκατομμύρια ευρώ από τη μείωση των συντάξεων των αγροτών και των κατώτερων ορίων άλλων ασφαλιστικών ταμείων.
Εξαθλιώνουν τους συνταξιούχους
Ολα τα παραπάνω μέτρα αποτελούν συνέχεια της «μνημονιακής» επιδρομής της κυβέρνησης στους χιλιάδες συνταξιούχους, στην εργατική τάξη, συνολικά στα λαϊκά στρώματα. Συγκεκριμένα, ήδη οι συντάξεις έχουν καθηλωθεί στα ίδια επίπεδα από το 2008 και μάλιστα το πάγωμα των συντάξεων θα ισχύσει μέχρι και το 2013. Υπενθυμίζεται, επίσης, ότι με το νόμο 3847/2010 έχει πέσει άγριο κόψιμο στα επιδόματα γιορτών Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και στο επίδομα άδειας. Μάλιστα, για τους συνταξιούχους που δεν έχουν κλείσει το 60ό έτος της ηλικίας τους αυτά τα επιδόματα έχουν κοπεί εξ ολοκλήρου. Το χαράτσι του ΛΑΦΚΑ είχε ήδη επιβληθεί από τον Αύγουστο του 2010. Είναι ενδεικτικό ότι η κλοπή των συνταξιούχων από την περικοπή των δώρων ανήλθε το 2010 στο 1,045 δισ. ευρώ και το 2011 θα φτάσει το 1,1 δισ. ευρώ.

Γ. Δ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ


Πλήρως εκτεθειμένοι οι εργαζόμενοι στους βλαπτικούς παράγοντες
Ερευνα του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης φανερώνει πως οι συνθήκες εργασίας στην Ευρώπη κάθε άλλο παρά βελτιώνονται
«Για τα κέρδη τους σκοτώνουν τους εργάτες και τα υπουργεία τους κάνουνε τις πλάτες», γράφει το πανό των εργαζομένων στα έργα του Μετρό στη Θεσσαλονίκη
Motion Team
Με κόστος την ίδια τους τη ζωή δουλεύουν εκατομμύρια εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο, παράγοντας τεράστιο πλούτο τον οποίο ποτέ δεν απολαμβάνουν. Αν και με τη σημερινή αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης ο αριθμός των θυμάτων της εργασίας θα μπορούσε να έχει περιοριστεί στο ελάχιστο, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Το εμπόδιο που μπαίνει στην προστασία της υγείας και της ζωής των εργαζομένων είναι ο τρόπος οργάνωσης της παραγωγής με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος και τον ανταγωνισμό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Ετσι, εκατομμύρια εργαζόμενοι πάνε καθημερινά επί χρόνια στη δουλειά για ένα μεροκάματο, παράγουν κέρδη που καρπώνονται μια χούφτα μονοπώλια και στο τέλος σακατεύουν την υγεία τους, πεθαίνουν χτυπημένοι από κάποια επαγγελματική ασθένεια ή σκοτώνονται σε κάποιο εργατικό «ατύχημα». Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής είναι δολοφονικός γιατί αντιμετωπίζει τον εργαζόμενο και τα δικαιώματά του σαν κόστος, τις λαϊκές ανάγκες σαν εμπόρευμα. Κι αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει καμία εξέλιξη, τεχνολογική κι επιστημονική, του καπιταλισμού.Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας υπολογίζει ότι:
  • Κάθε χρόνο 2,3 εκατ. άνδρες και γυναίκες πεθαίνουν από εργατικά ατυχήματα (360.000) και επαγγελματικές ασθένειες (1.950.000).
  • Οι επικίνδυνες ουσίες προκαλούν περίπου 651.000 θανάτους - κυρίως στον αναπτυσσόμενο κόσμο, αλλά όχι μόνο. Αυτός ο αριθμός είναι πολύ υποτιμημένος, αφού σε πολλές χώρες τα συστήματα υποβολής στοιχείων και αναγγελίας είναι ανεπαρκή.
  • Οι επαγγελματικές ασθένειες των πνευμόνων, στα μεταλλεία και στις σχετικές βιομηχανίες, οι οποίες προκύπτουν από την έκθεση σε αμίαντο, άνθρακα και πυρίτιο, αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους σε όλες τις χώρες. Μόνο από την έκθεση σε αμίαντο προκαλούνται το χρόνο πάνω από 100.000 θάνατοι, ενώ ο αριθμός αυτός αυξάνει κάθε χρόνο.
Μύθος η βελτίωση των συνθηκών δουλειάς στην ΕΕ
Παραμένουν και αυξάνουν οι παράγοντες που ευθύνονται για τον επαγγελματικό κίνδυνο
Eurokinissi
Ενας από τους μεγαλύτερους μύθους που έχει «πλεχτεί» για το πετσόκομμα της λίστας των ΒΑΕ, αλλά και για την υποβάθμιση συνολικά της επαγγελματικής υγείας και της ασφάλειας είναι ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης έχει οδηγήσει στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Ωστόσο, η ανάπτυξη της τεχνολογίας δεν αξιοποιείται για να προστατευτεί η υγεία και η ασφάλεια του εργαζόμενου, αλλά για να βγουν πιο εύκολα και πιο γρήγορα κέρδη. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας π.χ. επιφέρει μεγαλύτερη εντατικοποίηση και αύξηση της ανεργίας. Δεν αξιοποιείται έτσι ώστε να μειωθεί ο χρόνος εργασίας, μέσα σε λιγότερο εργάσιμο χρόνο να παράγονται περισσότερα προϊόντα τα οποία θα απολαμβάνει όλη η κοινωνία. Δεν τίθενται στην υπηρεσία της προστασίας του εργαζόμενου στο χώρο δουλειάς του, με ενισχυμένα μέτρα προστασίας, με πιο συχνή ιατρική παρακολούθηση στη δουλειά και στον τόπο κατοικίας.Η σύγχρονη τεχνολογία δε θα χρησιμοποιηθεί από τον καπιταλιστή, παρά μόνο όταν αυτός κρίνει ότι τον συμφέρει (π.χ. εναλλακτικές μορφές ενέργειας). Αυτό είναι και το κίνητρο της έρευνας, η οποία προσανατολίζεται κύρια στην ανάπτυξη της παραγωγικότητας, της πολεμικής βιομηχανίας και όχι στην προστασία του εργαζόμενου. Την ίδια στιγμή, η τεχνολογική εξέλιξη φέρνει στο προσκήνιο νέα προβλήματα σε σχέση με τον επαγγελματικό κίνδυνο. Εξάλλου η σύγχρονη τεχνολογία από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια σειρά από παράγοντες κινδύνου για την υγεία των εργαζομένων, όπως π.χ. η νυχτερινή εργασία, η εργασία σε βάρδιες που επιφέρουν μεγαλύτερη φθορά στην υγεία. Απαιτούνται επιπρόσθετα μέτρα, φιλεργατική πολιτική και νομοθεσία για την προστασία της επαγγελματικής υγείας και ασφάλειας.
Τα στοιχεία της 5ηςΠανευρωπαϊκής Ερευνας του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης φανερώνουν πως οι συνθήκες εργασίας στην Ευρώπη κάθε άλλο παρά βελτιώνονται. Αντίθετα παραμένουν και αυξάνουν οι παράγοντες - εντατικοποίηση, ελαστικές μορφές εργασίας, έκθεση σε βλαπτικές ουσίες και παράγοντες - που απειλούν τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων. Σύμφωνα με την έρευνα, το εργατικό δυναμικό της ΕΕ των «27» αγγίζει τα 235 εκατομμύρια και τα ευρήματα για το 2010 είναι τα εξής:
Το ίδιο εκτεθειμένοι σε βλαπτικούς παράγοντες
«Οι Ευρωπαίοι εργάτες παραμένουν το ίδιο εκτεθειμένοι όπως πριν από 20 χρόνια στους φυσικούς κινδύνους», αναφέρει η έρευνα. Για παράδειγμα, σε ποσοστό 33%, 75,5 εκατ. εργαζόμενοι κουβαλούν βαριά φορτία τουλάχιστον για το 1/4 του εργάσιμου χρόνου τους, ενώ το 23%, 54 εκατ. εργαζόμενοι, είναι εκτεθειμένοι σε δονήσεις. Περίπου οι μισοί εργαζόμενοι της Ευρώπης (108 εκατ., το 46%) εργάζονται σε κουραστική ή επίπονη εργασία τουλάχιστον για το 1/4 του εργάσιμου χρόνου τους. Πολύ περισσότερο, οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις χεριών ή ποδιών αποτελούν βασικό χαρακτηριστικό της δουλειάς περισσότερων Ευρωπαίων απ' ό,τι 10 χρόνια πριν. Τα ποσοστά ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες διαφέρουν. Για παράδειγμα, το 33% των ανδρών και το 10% των γυναικών είναι σταθερά εκτεθειμένοι σε δονήσεις. Το 42% των ανδρών και το 24% των γυναικών κουβαλούν βαριά φορτία. Το 13% των γυναικών, αλλά μόλις το 5% των ανδρών κουβαλούν ανθρώπους ως μέρος της εργασίας τους. Το 48% των ανδρών και το 45% των γυναικών εργάζονται σε επίπονες εργασίες και το 64% των ανδρών και το 63% των γυναικών κάνουν επαναλαμβανόμενες κινήσεις των χεριών ή των ποδιών.
Επίσης η εργασία παρουσιάζει και άλλους βλαπτικούς παράγοντες, όπως ο θόρυβος, πολύ χαμηλές ή υψηλές θερμοκρασίες, επαφή με παθογόνα υλικά, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν ασθένεια.
Το 2010 σχεδόν το 30% των εργαζομένων της Ευρώπης, 70,5 εκατ. εργαζόμενοι, ήταν εκτεθειμένοι σε υψηλό θόρυβο τουλάχιστον για το 1/4 του εργάσιμου χρόνου τους. Το ποσοστό ήταν το ίδιο δέκα χρόνια πριν. Στο μεταξύ το 15% των εργαζομένων, 35,25 εκατ. εργαζόμενοι είτε εισπνέουν καπνό, αναθυμιάσεις, σκόνη, είτε χειρίζονται επικίνδυνα χημικά προϊόντα, πάλι ο ίδιος αριθμός με το 2000. Το 11% των εργαζομένων, 25,85 εκατ. εργαζόμενοι, χειρίζονται λοιμώδη υλικά, ενώ το 2005 ήταν το 9% των εργαζομένων. Επίσης το 23% των εργαζομένων της ΕΕ των «15» είναι εκτεθειμένοι σε χαμηλές θερμοκρασίες, ίδιο ποσοστό με το 1995.
Εντατικοποίηση και μεγαλύτερος εργάσιμος βίος
«Η εντατικοποίηση της εργασίας έχει αυξηθεί στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες τις τελευταίες δύο δεκαετίες», προκύπτει από την έρευνα. Για τους περισσότερους εργαζόμενους της ΕΕ των «27» (67%, δηλαδή για 157,45 εκατ. εργαζόμενους) ο αυξημένος ρυθμός εργασίας έχει να κάνει με τις μεγαλύτερες απαιτήσεις των εργοδοτών, την πίεση του χρόνου κλπ. Για το 18% των Ευρωπαίων εργαζομένων η αύξηση του ρυθμού εργασίας σχετίζεται με την αυτόματη ταχύτητα μιας μηχανής.
Περισσότερα χρόνια στη δουλειά. Το ποσοστό των ανθρώπων από 50-64 ετών που δουλεύουν ανήλθε το 2009 στο 56%, από 49% που ήταν το 2000. Η παράταση του εργάσιμου βίου επιβαρύνει τη σωματική και ψυχική υγεία του εργαζόμενου, ενώ αυξάνει και τον κίνδυνο εργατικού ατυχήματος, καθώς με την πάροδο των χρόνων μειώνεται η συγκέντρωση, η αντοχή, τα αντανακλαστικά κλπ. Στο μεταξύ, σύμφωνα με το «Πράσινο Βιβλίο» της ΕΕ, σχεδιάζεται «η ηλικία συνταξιοδότησης αυτόματα να προσαρμοστεί στη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Η Επιτροπή εκτιμά ότι το 2060, οι Ευρωπαίοι θα ζουν επτά χρόνια περισσότερο απ' ό,τι σήμερα. Συνεπώς, το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης πρέπει να αυξηθεί κατά 4 χρόνια και 8 μήνες - από το σημερινό 65 να φτάσει μέχρι και τα 70 χρόνια». Επιπλέον για βιολογικούς λόγους είναι απαραίτητη η διαφορά στην ηλικία συνταξιοδότησης μεταξύ ανδρών και γυναικών. Ωστόσο, στο όνομα της ...ισότητας των δύο φύλων τα ηλικιακά όρια στην ΕΕ εξισώνονται. Για παράδειγμα στην Ιταλία νομοθετήθηκε πέρυσι τον Ιούνη η εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για άνδρες και γυναίκες στα 65 χρόνια από το 2012, όπως δηλαδή έγινε και στη χώρα μας πέρσι με τους αντιασφαλιστικούς νόμους. Αντίστοιχη φθορά στην υγεία και κίνδυνο για την ασφάλεια προκαλεί και η υπερωριακή εργασία. Στην ΕΕ των «27» το 12% των εργαζομένων εργάζεται υπερωριακά, δηλαδή για πάνω από 48 ώρες τη βδομάδα.
Αυξάνουν το εργασιακό άγχος και η ανασφάλεια. Το ποσοστό των εργαζομένων της ΕΕ των «27» που εργάζονται με σύμβαση ορισμένου χρόνου αγγίζει το 14%, ενώ το 16% των εργαζομένων ανησυχούν ότι θα χάσουν τη δουλειά τους. Το 13% των εργαζομένων εργάζεται λιγότερο από 20 ώρες τη βδομάδα - στην πλειοψηφία τους γυναίκες.
Οι επαγγελματικές ασθένειες στην ΕΕ
Τα στοιχεία που υπάρχουν στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες είναι ελλιπή και δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματική διάσταση του επαγγελματικού κινδύνου. Πολλές φορές η επαγγελματική ασθένεια δηλώνεται και καταγράφεται ως κοινή νόσος. Ωστόσο, ακόμη και τα υπάρχοντα στοιχεία φανερώνουν τη μεγάλη απειλή για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο το 2006 167.000 εργαζόμενοι στην ΕΕ έχασαν τη ζωή τους από εργατικά ατυχήματα ή επαγγελματικές ασθένειες.
Το 2005 καταγράφηκαν στην ΕΕ 83.159 περιστατικά επαγγελματικών ασθενειών. Τα περισσότερα αφορούν μυοσκελετικές ασθένειες. Επίσης αρκετές είναι οι ασθένειες που σχετίζονται με αναπνευστικά προβλήματα, όπως το άσθμα (1.471 εργαζόμενοι), η χρόνια βρογχίτιδα (375 εργαζόμενοι), η αλλεργική ρινίτιδα (219 εργαζόμενοι). Με δερματίτιδα εξ επαφής προσβλήθηκαν 5.778 εργαζόμενοι. Απώλεια ακοής διεγνώσθη σε 10.590 εργαζόμενους, καρκίνος στους πνεύμονες σε 1.375 εργαζόμενους, αμιάντωση σε 1.830 εργαζόμενους. Επίσης αναφέρονται εκατοντάδες περιστατικά μορφών καρκίνου και λευχαιμίας.
Η περίπτωση των ακτινολόγων
Ενα ακόμη επιχείρημα για τη σταδιακή κατάργηση των ΒΑΕ είναι η ύπαρξη εκτεταμένης νομοθεσίας που προστατεύει τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων. Πολλά επαγγέλματα αποκλείονται ή θα αποκλειστούν από τη λίστα των ΒΑΕ με αυτή την κάλπικη δικαιολογία. Ωστόσο, η νομοθεσία γίνεται όλο και πιο αντεργατική για να εξασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων, δηλαδή φθηνούς εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα. Δεν αποτελεί καμία εξασφάλιση για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, αντίθετα σε πολλές περιπτώσεις στέκεται απέναντι στους εργαζόμενους (αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μεγαλύτερη ελαστικοποίηση της εργασίας κλπ.).
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των εργαζομένων σε ακτινολογικά εργαστήρια (κυρίως σε δημόσια νοσοκομεία και ιδιωτικές κλινικές), οι οποίοι δεν είναι ενταγμένοι στα ΒΑΕ, παρότι σύμφωνα με μελέτες πεθαίνουν 5 χρόνια νωρίτερα, χτυπημένοι από λευχαιμίες, λεμφώματα και καρκίνους του δέρματος.
Το άλλοθι μέχρι τώρα ήταν τα ...αυξημένα μέτρα προστασίας στα ακτινολογικά εργαστήρια. Πρόσφατα η κυβέρνηση αποφάσισε να προωθήσει τροπολογία, η οποία καταργεί την άδεια ακτινοπροστασίας. Η κατάργηση αυτής της άδειας ήταν πάγιο αίτημα των επιχειρηματιών της Υγείας, αλλά και της κυβέρνησης. Πρόκειται για 30 μέρες επιπλέον άδεια το χρόνο, προκειμένου η ακτινοβολία να μη σωρεύεται αθροιστικά στους εργαζόμενους. Την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι στα ακτινολογικά εργαστήρια κάνουν πολλές φορές διπλοβάρδιες λόγω έλλειψης προσωπικού. Σε συνδυασμό και με τα αυξημένα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, είναι βέβαιο ότι οι εργαζόμενοι θα πηγαίνουν από τη δουλειά κατευθείαν στον τάφο...

Ελένη ΜΑΪΛΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΤΑΞΙ


Η ταρίφα της απελευθέρωσης
Το συμφέρον των αυτοαπασχολούμενων και των εργαζομένων στη μεταφορά ταυτίζεται με τις λαϊκές ανάγκες για ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο φορέα συγκοινωνιών, όπου θα εντάσσεται και το ταξί ως συμπληρωματικό μέσο
Το έχει, φαίνεται, «τάμα» η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κάθε χρόνο τέτοια εποχή, να «περιποιείται» και από έναν κλάδο των αυτοαπασχολούμενων στις μεταφορές. Πέρσι οι φορτηγατζήδες, φέτος οι ταξιτζήδες. Στην περίπτωση του ταξί, μιλάμε για έναν τομέα της οικονομίας, στον οποίο δραστηριοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά αυτοαπασχολούμενοι, με πολύ χαμηλή συγκέντρωση. Είναι, επομένως, εύλογο το ενδιαφέρον των κάθε λογής μεγαλοεπενδυτών για τις «ευκαιρίες» που ανοίγονται. Εξηγήσιμη η φούρια της κυβέρνησης για την απελευθέρωση των ταξί. Αυτονόητη και η αγανάκτηση των αυτοαπασχολούμενων που βλέπουν την εργασία τους να κινδυνεύει.
Μισές αλήθειες και χοντροκομμένα ψέματα
Κατά την πάγια τακτική της κυβέρνησης απέναντι σε κάθε λαϊκό αγώνα, επιχειρείται η συκοφάντηση και η διαπόμπευση των απεργών. Μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφοι πρόθυμοι να υπηρετήσουν με δουλοπρέπεια τους επίδοξους επενδυτές, αναμασούν μονότονα τα προνόμια που απολαμβάνει η «συντεχνία» των ταξιτζήδων, τις προοπτικές που ανοίγονται για την ανάπτυξη της χώρας με την απελευθέρωση κ.λπ. Επιχειρήματα ρηχά και αστήρικτα, που επαναλαμβάνονται όλο και πιο συχνά το τελευταίο χρονικό διάστημα. Μισές αλήθειες και χοντροκομμένα ψέματα μαγειρεμένα από τα αρμόδια επιτελεία, πασπαλισμένα με ανύπαρκτες ευκαιρίες, προσφέρονται με τη μορφή του κουτόχορτου σε ανυποψίαστους και αφελείς για κατανάλωση. Μόνο που το μενού παραμένει δύσπεπτο, ειδικά σε περίοδο οικονομικής κρίσης.
Ας αναλύσουμε ένα - ένα τα βασικά αξιώματα κυβέρνησης και μέσων ενημέρωσης.
Το επάγγελμα του ταξί είναι κλειστό.
Ωραία, το ερώτημα όμως που προκύπτει είναι, για ποιον;
Γιατί όποιος θέλει να αγοράσει ταξί μπορεί εύκολα να βρει στις «μάντρες», πληρώνοντας φυσικά το αντίστοιχο αντίτιμο. Αρα, αλλού βρίσκεται το πρόβλημα. Η άδεια ταξί είναι προσωπική, κανένας δεν μπορεί να έχει στην κατοχή του πάνω από δύο άδειες. Δηλαδή, δεν μπορεί κάποιος κεφαλαιούχος να εξασφαλίσει 100 ή 300 άδειες και να στήσει μια καπιταλιστική επιχείρηση της προκοπής. Επομένως, το ταξί είναι «κλειστό» μόνο απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο, και αυτός είναι ο καημός τους.
Με την «απελευθέρωση» θα γίνουν επενδύσεις και θα υπάρχει ανάπτυξη.
Εδώ προβάλλει ένα παρόμοιο ερώτημα, ανάπτυξη για ποιον;
Ο τομέας των ταξί είναι ήδη αρκετά αναπτυγμένος, κυκλοφορούν 35.000 οχήματα, με αποτέλεσμα το μέσο εισόδημα των επαγγελματιών να συμπιέζεται, πολύ περισσότερο στις σημερινές συνθήκες της κρίσης, που η χρήση του έγινε πολυτέλεια για τα λαϊκά στρώματα. Αρα υπονοούν την ανάπτυξη μερικών μεγάλων επιχειρήσεων που θα μπουν στην αγορά με προφανή στόχο το μέγιστο κέρδος. Μόνο που ντρέπονται να το πουν.
Ο ανταγωνισμός θα βελτιώσει τις υπηρεσίες και θα ρίξει τις τιμές.
Εδώ ξεχνάνε να εξηγήσουν, γιατί ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε μερικές δεκάδες χιλιάδες επαγγελματίες είναι λιγότερο οξύς από ό,τι ανάμεσα σε 5-10 εταιρείες που μπορεί να κυριαρχήσουν στην αγορά. Επίσης, αυτό που γνωρίζει ο καθένας είναι ότι η ποιότητα συμβαδίζει με τις τιμές. Κανένας επενδυτής δεν είναι διατεθειμένος να αυτοκτονήσει, προσφέροντας καλύτερες και άρα ακριβότερες υπηρεσίες σε χαμηλότερες τιμές. Μπορεί να ανέβει η ποιότητα αλλά το ταξί θα γίνει απρόσιτο για τα λαϊκά στρώματα. Γι' αυτό κρύβεται με επιμέλεια, ότι ανάμεσα στον ορυμαγδό των απελευθερώσεων, φιγουράρει και η απελευθέρωση του κομίστρου.
Θα ανοίξουν θέσεις εργασίας.
Το δόλωμα απευθύνεται προς απελπισμένους ανέργους και δημιουργεί την αυταπάτη ότι θα βρουν δουλειά. Αν όμως δοθούν μερικές ακόμα χιλιάδες άδειες, το αποτέλεσμα θα είναι να μοιραστεί η ίδια μίζερη πίτα σε μικρότερα κομμάτια. Αν δημιουργηθούν εταιρείες, που είναι ο κύριος στόχος, σίγουρα θα γίνουν προσλήψεις. Ομως, η εμπειρία δείχνει ότι η συνολική απασχόληση στον κλάδο θα συρρικνωθεί.
Θα καταργηθούν τα «προνόμια» των ταξιτζήδων.
Είναι λίγο δύσκολο, ο μέσος ταξιτζής να «τα κονομήσει», γιατί το κόμιστρο το ρυθμίζει το κράτος και το μεροκάματο εξαρτάται από την οικονομική κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων, τα έξοδα και κυρίως τις ώρες εργασίας.
Και ένα μακάβριο στοιχείο, για να φωτίσουμε την ποιότητα των παραπάνω «προνομίων». Στους συνταξιούχους του ΤΣΑ έχουν σημαντικό μερίδιο οι γυναίκες παρότι στους εν ενεργεία επαγγελματίες σπανίζουν. Πρόκειται για συνταξιούχους λόγω θανάτου του συζύγου, που οι συνθήκες εργασίας και οι ατέλειωτες ώρες δουλειάς, δεν του επέτρεψαν να απολαύσει για πολλά χρόνια τη σύνταξη.
Θα χτυπηθεί το «μαύρο χρήμα».
Εννοούν την αξία της άδειας που καλείται να καταβάλει, «κάτω από το τραπέζι» καθένας που μπαίνει

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ


Εργαλείο ενσωμάτωσης και χειραγώγησης του λαού
Στην τελική ευθεία μπαίνει από την κυβέρνηση η αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για τα δημοψηφίσματα. Τη Δευτέρα παρουσιάστηκε και την Τρίτη εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο το προσχέδιο νόμου, το οποίο προβλέπει δύο τύπους δημοψηφισμάτων:
  • Στην πρώτη κατηγορία, εντάσσονται τα δημοψηφίσματα για «κρίσιμα εθνικά θέματα». Θα γίνονται με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, η οποία θα καταθέτει στη Βουλή σχετική πρόταση, που θα πρέπει να εγκριθεί από την απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών. Στην παρουσίαση του προσχέδιου νόμου, ο αρμόδιος υπουργός διευκρίνισε ότι η κυβέρνηση διευρύνει τον όρο «εθνικά θέματα», ώστε σε αυτόν να μην περιλαμβάνονται πλέον μόνον ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και εθνικής άμυνας, αλλά και κάθε άλλο ζήτημα που σχετίζεται με την πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας.
Με δεδομένα τα παραπάνω, γίνεται φανερό ότι η κυβέρνηση θέλει τα δημοψηφίσματα για να νομιμοποιήσει αντιδραστικές αλλαγές στο πολιτικό αστικό εποικοδόμημα, αναγορεύοντας σε «εθνική υπόθεση» την αναμόρφωσή του.
  • Στη δεύτερη κατηγορία κατατάσσονται τα δημοψηφίσματα για ψηφισμένα νομοσχέδια, τα οποία έχουν δηλαδή εγκριθεί από τη Βουλή, αλλά δεν έχουν ακόμη δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Η πρωτοβουλία για τη διενέργεια ενός τέτοιου δημοψηφίσματος θα ανήκει στους βουλευτές και θα απαιτείται πρόταση από τα 2/5 και αποδοχή της από τα 3/5 του συνόλου της Βουλής. Σύμφωνα με το προσχέδιο νόμου, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος επί ψηφισμένων νομοσχεδίων θα έχει δεσμευτικό περιεχόμενο, αρκεί να λάβει μέρος το 50% των ψηφοφόρων. Σε κάθε περίπτωση, κανένας από τους δυο τύπους δημοψηφισμάτων δεν μπορεί να προκληθεί από το λαό, καθώς κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα.
Στη γραμμή του Μεσοπρόθεσμου
Για να γίνει αντιληπτό το αντιδραστικό περιεχόμενο των δημοψηφισμάτων που ετοιμάζει η κυβέρνηση, αρκεί να ανατρέξει κανείς στο Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, όπου η κυβέρνηση φρόντισε να συμπεριλάβει τις αλλαγές με τις οποίες θα επιδιώξει να θωρακίσει το αστικό σύστημα και να ενσωματώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Συγκεκριμένα, στη σελίδα 21 της Αιτιολογικής Εκθεσης του Μεσοπρόθεσμου, η κυβέρνηση ενσωμάτωσε ένα ολόκληρο κεφάλαιο, με τον τίτλο «Πολιτικό σύστημα και Σύνταγμα», στο οποίο μεταξύ άλλων σημειώνει:
1. «Η αλλαγή του εκλογικού νόμου αποτελεί μία από τις βασικές προεκλογικές μας δεσμεύσεις (...) ώστε να απαλλαγούμε οριστικά από τις αγκυλώσεις που οδηγούσαν για χρόνια στις πελατειακές σχέσεις, στο έλλειμμα αντιπροσώπευσης».
Κοροϊδεύουν το λαό, λέγοντάς του ότι τα δεινά, που βιώνει σήμερα, είναι απότοκο της πελατειακής λειτουργίας του κράτους, την οποία άλλωστε οι ίδιοι εξέθρεψαν, για να σταθεροποιήσουν την αστική εξουσία και να ενσωματώσουν μεταπολιτευτικά το λαϊκό κίνημα. Θέλουν να κρύψουν ότι, ανεξάρτητα με τον τρόπο που θα εκλέγονται οι βουλευτές, ανεξάρτητα από το αν θα μπει όριο στις βουλευτικές θητείες και από το αν θα μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών - όπως επίσης σχεδιάζει η κυβέρνηση -, οι αποφάσεις του κοινοβουλίου θα παραμένουν αντιλαϊκές και υπέρ των μονοπωλίων, όσο ο συσχετισμός σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο είναι αρνητικός για το λαό.
Τίποτα δε θα αλλάξει για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, αν την απόφαση για τη μείωση μισθών και συντάξεων, την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων και πάει λέγοντας, θα την παίρνει μια πλειοψηφία βουλευτών σε σύνολο 300 ή 200, όπως μελετάει η κυβέρνηση. Αντίθετα, τα αστικά επιτελεία θα αξιοποιήσουν τέτοιες και άλλες αλλαγές, για να κατευνάσουν τη λαϊκή αγανάκτηση για την κυρίαρχη πολιτική, τροφοδοτώντας παράλληλα το επικίνδυνο ιδεολόγημα ότι «όλοι είναι ίδιοι και κλέφτες» και πως για την κρίση «φταίνε οι 300 και τα προνόμιά τους», και όχι βέβαια το κεφάλαιο και η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά του.
Επιπλέον, ο νέος εκλογικός νόμος που μελετάει η κυβέρνηση, κάθε άλλο παρά στην πάταξη των «πελατειακών σχέσεων» στοχεύει, αφού αυτές θα συνεχίσουν να αλληλοτροφοδοτούνται ανάμεσα στους βουλευτές και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, που δραστηριοποιούνται σε κάθε περιοχή. Στην πραγματικότητα, βασικός στόχος του νέου εκλογικού νόμου θα είναι να μειώσει κι άλλο την αντιπροσωπευτικότατα σε βάρος των μικρότερων κομμάτων, ώστε να διασφαλίσει σταθερές αστικές κυβερνήσεις, μονοκομματικές ή συνεργασίας, τώρα που το σύστημα της δικομματικής

ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ - ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ



Νόμος υπέρ του «δίκιου» του μεγάλου κεφαλαίου
Ο νόμος που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. ανοίγει ένα νέο πεδίο πλήρους εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου και της ενέργειας από τα μονοπώλια του κλάδου σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων
Τα ενεργειακά μονοπώλια έχουν τον πρώτο και κύριο λόγο στη συνολική εκμετάλλευση του ενεργειακού τομέα και του ορυκτού πλούτου της χώρας, σύμφωνα με όσα ορίζει ο νόμος - πλέον - για τη «Λειτουργία ενεργειακών αγορών, ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, για έρευνα, παραγωγή και δίκτυα μεταφοράς υδρογονανθράκων», που υπερψήφισαν στη Βουλή ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. Οι βασικές του διατάξεις ολοκληρώνουν σε σημαντικό βαθμό το δρομολογημένο από χρόνια πολιτικό έγκλημα σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, στερώντας ουσιαστικά από τον ελληνικό λαό τα δικαιώματά του στον πλούτο της χώρας. Από εδώ και πέρα, με πολύ καλύτερους όρους απ' ό,τι στο παρελθόν, πολύ πιο εύκολα, γρήγορα, αποτελεσματικά, πληρέστερα, το μεγάλο ενεργειακό κεφάλαιο θα διαφεντεύει όπως το βολεύει τα δίκτυα ηλεκτρισμού και αερίου, τον ορυκτό πλούτο, τους υδρογονάνθρακες, αλλά και τον άνεμο, τον ήλιο και τα νερά για την ηλεκτροπαραγωγή. Ολα όσα χρειάζεται για να κάνει τη «δουλειά» του. Σύντομα αναμένονται και πιο εξειδικευμένες ρυθμίσεις, ειδικά για τον ορυκτό πλούτο, με αλλαγές και στη λατομική νομοθεσία, ενώ έχει ήδη προαναγγελθεί «θριαμβευτικά» η εκχώρηση των μεταλλευτικών δικαιωμάτων του δημοσίου σε όποιον προλάβει.Η ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης έχει βαθιές ρίζες στη συνολική πολιτική της ΕΕ, η οποία διαμορφώνεται μέσα από μια διαρκή αλληλεπίδραση με τα ισχυρότερα οικονομικά κέντρα. Υπηρετεί τόσο τα άμεσα επιχειρηματικά συμφέροντα των ενεργειακών κολοσσών, όσο και τα γεωπολιτικά συμφέροντα, που επίσης λαμβάνουν υπόψη γενικότερες αντιπαραθέσεις και διαγκωνισμούς της οικονομικής ολιγαρχίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Το θέμα είναι ότι στον ενεργειακό τομέα, κατά κύριο λόγο κρατικό στις χώρες της ΕΕ μέχρι πριν μερικά χρόνια, εμπλέκονται πάρα πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, κυρίως για να τα κερδίσει κανείς, αποσπώντας τα από τα δημόσια ταμεία και τις οικογένειες των εργαζομένων. Σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες, ιδίως σε μια σειρά από χώρες της Ασίας, την Κίνα και την Ινδία, το ενεργειακό έλλειμμα της ΕΕ, τη διαφαινόμενη μείωση των ποσοτήτων του πετρελαίου, η ενέργεια έχει ήδη μετατραπεί σε αιτία πολέμου και ο έλεγχός της τα επόμενα χρόνια δε θα γεννήσει μόνο οικονομικές, αλλά και νέες αιματηρές διαμάχες με θύματα τους λαούς.
Σε αυτό το φόντο, η σπουδή της κυβέρνησης να προωθήσει το ζήτημα της έρευνας και εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων δεν έχει να κάνει με κάποιου είδους «Θεία φώτιση». Συγχρονίζεται με τις ανάγκες για περισσότερο πετρέλαιο, έστω και με μεγαλύτερο κόστος άντλησης (εξάλλου, στις τιμές μπαίνουν κι αυτά τα έξοδα) και συντονίζεται με τους σχεδιασμούς των επιχειρηματικών κολοσσών που ελέγχουν πετρέλαιο, φυσικό αέριο και την ηλεκτροπαραγωγή σε παγκόσμιο επίπεδο. Το κεφάλαιο απαιτεί τώρα να ανοίξουν οι «ευκαιρίες» του στην Ελλάδα και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και οι κυβερνήσεις πρόθυμα υπακούν. Στις αρχές του Ιούλη, ο ίδιος ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γ. Μανιάτης, είχε επισημάνει: «Οι αγορές έχουν προσδιορίσει επιλογές, ρυθμούς ανάπτυξης, προϊόντα και προδιαγραφές στο σύνολο των ενεργειακών τομέων. Οι ισχυρές χώρες καθορίζουν τις σημαντικότερες γεωπολιτικές παραμέτρους, τις περιοχές παραγωγής και τους δρόμους της Ενέργειας».
Οδυνηρές συνέπειες
Επειδή ακριβώς στο επίκεντρο της ενεργειακής πολιτικής βρίσκεται το επιχειρηματικό υπερκέρδος, οι όποιες ρυθμίσεις το υπηρετούν έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τα λαϊκά συμφέροντα. Ο

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ


Τα νέα χαράτσια που θα πληρώνουμε από την 1η Αυγούστου 2011
Η νέα φορολογική επίθεση της κυβέρνησης στις εργατικές οικογένειες και τα λαϊκά νοικοκυριά, που συνδέθηκε με το «Μεσοπρόθεσμο» και τον εκτελεστικό του νόμο, δεν είναι ούτε η αρχή, αλλά ούτε και το τέλος των χαρατσιών που τους επιφυλάσσει η κυβέρνηση. Την ώρα που το μεροκάματο του εργαζόμενου, το έσοδο του αυτοαπασχολούμενου, το εισόδημα του φτωχού και μεσαίου αγρότη, του συνταξιούχου, και όλων των εξαρτώμενων από αυτούς, πλήττονται με πολλούς έμμεσους και δυσδιάκριτους τρόπους, η τακτική πλήρους συμμόρφωσης της κυβέρνησης με τα όσα επιτάσσουν ΕΕ και ΔΝΤ προαναγγέλλει νέα δεινά. «Ολα εξαρτώνται από τη δική μας ικανότητα να εφαρμόσουμε το πρόγραμμα», δηλώνει διαρκώς ο υπουργός Οικονομικών Ε. Βενιζέλος, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι εάν υπάρχει κάποιο «κέρδος» από τις τελευταίες αποφάσεις της ΕΕ, αυτό δεν αφορά παρά μόνο λίγους και συγκεκριμένους. Για τους υπόλοιπους, τους πολλούς, νέοι φόροι, νέα μείωση μισθών και εισοδήματος είναι δεδομένα, ακριβώς λόγω της προσήλωσης στην εφαρμογή του «Μεσοπρόθεσμου», προαναγγέλλοντας τον ερχομό ημερών κόλασης για το λαό.Μετά την πρώτη δέσμη φορο-χαρατσιών, από το 2009 έως το 2010, με τουλάχιστον 14 κεντρικές παρεμβάσεις, 16 ακόμη κομβικά και εξαιρετικά οδυνηρά μέτρα αρχίζουν άμεσα να εφαρμόζονται, με ορίζοντα έως το τέλος του έτους:
1. Η κατάργηση του αφορολόγητου ορίου των 12.000. Ως νέο αφορολόγητο ορίστηκε το ετήσιο εισόδημα των 8.000 ευρώ δηλαδή των ...570 ευρώ το μήνα (!), με αναδρομική ισχύ, με εφαρμογή από την 1η Γενάρη 2011. Το μέτρο αυτό ισοδυναμεί με επιβάρυνση της τάξης των 400 ευρώ για όλους τους εργαζόμενους που έχουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 12.000 ευρώ.
2. Η μείωση της φορολογικής έκπτωσης για τα παιδιά των φορολογουμένων. Κάποιος με εισόδημα 15.000 ευρώ και ένα παιδί θα πληρώσει επιπλέον φόρο 340 ευρώ.
3. Επιβάλλεται «έκτακτη εισφορά» για όλους τους εργαζόμενους που έχουν εισόδημα πάνω από 857 ευρώ το μήνα, με την προκλητική ονομασία ...«εισφορά αλληλεγγύης». Σύμφωνα με την απόφαση της κυβέρνησης, θα ισχύσουν τα παρακάτω κλιμάκια:
1% για εισοδήματα 12.000-20.000 ευρώ.
2% για εισοδήματα 20.000-50.000 ευρώ.
3% για εισοδήματα 50.000-100.000 ευρώ.
4% για εισοδήματα πάνω από 100.000 ευρώ.
4. Επιβάλλεται από την 1η του Αυγούστου πρόσθετη «εισφορά», για τους συνταξιούχους του Δημοσίου, του ΝΑΤ και των φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης που είναι μέχρι 60 ετών. Η «εισφορά» αυτή, δηλαδή η μείωση των συντάξεων, θα είναι:
6% για τις συντάξεις 1.700 μέχρι 2.300 ευρώ.
8% για τις συντάξεις 2.301 μέχρι 2.900 ευρώ.
10% για τις μεγαλύτερες.
5. Επιβάλλεται από την 1η του Σεπτέμβρη «ειδική εισφορά» για όλες τις επικουρικές συντάξεις που είναι πάνω από 300 ευρώ το μήνα. Η «εισφορά» αυτή, δηλαδή η μείωση των επικουρικών, θα είναι:
3% για τις συντάξεις 300 μέχρι 350 ευρώ.
4% για τις συντάξεις 351 μέχρι 400 ευρώ.
5% για τις συντάξεις 401 μέχρι 450 ευρώ.
6% για τις συντάξεις 451 μέχρι 500 ευρώ.
7% για τις συντάξεις 501 μέχρι 550 ευρώ.
8% για τις συντάξεις 551 μέχρι 600 ευρώ.
9% για τις συντάξεις 601 μέχρι 650 ευρώ.
10% για τις συντάξεις πάνω από 651 ευρώ.
6. Επεκτείνεται η ληστεία με το κόλπο των αποδείξεων αφού εντάσσουν πλέον σε αυτό και τους χαμηλόμισθους, ορίζοντας ποσοστό υποχρεωτικής προσκόμισης αποδείξεων ίσο με το 25% του εισοδήματος. Οσοι δε συγκεντρώσουν τόσες αποδείξεις, θα πληρώνουν πρόστιμο 10% της αξίας των αποδείξεων που «λείπουν»!
7. Καταργείται η απαλλαγή που ίσχυε για τις ασφαλιστικές εισφορές οι οποίες μέχρι σήμερα εξέπιπταν κατά 100% από το φορολογητέο εισόδημα. Στο εξής θα εκπίπτει μόνο το 20% αυτών των δαπανών. Το μέτρο εκτιμάται ότι θα πλήξει ιδιαίτερα τους αυτοαπασχολούμενους.
8. Αυξάνονται εξωφρενικά τα λεγόμενα αντικειμενικά κριτήρια διαβίωσης, που θα εκτοξεύσουν τους φόρους που πληρώνουν ιδιαίτερα τα λαϊκά νοικοκυριά, με χαμηλό ή καθόλου εισόδημα. Ετσι:
  • Για το σπίτι που διαμένει κάποιος, ακόμα κι αν είναι στο νοίκι, θα υπολογίζεται τεκμήριο 40 ευρώ για τα πρώτα 80 τ.μ., 65 ευρώ για τα 81-120 τ.μ. και 110 ευρώ για τα μέχρι τα 200 τετραγωνικά. Δηλαδή, αν κάποια οικογένεια μένει σε διαμέρισμα 100 τετραγωνικών, θα θεωρείται ότι έχει εισόδημα τουλάχιστον 4.500 ευρώ.
  • Για τα ΙΧ υπολογίζεται τεκμήριο 4.000 ευρώ για αυτοκίνητα μέχρι 1.200 κ.ε. και από εκεί και πέρα ακόμα 600 ευρώ για κάθε 100 κυβικά και μέχρι τα ΙΧ που είναι 2.000 κυβικά. Για τα μεγαλύτερου κυβισμού τα τεκμήρια είναι ακόμα υψηλότερα. Σε περίπτωση που κάποιος διαθέτει κάποιο όχημα 1.600 κυβικών μπαίνει «τεκμήριο» 6.400 ευρώ το χρόνο.
  • Αυξάνονται τα τεκμήρια για όσους διαθέτουν σκάφη, πισίνες, ελικόπτερα και αεροπλάνα, κάτι βεβαίως που δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού αυτοί που διαθέτουν τέτοια μέσα ...ξέρουν να μην πληρώνουν φόρους.
9. Για όσους αυτοαπασχολούμενους καταφέρνουν να αντιστέκονται στις συνέπειες της κρίσης και συνεχίζουν τη δραστηριότητά τους, επιβάλλεται επιπλέον «τέλος άσκησης επιτηδεύματος», που ορίστηκε στα 500 ευρώ το χρόνο για τα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου εργάζεται η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων και 400 ευρώ για όσους είναι σε πόλεις και οικισμούς με λιγότερους από 200.000 κατοίκους. Από το μέτρο εξαιρούνται όσοι απασχολούνται σε χωριά με λιγότερους από 500 κατοίκους ή νησιά μέχρι 3.100 κατοίκους.
10. Αρχίζει η σταδιακή κατάργηση του μειωμένου φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης. Φέτος, θα επιβληθεί αύξηση που θα ξεπερνά τα 6 λεπτά το λίτρο ή τα 60 ευρώ το χιλιόλιτρο. Η εξομοίωσή του με το πετρέλαιο κίνησης θα ολοκληρωθεί μέχρι το 2013.
11. Αυξάνει, από την 1η του Σεπτέμβρη, ο ΦΠΑ (23% από 13%) στον κλάδο της εστίασης.
12. Μετατάσσονται, από την 1η του Σεπτέμβρη, από το συντελεστή του 13% στο 23% τα εμφιαλωμένα νερά και τα αναψυκτικά.
13. Μπαίνει ειδικός φόρος (που δεν υπήρχε) στο φυσικό αέριο των νοικοκυριών.
14. Αυξάνουν οι ειδικοί φόροι στα τσιγάρα, ειδικότερα στις φτηνότερες μάρκες.
15. Αυξάνουν τα τέλη των ΙΧ οχημάτων τουλάχιστον 10%.
16. Μειώνεται το αφορολόγητο όριο για το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας στα 200.000 ευρώ (από 400.000 ευρώ), με αποτέλεσμα να υποχρεωθούν να πληρώσουν φόρο και πολλοί εργαζόμενοι που διαθέτουν απλά ένα σπίτι για να καλύπτουν τις οικογενειακές τους ανάγκες.
Για την κυβέρνηση, με τη δεδομένη πολιτική που χαράζει, υιοθετεί και εφαρμόζει πρώτα απ' όλα υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, η επιβολή νέων φόρων και η αύξησή τους, σε μόνιμη και όχι ευκαιριακή βάση, είναι μονόδρομος. Απέναντι σε αυτόν το δρόμο, η μόνη απάντηση είναι ο αγώνας για την ανατροπή της φιλομονοπωλιακής πολιτικής, για αλλαγή των συσχετισμών των δυνάμεων, για ενίσχυση του Λαϊκού Μετώπου με στόχο τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Γ. Φ.

Προσωρινός αντιλαϊκός συμβιβασμός στην Ευρωζώνη


Την ώρα που η Ελλάδα αναδείχθηκε επίσημα στο πρώτο κράτος - μέλος της Ευρωζώνης με μερική αδυναμία πληρωμής των δανειακών υποχρεώσεών της, η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται να πανηγυρίζει για την απόφαση της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ. Μια απόφαση που αποδέχεται τη μερική ελεγχόμενη χρεοκοπία της χώρας. Η κυβέρνηση προβάλλει σαν σωτηρία το νέο δανειακό πακέτο των 109 δισ. ευρώ και τη συμφωνία επιμήκυνσης της διαχείρισης του δημόσιου χρέους υπό την αιγίδα της ΕΕ.
Ποιους αφορά η σωτηρία; Σίγουρα δεν αφορά τους εργαζόμενους που θα δοκιμασθούν με νέα σκληρότερα μέτρα, για να διασφαλιστεί φθηνότερη εργατική δύναμη και επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων. Μεγαλύτερη φοροεπιδρομή, ταχύτερη εκποίηση της δημόσιας περιουσίας στους μονοπωλιακούς ομίλους, νέο Μνημόνιο το φθινόπωρο συνοδεύουν τη συμφωνία που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση. Φυσικά, οι γενικές κατευθύνσεις κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης δεν αποτελούν ελληνική πρωτοτυπία. Καθορίζονται απ' την αντεργατική στρατηγική «Ευρώπη 2020» και κωδικοποιούνται με το «Σύμφωνο για το ευρώ».
Ομως, η ελληνική κυβέρνηση αποδείχθηκε «βασιλικότερη του βασιλέως». Διασφάλισε για τους πιστωτές ότι «θα τεθεί σε εφαρμογή συμφωνία παροχής εγγυήσεων», δηλαδή η περιουσία του ελληνικού δημόσιου διατίθεται σαν εμπράγματη εγγύηση για το νέο δάνειο. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, θα αξιοποιηθεί και το νεοϊδρυθέν Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου.

Τότε ποιους έσωσε η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής, για την οποία πανηγυρίζει η ελληνική κυβέρνηση;
Διασφάλισε, έστω, μια ουσιαστική μείωση του ελληνικού δημόσιου χρέους;
Ο Γάλλος Πρόεδρος Σαρκοζί προσδιόρισε τη μείωση στο 24% του ΑΕΠ. Δηλαδή, δεν επιστρέφουμε καν στο επίπεδο του δημόσιου χρέους που υπήρχε πριν την ενεργοποίηση του μνημονίου το 2009. Το ελληνικό δημόσιο αντί να πληρώσει 34 δισ. ευρώ τόκους, σε εφτάμισι χρόνια, θα πληρώσει πάνω από 57 δισ. ευρώ σε 15 χρόνια. Το σύνολο του χρέους μεταφέρεται στο μέλλον, καθώς μέχρι το 2020 δεν θα καταβληθούν χρεολύσια, αξίας 135 δισ. ευρώ.
Ποιοι σώθηκαν, λοιπόν; Οι ξένοι και εγχώριοι τραπεζικοί όμιλοι και τα κράτη πιστωτές.
Απ' τα 109 δισ. ευρώ του περιβόητου πακέτου σωτηρίας, τα 20 δισ. θα διατεθούν για αναπλήρωση κεφαλαίου των ελληνικών τραπεζών και τα 35 δισ. δεν θα δοθούν στην ελληνική κυβέρνηση, αλλά θα διατηρηθούν ως εγγύηση για τους κινδύνους που διατρέχουν οι ιδιωτικές τράπεζες. Ομως, το κύριο ζήτημα που ανέδειξε η Σύνοδος δεν περιορίζεται στους όρους διαχείρισης του ελληνικού δημόσιου χρέους.
Εύθραυστος συμβιβασμός
Παρά τη στρατηγική συμφωνία τους, για κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, είναι πλέον φανερή η δυσκολία μεταξύ των κρατών - μελών της ΕΕ και των διάφορων τμημάτων του μεγάλου κεφαλαίου να καταλήξουν σε ένα στέρεο μεσοπρόθεσμο συμβιβασμό σχετικά με την οικονομική διαχείριση στην Ευρωζώνη.
Το θέμα δεν περιορίζεται στη δυσκολία συμφωνίας επιμερισμού των βαρών για τη διαχείριση της 

Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

«902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM» Αφιέρωμα στον Μιχ. Κακογιάννη


Την προσωπικότητα και το έργο ενός από τους σημαντικότερους Ελληνες δημιουργούς, του Μιχάλη Κακογιάννη, θα επιχειρήσει να προσεγγίσει η εκπομπή «Ποιητική Αδεία» που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 1 - 3 το μεσημέρι στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».Ο Μιχάλης Κακογιάννης γεννήθηκε στις 11 Ιούνη 1921 στη Λεμεσό της Κύπρου και σπούδασε Νομική στο Λονδίνο, όμως η λατρεία του για τις εκφραστικές τέχνες τον οδήγησε σε σπουδές θεάτρου και σκηνοθεσίας. Στο Λονδίνο εργάστηκε ως μεταφραστής και εκφωνητής στο BBC, ενώ στα 22 του χρόνια ανέλαβε τη διεύθυνση της «Κυπριακής Ωρας». Το 1947 ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός του θεάτρου την οποία κορύφωσε υποδυόμενος τον «Καλιγούλα» στο ομότιτλο θεατρικό έργο του Αλμπέρ Καμί.
Στις αρχές της δεκαετίας του '50 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και το 1953, με την ταινία «Κυριακάτικο Ξύπνημα», έδωσε το πρώτο έξοχο δείγμα σκηνοθετικής γραφής στον κινηματογράφο. Το δείγμα αυτό ήταν «διπλό», καθώς το έργο του Κακογιάννη δέθηκε άρρηκτα με τη ζωή μέσα από ένα βαθύτατο κοινωνικό ρεαλισμό, ενώ ταυτόχρονα η ταινία ήταν και «τεχνικά» άψογη, γεγονός που άνοιξε το δρόμο για το ποιοτικό άλμα του ελληνικού κινηματογράφου.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Κακογιάννης είχε αρνηθεί το Χόλιγουντ για τον κινηματογράφο ποιότητας, ενώ σε όλη του τη ζωή πίστευε στις δυνατότητες των Ελλήνων δημιουργών.
Το 1955 ο Μιχάλης Κακογιάννης «γύρισε» τη θρυλική «Στέλλα», αποκρυσταλλώνοντας την πεμπτουσία της αρχαιοελληνικής τραγωδίας στο σύγχρονο «τοπίο» της μεταπολεμικής Ελλάδας, συνεχίζοντας την ίδια θεματική στο «Κορίτσι με τα Μαύρα» (1956) και στο «Τελευταίο Ψέμα» (1958). Το 1964 έφθασε στο απόγειο της κινηματογραφικής του αναγνώρισης με τον «Ζορμπά», βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, ταινία υποψήφια για 7 Οσκαρ.
Την περίοδο της χούντας ο Μιχάλης Κακογιάννης αυτοεξορίστηκε από την Ελλάδα, συνέχισε όμως να μελετά το ελληνικό δράμα μέσα από την αρχαιοελληνική τραγωδία, δημιουργώντας έτσι την «αρχαιοελληνική τριλογία του»: Ηλέκτρα (1962), Τρωάδες (1971) και Ιφιγένεια (1977). Κορυφαία στιγμή της καριέρας του υπήρξε το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ «Αττίλας 1974», ένα συγκλονιστικό και μοναδικό οδοιπορικό στη μαρτυρική Κύπρο που «γύρισε» με έναν οπερατέρ και έναν ηχολήπτη. Η «Γλυκιά Πατρίδα» (1987), «Πάνω, κάτω και πλαγίως» (1993) και «Βυσσινόκηπος» του Τσέχοφ (1998) συμπεριλαμβάνονται στις τελευταίες «πινελιές» που έβαλε στην Τέχνη ο Μιχάλης Κακογιάννης έχοντας ταυτόχρονα εργαστεί σε δεκάδες παραγωγές θεάτρου και όπερας.
Ο Μιχάλης Κακογιάννης «έφυγε» στις 25 Ιούλη 2011 αφού πρώτα «έβαλε» τον ελληνικό κινηματογράφο έξι φορές στο Φεστιβάλ των Κανών κι άλλη μία σ' αυτό του Βερολίνου, βραβεύθηκε με τη «Χρυσή Σφαίρα» καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας για τη «Στέλλα», και χρίστηκε Commandeur της Γαλλικής Ακαδημίας των Τεχνών και των Γραμμάτων, ενώ έλαβε την ύψιστη τιμή της Ακαδημίας Αθηνών για τη συνολική προσφορά του στην Ελλάδα.

ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ ΑΡΚΑΔΙΑΣ


Αντιδράσεις για τη χωματερή βιομηχανικών αποβλήτων
Ανακοίνωση της Νομαρχιακής Επιτροπής Αρκαδίας του ΚΚΕ
Eurokinissi
Την αντίθεσή τους στην απόφαση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) τεσσάρων υπουργείων για τη δημιουργία Χώρου Διαχείρισης Βιομηχανικών Αποβλήτων (ΧΔΒΑ) μέσα στο Λιγνιτικό Κέντρο Μεγαλόπολης της ΔΕΗ ΑΕ εκφράζουν οι κάτοικοι της Μεγαλόπολης και των γύρω περιοχών. Προχτές, πλήθος κατοίκων με σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο προχώρησαν σε ωριαία κατάληψη του ταινιοδρόμου της ΔΕΗ, ως πρώτη αντίδραση, για να μην προχωρήσει η συγκεκριμένη απόφαση.Η ευρύτερη περιοχή του λεκανοπεδίου της Μεγαλόπολης είναι ήδη κορεσμένη από τη λειτουργία του εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και η νέα αυτή απόφαση αναμένεται, αν υλοποιηθεί, να επιβαρύνει ακόμα περισσότερο το περιβάλλον της περιοχής και την υγεία των κατοίκων. Η ΚΥΑ κάνει λόγο για τη δημιουργία ΧΔΒΑ στο εξαντλημένο ορυχείο της Θωκνίας, σε μια έκταση 290 στρεμμάτων, όπου υπάρχει υπόγεια λιμνοδεξαμενή γλυκού νερού.
Σε ανακοίνωσή της, η ΝΕ Αρκαδίας του ΚΚΕ, αναφορικά με την κατάσταση που επικρατεί στο Δήμο Μεγαλόπολης με τα σκουπίδια και την ΚΥΑ για τη δημιουργία ΧΔΒΑ στη Μεγαλόπολη, επισημαίνει πως «αναδεικνύει για μια ακόμη φορά το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων που δεν είναι τεχνικό πρόβλημα αλλά βαθιά πολιτικό και με τεράστιες πολιτικές ευθύνες.
Η διαχείριση των απορριμμάτων σε ολόκληρη τη χώρα βρίσκεται σήμερα μπροστά σε τραγικά αδιέξοδα με επιπτώσεις στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, σε οικονομικό και περιβαλλοντικό επίπεδο. Εδώ μας έχουν οδηγήσει οι πολιτικές των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ που θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν όλους τους τομείς καθαριότητας, να περάσουν στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου. Η ΝΕ Αρκαδίας του ΚΚΕ στήριξε και στηρίζει τον αγώνα των κατοίκων της Μεγαλόπολης από την πρώτη στιγμή χωρίς σκοπιμότητες και ψεύτικα προσωπεία.
Συνένοχη στην κατάσταση είναι η Περιφέρεια Πελοποννήσου που πλέον τώρα αναλαμβάνει να ανοίξει το δρόμο για το μεγάλο κεφάλαιο σε όλη την Περιφέρεια. Προωθεί λύσεις που ευνοούν τους γνωστούς και μη εξαιρετέους μεγαλοεργολάβους, αξιοποιώντας το ευρωπρόστιμο και την ηθελημένη στασιμότητα τόσων χρόνων στο συγκεκριμένο ζήτημα. Η αρνητική ψήφος των δύο παρατάξεων (ΠΑΣΟΚ - ΛΑ.Ο.Σ. και ΝΔ) για το ΧΒΔΑ είναι υποκριτική και κάτω από την πίεση των κατοίκων της Μεγαλόπολης, αφού αυτοί μας οδήγησαν μέχρι εδώ.
Ευθύνες έχουν και οι δημοτικές αρχές, οι προηγούμενες και η τωρινή, που δεν οργάνωσαν την αντίδραση του λαού, που καλλιεργούν την πολιτική του διαλόγου και της αναμονής, βοηθώντας έτσι την κυβέρνηση. Ευθύνες έχουν και οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που συμφωνούν στην παραχώρηση αρμοδιοτήτων διαχείρισης των απορριμμάτων στους ιδιώτες που ανέχονται την εσκεμμένη κωλυσιεργία των κυβερνήσεων των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.
Το ΚΚΕ είναι αντίθετο στη δημιουργία ΧΔΒΑ στο χώρο της Μεγαλόπολης. Να μη χρησιμοποιηθεί το λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης σε οποιοδήποτε σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων γιατί είναι ήδη κορεσμένο. Επίσης, είναι αντίθετο σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης μέρους ή συνόλου της καθαριότητας. Η διαχείριση των απορριμμάτων, περιλαμβάνοντας και την ανακύκλωση, να ασκείται μόνο από τις υπηρεσίες των ΟΤΑ και των Συνδέσμων τους».

ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ


Στον «αφρό» οι σκληρές αντιθέσεις
Δεν περνάει ούτε μέρα που η δημόσια συζήτηση, όπως αυτή διεξάγεται μέσα από δηλώσεις αξιωματούχων της ΕΕ και του ΔΝΤ, παρεμβάσεις των περιβόητων οίκων αξιολόγησης, αλλά και τον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, να μην επιβεβαιώνει το βάθος και την έκταση της καπιταλιστικής κρίσης, τη δυσκολία των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου να τη διαχειριστούν, αλλά και τις αντιθέσεις που προκύπτουν για τον επιμερισμό της «ζημιάς», αλλά και για την εκμετάλλευση των ευκαιριών για κέρδη που «ανοίγονται» στην Ελλάδα.
Στο πλαίσιο αυτό αντιπαραθέσεις εκδηλώθηκαν στην προχτεσινοβραδινή συνεδρίαση του ΔΣ του ΔΝΤ, όπου ο αντιπρόσωπος της Ελλάδας Π. Ρουμελιώτης καταφέρθηκε εναντίον του αντιπροσώπου της Βραζιλίας που πρότεινε την απόσυρση του ΔΝΤ από το πρόγραμμα βοήθειας της Ελλάδας. Τις ενστάσεις του Βραζιλιάνου αντιπροσώπου συμμερίστηκε και ο αντιπρόσωπος της Ινδίας, αλλά και της Ρωσίας. Αντιθέτως η Κ. Λαγκάρντ ισχυρίστηκε ότι το χρέος της Ελλάδας είναι βιώσιμο. Σε ό,τι αφορά στη συμμετοχή του Ταμείου στο νέο δάνειο μάλλον οριστικοποιείται στο 1/3, αν και δεν αποκλείεται να είναι και μικρότερη. Μέσω διμερών δανείων θα εκταμιευτεί η δόση απ' τα κράτη της ευρωζώνης, καθώς ορισμένα εθνικά κοινοβούλια δε θα προλάβουν να εγκρίνουν έγκαιρα τις αποφάσεις για τις νέες αρμοδιότητες του EFSF.
Στο «παιχνίδι» φαίνεται να εισέρχεται και η Κίνα. Το «Ρόιτερς» επικαλείται αξιωματούχο του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών, που φέρεται να δήλωσε ότι «η Κίνα ενδέχεται να παρέχει δάνεια στην Ελλάδα για τη χρηματοδότηση του προγράμματος επαναγοράς ομολόγων στη δευτερογενή αγορά ώστε να μειωθεί και το δανειακό βάρος της χώρας». «Υπάρχουν ενδείξεις ότι η Κίνα ενδιαφέρεται να πάρει μέρος στο νέο σχήμα χρηματοδότησης για την Ελλάδα», δήλωσε ανωνύμως ο Ελληνας αξιωματούχος στο πρακτορείο.
Σε κοινό τους άρθρο στους «Financial Times» οι υπουργοί Οικονομικών Γαλλίας και Γερμανίας, Φρανσουά Μπαρουάν και Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναφέρουν ότι «ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να δράσουν χέρι-χέρι για να στηρίξουν το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Ελλάδας». Προειδοποιούν ότι η διάσωση της Ελλάδας δεν αρκεί για να αποτρέψει τη μετάδοση της κρίσης σε

Απαγορευτικές οι διακοπές για το λαϊκό εισόδημα


Γρηγοριάδης Κώστας
Σύμφωνα με πανελλαδική έρευνα του Ινστιτούτου Καταναλωτών (ΙΝΚΑ), το 62% των Ελλήνων δεν προγραμματίζει διακοπές για φέτος. Οι αιτίες για τη μη πραγματοποίηση των διακοπών είναι: Οικονομικοί λόγοι και επαγγελματική αστάθεια 82%, επαγγελματικές υποχρεώσεις 10% και άλλοι λόγοι 8%.Σημαντικό, επίσης, στοιχείο της έρευνας είναι αυτό που αναδεικνύει το γεγονός ότι ακόμη κι αυτοί που θα πάνε περιορίζουν όλο και περισσότερο τη διάρκεια των διακοπών τους. Συγκεκριμένα, από τις απαντήσεις των ερωτηθέντων προκύπτει ότι το 46% θα πάει 7 μέρες διακοπές, το 25% 10 μέρες, το 23% 15 μέρες, το 5% 20 μέρες και μόλις 1% θα κάνει διακοπές για 30 μέρες.
Και πώς θα γινόταν διαφορετικά όταν, σύμφωνα με υπολογισμούς, το ελάχιστο κόστος για διαμονή - διατροφή 15 ημερών μιας τετραμελούς οικογένειας αγγίζει πλέον τα 3.500 ευρώ! Ενα ποσό απλησίαστο για τη μέση λαϊκή οικογένεια, πολύ περισσότερο που η κυβέρνηση, σε συνεργασία με την τρόικα, φρόντισε να περικόψει ακόμη περισσότερο τους μισθούς και τις συντάξεις, ώστε να μη φτάνουν ούτε για τα πλέον απαραίτητα (Κι αυτό βέβαια χωρίς καθόλου να υποτιμούμε ότι και η ξεκούραση είναι απολύτως απαραίτητη για όλους τους εργαζόμενους).
ΥΓ:Τα συμπεράσματα της έρευνας ας τα διαβάσουν καλύτερα και κάποιοι έμποροι και ξενοδόχοι, για να μάθουν ποια είναι η αληθινή αιτία της δραστικής μείωσης του τζίρου τους. Να καταλάβουν επιτέλους ότι δε φταίνε ούτε οι διαδηλώσεις των εργαζομένων, ούτε οι κινητοποιήσεις των ναυτεργατών, ούτε η απεργία των ταξιτζήδων...

ΣΚΙΤΣΑ




Γρηγοριάδης Κώστας


Γρηγοριάδης Κώστας




Γρηγοριάδης Κώστας


Γρηγοριάδης Κώστας

Στον «αέρα» 7.000 εργαζόμενοι - Νέες περικοπές μισθών

ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ

Από λαϊκό συλλαλητήριο ενάντια στις απολύσεις εργαζομένων στο Δημόσιο
Στον αέρα βρίσκονται 7.000 εργαζόμενοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Η κυβέρνηση χτες, με τροπολογίες στο νομοσχέδιο «Ρυθμίσεις για την ανάπτυξη και τη δημοσιονομική εξυγίανση», προχωρά σε απολύσεις, «εργασιακή εφεδρεία» και νέες περικοπές επιδομάτων και άρα μειώσεις σε μισθούς που φτάνουν τα 293 εκατομμύρια ευρώ!
Πιο συγκεκριμένα:
Επίδομα ανεργίας για ένα χρόνο και στη συνέχεια απόλυση περιμένει το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων στους φορείς του Δημοσίου που καταργούνται ή συγχωνεύονται. Η κυβέρνηση, όπως προκύπτει από την τροπολογία, επεκτείνει το καθεστώς της «εργασιακής εφεδρείας» για το σύνολο του ευρύτερου δημοσίου τομέα, δηλαδή τις Ανώνυμες Εταιρείες και τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου που εποπτεύονται από το κράτος και τα οποία θα καταργηθούν ή θα συγχωνευτούν. Η τροπολογία αναφέρει: «Μετατάξεις και μεταφορές του ανωτέρω προσωπικού (σ.σ. των φορέων που καταργούνται ή συγχωνεύονται) από νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και ανώνυμες εταιρείες προς το δημόσιο και ν.π.δ.δ. (σ.σ. Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου) συνυπολογίζονται στους περιορισμούς των παραγράφων 1 και 7 του άρθρου 11 του ν. 3833/2010)». Με άλλα λόγια, οι προαναφερόμενες μετατάξεις και μεταφορές θεωρούνται νέες προσλήψεις και υπάγονται στο βασικό περιορισμό του προαναφερόμενου νόμου 3833/2010 που ορίζει ότι για κάθε 5 αποχωρήσεις στο Δημόσιο γίνεται 1 πρόσληψη. Για φέτος, ουσιαστικά ο αριθμός των επιτρεπόμενων προσλήψεων έχει καλυφθεί, αφού, βάσει του Μεσοπρόθεσμου, ισχύει 1 πρόσληψη για κάθε 10 αποχωρήσεις.
Στην «εργασιακή εφεδρεία» θα περάσουν σίγουρα οι εργαζόμενοι στους φορείς που καταργούνται και το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων στους φορείς που συγχωνεύονται. Το προσωπικό που θα περάσει στην «εργασιακή εφεδρεία», βάσει του εφαρμοστικού νόμου του «μεσοπρόθεσμου», για 12 μήνες θα παίρνει το 60% του βασικού μισθού που έπαιρνε στην προηγούμενη εργασία του. Εχει επίσης τις εξής δυνατότητες εργασίας: α) Να προσληφθεί στο Δημόσιο με την ίδια σύμβαση εργασίας που είχε πριν και σε ποσοστό 10% επί του συνόλου των ετήσιων προσλήψεων. β) Να εργαστεί στο Δημόσιο με σύμβαση ορισμένου χρόνου και σε ποσοστό 30% επί του συνόλου των εκάστοτε θέσεων που προκηρύσσονται (από το 2012 και μετά, οι συμβασιούχοι, συνολικά, που θα προσλαμβάνονται θα είναι το 10% αυτών που προσλήφθηκαν το 2010). γ) Να εργαστεί στο Δημόσιο με σύμβαση μερικής απασχόλησης και δ) να ενταχθεί σε πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου εφόσον υπάρξει τέτοιο πρόγραμμα (δηλαδή εφόσον η κυβέρνηση έχει χρήματα για να χρηματοδοτήσει ένα τέτοιο πρόγραμμα).
Συνεπώς, είναι ξεκάθαρο ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτών των εργαζομένων θα βρεθεί άμεσα στην

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΑΛΟΓΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ...

αναδημοσίευση από tasosnastos



Η Λαϊκή δυσαρέσκεια από τις επιπτώσεις της συνεχιζόμενης αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής δεν μπορεί να κρυφτεί, οι διαμαρτυρίες δε λένε να κοπάσουν. 
Το οργανωμένο ταξικό κίνημα βάζει την ανεξίτηλη σφραγίδα του, όχι μόνο στους συνεχιζόμενους ταξικούς αγώνες, οι οποίοι αναμένεται να ενταθούν στο αμέσως προσεχές διάστημα, αλλά σαλπίζει το ταξικό πολεμικό παιάνα σ’ ολόκληρη την εργαζόμενη Ευρώπη. 
Το κάλεσμα αυτό, το οποίο μπορεί να έχει τη μορφή πανό στην Ακρόπολη, 
(η οποία δεν ανήκει αποκλειστικά στα καπιταλιστικά λαμόγια, αλλά, κυρίως, σε όλη την ανθρωπότητα και με το κατέβασμα της γερμανικής σβάστικας σηματοδοτεί την αέναη Λαϊκή πάλη και ενάντια στον αστικό Κοινοβουλευτικό φασισμό) μπορεί να είναι ανοιχτή ταξική σύγκρουση με τους εφοπλιστές και τα τσιράκια τους στους καταπέλτες των απεργούντων πληρωμάτων των πλοίων, αναμεταδίδεται μέσω των δελτίων ειδήσεων σ’ ολόκληρο τον κόσμο. 
Μολονότι τα δελτία ειδήσεων των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης σερβίρουν τις σχετικές εικόνες, κάνοντας λόγο για ‘εικόνες ντροπής’, στην ουσία το ΠΑΜΕ στέλνει μήνυμα σ’ ολόκληρο τον κόσμο, ότι ο ταξικός αγώνας στην Ελλάδα συνεχίζεται. Ότι στην Ελλάδα ο Λαός δεν θα παραδοθεί αμαχητί, ότι ανασυντάσσει τις δυνάμεις του όχι μόνο ενάντια στις κυβερνητικές επιλογές, αλλά και ενάντια στον κυβερνητικό-αριστοκρατικό-φιλοεργοδοτικό συνδικαλισμό. Ότι χρειάζεται συντονισμός σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, όπως ακριβώς κάνουν και οι καπιταλιστές με τις υπερεθνικές ενώσεις τους. ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ, αυτοί; Σφυροδρέπανο και ταξική πάλη οι εργαζόμενοι. Αστικά Κοινοβούλια αυτοί; Αντιιμπεριαλιστικά-Αντιμονοπωλιακά-Δημοκρατικά Μέτωπα εμείς. Και για να κλείσω την παράγραφο, αυτές οι ‘εικόνες ντροπής’, κατά την άποψη των χρυσοπληρωμένων δημοσιογράφων της ολιγαρχίας, αποτελούν ΤΙΤΛΟ ΤΙΜΗΣ για το ταξικό κίνημα.

Από το 18ο Συνέδριό του το ΚΚΕ έχει εκτιμήσει, ότι προϊόντος του χρόνου, όλο και περισσότερος κόσμος θα πυκνώνει τις γραμμές του Αγώνα. Εκτιμάει μάλιστα, ότι θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια από μέρους του συνεπούς ταξικού κινήματος, να ενσωματώσει και να βοηθήσει αυτόν τον κόσμο, πολλοί από τους οποίους δεν έχουν εμπειρία από ταξικούς αγώνες, να απαλλαγεί από τις προκαταλήψεις, τις αντιρρήσεις, τη διαφορετικότητα στη χάραξη κοινής πορείας με το ταξικό κίνημα. Αυτό δεν συμβαίνει στις πλατείες; Ούτε όλοι βαλτοί είναι, ούτε κακοπροαίρετοι. Το ότι μάλιστα κατηγορούν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, τις οποίες αναθεμάτιζαν κι απόδιωχναν την προηγούμενη μέρα, πως δεν έκανε κάτι για να τους προστατεύσει πρέπει να το δούμε θετικά. Αναγνωρίζουν έμμεσα στο ΠΑΜΕ ένα σημαντικό ρόλο, ο οποίος έχει να κάνει με την ικανότητά του να περιφρουρεί τους αγώνες του και να αποκρούει τις προβοκατόρικες κινήσεις των μηχανισμών της ανωμαλίας.

Όμως, καλοπροαίρετοι φίλοι της πλατείας, μιας κι ανάμεσά σας κινούνται και οι δικέφαλοι αετοί, οι σταυροί κι ανεμίζουν και τα γένια και τα ράσα καλοζωισμένων παπάδων, ο κάθε αγώνας είναι μοναδικός και κάθε άλλη ταξική αναμέτρηση αναδείχνει την ανάγκη για τη λήψη νέων μέτρων, η εμπειρία της περιφρούρησης δεν είναι το στατικό, αλλά συνεχώς ανανεώνεται.

Πως θα έρθουμε πιο κοντά, όπως απαιτούν οι περιστάσεις; Κάνοντας το ‘αυθόρμητο’ ‘συνειδητό’. Πως γίνεται αυτό; Εύκολο. Ξεκινάς από την απάντηση στο ερώτημα:’ Η εποχή μας σηματοδοτείται από τη σύγκρουση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία;’ Αν απαντήσεις καταφατικά, δίνεις την απάντηση στο επόμενο ερώτημα:’ Σ’ αυτήν τη σύγκρουση, ποιος είναι ο ρόλος της εργατικής τάξης;’ Αν της αναγνωρίσεις πρωτοποριακό ρόλο κι όχι ρόλο κομπάρσου, τότε πας παρακάτω. Η εργατική τάξη χρειάζεται ένα πρωτοποριακού τύπου κόμμα;’ Σ’ αυτήν τη σύγκρουση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, τι ρόλο παίζει ο εργοδοτικός συνδικαλισμός; Πρέπει να απομονωθεί και να μπει στο περιθώριο των εργατικών αγώνων;

Τα πράγματα, καλοπροαίρετε ‘πλατειάκια’, είναι πολύ απλά, άλλο πράγμα το ότι στο σχολείο δεν σου έμαθαν να χρησιμοποιείς το μυαλό, επειδή σκέφτονται για σένα μια σειρά καλοπληρωμένοι δημοσιογράφοι, δημοσιολόγοι, κοινωνιολόγοι, συγκοινωνιολόγοι και ανεκδιήγητοι δήθεν Πανεπιστημιακοί.

Για να αποφύγουν οι πολιτικοί υπηρέτες της εγχώριας και διεθνούς ολιγαρχίας αυτήν την προσέγγισή σου μαζί μας και για να μην ανυψωθεί το ‘αυθόρμητο’ σε ‘συνειδητό, βάζει τώρα σε ενέργεια το μεγάλο κόλπο που λέγεται ‘εκτόνωση’.

Φυσικά δεν το ομολογούν, αλλά το ονομάζουν ‘Δημοψήφισμα’. Κι επειδή με το τελευταίο Δημοψήφισμα, τι ωραία και δημοκρατικά εύηχη λέξη!, ξεκουμπίστηκε το κοπροσκυλόσογο των Γλύξμπουργκ, κι αυτός ‘πλατειάκιας’ δηλώνει κι αγωνιά για το μέλλον της χώρας, το αστικό Κοινοβούλιο για να μη βρεθεί μπροστά σε καμιά έκπληξη παίρνει τα μέτρα του. Εφοδιάζει με άφθονο πράσινο κουτόχορτο, όλα τα σούπερ-μάρκετ της τηλεθέασης. Εκεί θα γίνει όλη η δουλειά για να πιστέψεις κι εσύ τα πράσινα άλογα του ΠΑΣΟΚ. Άκου, προσεχτικά.

Ο κ. Καστανίδης, Υπουργός Εσωτερικών, στην παρουσίαση του σχετικού νομοσχεδίου, το οποίο θα δοθεί για τη σχετική αστικού τύπου διαβούλευση ‘Αποφασίζομεν και διατάσσομεν’ διά της κυβερνητικής πλειοψηφίας, καθορίζει με ειλικρίνεια το τι θέλει να αποφύγει και τι θέλει να πετύχει η κυβέρνηση, κι όχι μόνο, μ’ αυτό το κόλπο γκρόσο.

‘Σε κάθε αντιπροσωπευτική δημοκρατία ο λαός εκλέγει κατά τακτά χρονικά διαστήματα τους εκπροσώπους του στη Βουλή και δι’ αυτών την κυβέρνηση, η οποία έχει τη νομιμοποίηση για τις αποφάσεις που παίρνει. Αν όμως απαιτηθεί κατά τη διάρκεια της θητείας της νωπή εντολή, αυτή εξασφαλίζεται με την προσφυγή σε δημοψήφισμα, λέω τη λέξη και μελώνει η γλώσσα μου.’ Το δημοψήφισμα δηλαδή λειτουργεί ως υποκατάστατο της προσφυγής στις κάλπες για την ανάδειξη νέων εκπροσώπων στη Βουλή. Πάμε παρακάτω. Θεσπίζονται δύο κατηγοριών δημοψηφίσματα, μια κατηγορία θα αφορά κρίσιμα θέματα εξωτερικών και άμυνας, ενώ η άλλη κατηγορία θα αναφέρεται σε νομοσχέδια τα οποία έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή μεν, δεν έχουν όμως δημοσιευτεί στην εφημερίδα της Κυβέρνησης, ώστε να γίνουν νόμος του κράτους δε. Εδώ το κουτόχορτο ανακατεύεται με σκόρδο, κόκκινο πιπέρι, μουστάρδα και ψιλοκομμένο μαϊντανό, ώστε η λέξη ‘δημοψήφισμα’ να σταματήσει να είναι ελκυστική για όσους πάσχουν από έλκος του δωδεκαδακτύλου.

Η ετυμηγορία των δημοψηφισμάτων δεν θα είναι δεσμευτική για την κυβέρνηση, αλλά θα έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα, εξηγεί ο τετραπέρατος υπουργός.

Αλλά, κουφαλίτσες μου, για να δείτε τι δημοκράτες είμαστε εμείς στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αν το ποσοστό των ψηφισάντων υπερβαίνει το 50%, θα σας κάνουμε τη χάρη να είναι το αποτέλεσμα δεσμευτικό, διαφορετικά άμετε στον αγύριστο.

Κι επειδή, παλιοτόμαρα, δεν γουστάρουμε να μας αμφισβητείτε, δεν μπορείτε από μόνοι σας να προκαλέσετε δημοψήφισμα με συλλογή υπογραφών. Φαρμάκι μου φαντάζει τώρα η λέξη.

Για ποια θέματα όμως θα καλούνται να ‘συμβουλεύουν’ την κυβέρνηση οι πολίτες; Για ζητήματα από: ‘Λειτουργία της Βουλής, τον αριθμό των βουλευτών, την ευθύνη των υπουργών, ώπα, την χρηματοδότηση των κομμάτων΄ και άλλα θέματα τα οποία όχι μόνο δεν ταρακουνούν το σύστημα, αλλά απεναντίας το κάνουν πιο αντιδημοκρατικό. Στις κυβερνητικές, κι όχι μόνο, προθέσεις για την χρηματοδότηση των κομμάτων προωθείται η ονομαστικοποίηση όλων των κομματικών προσφορών προς τα κόμματα, ακόμα κι οι συνδρομές των κομματικών μελών.

Η αρχή του μεγάλου στόχου ‘αποδυνάμωση του ΚΚΕ’ έγινε θυσιάζοντας δύο στελέχη του ΠΑΣΟΚ, με το ένα εκατομμύριο μάρκα της MIESENS στο πρωτοπαλίκαρο του Σημίτη, τον Τσουκάτο, συνεχίστηκε με την εκλογική χορηγία στον πρώην υπουργό μεταφορών του ΠΑΣΟΚ, τον αλήστου μνήμης Μαντέλη και συνεχίζεται με το ΚΚΕ. Έλα εδώ, κυρία Παπαρήγα. Που βρήκε το μαϊμούνι ο Αβδής 20 ευρώ και σε ενισχύει, αφού δεν του έχουμε δώσει σύνταξη κι έχει φεσώσει όλους τους περιπτεράδες στον Άγιο για τσιγάρα;

Εσείς τι γνώμη έχετε; Ράδιο Αρβύλες, Λαζόπουλοι, Μάκηδες, Τάκηδες, Χάκηδες, καθηγητάδες Πανεπιστημίων, δεν θα σας πείσουν για το πόσο ‘διαφανής’ και ‘δημοκρατικά αναγκαία’ είναι αυτή η διάταξη, κι ότι πρέπει να πάτε να ψηφίσετε, ενώ με τη διάταξη για το νόμο περί ευθύνης υπουργών άμετε στην παραλία, αφού τίποτα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει;

Η μείωση του αριθμού των βουλευτών ποιον διευκολύνει, ποιον δυσκολεύει; Διευκολύνεται το έργο των δύο μονομάχων ν’ απαλλαγούν από ‘ενοχλητικές’ φωνές; Μέχρι κι οι ‘φωνές’ καταργούνται και γίνεται η Βουλή φέουδο τριών-τεσσάρων οικογενειών. Δυσκολεύεται το έργο του ΚΚΕ και των άλλων κομμάτων;

Έτσι έχουν τα πράγματα, αδέλφια. Δεν θα σου βάλουν το ερώτημα: ‘Να πληρώσουμε για το δάνειο των 158 δις, που το πήραμε τον Ιούλιο, αλλά οι όροι του δανείου έγιναν γνωστοί τον Αύγουστο, πού ΄ναι παχιές οι μύγες;’

Καμιά εμπιστοσύνη στα ρεμάλια, τους πολιτικούς υπηρέτες της εγχώριας και διεθνούς ολιγαρχίας.
Συμπαράταξη με το ΚΚΕ για τη ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ και τη ΛΑΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.
Πάλη για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ της Αστικής Τάξης.
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.

Του Ρωμύλου Αβδή
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ : Aristera sti Mitilini