Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

ROCK MEMORIES

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

1945: Τζορτζ Άιβαν Μόρισον, ιρλανδός ρόκερ, γνωστός στους μουσικόφιλους ως Βαν Μόρισον και για τους θαυμαστές του Van the Man. 

Ο διωκόμενος από τους Ναζί και κατόπιν από τον μακαρθισμό Μπ. Μπρεχτ απαντά στους αμερικανούς ανακριτές του (1947)


Μπέρλοχτ Μπρεχτ
Σεπτέμβρης του 1947 ήταν. Ο μακαρθισμός κλιμακωνόταν. Ο διωκόμενος από το ναζισμό, πρόσφυγας στις ΗΠΑ, Μπέρτολτ Μπρεχτ καλείται να απολογηθεί στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών. Ο Μπρεχτ, αντίθετα από άλλους φίλους του (Γερμανούς και Αμερικανούς δημιουργούς), οι οποίοι απέφευγαν να παρουσιαστούν στην Επιτροπή, παρουσιάστηκε ενώπιόν της (30.10.1947) και, όπως ο θεατρικός ήρωάς του «Ο καλός στρατιώτης Σβέικ», …τρέλανε τον πρόεδρο της Επιτροπής, Τόμας Πάρνελ, και τον αρχιανακριτή Ρόμπερτ Στρίπλινγκ. Ο τελευταίος, διαβάζοντας αποσπάσματα του θεατρικού έργου του Μπρεχτ «Το Μέτρο», ποιήματά του δημοσιευμένα σε αμερικανικό κομμουνιστικό περιοδικό και μια συνέντευξη που είχε δώσει παλιότερα ο Μπρεχτ σε σοβιετικό περιοδικό, πάσχιζε να αποδείξει ότι ο Γερμανός συγγραφέας ήταν κομμουνιστής.
Ο δαιμόνιος Μπρεχτ, ξέροντας πόση ηλιθιότητα φωλιάζει στους σκοταδιστικούς εγκεφάλους, παριστάνοντας ότι δε μιλά καλά τα αγγλικά, λέγοντας ότι η μετάφραση δεν απέδωσε πιστά το νόημα των ποιημάτων του, μπερδεύοντας και το διερμηνέα της Επιτροπής με διάφορες λεκτικές τρικλοποδιές, σάστισε τους ανακριτές τόσο, που όχι μόνο δεν κατάλαβαν την ειρωνεία του, αλλά και τον ευχαρίστησαν στο τέλος για την κατάθεσή του!
Θα παραθέσουμε ελάχιστα, αλλά χαρακτηριστικά αποσπάσματα του διαλόγου Μπρεχτ-ανακριτών, για να γελάσουμε και λίγο:
- Στρίπλινγκ: «Αυτή τη στιγμή, κύριε Μπρεχτ, τι επαγγέλλεστε;»
-Μπρεχτ: «Είμαι θεατρικός συγγραφέας και ποιητής».
-Στρίπλινγκ: «Και πού έχετε προσληφθεί»;
- Μπρεχτ: «Πουθενά δεν έχω προσληφθεί» (σ.σ.: Πράγματι, από το 1941 που ο Μπρεχτ έφτασε στις ΗΠΑ, ελάχιστοι τόλμησαν να του δώσουν δουλιά).
-Στρίπλινγκ: «Δεν εργαστήκατε ποτέ στη βιομηχανία του κινηματογράφου;»
- Μπρεχτ: «Εχω πουλήσει μια ιστορία μου σε κάποια φίρμα του Χόλιγουντ, το “Και οι δήμιοι πεθαίνουν”. Το σενάριο, όμως, δεν το έφτιαξα εγώ. Εγραψα και μια άλλη ιστορία για άλλη φίρμα του Χόλιγουντ, μα δεν τη γύρισαν ταινία».
- Στρίπλινγκ: «”Και οι δήμιοι πεθαίνουν”;! Πού την πουλήσατε;»
- Μπρεχτ: «Ηταν νομίζω μια ανεξάρτητη φίρμα, η “Πρέσμπουργκερ” των “Γιουνάιτεντ Αρτιστς” (σ.σ.: Η εταιρία του άλλου σπουδαίου ύποπτου, του Τσάρλι Τσάπλιν).
- Στρίπλινγκ: «Πότε πουλήσατε το έργο σας αυτό στους “Γιουνάιτεντ Αρτιστς”;»
- Μπρεχτ: «Δε θυμάμαι ακριβώς, ίσως γύρω στο ’43 ή ’44».
- Στρίπλινγκ: «Γνωρίζετε τον Χανς Αϊσλερ;»
-Μπρεχτ: «Ναι» (σ.σ.: Ο Γερμανός κομμουνιστής συνθέτης, από τη δεκαετία του 1920 συνεργάτης του Μπρεχτ, Χανς Αϊσλερ, επίσης διώχτηκε από την Επιτροπή).
-Στρίπλινγκ: «Κύριε Μπρεχτ, είστε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος ή υπήρξατε ποτέ μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος;» (σ.σ.: Εδώ ο Μπρεχτ για να μην απαντήσει ζήτησε να διαβάσει ένα υπόμνημά του, αλλά δεν του επιτράπηκε και η ερώτηση επαναλήφθηκε).
-Ο Μπρεχτ απάντησε: «Κύριε πρόεδρε, άκουσα τους συναδέλφους να λένε ότι τέτοιες ερωτήσεις δεν είναι νόμιμες. Είμαι, όμως, φιλοξενούμενος σ’ αυτή τη χώρα και δε θα ανοίξω νομική συζήτηση. Θα απαντήσω, λοιπόν, όσο μπορώ πιο ξεκάθαρα. Δεν είμαι μέλος κανενός κομμουνιστικού κόμματος και ούτε υπήρξα ποτέ».
Οι ανακριτές, όμως, που είχαν στα χέρια τους κείμενα του Μπρεχτ δεν πίστεψαν την απάντησή του και προχώρησαν σε αναλυτικές ερωτήσεις επί των έργων του, δίνοντας έτσι στον απολογούμενο Μπρεχτ τη δυνατότητα να «δουλέψει» κανονικά τους ανακριτές, κάνοντας ουσιαστικά μαρξιστική προπαγάνδα μέσα στην Επιτροπή:
- Στρίπλινγκ: «Τα γραφτά σας στηρίζονται στη σκέψη του Μαρξ και του Λένιν;».
- Μπρεχτ: «Σαν συγγραφέας που είμαι ιστορικών έργων χρειάστηκε να μελετήσω τις ιδέες του Μαρξ και του Λένιν. Δε νομίζω ότι στην εποχή μας μπορούμε να γράψουμε κάτι με αξιώσεις χωρίς να επιδοθούμε σε παρόμοιες μελέτες. Αλλωστε, και η ιστορία, έτσι όπως γράφεται σήμερα, είναι και αυτή βαθιά επηρεασμένη από τις ιδέες του Μαρξ και του Λένιν πάνω στην ιστορία».
Ο Στρίπλινγκ επιμένει, ρωτά και ξαναρωτά τον Μπρεχτ αν ήταν ή είναι μέλος κομμουνιστικού κόμματος και αν ο Αϊσλερ του πρότεινε να γίνει μέλος του ΚΚ. Ο Μπρεχτ απαντά αρνητικά. Ο ανακριτής ρωτά μήπως άλλοι του πρότειναν να γίνει. Και ο Μπρεχτ τον αποτρελαίνει: «Ορισμένοι ίσως να μου είπαν κάτι τέτοιο, μα εγώ κατάλαβα πως δεν ήταν δική μου δουλιά».
-Στρίπλινγκ: «Ποιοι είναι αυτοί που σας πρότειναν να γραφτείτε στο ΚΚ;».
- Μπρεχτ: «Ω! Αναγνώστες μου!»
Στρίπλινγκ: «Τι;»
– Μπρεχτ: «Ανθρωποι που είχαν διαβάσει τα ποιήματά μου ή είχαν δει τα έργα μου».
Η πολύωρη ανάκριση του Μπρεχτ διακόπηκε από τις 12.15 έως τις 2 μ.μ., οπότε συνεχίστηκε χωρίς εκείνον πια. Είχε όμως γίνει φανερό πως το αμερικάνικο «κλίμα» δεν τον σήκωνε, κι έτσι ο Μπρεχτ άρον άρον γύρισε στην Ευρώπη, επιλέγοντας να ζήσει και να δημιουργήσει στη ΓΛΔ.

ΤΟ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΓΣΕΕ


Παραπλανά τους εργάτες, στηρίζει τα μονοπώλια
Σχόλιο του ΠΑΜΕ για την ανακοίνωση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ ενόψει της ΔΕΘ
Η συμπόρευση με το ΠΑΜΕ και η οργάνωση της πάλης η μόνη ελπιδοφόρα διέξοδος για τους εργάτες
Nα απογυμνώσουν πολιτικά και οργανωτικά την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που παραμένει σταθερά στη γραμμή υπεράσπισης της τάξης που σφετερίζεται τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι, να ενισχύσουν το ΠΑΜΕ και να συμμετάσχουν μαζικά στο συλλαλητήριο που διοργανώνουν οι ταξικές δυνάμεις στις 10 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη στις 6.30 το απόγευμα στην Πλατεία Αριστοτέλους, καλεί τους εργαζόμενους το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο.
Σχολιάζοντας την ανακοίνωση που εξέδωσε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ενόψει της ΔΕΘ, το Γραφείο Τύπου του ΠΑΜΕ σημειώνει:
«Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ για άλλη μια φορά αθωώνει: Α) Τους καπιταλιστές, όταν μιλώντας για "δόγμα νεοφιλελευθερισμού που υιοθέτησε η κυβέρνηση", επιχειρεί να πείσει το λαό ότι δε φταίει η καπιταλιστική ανάπτυξη, ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής για τα βάσανα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, αλλά η συνταγή που ακολουθούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Παραπλανούν έτσι σκόπιμα το λαό, αφού προβάλλουν σα φάρμακο για τη λύση των προβλημάτων τα "αναπτυξιακά εργαλεία" που γέννησαν την κρίση, που οδήγησαν το λαό στη σχετική και απόλυτη εξαθλίωση. Π.χ. απλόχερες επιχορηγήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, φοροαπαλλαγές στα μονοπώλια, γαλαντόμα στήριξη επενδύσεων με κριτήριο την καπιταλιστική ανάπτυξη, κ.ά.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ παραμορφώνει την πραγματικότητα διά της πλαγίας οδού, όταν στηλιτεύει δήθεν θέσεις της οικονομίας που ενοχοποιούν τις αυξήσεις των μισθών για τη μείωση της ανταγωνιστικότητας και την αύξηση του πληθωρισμού. Ο λόγος που παραπλανά είναι γιατί καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να πιστέψουν οι εργαζόμενες λαϊκές μάζες, ότι η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων μπορεί να συμβαδίσει με την προώθηση της λαϊκής ευημερίας.
Η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων προϋποθέτει τη διαμόρφωση μισθών και δικαιωμάτων επιπέδου Κίνας και Ινδίας. Μόνο έτσι οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές δημιουργούν προϋποθέσεις για να μπορέσουν να ανταγωνιστούν τις νεοαναδυόμενες καπιταλιστικές οικονομίες. Το διαμηνύουν σε όλους τους τόνους εντός της ΕΕ σοσιαλδημοκράτες, χριστιανοδημοκράτες, πράσινοι και πάσης φύσεως αριστερίζοντες. Η μόνη τους διαφορά είναι στο μείγμα πολιτικής που θα ακολουθηθεί. Ο στόχος όμως παραμένει ακλόνητος, που είναι το στραγγάλισμα της εργατικής δύναμης.
Β) Την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τις βάρβαρες πολιτικές που εφαρμόζει, εμφανίζοντάς την, όπως συνηθίζει, σα θύμα που ενεργεί κατ' εντολή της τρόικας. Στόχος της πλειοψηφίας είναι η απόκρυψη του στρατηγικού χαρακτήρα των κυβερνητικών πολιτικών προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Να συγκρατήσουν εργατόκοσμο στο ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ, στο ΛΑ.Ο.Σ.
Αποκρύπτουν ότι και σε ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες με ελάχιστα δημοσιονομικά ελλείμματα και χρέη, χωρίς την παρουσία ΔΝΤ, λαμβάνονται τα ίδια αντιλαϊκά μέτρα που λαμβάνονται και στη χώρα μας, π.χ. Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, η εργατική τάξη στις χώρες αυτές βλέπει το βιοτικό της επίπεδο να κατακρημνίζεται εξίσου.
Αυτήν την τάξη που κινείται εντός των τειχών της ΕΕ την προασπίζεται η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Ανεξάρτητα με ποιο μείγμα διαχειριστικής πολιτικής συντάσσεται, ο στόχος της είναι η προώθηση της ταξικής συνεργασίας, η προστασία και διεύρυνση των κερδών των μονοπωλίων.
Γ) Προβαίνει σε λεονταρισμούς για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, όταν στις επιχειρήσεις που μέρος τους έχει πουληθεί στο μεγάλο κεφάλαιο οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να προωθηθεί με τις ελάχιστες λαϊκές αντιδράσεις. Εστρωσαν το έδαφος για να καταστήσουν ανήμπορο το συνδικαλιστικό κίνημα στις ΔΕΚΟ και στο Δημόσιο να αντιδράσει, αδρανοποιώντας το αγωνιστικό φρόνημα και τη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων, μιλώντας για λειτουργία των επιχειρήσεων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, τασσόμενοι υπέρ της απελευθέρωσης όλων των βασικών τομέων (ενέργειας, τηλεπικοινωνιών, μεταφορών κ.λπ.), υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων.
Γίνεται για πολλοστή φορά φανερό ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ως αποτέλεσμα της γραμμής υπεράσπισης της τάξης των σφετεριστών του πλούτου που παράγουμε, της κοινωνικής μειοψηφίας παρασίτων, ούτε θέλει, ούτε μπορεί να κουνήσει το μικρό της δαχτυλάκι για την ανάσχεση έστω αυτής της βαρβαρότητας.
Οι εργαζόμενοι πρέπει άμεσα, με την οργάνωσή τους στα Σωματεία, την ενίσχυση του ΠΑΜΕ, να τους απομονώσουν και να τους απογυμνώσουν οργανωτικά και πολιτικά.
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΣΑΒΒΑΤΟ, 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2011
6.30 το απόγευμα, ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ».

Αθλια επιχείρηση εξαπάτησης


Γρηγοριάδης Κώστας
Το παραμύθι των δήθεν «ασφυκτικών πιέσεων» που δέχεται από την «κακή» τρόικα για την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων και την πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων πουλάει για ακόμα μια φορά η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, επιφυλάσσοντας για τον εαυτό της το ρόλο του καλού που τάχα πασχίζει να σώσει ό,τι μπορεί από τα εργασιακά δικαιώματα. Πρόκειται βέβαια για άθλια επιχείρηση εξαπάτησης των εργαζομένων και του λαού. Πρώτα απ' όλα πολλά χρόνια πριν έρθει η τρόικα, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είχαν αρχίσει την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων με κάθε μέσο προκειμένου να φτηνύνουν την εργατική δύναμη (κατάργηση 8ωρου, Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, εκ περιτροπής εργασία, μερική απασχόληση κ.ο.κ.). Δεύτερον, τα αντεργατικά μέτρα που εμφανίζεται να αξιώνει η τρόικα, έχει ήδη συμφωνήσει και προσυπογράψει η κυβέρνηση στο μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο και τον εφαρμοστικό νόμο. Τους νόμους αυτούς δεν τους ψήφισε η τρόικα, αλλά οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ... Τρίτον, υπάρχει σαφέστατη δέσμευση στο σύμφωνο του ευρώ (πρώην σύμφωνο ανταγωνιστικότητας) για τη δραστική υποτίμηση της εργατικής δύναμης στα όρια των μεγάλων ανταγωνιστών της ΕΕ, δηλαδή στα όρια της Κίνας, της Βραζιλίας κ.ο.κ. Είναι ολοφάνερο, λοιπόν, ότι η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων είναι επιδίωξη της κυβέρνησης, η οποία άλλωστε έχει ήδη θεσμοθετήσει τις επιχειρησιακές συμβάσεις και ενθαρρύνει τους καπιταλιστές να προχωρούν σε ατομικές συμβάσεις. Για τους εργαζόμενους και το λαό δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από το γκρέμισμα της εξουσίας των μονοπωλίων.
από r

Κάθε πικραμένος στον πάγκο του

Πυκνώνει ο αριθμός των πικραμένων από την αξεπέραστη καπιταλιστική κρίση, που μόλις δουν φως μπαίνουν νιώθοντας την ανάγκη να ρίξουν ένα ανάθεμα σε κάτι ...«σοβιετικό»!
Από εκείνον που προχτές μιλούσε για την ανάγκη απελευθέρωσης από την κομμουνιστική κατοχή που κρατά 30 χρόνια (δηλαδή κατ' αυτόν η ελεύθερη Ελλάδα έπαψε να υπάρχει με την πτώση της χούντας)
φτάσαμε στον άλλο που αξιώνει να τελειώνουμε με τα σοβιετικού τύπου πανεπιστήμια (εννοεί αυτά που 20 χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, ακόμα συνεχίζουν να τροφοδοτούν την οικουμένη με τα καλύτερα μυαλά εξαιτίας ακριβώς του υψηλότατου επιπέδου τους;).
Κορυφαίος, όμως, ο αρθρογράφος της «αντιεξουσιαστικής» που βρήκε πως για όλα τα βάσανα της χώρας φταίει η σοβιετική δομή του κράτους.
Εδώ προς στιγμήν μπλοκάραμε. Αλλά φρόντισε ο ίδιος να μας φωτίσει. Το ελληνικό δημόσιο, στο οποίο αναφέρεται, και που με πηγαίο αντικομμουνισμό παρουσιάζει ως «σοβιετικού τύπου κράτος», αποτελείται - κατά δήλωσή του - από ανόητους, αργόμισθους, διεφθαρμένους. Κι απέναντί του έχει έναν δημοκρατικό ιδιωτικό τομέα ευέλικτο, εργατικό και εφευρετικό.
Πες τα επιτέλους, χρυσόστομε, και τόσα χρόνια προσπαθούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς δήλωνε το επίθετο «αντιεξουσιαστές».
Τα ρέστα τα δίνει όταν αναγνωρίζει ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι για να κερδίζει και το Δημόσιο για να πληρώνει το κόστος από τη δράση των καπιταλιστών (αυτό ακριβώς πληρώνεται στην Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια: η καταστροφική δράση των καπιταλιστών).
Ολοι αυτοί οι πικραμένοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το ίδιο το δικό τους σύστημα. Που κουβαλάει το θάνατο στο αίμα του. Και γι' αυτό σαπίζει. Αυτό είναι που δεν αντέχουν και ψάχνοντας να βρουν τι φταίει, τους βγαίνει στον αφρό η λύσσα για το εργατικό κίνημα, που με τη δράση του εμποδίζει τους καπιταλιστές στο βάρβαρο δρομολόγιό τους.
***
Αναζητώντας διέξοδο σε μια κυβέρνηση συνεργασίας μετά από εκλογές, τα επιχειρήματά τους κονταροχτυπιούνται: «Τα μέτρα δεν απέδωσαν», «Το πρόγραμμα δεν βγαίνει», λένε. Μάλιστα. Και μετά; «Νέα μέτρα, άλλο πρόγραμμα».
Μπάστα! Οσα χάθηκαν ως τώρα από την τσέπη του εργάτη θα δοθούν πίσω, αφού το πρόγραμμα είναι λάθος; Οχι. Τα δικά μας δικά τους ως εδώ.
Το «νέο πρόγραμμα» σε τι θα διαφέρει από το παλιό; Θα είναι πιο σκληρό, άρα πιο αποτελεσματικό, ομολογούν μόνοι τους.
Ποια θα είναι η διαφορά; Οτι θα έχει μηδενιστεί το κοντέρ της πολιτικής ευθύνης. Οτι θα βγουν από τις εκλογές καθαροί σα να μη συμβαίνει τίποτα. Και με νωπή κυβερνητική εντολή να κάνουν επέλαση.
Θεωρούν την πολιτική που ως τώρα εφαρμόστηκε ένα «ο γέγονε». Οι κομμένοι μισθοί στο Δημόσιο, τα εξαθλιωτικά μεροκάματα στον ιδιωτικό τομέα, οι απολύσεις που δεν έχουν τέλος, η μετατροπή του Συστήματος Υγείας σε σύγχρονο Καιάδα για όποιον δεν έχει να πληρώσει, η παράδοση της Πρόνοιας σε κυνηγούς κεφαλών (έτσι ακριβώς λειτουργούν οι διάφορες ΜΚΟ), η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων με την ελπίδα (τους) ότι θα ξεμπερδεύουν και με το εργατικό κίνημα, είναι τα μέχρι τώρα δεδομένα που θέλουν να συνεχίσουν να υπάρχουν και αύριο αλλά με νέα κυβέρνηση.
***
Στο διά ταύτα, ο αστικός κόσμος βλέπει με τρόμο ότι η καπιταλιστική κρίση δεν τελειώνει και ότι αντίθετα η όποια διέξοδος οδηγεί μόνο στην επόμενη κρίση. Ετσι πιάνονται απ' τα μαλλιά και προτείνουν από «εφαρμογή άλλης πολιτικής» με τα ίδια χαρακτηριστικά με την σημερινή ως και εκλογές για άλλη κυβέρνηση που θα εφαρμόσει ό,τι και σήμερα.
Για το λαϊκό κίνημα ο δρόμος όλο και πιο έντονα είναι απέναντι.
Κανένα συγχωροχάρτι για όσα ως τώρα εφαρμόστηκαν. Το κοντέρ των αντιλαϊκών μέτρων δε μηδενίζεται όσο αυτοί μένουν στην εξουσία. Ο λαός μπορεί να το μηδενίσει μόνο αν τους γκρεμίσει, μόνο με τη δική του εξουσία.
Κάνουν όνειρα για εκτόνωση της θυμωμένης και φορτισμένης κοινωνίας - ας φροντίσουμε να αποδειχτούν εφιάλτες. Με τη λαϊκή εξουσία για τη λαϊκή οικονομία.
Η πάλη της λαϊκής οικογένειας για να γλιτώσει από κάθε βραχνά της ταυτίζεται με την πάλη για ριζικές αλλαγές στην εξουσία και πρέπει να συναντηθεί σε λαϊκό μέτωπο αντεπίθεσης και ανατροπής, για τη λαϊκή εξουσία και την αποδέσμευση από την ΕΕ. Αυτός είναι ο δρόμος για να μην πληρώνει άλλο ο λαός την κρίση, το χρέος, συνολικά την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Μέχρι εκεί έφτασαν!

Ιδού το τεκμήριο της πολιτικής αθλιότητας!

Μπροστά στο μέγεθος του πολιτικού τους «κανιβαλισμού» οι λέξεις χάνουν το νόημά τους.
Οι λέξεις δεν επαρκούν για να περιγραφούν τα πεπραγμένα τους. Γιατί να μιλήσεις; Για αναλγησία; Για βαρβαρότητα; Για απανθρωπιά; Τίποτα πια δεν μπορεί να «χωρέσει» τα «έργα» τους.
*
Διαβάστε, βγάλτε συμπέρασμα και φρίξτε:
Στις 27 Ιούλη 2011 η κυβέρνηση διά του υπουργού Υγείας, όπως αποκάλυψε ο «Ρ» δυο μέρες αργότερα, εξέδωσε Απόφαση την οποία ανάρτησε στον ιστότοπο του υπουργείου.
Ιδού, λοιπόν, το «τεκμήριο του εγκλήματος», ιδού η Απόφασή τους, σύμφωνα με την οποία:
Από τούδε και στο εξής, από τους χρονίως πάσχοντες ασθενείς, ανθρώπους που χρήζουν ειδικής και συνεχούς μέριμνας, τους ανθρώπους που φιλοξενούνται σε μονάδες που παρέχουν «υπηρεσίες κλειστής περίθαλψης» (τα ψυχιατρεία, τα γηροκομεία, τα ιδρύματα που φιλοξενούν αναπήρους κλπ.)
η κυβέρνηση «βουτάει» μέχρι και το ...80% της σύνταξής τους!
*
Είναι ασύλληπτο, είναι αδιανόητο, αλλά είναι αληθινό. Είναι επίσημη πολιτική!
Ο κ. Λοβέρδος, επικαλούμενος τη «βιωσιμότητα» αυτών των υπηρεσιών - «βιωσιμότητα» που, όμως, πρέπει σύμφωνα με τα κυβερνητικά σαΐνια να επιτευχθεί διά της «μείωσης της κρατικής επιχορήγησης» -
και με πρόσχημα ότι συγγενείς των «οικόσιτων συνταξιούχων» προσπορίζονται αυτές τις συντάξεις, τι κάνει:
Εκδίδει φιρμάνι, το οποίο αφορά σε ανθρώπους ανήμπορους, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία όταν παίρνουν σύνταξη πρόκειται για σύνταξη πείνας,
και με το φιρμάνι αυτό επιβάλλει κλιμακωτή παρακράτηση στις συντάξεις ως ακολούθως:
  • Για σύνταξη μέχρι 360 ευρώ παρακράτηση 40%.
  • Από 360,01-500 ευρώ παρακράτηση 50%.
  • Από 500,01-1.000 ευρώ παρακράτηση 60%.
  • Από 1.000,01-1.500 ευρώ παρακράτηση 70%.
  • Από 1.500,01 ευρώ και άνω παρακράτηση 80%.
*
Αυτή είναι η επίσημη πολιτική της κυβέρνησης των «σοσιαλιστών». Της κυβέρνησης των «αντιεξουσιαστών». Της κυβέρνησης των «πατριωτών». Της κυβέρνησης των «σωτήρων».
*
Εφτασαν μέχρι εκεί!
Εφτασαν να βάζουν «χέρι» και στις συντάξεις - κυρίως αναπηρικές - των ανθρώπων που έχουν βρει καταφύγιο μέχρι και στα γηροκομεία, μέχρι και στα ψυχιατρεία!
Εφτασαν να ληστεύουν ανθρώπους που έχουν για απάγκιο τους από τα Θεραπευτήρια Χρονίων Παθήσεων μέχρι το Δρομοκαΐτειο!

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Μια σύντομη βιο-εργογραφική πορεία του Μπέρλοχτ Μπρεχτ




Μπέρλοχτ Μπρεχτ
Βιο-εργογραφική πορεία
  • Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1898
  • 1904: Ο Μπρεχτ μπαίνει στο δημοτικό, το 1908 στο γυμνάσιο.
  • Δεκάχρονος δημοσιεύει ποιήματα και διηγήσεις στο γυμνασιακό περιοδικό και στην ομώνυμη εφημερίδα της γενέτειράς του.
  • 1917: γράφεται στη Φιλοσοφική του Πανεπιστημίου του Μονάχου και παρακολουθεί τα μαθήματα του θεατρολόγου Αρτουρ Κούτσερ, φίλου του Φρανκ Βέντεκιντ.
  • 1918: σπουδάζει Ιατρική. Τον Οκτώβρη επιστρατεύεται σαν νοσοκόμος. Γράφει τον ποιητικό “Θρύλο του νεκρού στρατιώτη” και την πρώτη μορφή του θεατρικού “Βάαλ”.
  • 1920: συμμετέχει σ’ ένα Συμβούλιο Εργατών και Στρατιωτών.
  • Σε κείμενό του (3/1954), αναφέρεται αυτοκριτικά στη “δυσκολονόητη”, “ιδεαλιστική διαλεκτική” του θεατρικού “Ταμπούρλα μέσα στη νύχτα” (πρώτη γραφή το 1920) με ήρωα τον στρατιώτη Κράγκελ που “γυρίζει την πλάτη του στην επανάσταση”, αλλά και στα”Βάαλ”, “Στη ζούγκλα των πόλεων” (1922), “Αντρας ίσον άντρας” (1925. Τίτλος της πρώτης γραφής “Γκαλγκάι”), γράφει: “Δεν είχα σχεδόν ακόμα καμιά ακριβή πληροφορία για τη Ρώσικη Επανάσταση, όμως ακόμα και οι περιορισμένες εμπειρίες μου όταν ήμουν απλός υγειονομικός φαντάρος το χειμώνα του 1918, μ’ έκαναν να υποψιάζομαι ότι είχε εμφανιστεί στο προσκήνιο μια εντελώς διαφορετική, μια νέα αγωνιστική δύναμη τεράστιας έκτασης: το επαναστατικό προλεταριάτο. (… ) Αργότερα εργάστηκα σύμφωνα με διαφορετικές απόψεις και τα έργα ήταν απλούστερα και υλιστικότερα (… ) “.
  • 1919: Στο Μόναχο βοηθά τους Σπαρτακιστές. Συνεργάζεται με τον δημοφιλή κωμικό Καρλ Βάλεντιν.Η Πάουλα Μπανχόλτσερ γεννά το γιο του Φρανκ. Γράφει για θέατρο στην κομμουνιστική εφημερίδα του Αουγκσμπουργκ “Volkswille”, τον “Σπάρτακο” και τα μονόπρακτα για τον Βάλεντιν “Μικροαστικός γάμος”, “Lux in tenebris”, “Ο ζητιάνος”, “Ο ψόφιος σκύλος”, “Ξορκίζει το διάβολο”, “Το ψάρεμα”.
  • 1922: “δραματουργός” του “Καμερσπίλε” του Μονάχου, όπου παρουσιάζεται το “Ταμπούρλα μέσα στη νύχτα”, που διακρίνεται με το βραβείο “Κλάιστ” και ανεβάζεται στο βερολινέζικο “Ντόιτσες Τεάτερ” του διάσημου σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρτ. Παντρεύεται τη Μαριάννα Τσοφ. Γράφει το αυτοβιογραφικό “Για τον Μπ. Μπ. “ και τον “Αννίβα”.
  • 1923: γεννιέται η κόρη του Χάννε. Παρουσιάζεται στο Μόναχο το “Στη ζούγκλα των πόλεων”. Συνδέεται με την τρίτη γυναίκα του, Ελένα Βάιγκελ,κορυφαία ερμηνεύτρια των έργων του. Το αποτυχημένο πραξικόπημα των Χίτλερ – Λούντεντορφ (11/1923) τον περιλαμβάνει στη λίστα των διώξεων. Παρουσιάζεται στη Λειψία ο “Βάαλ”.
  • Με τον Φοϊχτβάνγκερ διασκευάζει τον “Εδουάρδο Β” του Μάρλοου και το σκηνοθετεί (1924) στο Μόναχο.
  • 1924 – 1926: “δραματουργός” του “Ντόιτσες Τεάτερ”, όπου ανεβάζεται η “Ζούγκλα των πόλεων”, ενώ στο”Στάατς Τεάτερ” ο “Εδουάρδος Β”. Η Ελένα Βάιγκελ γεννά το γιο τουΣτέφαν.
  • 1925: διασκευάζει την “Κυρία με τας καμελίας”,που σκηνοθετεί ο Μπέρναρντ Ράιχ. Δημοσιεύει ποιήματα, σύντομες ιστορίες κλπ., σε πολλές εφημερίδες. Με νέους συγγραφείς ιδρύει την “Ομάδα 1925″.
  • 1926: σκηνοθετεί παραλλαγή του “Βάαλ”, “Βίος και πολιτεία του Βάαλ του αρσενικού”.Αναπτύσσει τη θεωρία του για το επικό θέατρο.Παίζεται ο “Γάμος” στη Φραγκφούρτη. Δημοσιεύεται το ποιητικό “Προσευχητάρι τσέπης”,που επανεκδίδεται το 1927 ως “Προσευχητάρι του Μπέρτολντ Μπρεχτ”. Μεταδίδεται ραδιοφωνικά το “Αντρας για άντρας”. Δουλεύει τον “Σβέικ” για τον διάσημο σκηνοθέτη Πισκάτορ και το “Μικρό Μαχαγκόνι” με τον συνθέτη Κουρτ Βάιλ,που παίζεται στο Φεστιβάλ Μουσικής του Μπάντεν – Μπάντεν. Παρουσιάζει ραδιοφωνικά τον “Μάκβεθ”.Δουλεύει τα “Φάτσερ” και “Φλαϊσχάκερ” για να τα ανεβάσει ο Πισκάτορ.
  • 1928: Στη βερολινέζικη “Λαϊκή Σκηνή” το “Αντρας για άντρας” και στο “Σιφμπάουερνταμ Τεάτερ” η “Οπερα της πεντάρας”.Γράφει τα“Ανοδος και πτώση της πόλης Μαχαγκόνι” και “Η πτήση των Λίντμπεργκ”,το οποίο μαζί με το “Διδακτικό έργο του Μπάντεν – Μπάντεν” παρουσιάζεται στο Μπάντεν – Μπάντεν. Ανεβαίνει, με ποιήματά του, το “Χάπι έντ” της Ελίζαμπεθ Χάουπτμαν,με την οποία συνεργάζεται για ημιτελή έργα του. (σ. σ. Τη συνεργασία αυτή επικαλούνται οι λασπολόγοι περί του “κλέφτη” ξένης πνευματικής ιδιοκτησίας Μπρεχτ).
  • 1930: “Ανοδος και πτώση της πόλης Μαχαγκόνι” στη Λειψία. Εκδοση των δύο πρώτων τόμων των “Δοκιμών”.Στο Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Βερολίνου παρουσιάζεται το “Αυτός που λέει Ναι”,που το ξαναγράφει. Γράφει και το “Αυτός που λέει Οχι”.Η Βάιγκελ γεννά την κόρη του Μπάρμπαρα (ζει και είναι κληρονόμος του). Ανεβαίνει η “Απόφαση”. Δίκη με τον Παμστ για την αλλοίωση του σεναρίου του στην κινηματογραφική “Οπερα της πεντάρας”. Γράφει τα “Η εξαίρεση και ο κανόνας”, “Η Αγία Ιωάννα των Σφαγείων” και πλήθος θεωρητικά (ιδεολογικά, θεατρολογικά κ.ά.).
  • 1931: Γράφει στην εφημερίδα του ΚΚΓ.Διασκευάζει για το ραδιόφωνο τον “Αμλετ”. Σκηνοθετεί νέα παραλλαγή του “Αντρας για άντρας”.Δημοσιεύει το πραγματικό κινηματογραφικό σενάριο για την “Οπερα της πεντάρας”. Γράφει τη “Μάνα” (βασισμένος στη “Μάνα” του Γκόρκι) και τη σκηνοθετεί το 1932, όπως και την “Αγία Ιωάννα των σφαγείων”.Η Επιτροπή Ελέγχου απαγορεύει λόγω του σεναρίου του, την ταινία του Σλάταν Ντούβο “Κούλε Βάμπε”,που παίζεται αργότερα λογοκριμένη. Ο Μπρεχτ πάει στη Μόσχα για την προβολή της ταινίας αυτής. Παρακολουθεί μαρξιστικά μαθήματα στη Σχολή “Καρλ Μαρξ” στο Βερολίνο.Γράφει το “Στρογγυλοκέφαλοι και Σουβλοκέφαλοι” και το παιδικό “Τρεις στρατιώτες”.
  • 1933: Γενάρης: στην Ερφούρτη η αστυνομία διακόπτει την παράσταση της “Απόφασης” και στο Ντάρμστατ απαγορεύεται το ανέβασμα της “Αγίας Ιωάννας των σφαγείων”.
15χρονη εξορία και επιστροφή
  • 27/2/1933: πυρκαγιά στο Ράιχσταγκ.
  • 28/2: η οικογένεια Μπρεχτ, κυνηγημένη από τους ναζί, παίρνει το δρόμο της εξορίας (Πράγα, Βιέννη, Ζυρίχη, Καρόνα). 
  • 10/5/1933 οι ναζί καίνε τα βιβλία του. Τα “Επτά θανάσιμα αμαρτήματα των μικροαστών” παίζονται στο Παρίσι. Συνεχίζεται η εξορία: Δανία (Σβέντμποργκ). Γράφει το “Μυθιστόρημα της πεντάρας”.
  • 1934: Συνεργάζεται σε γερμανόφωνα περιοδικά εξορίστων. Εκδίδονται το “Μυθιστόρημα της πεντάρας” (Αμστερνταμ) και τα “Τραγούδια, ποιήματα, χορικά” (Παρίσι). Γράφει το “Οράτιοι και Κουράτιοι”.
  • 1935: Ταξίδι στη Μόσχα. Του αφαιρείται η γερμανική ιθαγένεια. Συμμετέχει στο αντιφασιστικό Διεθνές Συνέδριο Συγγραφέων (Παρίσι). Ερασιτέχνες εργάτες ανεβάζουν τη “Μάνα” στην Κοπεγχάγη.Πάει στη Ν. Υόρκη, όπου ανεβαίνει η “Μάνα” και γράφει τα “Τρόμος και αθλιότητα στο Γ Ράιχ” και “Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια”.
  • 1936: Γυρίζει στο Σβέντμποργκ. Ανεβαίνουν στην Κοπεγχάγη οι “Στογγυλοκέφαλοι και σουβλοκέφαλοι” και τα “Επτά θανάσιμα αμαρτήματα των μικροαστών”.Η παράσταση αυτή απαγορεύεται από τον βασιλιά. Γράφει θεωρητικά κείμενα για το θέατρο.
  • 1937: Συμμετέχει στο Διεθνές Συνέδριο Συγγραφέων υπέρ του Ισπανικού λαού (Παρίσι), όπου σκηνοθετεί τα “Ντουφέκια της κυρά Καράρ” και γράφει το “Μυθιστόρημα των Τούι” και το “Με Τι”.
  • 1938: Στην Κοπεγχάγη παρουσιάζει τα “Ντουφέκια της κυρά Καράρ” και στο Παρίσι το “Γ Ράιχ” με τίτλο “99%”.Στο Σβέντμποργκ γράφει το “Η γη γυρίζει” (πρώτη παραλλαγή του “Βίου του Γαλιλαίου”) και το μυθιστόρημα “Οι κομπίνες του κυρίου Ιουλίου Καίσαρα”.
  • 1939: Ενόψει της γερμανικής κατοχής της Δανίας, καταφεύγει στη Σουηδία, όπου βοηθά εργατικούς και φοιτητικούς θιάσους. Γράφει θεωρητικά κείμενα και τα “Ανάκριση του Λούκουλου”, “Η μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της”, “Ποιήματα του Σβέντμποργκ”, “Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν”.
  • 1940: Λόγω της γερμανικής παρουσίας εγκαταλείπει τη Σουηδία για τη Φινλανδία, όπου γράφει θεωρητικά κείμενα και τα“Ο αφέντης Πούντιλα και ο υπηρέτης του ο Μάτι”, “Διάλογοι εξορίστων”.
  • 1941: Καταφεύγει στην ΕΣΣΔ και από εκεί για τις ΗΠΑ,όπου γράφει τα “Η αποτρεπτική άνοδος του Αρτούρο Ούι”, “Τα οράματα της Σιμόν Μασάρ”.
  • 1942: Συνεργάζεται με τον Φριτς Λανγκ για την ταινία “Και οι δήμιοι πεθαίνουν”.Στη Ν. Υόρκη ανεβαίνει στα γερμανικά το “Τρόμος και αθλιότητα στο Γ Ράιχ”.
  • 1943: Κυκλοφορεί στη Ν. Υόρκη το “Μυθιστόρημα της πεντάρας”. Διασκευάζει τη “Δούκισσα του Αμάλφι” του Γουέμστερ. Στο Ανατολικό Μέτωπο σκοτώνεται ο γιος του Φρανκ.Γράφει τον “Σβέικ στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο”.Στην Ευρώπη είναι διάσημος, στις ΗΠΑ υποφέρει.
  • 1944: Γράφει τον “Καυκασιανό κύκλο με την κιμωλία”,σχεδιάζει τα “Βίος του Κομφούκιου”, “Ζωή και θάνατος της Ρόζας Λούξενμπουργκ” κ. ά. και με τον φιλοκομμουνιστή, κορυφαίο Αμερικανό ηθοποιό Τσαρλς Λότον ξαναδουλεύει τον “Γαλιλαίο” και συνεργάζεται για σενάρια.
  • 1945: Ανεβαίνει στη Ν. Υόρκη, στα αγγλικά, με τίτλο “Η ιδιωτική ζωή της ανώτερης φυλής”,το “Γ Ράιχ”. Διασκευάζει σε ποίημα το “Κομμουνιστικό Μανιφέστο”.
  • 1946: Στη Ν. Υόρκη και Βοστόνη παίζεται η διασκευασμένη “Δούκισσα του Αμάλφι”.
  • 1947: Ο Λότον ανεβάζει τον “Γαλιλαίο”.
  • Οκτώβρης 1947: Ανακρίνεται από την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών. Εγκαταλείπει τις ΗΠΑ. Πάει στην Ελβετία. Γράφει την “Αντιγόνη”.
  • 1948: Ανεβαίνουν έργα του στο Βερολίνο, στη Μινεσότα, στη Ζυρίχη. Οι Αμερικάνοι “σύμμαχοι” τού αρνούνται τη βίζα για να πάει στο Βερολίνο. Με τσέχικο διαβατήριο τελικά καταφέρνει να περάσει στο Ανατολικό Βερολίνο,όπου εκδίδει τη συλλογή “Ιστορίες του Καζαμία” και γράφει το σπουδαίο ιδεολογικό – θεωρητικό “Μικρό όργανο για το Θέατρο”.
  • 1949: Ιδρύει με τη Βάιγκελ το θίασο “Μπερλίνερ Ανσάμπλ” και ανεβάζει στο “Ντόιτσες Τεάτερ” τη “Μάνα Κουράγιο” και τον “Πούντιλα”. Γράφει τις “Μέρες της Κομμούνας”.
  • Από τα τέλη του 1949 μέχρι τις 14/8/1956 που πεθαίνει, η ζωή, η δράση, το συγγραφικό και σκηνοθετικό έργο του επιβεβαιώνει την τεράστια πνευματική αξία και ακλόνητη πίστηστο σοσιαλισμό του Μπρεχτ. Πολλούς και μεγάλους “σταθμούς” έχει και αυτή την περίοδο η πολύπλευρη δημιουργία του. Αναφέρουμε μερικούς και όσα έγραψε αυτά τα χρόνια: Γίνεται μέλος της Ακαδημίας Τεχνών του Βερολίνου. Εκδίδει πλήθος ποιημάτων του. Απευθύνει ιδεολογικού περιεχομένου “Ανοιχτή επιστολή στους Γερμανούς συγγραφείς και καλλιτέχνες”.Του απονέμεται το Εθνικό Βραβείο της ΓΛΔ. Το “Μπερλίνερ Ανσάμπλ” εμφανίζεται στη Βαρσοβία. Ζητά χάρη για τους Ρόζεμπεργκ.Στην εφημερίδα του ΚΚ της ΓΛΔ κριτικάρει εποικοδομητικά την κρατική πολιτιστική πολιτική. Το κράτος στεγάζει στο θέατρο “Αμ Σιφερμπάουερνταμ” το “Μπερλίνερ Ανσάμπλ” το 1954, χρονιά που το “Μμπερλίνερ Ανσάμπλ” συμμετέχει στο 1ο “Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου των Εθνών” (Παρίσι) και ο δημιουργός του τιμάται με το βραβείο “Στάλιν”.Μιλά στο 1ο Διεθνές Συνέδριο Ειρήνης. Απρίλιο του 1955 πάει στη Μόσχα για την τελετή απονομής του βραβείου “Στάλιν”. Τον Μάιο γράφει στην Ακαδημία Τεχνών του Βερολίνου γράμμα – διαθήκη, σε περίπτωση θανάτου του.
  • 4/7/1956: Γράμμα του στο Κοινοβούλιο της Βόννης εναντίον του επανεξοπλισμού της ΟΔΓ.
  • 10/8/1956: Τελευταία πρόβα του στο “Βίο του Γαλιλαίου”.
  • 14/8/1956: Στις 23.45 πεθαίνει από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.
  • Τα έργα του από το 1950 – 56: “Μπουκοβινά ελεγεία”. Διασκευή του “Λούκουλου” σαν όπερας και την παραλλαγή “Η καταδίκη του Λούκουλου”. “Εκθεση του Χέρνμπουργκ” για το Φεστιβάλ Δημοκρατικής Νεολαίας. “Εκπαίδευση της σίκαλης”. Το θεωρητικό “Η Διαλεκτική στο θέατρο”. Διασκευή του “Κοριολανού”. Ποιήματα για την ταινία του Γιόρινς Ιβενς “Το τραγούδι των ποταμών”. Το τελευταίο του θεατρικό “Τουραντό ή το συνέδριο των ασπρορουχάδων”.Και το περίφημο ποιητικό “Το αλφαβητάρι του πολέμου” (τέλη του ’55).
  • από erodotos

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

ROCK MEMORIES

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

1935: Τζον Φίλιπς, αμερικανός τραγουδιστής και συνθέτης του συγκροτήματος «Mamas & Papas». (Θαν. 18/3/2001)

Για γέλια


Στο κλασικό πια φιλμ του ελληνικού κινηματογράφου, το «Μια ζωή την έχουμε», ενώ ο Χορν απεγνωσμένα ψάχνει την εξήγηση για το πλεόνασμα «ένα εκατομμύριο, εκατόν μια χιλιάδες, εκατόν μια και δέκα»,
εμφανίζεται ο διευθυντής της τράπεζας, ο οποίος - διά στόματος του σπουδαίου Τσαγανέα - δίνει με «τρεις λέξεις» το βαθύτερο νόημα του ευαγούς χαρακτήρα των τραπεζικών ιδρυμάτων:
*
«Κύριοι, είμαι τράπεζα εγώ. Δεν είμαι φιλόπτωχο ταμείο»!
*
Να, όμως, που οι κύριοι που μας κυβερνούν ή άλλοι που μας κυβερνούσαν, όλοι όσοι θέλουν να μας κυβερνήσουν «συναινετικά», καθώς και οι «παπαγάλοι» τους στα ΜΜΕ συμπεριφέρονται ωσάν τον καιρό που προβάλλονταν αυτές οι ταινίες στην Ελλάδα εκείνοι να ήταν στα ...Χάρβαρντ.
Συμπεριφέρονται λες και έχουν να κάνουν με ένα λαό «χαχόλων», έτοιμο να δεχτεί την προπαγάνδα τους για τον περίπου ...«φιλόπτωχο» χαρακτήρα των τραπεζών. Πόσο μάλλον των συγχωνευμένων τραπεζών.
Ας τους αφήσουμε στην πλάνη τους. Οσο περισσότερο μετατρέπονται σε «κλητήρες» των τραπεζιτών, τόσο περισσότερο γελάει ο κόσμος μαζί τους.  
Μέσα σ' όλη τούτη τη «χαρά» για το «γάμο» της Eurobank με την Alpha,
πέρα από τις ουρανομήκεις ιαχές του πολιτικού, οικονομικού και μιντιακού κατεστημένου για την «ευτυχία» (!) που «πρέπει» (!!) να νιώσουν οι καταχρεωμένες ελληνικές οικογένειες ένεκα της ενώσεως εις σάρκαν μίαν των δυο τραπεζών, ομού μετά των ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών μεγαλομετόχων τους,
κόντρα στο σκοταδισμό της προπαγάνδας που θέλει τους κολασμένους να «γλυκαίνουν» τα βάσανά τους αποχαυνωμένοι από τα «Αρλεκιν» των χορτάτων,
η αλήθεια για το πώς «παράγεται» η σπατάλη (ορισμένων), η πολυτέλεια (ορισμένων) και ο πλούτος (ορισμένων) θα συνεχίζει να λάμπει σαν διαμάντι:
*
«...η σπατάλη και η αποταμίευση, η πολυτέλεια και η στέρηση, ο πλούτος και η φτώχεια είναι άρρηκτα δεμένα».
Καρλ Μαρξ

Αυτό που για κάποιους είναι φάρμακο, για άλλους είναι φαρμάκι!




Απο: http://news.in.gr/world/article/?aid=1231125772

Ουάσινγκτον
Τουλάχιστον 83 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τα ιατρικά και επιστημονικά πειράματα που έκαναν οι ΗΠΑ τη δεκαετία του 1940 στη Γουατεμάλα, αποκάλυψε τη Δευτέρα επιτροπή που ιδρύθηκε κατόπιν εντολής του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα.

Από τους περίπου 5.500 ανθρώπους που υποβλήθηκαν στα πειράματα αυτά, στα οποία περιλαμβανόταν σε πολλές περιπτώσεις η μόλυνση με σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, «πιστεύουμε ότι 83 άνθρωποι» πέθαναν, δήλωσε ο Στίβεν Χάουζερ, μέλος της επιτροπής αυτής.

Στο πλαίσιο των πειραμάτων τους, οι επιστήμονες μόλυναν εν γνώσει τους και εν αγνοία των ιδίων σχεδόν 1.300 ανθρώπους με τον ιό της σύφιλης και της βλεννόρροιας. Από αυτούς τους 1.300, μόνον «700 έλαβαν μια κάποια θεραπεία», προσέθεσε ο Χάουζερ σε σύνοδο που έγινε για να παρουσιαστούν τα προκαταρκτικά συμπεράσματα της επιτροπής.

Τα πειράματα αυτά, που έγιναν μεταξύ του 1946 και του 1948, χρηματοδοτήθηκαν από τα αμερικανικά Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH).

Οι επιστήμονες είχαν επιλέξει για τα πειράματά τους ανθρώπους που ανήκαν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, μεταξύ των οποίων άτομα με νοητική υστέρηση, και δεν τους είχαν ενημερώσει ούτε για τον σκοπό της έρευνάς τους, ούτε γι'αυτό που θα τους συνέβαινε
Σύμφωνα με την πρόεδρο της επιτροπής, Έιμι Γκούτμαν, πρόκειται για μια «ιστορική αδικία» που έγινε στους ανθρώπους αυτούς.
Η επιτροπή αυτή συστάθηκε κατόπιν εντολής του Ομπάμα τον περασμένο Νοέμβριο. Έναν μήνα νωρίτερα, οι ΗΠΑ, μέσω της υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και της υπουργού Δημόσιας Υγείας Καθλίν Σιμπέλιους, είχαν ζητήσει συγγνώμη από τους εκατοντάδες πολίτες της Γουατεμάλας που μολύνθηκαν σκόπιμα και εν αγνοία τους από σύφιλη και βλεννόρροια.

---
Τι μπορεί κανείς να πει για αυτά τα στυγνά εγκλήματα του 20ου αιώνα; Πόσο μάλλον όταν τα βλέπει να επαναλαμβάνονται καθημερινά ενώ έχουμε πιάσει για τα καλά τον 21ο! Μπορεί το αμερικάνικο κράτος και οι φαρμακοβιομηχανίες να χρησιμοποιούσαν τον λαό ως πειραματόζωα, οι ίδιοι όμως είναι αναμφίβολα τα μεγαλύτερα κτήνη.

Τι αξία έχουν για όλους αυτούς μερικές δεκάδες, εκατοντάδες, ή ακόμα και χιλιάδες αθώες ανθρώπινες ζωές μπροστά στην κερδοφορία τους; Τι και αν εκείνοι που παρασκευάζουν τα φάρμακα για να σώσουν τις ζωές όσων αντέχουν να τα πληρώσουν, σφαγιάζουν σιωπηλά και εν αγνοία τους εκείνους που δεν έχουν καλά καλά ούτε να φάνε;

Και όλα αυτά λίγα χρόνια μετά την λήξη του Β ΠΠ, οι ναζί και ο Μένγκελε άνοιξαν τον δρόμο, και όπως φαίνεται βρέθηκαν άξιοι συνεχιστές αντεροβγάλτες, απορώ γιατί τους κατηγόρησαν. Βέβαια όλα αυτά είναι απολύτως αναμενόμενα μιας και το καπιταλιστικό κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, δεν κατακρημνίζεται μαζί με τις αυτοκρατορίες, δεν έχει κανενός είδους ηθική και μεταφράζει όλες τις γλώσσες σε εκείνη που καταλαβαίνει καλύτερα, στην γλώσσα της κερδοφορίας, όπως και αν έρθει αυτή.

Όμως μιας και ο Μίστερ Ομπάμα έκανε την αρχή, ας κάνει ενα ακόμη κόπο να ερευνήσει τα πειράματα που διεξάγουν οι σύγχρονες φαρμακοβιομηχανίες, επισήμως και ανεπισήμως, σε χώρες όπως η Αφρική[1], τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά και ας δημοσιοποιήσει τα όποια αποτελέσματα…

…μπα, είναι ακόμα νωρίς, ίσως σε καμιά 70αριά χρόνια ανακοινωθεί κάτι, έτσι για την ιστορία.


Εγώ παρόλα αυτά, θα κάνω αυτό που δεν έκανε ο Ομπάμα και θα σας δώσω μερικά στοιχεία απο το κοντινό παρελθόν:

Ορίστε οι καρποί μιας γρήγορης αναζήτηση στο Google, τα αποτελέσματα είναι άπειρα, εγώ απλά διάλεξα τα 4 πρώτα στην σειρά.

  •   Από αποκαλύψεις του Wikileaks βρέθηκε ότι η εταιρία Pfizer εκτελούσετο 1996 παράνομα δοκιμές φαρμάκου για την μηνιγγίτιδα με το όνομα Trovan σε παιδιά από την Νιγηρία. Το φάρμακο αυτό σκότωσε 11 παιδιά και άφησε ανάπηρα(Disabled) πολλά περισσότερα. Πηγή, http://www.politicolnews.com/pfizer-exposed-on-wikileaks-revelations/
  •   Στο Περού το 2005, δυο παιδία κόντεψαν να πεθάνουν από αλλεργική αντίδραση σε δοκιμές πειραματικών φαρμάκων(η πηγή τα αποκαλεί Genetically modified rice serum, που σε ακριβή μετάφραση σημαίνει Γενετικά μεταλλαγμένος ορός ρυζιού, από ότι κατάλαβα είναι κάτι σαν καλλυντικό, αν και δεν είμαι σίγουρος) της Καλιφορνέζικης εταιρίας Ventria Bioscience, το οποίο δοκιμάστηκε παράνομα σε 140 βρέφη 5μηνών ως παιδιά 5 ετών. Πηγή, http://www.twnside.org.sg/title2/health.info/twninfohealth034.htm
  •    Στην Ινδία, παράνομα πειράματα τα οποία διεξήχθησαν από 6 κρατικούς γιατρούς την περίοδο 2006-2010 σε περισσότερους από 3300 ανθρώπους, οδήγησαν 81 από αυτούς στον θάνατο. Οι συγκεκριμένοι γιατροί αμοίφθηκαν με 5,10,00,000 Ρούπιες από φαρμακευτικές εταιρίες προκειμένου να εκτελέσουν τις συνολικά 76 κλινικές δοκιμές. Πηγή, http://www.thehindu.com/news/states/other-states/article2232780.ece
  •   Η γνωστή σε όλους μας εταιρία Bayer, εκτέλεσε το 1992 πειράματα σε 300 ανυποψίαστους ασθενείς στην Αγγλία χορηγώντας τους το πειραματικό αντιβιοτικό Ciproxin.  Το φάρμακο αυτό δόθηκε σε ασθενής που εγχειρίστηκαν, ενώ δεν ήταν εγκεκριμένο(κάτι που δεν αποκάλυψαν στους ασθενείς), ούτε αποτελεσματικό, όπως αποδείχθηκε, απέναντι σε μολύνσεις που είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο να προσβάλουν τον ανθρώπινο οργανισμό τόσο κατά τη διάρκεια, όσο και μετά την εγχείρηση.  Πηγή, http://www.cbgnetwork.org/437.html


Αν και η λίστα είναι πραγματικά ατελείωτη, θα σταματήσω τις αναφορές μου κάπου εδώ, μιας και αν θέλετε να βρείτε παραπάνω στοιχεία, δεν έχετε παρά να πληκτρολογήσετε στο google Illegal drug trials. Ρίξτε και μια ματιά στις πηγές που δίνω, για να δείτε πως αντιδρούν οι πολυεθνικές, το κράτος και η δικαιοσύνη, όταν τα σκάνδαλα αυτά δουν το φώς της δημοσιότητας.

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)





[1] Φυσικά πειράματα γίνονται και σε δυτικές χώρες, αντίστοιχες αποκαλύψεις είχαν γίνει αν θυμάστε και πριν από μερικά χρόνια, ότι η αμερικάνικη κυβέρνηση και οι φαρμακοβιομηχανίες πειραματιζόταν με άστεγους δελεάζοντας τους με μικροποσά.

Ο νόμος - πλαίσιο, ο κυρ-καθηγητής και οι οπορτουνιστές


Ξαναχτύπησε... με νέο άρθρο στην εφημερίδα του συγκροτήματος Τεγόπουλου, την «Ελευθεροτυπία», ο γνωστός «υπερασπιστής» της αλήθειας, καθηγητής του Παντείου, και καθοδηγητής των ομάδων ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΣΥΡΙΖΑ στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, κ. Ρούσης.
Μετά το προηγούμενο άρθρο του που δυσκολεύτηκαν όλοι να καταλάβουν τι είναι λάσπη και τι απλώς ψέματα, ο ΚΚΕδολόγος καθηγητής έγραψε το νέο του πόνημα με τίτλο: «Για να αποφευχθεί το φονικό στα ΑΕΙ».
Ποιο είναι το ζουμί; Οτι περνάει ένας «πανεπιστημιοκτόνος» νόμος από μια «νεοφιλελεύθερη» κυβέρνηση χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις και ότι για αυτό φταίει η ΚΝΕ και το ΚΚΕ και η διασπαστική λογική του («Αν μέχρι τώρα δεν έχει αναπτυχθεί ένα τέτοιο κίνημα, αυτό οφείλεται κυρίως στην αντικειμενικά εγκληματική ευθύνη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, το οποίο με την πέρα πάσης λογικής σεχταριστική εμμονή του, ... περίφημη σχετική της απόφαση η ΚΝΕ περί καταγγελίας συλλόγων και φοιτητικών συνελεύσεων...»). Αυτά δεν είναι διαστρέβλωση της αλήθειας αλλά ψευδαισθήσεις και αποκυήματα φαντασίας με επικίνδυνη πορεία προς επιδείνωση της ψυχικής του υγείας. Οτι η αριστερά (sic) δεν πρέπει να υπερασπιστεί το υπάρχον Πανεπιστήμιο αλλά ...τι να κάνουμε, «τώρα αυτό που επιβάλλεται είναι κοινές πλατφόρμες όλων των αριστερών φοιτητικών δυνάμεων» για να αποτρέψει το φονικό. Αν μάλιστα αυτό δε γίνει, τότε το ΚΚΕ «...θα καταγραφεί στην ιστορία ως αντικειμενικά συνυπεύθυνο για το φονικό».
Αρχικά μας προκάλεσε εντύπωση αυτό το άρθρο του κυρ-καθηγητή γιατί δεν έκανε κάποια προσφυγή στο συνταγματικό δικαστήριο, θέλοντας να βγάλει το νόμο αντισυνταγματικό όπως ο ΣΥΝ και τα γνωστά δορυforum του ΠΑΣΟΚ.
Εντύπωση όμως μας προκάλεσε και το εξής: την ίδια βέβαια ακριβώς μέρα η «Αυγή» (28-8-2011) προχωράει τη σκέψη του κυρ-καθηγητή πιο μπροστά αφού γράφει: «Αυτή τη φορά το φοιτητικό κίνημα ετοιμάζεται να δώσει τη μητέρα των μαχών με ακόμη καλύτερους όρους» και η «Αυγή» συνεχίζει: «...Τόσο η ΔΑΠ όσο, και κυρίως η ΠΑΣΠ αρνούνται να ακολουθήσουν τη συναίνεση κορυφής, γεγονός που σημαίνει πως ο νόμος Διαμαντοπούλου είναι εντελώς ανυπεράσπιστος».
Ετσι παιδιά: μετά τον Παναγόπουλο, τη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και τα Επιμελητήρια, τώρα συμμαχίες με νέους ανυπότακτους: τη ΔΑΠ αλλά κυρίως την ΠΑΣΠ!!!
Κάποιες παρατηρήσεις:
Κατ' αρχήν ο νέος νόμος - πλαίσιο δεν είναι πανεπιστημιοκτόνος και η κυβέρνηση δεν είναι «νεοφιλελεύθερη». Είναι ταξικός νόμος που έφερε η αστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όπως και όλοι οι άλλοι αντιλαϊκοί νόμοι που ψηφίστηκαν από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ.-ΔΗ.ΣΥ. Είναι νόμος που φτιάχνει το νέο αστικό Πανεπιστήμιο και οι διατάξεις του είναι ήδη στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ από το 2007, όσο και σε αυτό της ΝΔ (βλέπε Θέσεις Παιδεία 2020). Ηδη τρίβουν τα χέρια τους όλα τα τρωκτικά που καιρό τώρα κάνουν μπίζνες, άλλοι που θέλουν να κάνουν, αλλά και οι καθηγητές που είναι μάνατζερ επιχειρήσεων ή ακόμα και επιστημονικοί σύμβουλοι τραπεζιτών, εφοπλιστών και ομίλων τους. Για αυτούς ο κ. καθηγητής συνεχίζει να μη βγάζει κουβέντα.
Συνεχίζει τα ψέματα και τις συκοφαντίες παρά το γεγονός ότι με βάση το προηγούμενο άρθρο του έγινε ρεζίλι για τα ψέματα και τις συκοφαντίες που έριξε ενάντια στο ΚΚΕ. Μάλιστα έχει το θράσος να καταγγέλλει την ΚΝΕ και το ΚΚΕ ότι φταίει που πέρασε ο νόμος με τόσο λίγες αντιδράσεις. Για τον κ. καθηγητή λοιπόν δεν παίζει κανένα ρόλο ότι ο νόμος ψηφίστηκε από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ.-ΔΗ.ΣΥ; Δεν άκουσε τις τοποθετήσεις της ΓΓ της ΚΕ και των βουλευτών του ΚΚΕ ότι θα παλέψουμε για να μην εφαρμοστεί ο νόμος; Δεν είδε τα μεγάλα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ και του ΜΑΣ σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας; Δε γνωρίζει πως εδώ και ένα χρόνο οι κομμουνιστές είναι οι μόνοι που μιλάνε, ενημερώνουν, οργανώνουν τον αγώνα ενάντια στο νέο νόμο και συνολικά την αντιλαϊκή πολιτική; Τι έκανε και πού ήταν ο συρφετός που καθοδηγεί εδώ και ένα χρόνο; Δεν γνωρίζει ποιος είναι ο ρόλος του για το χτύπημα της οργάνωσης του φοιτητικού κινήματος;
Ολος ο κόσμος τα ξέρει. Αυτό που έχει αποδειχτεί όμως περίτρανα είναι πως άλλος είναι ο σκοπός του. Λυσσασμένα προσπαθεί να κάνει το ΚΚΕ και την ΚΝΕ σαν τα μούτρα του. Η λογική που λέει αν δεν ενωθείτε οι «αριστεροί» τότε θα περάσει ο νόμος και θα φταίει το ΚΚΕ, θυμίζει την αλήστου μνήμης λογική που λέει ότι «όποιος κάνει κριτική στο ΠΑΣΟΚ, είναι με τη ΝΔ». Θέλει λοιπόν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ να ενωθούν με ανόμοιες και αντικομμουνιστικές δυνάμεις, σαν κι αυτές που καθοδηγεί, έως και με ευρωλιγούρηδες οπαδούς του ευρωομόλογου, του χωρισμού του χρέους σε νόμιμο και παράνομο. Ολα αυτά για να αναβιώσει το χρεοκοπημένο στη ζωή και στη θεωρία ιδεολόγημα της «ενότητας της αριστεράς». Με ένα «όχι στο νόμο» που κοιτάει πίσω, αδιέξοδα και ουτοπικά.
Τώρα χρειάζεται μέγιστη συσπείρωση, δράση και αγώνας για να αναπτυχθεί αντίσταση για να μην πληρώσει την κρίση η λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά της που σπουδάζουν, να μην εφαρμοστεί ο νόμος-πλαίσιο κοιτώντας μπροστά: για επιστήμη που υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. Μέγιστη ενότητα των φοιτητών που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα με το ριζοσπαστικό κομμάτι των πανεπιστημιακών, τους μαθητές. Με τους εργάτες και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού. Αγώνες επιθετικοί για Ανώτατη Εκπαίδευση, Πανεπιστήμια και έρευνα στην υπηρεσία του λαού, της εξουσίας και της οικονομίας του. Αγώνες που θα αλλάζουν τους συσχετισμούς παντού και κάθε μέρα και όχι θα αθωώνουν ακόμα και τη νεολαία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ όπως η «Αυγή» και οι οπορτουνιστές. Με ζωντανές διαδικασίες που θα αλλάζουν, όργανα και οργάνωση για πάλη με διάρκεια και αντοχή και όχι φούσκωμα για ξεφούσκωμα.
Οι νικηφόροι αγώνες θα κριθούν από το εργατικό κίνημα, την οργάνωση σε τόπους δουλειάς που πρέπει να κάνουν δική τους υπόθεση το μέλλον και τη μόρφωση των παιδιών τους.
Το ΚΚΕ, η ΚΝΕ και οι δυνάμεις που στηρίζει στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ αυτό πρεσβεύουν και αυτό ενοχλεί τον κ. καθηγητή της «Ελευθεροτυπίας». Θα συνεχίσει για πολύ ακόμα να τον ενοχλεί.

Γ.

ΦΟΙΤΗΤΕΣ - ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ Να μην εφαρμοστεί ο νόμος - πλαίσιο


Δυναμικές κινητοποιήσεις για να μην εφαρμοστεί ο νόμος - πλαίσιο οργανώνουν οι δυνάμεις του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών και την Πέμπτη καλούν σε συλλαλητήρια
Από αντίστοιχη κινητοποίηση στο ΤΕΙ Αθήνας
Σειρά δυναμικών κινητοποιήσεων σε πολλές σχολές της χώρας, καλώντας σε δράση για τη μη εφαρμογή του νόμου - πλαισίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση, έκαναν, χτες, οι δυνάμεις του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών. Το ΜΑΣ συνεχίζει και σήμερα τις κινητοποιήσεις με καταλήψεις σε Γραφεία Διασύνδεσης και Ειδικών Λογαριασμών Ερευνας (ΕΛΚΕ), κτίρια Ερευνών, διοίκησης κ.ά., ενώ την Πέμπτη 1 Σεπτέμβρη καλεί σε συλλαλητήρια Φοιτητικών Συλλόγων και Επιτροπών Αγώνα σε διάφορες πόλεις. Η συγκέντρωση στην Αθήνα θα γίνει στις 12 το μεσημέρι στην Ομόνοια, στη Θεσσαλονίκη στις 7.30 το απόγευμα στο Αγαλμα Βενιζέλου, στην Πάτρα στις 7 το απόγευμα στην πλατεία Γεωργίου, στο Βόλο στη 1 το μεσημέρι στο «Θόλο», στην Ξάνθη, στις 7 το απόγευμα στα Προκάτ.Οι δυνάμεις του ΜΑΣ έχουν, ήδη, καλέσει σε ΔΣ για να γίνουν Γενικές Συνελεύσεις. Οι περισσότερες Γενικές Συνελεύσεις θα γίνουν σήμερα και αύριο. Σημειώνουμε πως στις περισσότερες σχολές έχει ζητηθεί απ' τους φοιτητές αναβολή της έναρξης της εξεταστικής, για να πραγματοποιηθούν Γενικές Συνελεύσεις. Μεταξύ άλλων, σχετικές αποφάσεις για αναβολή έχουν πάρει η Σύγκλητος του ΕΜ Πολυτεχνείου (μέχρι 5 Σεπτέμβρη) και η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αθήνας (μέχρι 9 Σεπτέμβρη).
Κατάληψη στο κτίριο της Πρυτανείας του Πανεπιστήμιου Αθήνας
Σήμερα οι δυνάμεις του ΜΑΣ θα προχωρήσουν, μεταξύ άλλων, σε κατάληψη στο Γραφείο Διασύνδεσης και του ΕΛΚΕ του πανεπιστήμιου Πατρών και κατάληψη στο κτίριο Ερευνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.Το ΜΑΣ καλεί και σε παράσταση διαμαρτυρίας Φοιτητικών Συλλόγων και Επιτροπών Αγώνα στο υπουργείο Παιδείας, την Πέμπτη 8 Σεπτέμβρη. Επίσης, καλεί, το Σάββατο 10 Σεπτέμβρη, ημέρα εξαγγελιών του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, σε συμμετοχή «στο πλάι των εργατών και του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, στα μεγάλα συλλαλητήρια που θα πραγματοποιηθούν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη».
Διαμαρτυρίες και καταλήψεις σε πολλές πόλεις
Χτες, στην Αθήνα, οι Επιτροπές Αγώνα του ΜΑΣ, έκαναν καταλήψεις στην πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθήνας, στον ΕΛΚΕ της Γεωπονικής, στο Γραφείο Διασύνδεσης της ΑΣΟΕΕ, στο Κέντρο Ερευνών του Πανεπιστημίου Πειραιά και στα κτίρια διοίκησης των ΤΕΙ Πειραιά (φωτογραφία) και Αθήνας. Στις καταλήψεις οι δυνάμεις του ΜΑΣ ενημέρωσαν φοιτητές, σπουδαστές κι εργαζόμενους καλώντας τους να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις και στο συλλαλητήριο της Πέμπτης. Πολλές απ' τις παραπάνω κινητοποιήσεις θα επαναληφθούν και σήμερα.
Αντίστοιχες κινητοποιήσεις των δυνάμεων του ΜΑΣ έγιναν και σε άλλες πόλεις. Σε κατάληψη των οικονομικών και διοικητικών υπηρεσιών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, προχώρησαν από χτες φοιτητές στο Βόλο, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΜΑΣ. Εκεί συγκεντρώθηκαν το πρωί, φωνάζοντας συνθήματα, αναρτώντας στο χώρο πανό κατά του νόμου - έκτρωμα και καλώντας στο συλλαλητήριο της Πέμπτης. Ταυτόχρονα, στη Θεσσαλία, για την καλύτερη οργάνωση του αγώνα ενάντια στο νόμο, κλιμάκια του ΜΑΣ πραγματοποιούν καθημερινά εξορμήσεις σε σχολές του Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ Λάρισας.
Αποκλεισμός στο κτίριο διοίκησης του ΤΕΙ Πειραιά
Στην Ξάνθη έγινε χτες παράσταση διαμαρτυρίας στο Γραφείο Μέριμνας στο Πολυτεχνείο Ξάνθης για το δικαίωμα στη δωρεάν σίτιση και στέγαση. Σημειώνεται πως τις τελευταίες ημέρες υπάρχει έντονη φημολογία για προβλήματα στην έναρξη λειτουργίας της Λέσχης μετά την κατάργηση του ΕΙΝ. Στην παρέμβαση του ΜΑΣ και στις ανησυχίες των φοιτητών, οι αρμόδιοι του Γραφείου Μέριμνας απάντησαν ότι η έναρξη λειτουργίας της Λέσχης θα γίνει κανονικά, όπως κάθε χρόνο. Το ΜΑΣ καλεί τους φοιτητές του Πολυτεχνείου Ξάνθης σε επαγρύπνηση. Προειδοποιεί τους φοιτητές ότι ο νόμος - έκτρωμα για την Ανώτατη Εκπαίδευση ανάμεσα στα άλλα προβλέπει και ιδιωτικοποίηση σίτισης - στέγασης, λειτουργίας Λέσχης και Εστιών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
από r

Επικίνδυνοι ανταγωνισμοί


Το ΚΚΕ είχε έγκαιρα αναδείξει τις συνέπειες που θα έχει για το λαό η βαθιά καπιταλιστική κρίση και η προσπάθεια των αστικών δυνάμεων να τη διαχειριστούν προς όφελός τους. Από το 2008, όταν ακόμα η συγχρονισμένη κρίση ήταν στα σπάργανα για τις χώρες της ΕΕ και την Ευρωζώνη, το ΚΚΕ προειδοποιούσε για τα μέτρα - λαιμητόμο, που ετοίμαζαν το κεφάλαιο και οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις, αναγορεύοντας την κρίση σε «ευκαιρία» για να ξεμπερδέψουν από κάθε εργατική - λαϊκή κατάκτηση. Εκτός όμως από τη γενικευμένη επίθεση, με στόχο την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και την παραπέρα μονοπώληση κλάδων της παραγωγής, το ΚΚΕ αναδείκνυε τους κινδύνους από τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν νέα κερδοφόρα πεδία δράσης για τα συσσωρευμένα κεφάλαια.
Αυτές οι οξυμένες αντιθέσεις, έλεγε το ΚΚΕ, εμπεριέχουν το σπέρμα περιφερειακών, ακόμα και γενικευμένων συγκρούσεων, με αιχμή τους αγωγούς και τους δρόμους ενέργειας. Οι εξελίξεις στη Β. Αφρική και την ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, επιβεβαιώνουν το ΚΚΕ. Η αλλαγή φρουράς στη διαχείριση της αστικής εξουσίας, σε χώρες όπως η Αίγυπτος, η Τυνησία και κυρίως η Λιβύη, τηρουμένων των ιδιαιτεροτήτων που καθόρισαν τις εξελίξεις σε κάθε χώρα, υπακούει στα ΝΑΤΟικά σχέδια για μια νέα Μέση Ανατολή. Στο παρασκήνιο κρύβεται η λυσσαλέα αναμέτρηση ανάμεσα σε ανταγωνίστριες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ, ΕΕ, Κίνα, Ρωσία, αλλά και ανάμεσα σε χώρες της ΕΕ, όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Γερμανία και άλλες) να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων, να κερδίσουν το μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας που ξαναμοιράζεται, μετά τις ανακατατάξεις στο επίπεδο της διακυβέρνησης.
Πεδίο κλιμακούμενων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών αποτελεί και η πλούσια σε ενεργειακά κοιτάσματα θαλάσσια περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, όπου τη συγκεκριμένη περίοδο βρίσκονται σε εξέλιξη ή προγραμματίζονται γεωτρήσεις σε κοιτάσματα του Ισραήλ και της Κύπρου. Τα συγκρουόμενα συμφέροντα της Τουρκίας και άλλων χωρών της περιοχής, με εκείνα της Κύπρου, του Ισραήλ, με δεδομένα επίσης τα σγκρουόμενα συμφέροντα ΕΕ, ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας κλπ. αλλά και οι μεταξύ τους εύθραυστες συμμαχίες, αυξάνουν την ένταση στην περιοχή και προμηνύουν εξελίξεις. Η συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων, κύρια από το Ισραήλ, στην περίμετρο των γεωτρήσεων και η στρατηγική συνεργασία με την Κύπρο, που επεκτείνεται στον τομέα της Ερευνας και Διάσωσης, δίνοντας το ελεύθερο στις ισραηλινές δυνάμεις να επιχειρούν σε θαλάσσιες περιοχές ευθύνης της Κύπρου, δίνουν νέα διάσταση στους ανταγωνισμούς, ενόψει της έναρξης των γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ.
Η προσπάθεια της Τουρκίας να συνδέσει την πορεία των γεωτρήσεων με τις συνομιλίες για το Κυπριακό, η βαθιά εμπλοκή των ΗΠΑ, αλλά και της Ρωσίας, που διεκδικεί ρόλο στην περιοχή, η κλιμακούμενη επιθετικότητα της Τουρκίας, οι αναταράξεις στη Συρία και η κατάσταση στο Λίβανο, οι μόνιμες απειλές προς το Ιράν και ταυτόχρονα τα ανοιχτά ζητήματα στο Αιγαίο, τα οποία επί της ουσίας αφορούν στον καθορισμό συνόρων, μέσα από τον καθορισμό των χωρικών υδάτων και της υφαλοκρηπίδας, κρατούν αναμμένο το φιτίλι των αντιθέσεων στην περιοχή, που οξύνονται σε συνθήκες κρίσης. Από τις εξελίξεις, κανένας λαός δεν πρόκειται να βγει κερδισμένος. Το δείχνει το παράδειγμα της Αιγύπτου, όπου η καραμέλα του «εκδημοκρατισμού» έλιωσε στο στόμα των ιμπεριαλιστών, μόλις διασφαλίστηκαν τα συμφέροντά τους, και της Λιβύης, όπου η ιμπεριαλιστική επέμβαση της «δημοκρατικής Δύσης» στοιχίζει ήδη ποτάμια αίματος στο λαό της.
Απ' αυτές τις εξελίξεις οι λαοί κινδυνεύουν. Κερδισμένες είναι μόνο οι πολυεθνικές. Αυτό πρέπει να κρατήσει σαν συμπέρασμα ο ελληνικός και οι άλλοι λαοί της περιοχής. Οσο οι ίδιοι, στο εθνικό πεδίο, δεν καθορίζουν με την πάλη τους τις εξελίξεις, όσο η αλλαγή τάξης στην εξουσία δεν γίνεται στρατηγικό ζήτημα στους λαϊκούς αγώνες, το κεφάλαιο θα λύνει και θα δένει για τα συμφέροντά του, απομυζώντας τον πλούτο του λαού και παρουσιάζοντας σαν «ριζική αλλαγή» το ματοκύλισμα που γίνεται, για να διευθετήσει τις υποθέσεις του σε χώρες όπως η Λιβύη.

Π

Στρώνεται το έδαφος για συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ


Κυβερνητικά στελέχη προπαγανδίζουν υπέρ της σύμπλευσης των δύο κομμάτων, με ή χωρίς εκλογές
Τα σενάρια περί συγκυβέρνησης, στόχο έχουν να δυναμώσουν το μέτωπο των αστικών κομμάτων ενάντια στο λαό, να κάνουν πιο επιθετικό τον πόλεμο σε βάρος του
Τα σενάρια των κυβερνήσεων συνεργασίας ρίχνουν στο τραπέζι κεντρικοί υπουργοί της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, συνεπικουρούμενοι από στελέχη της ΝΔ, με στόχο να υποτάξουν τους εργαζόμενους ενόψει των νέων μέτρων και να εγκλωβίσουν τις λαϊκές συνειδήσεις στις «συμπληγάδες» του αστικού πολιτικού συστήματος.
Τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, είτε με εκλογές είτε χωρίς εκλογές, πρότειναν ο υπουργός Υγείας Αν. Λοβέρδος και ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Δ. Ρέππας, με συνεντεύξεις σε κυριακάτικες εφημερίδες. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλ. Μόσιαλος δεν απέκλεισε το ίδιο ενδεχόμενο, κάτω από τις «κατάλληλες προϋποθέσεις», που μπορούν να διαμορφωθούν όπως είπε με «συναινετικές διαδικασίες και στα μεγάλα οικονομικά ζητήματα».
Το κλίμα της συναίνεσης θα ενισχύσει σήμερα ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με πληροφορίες, στη συνάντηση που θα έχει με τους εκπροσώπους των «κοινωνικών εταίρων» ενόψει της ΔΕΘ. Την ίδια ώρα, αξιοποιώντας άλλο ένα μέσο χειραγώγησης του λαού και εκτόνωσης της λαϊκής οργής, αύριο το υπουργικό συμβούλιο θα εγκρίνει το νομοσχέδιο για τη διενέργεια δημοψηφισμάτων.
Δύο μήνες μετά την πρόταση συγκυβέρνησης του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου προς τον Αντ. Σαμαρά, κυβερνητικά στελέχη θέτουν ανοιχτά το θέμα της κυβέρνησης συνεργασίας. Μπορεί ο πρωθυπουργός επίσημα να απορρίπτει το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, ωστόσο κυβερνητικά στελέχη σημειώνουν ότι «κυβερνητική σύμπραξη» μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μπορεί να υπάρξει και χωρίς κάλπες.
Η υπερψήφιση του αντιδραστικού νομοσχεδίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. και τη «Δημοκρατική Συνεργασία», λειτούργησε σαν προθάλαμος εξελίξεων για την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού που μεθοδεύει η άρχουσα τάξη. Για την επίτευξη πιο επιθετικής συναίνεσης μεταξύ των αστικών πολιτικών κομμάτων, που θα βάλουν τις βάσεις ακόμα και για κυβερνήσεις συνεργασίας, με ή χωρίς πρόωρες εκλογές, με βασικές «συνιστώσες» το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Πολλαπλές στοχεύσεις
Οι μανούβρες της κυβέρνησης και οι προτάσεις των στελεχών της για τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας, σχετίζονται με:
  • Την αδιαμφισβήτητη στρατηγική σύμπλευση των αστικών κομμάτων, στην εφαρμογή μιας πολιτικής προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.
  • Τη λήψη πρόσθετων αντιλαϊκών μέτρων μέσα στο 2011, αφού όπως ήδη σπεύδουν να τονίσουν κυβερνητικά στελέχη υπάρχει «απόκλιση» από τους δημοσιονομικούς στόχους.
  • Την ψήφιση στη Βουλή της νέας δανειακής σύμβασης, που θα συνοδευτεί από νέο «μνημόνιο» και κλιμάκωση της επέλασης σε βάρος των εργαζομένων.
  • Την εξασφάλιση ακόμα πιο επιθετικής συναίνεσης ανάμεσα στο αστικά κόμματα με στόχο την ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας για την απορρόφηση των κραδασμών που δέχεται το αστικό πολιτικό σύστημα.
  • Την συγκρότηση ενός αστικού κοινού μετώπου απέναντι στους λαϊκούς αγώνες, το ταξικό κίνημα και το ΚΚΕ.
«Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας είναι μια ανοιχτή προοπτική, είτε γίνουν εκλογές είτε δεν γίνουν», σημείωσε στη συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα» ο Αν. Λοβέρδος. Μάλιστα ο ίδιος αναφέρθηκε και στην πρόταση του πρωθυπουργού προς τον Αντ. Σαμαρά στις 15 Ιουνίου για τη δημιουργία «οικουμενικής κυβέρνησης», όπου ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε έτοιμος ακόμα και να παραιτηθεί από το πρωθυπουργικό αξίωμα.
Σ' αυτό το πνεύμα, τάχτηκε κατά των πρόωρων εκλογών αλλά δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να οδηγηθεί σ' αυτές κάτω από τις λαϊκές πιέσεις, τις οποίες ταυτόχρονα επιδίωξε να συκοφαντήσει, τσουβαλιάζοντάς τες. «Κάθε πολίτης που αγανακτεί και κάθε πολιτικός οργανισμός ή μέσο ενημέρωσης που απελευθερώνει και νομιμοποιεί την ανεύθυνη δημαγωγία, την τυφλή βία και τους προπηλακισμούς, οδηγούν εκ των πραγμάτων τη χώρα σε εκλογές ευθύνης, συμμετοχής και συναπόφασης», είπε.
Συνεργασία εδώ και τώρα...
Συνεργασία «εδώ και τώρα» για να εφαρμοστούν άμεσα οι διαρθρωτικές ανατροπές, πρότεινε ο Δ. Ρέππας. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Real News», αφού επαναλαμβάνει τη φράση του πρωθυπουργού ότι «ο τόπος έχει ανάγκη από αλλαγές και όχι από εκλογές», στη συνέχεια διερωτάται: «Γιατί είναι καλύτερη μία αναγκαστική κυβερνητική συνεργασία έπειτα από εκλογές, από μια συνεργασία που προκύπτει εκουσίως ως πολιτική επιλογή;».
Ενισχύοντας τα σενάρια για κυβέρνηση «εθνικής ενότητας», ο Δ. Ρέππας ανέφερε ότι «η αντιμετώπιση του εθνικού προβλήματος απαιτεί πολιτικό σχέδιο και ισχυρή βούληση για εφαρμογή του. Η κυβέρνηση τα διαθέτει. Ασφαλώς η διεύρυνση του μετώπου για την εθνική ανόρθωση πρέπει να είναι μόνιμα κεντρικό μέλημα όλων μας. (...) έχουν αλλάξει οι καιροί και είναι καιρός να αλλάξουν και τα πράγματα, όσον αφορά στη δημόσια στάση των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων».
Από την πλευρά του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τάχτηκε κατά των πρόωρων εκλογών, αλλά δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης κάτω από συγκεκριμένο πλαίσιο. Συγκεκριμένα απαντώντας σε ερώτηση, σε συνέντευξή του στο «ράδιο 9» για το ενδεχόμενο κυβέρνησης συνεργασίας ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, σημείωσε: «Ας δούμε τα μεγάλα ζητήματα - και τα μεγάλα ζητήματα της χώρας είναι πολλά - και εκεί μπορούμε να πετύχουμε σε μία πορεία στους επόμενους μήνες, με βάση τις εξελίξεις οι οποίες θα υπάρχουν από τις διαδικασίες, θα συζητήσουμε και αυτά τα θέματα».
από r

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ -ΤΡΟΪΚΑ Ακονίζουν τα μαχαίρια για τις κλαδικές συμβάσεις Νέες μειώσεις μισθών και επικουρικών συντάξεων


Η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας και η εξάπλωση των ειδικών επιχειρησιακών με άμεση συνέπεια τη μείωση μισθών και μεροκαμάτων έχει τεθεί στο επίκεντρο των συζητήσεων της τρόικας με το υπουργείο Εργασίας. Οπως προέκυψε από τη χτεσινή συνάντηση με την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, εργασιακό και ασφαλιστικό είναι και πάλι στο στόχαστρο με πρώτη επιδίωξη την παραπέρα μείωση των μισθών αλλά και των επικουρικών συντάξεων.
Αυτά, τη στιγμή που με την ψήφιση των αντεργατικών νόμων έχει επιβληθεί καθεστώς ζούγκλας στην αγορά εργασίας. Ομως, κυβέρνηση και τρόικα δεν φαίνονται ευχαριστημένοι και σχεδιάζουν νέες ανατροπές σε βάρος εργαζομένων και συνταξιούχων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις δεν αποκλείεται η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων να επιβληθεί αρχικά σε ορισμένες «ζώνες» ή τομείς δραστηριότητας προκειμένου να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για ακόμα πιο φτηνό εργατικό δυναμικό που απαιτεί το κεφάλαιο για νέες επενδύσεις.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση προσανατολίζεται στην διευκόλυνση των εργοδοτών να επιβάλουν τις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις μέσα από την κατάργηση της υποχρέωσης που έχουν μέχρι τώρα να καταθέτουν αιτιολογική έκθεση στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ), την γνωμάτευση του ΣΕΠΕ, αλλά και την ίδρυση επιχειρησιακών «σωματείων» που θα είναι υποχείρια των επιχειρήσεων, σε πολύ συντομότερο χρονικό διάστημα απ' όσο απαιτείται σήμερα.
Μετά την επιβολή χαρατσιού από 3% έως 10% στις επικουρικές, η κυβέρνηση κλιμακώνει την επίθεση και με νέο νομοσχέδιο μέσα στο φθινόπωρο θα προχωρήσει σε γενική μείωση όλων σχεδόν των επικουρικών. Παράλληλα, μπαίνουν μπροστά νέες αναλογιστικές μελέτες με επικαιροποιημένα στοιχεία του 2010 ώστε στη βάση αυτών των στοιχείων να προχωρήσει η πρόβλεψη του μνημονίου για ριζική δομική αλλαγή στο σύστημα των επικουρικών συντάξεων. Σύμφωνα με τα σχέδια αυτά το νέο «μοντέλο» για τις επικουρικές θα προβλέπει καθορισμένες εισφορές από τους ασφαλισμένους αλλά δεν θα δίνεται καμία εγγύηση για το ύψος της επικουρικής σύνταξης στο τέλος του εργάσιμου βίου.
Οι νέες αυτές αναλογιστικές μελέτες που γίνονται και για τις κύριες συντάξεις και τις οποίες κάνουν και οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ θα εξεταστούν τον ερχόμενο Νοέμβρη. Σε κάθε περίπτωση, οι μελέτες αυτές θα πρέπει να δείχνουν ότι η αύξηση των δαπανών για τις συντάξεις μέχρι το 2060, δεν πρέπει να ξεπερνά το 2,5% του ΑΕΠ. Σταθερή επίσης είναι η επιδίωξη της κυβέρνησης για μείωση των δαπανών Υγείας μέσα απο την λειτουργία του ΕΟΠΠΥ, στον οποίο ο αριθμός των συμβεβλημένων γιατρών θα μειωθεί από τους 32.000 σε 21.000 με ταυτόχρονη μείωση του νοσηλευτικού προσωπικού και βέβαια την δραματική χειροτέρεψη των υπηρησιών υγείας μέσω των Ταμείων.
Χαράτσι και στο Δημόσιο
Στο μεταξύ, χτες κοινοποιήθηκε στις αρμόδιες υπηρεσίες η κοινή υπουργική απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας για τον τρόπο παρακράτησης της ειδικής εισφοράς - δήθεν, για την ανεργία - και για τη μείωση του κινήτρου απόδοσης και άλλων επιδομάτων. Και οι δύο ρυθμίσεις οδηγούν στην παραπέρα λεηλασία των μισθών των εργαζομένων στο Δημόσιο. Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρόσφατους νόμους επέβαλε κράτηση 2% για την ανεργία και 1% για το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων, η ισχύς του οποίου είναι αναδρομική από 1η Γενάρη 2011. Οι κρατήσεις γίνονται επί του συνόλου των αποδοχών.
Σχετικά με το κίνητρο απόδοσης, ορίζεται η μείωσή του κατά 50% για τους υπαλλήλους στο Δημόσιο, τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), τους ΟΤΑ. Συγκεκριμένα διαμορφώνεται ως εξής για τους υπαλλήλους: Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης, 28,5 ευρώ το μήνα. Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, 32 ευρώ. Τεχνολογικής (ΤΕ) ή Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕ) χωρίς πτυχίο 40 ευρώ. ΤΕ με πτυχίο ΤΕΙ ή ισότιμο, 45 ευρώ. ΠΕ με πτυχίο πανεπιστημίου ή ισότιμο 50 ευρώ.
Ακόμα μειώνονται κατά 30% το κίνητρο απόδοσης των διπλωματικών υπαλλήλων, κατά 25% το ειδικό ερευνητικό επίδομα για μεταδιδακτορική έρευνα, κατά 20% μια σειρά ειδικά ερευνητικά επιδόματα, το επίδομα νοσοκομειακής απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ και άλλα. Επίσης σε μικρότερα ποσοστά γίνονται μειώσεις και σε άλλα επιδόματα ενώ μειώνονται κατά 30% τα ποσά που προβλέπονται ως κίνητρο ή πριμ παραγωγικότητας και καταβάλλονται σε προσωπικό με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ.
 από r

Πέρσι, πριν ακόμα κλείσει χρόνο η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, πολλοί απ' όσους της είχαν στρώσει το χαλί για να περάσει, ανακάλυψαν πως άλλα υποσχέθηκε κι άλλη πολιτική εφάρμοζε. Κι όμως στο προεκλογικό του πρόγραμμα το ΠΑΣΟΚ είχε περιγράψει με ακρίβεια το τσάκισμα των εργατών.
Φέτος, που ήδη η κυβέρνηση βρίσκεται στη μέση της θητείας της, οι ίδιοι που παρουσίασαν σαν ιστορική ανάγκη το Μνημόνιο ανακαλύπτουν πως η κυβέρνηση άλλα υποσχέθηκε με το Μνημόνιο κι άλλα συμβαίνουν.
Δήθεν διαμαρτυρόμενοι για τους στόχους που δεν πιάνονται, προετοιμάζουν το κλίμα για ακόμα σκληρότερα μέτρα. Απ' αυτήν ή την επόμενη κυβέρνηση. Μονοκομματική ή συνεργασίας. Για να κρατηθεί η αστική τάξη στην εξουσία. Η προσπάθεια της ΝΔ να κρατηθεί μακριά από την κριτική στην κυβέρνηση που την περιλαμβάνει ως συνένοχό της, δεν μπορεί να σβήσει το γεγονός ότι η ΝΔ έχει αποδειχτεί ο καλύτερος σύμμαχος της κυβέρνησης μαζί με τον ΛΑ.Ο.Σ.
Το κάλπικο της κριτικής που γίνεται στην κυβέρνηση τόσο από τη ΝΔ όσο και από τα μέσα ενημέρωσης που στηρίζουν την πολιτική της, αποκαλύπτεται από το γεγονός ότι η κριτική εστιάζεται στο γιατί δεν προχωράνε οι αποκρατικοποιήσεις και η κατάργηση δημοσίων οργανισμών.
***
Ολα τα σενάρια για την διακυβέρνηση είναι ανοιχτά για την αστική τάξη. Αρκεί να υπηρετούν το κύριο: Να συντείνουν στο γονάτισμα της εργατικής τάξης. `Η, όπως με τη γνωστή αμερικανιά της διατείνεται η «Καθημερινή»: να συμβάλουν στην «αποκομμουνιστικοποίηση» της χώρας!
Το περιεχόμενο της πολιτικής, που ζητούν απαρέγκλιτα να εφαρμόζεται, είναι συγκεκριμένο, το περιγράφει το ρεπορτάζ στην «Ημερησία» για τις συλλογικές συμβάσεις: κι άλλα μέτρα για την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, κι όπου δεν μπορεί να γίνει αυτό, μέτρα για να μην μπορούν να εφαρμοστούν.
Αυτό είναι το «καινούριο» που διακηρύσσουν ότι θα βγει μέσα από την κρίση. Μια απογειωμένη βαρβαρότητα.
***
Ο κοινός παρονομαστής των άρθρων στον αστικό Τύπο που προβάλλουν σα μονόδρομο την αντεργατική επίθεση είναι ότι θέλουν να περάσουν την αντίληψη ότι οι κρατικές δαπάνες είναι παροχή.
Η υγεία όμως είναι δικαίωμα για να μπορεί να δουλέψει και την επόμενη μέρα ο εργάτης.
Η παιδεία είναι δικαίωμα από τα βασικά του ανθρώπινου πολιτισμού.
Ολα - εκτός από δικαιώματα - είναι και προπληρωμένα από την εργατική τάξη. Δεν είναι παροχές.
Ο αστικός Τύπος έχει αναλάβει εργολαβικά να ενοχοποιήσει το λαό ότι «τρώει από τα έτοιμα». Η αλήθεια είναι ότι ο λαός δεν παίρνει ούτε καν ανταποδοτικά όσα παρακρατούνται από τη δουλειά του.
Η επιθετικότητα των καπιταλιστών δεν θα αντιμετωπιστεί χωρίς μιαν απέναντι επιθετικότητα: Ολος ο πλούτος σ' αυτούς που τον παράγουν.
Κι αυτοί που παράγουν όλον τον πλούτο, βγάζοντας από τη μέση τους καπιταλιστές, κι έχοντας επιβάλει τη δική τους εξουσία, ξέρουν πώς να κάνουν την παιδεία να είναι εφαρμοσμένο δικαίωμα, την υγεία αυτονόητη.
Με την ενοχοποίηση των εργατών ότι «τρώνε από τα έτοιμα», οι καπιταλιστές προσπαθούν να κρύψουν ότι μόνο η τάξη τους αποτελείται από κηφήνες.
Χτίζουν γύρω από το κάστρο τους τάφρους, επιχειρούν να στρατολογούν από την ίδια την εργατική τάξη μισθοφόρους, την εργατική αριστοκρατία και τους εργοδοτικούς-κυβερνητικούς συνδικαλιστές, αλλά δεν μπορούν να κρύψουν τον βασιλιά πάνω στα τείχη γυμνό και σάπιο.
Η εργατική τάξη πρέπει να γυρνά καθημερινά την πλάτη στην αστική προπαγάνδα.
Να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ (προβλήθηκε μόνο από τον «Ριζοσπάστη»):
-- Οργανώστε τον αγώνα σας, πρώτα απ' όλα στο χώρο δουλειάς, εκεί που γεννιέται η εκμετάλλευση και η σημερινή πολιτική. Για προστασία από τις απολύσεις, για συλλογικές συμβάσεις εργασίας που πάνε για κατάργηση, με τη σφραγίδα της ΓΣΕΕ. Δυναμώστε τα ταξικά σωματεία και το ΠΑΜΕ που προειδοποίησαν για όσα γίνονται σήμερα και βρίσκονται στο πλευρό σου.
-- Οργανώστε τη δράση σας στη γειτονιά σας, χέρι - χέρι εργαζόμενοι και άνεργοι. Να μην πτωχεύσει άλλο η λαϊκή οικογένεια. Σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά με επιτροπές αγώνα να υπερασπιστούμε καθένα που κινδυνεύει από την εξαθλίωση.
-- Απομονώστε - καταδικάστε τα κόμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του καπιταλιστικού συστήματος και τις συνδικαλιστικές δυνάμεις τους.
-- Στηριχθείτε και στηρίξτε το ΠΑΜΕ και τη συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχή αγροτιά, τη νεολαία, τις γυναίκες. Να δυναμώσει η αντίσταση. Χωρίς συμμαχία, σκληρό αγώνα και σχέδιο για ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής δεν υπάρχει ζωή με δικαιώματα για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.
Σ' αυτή τη στιγμή είμαστε.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Eurobank - Αlpha-«Κυρίες και κύριοι, τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της;» Μπέρτολντ Μπρεχτ


Οσο πιο σοβαροφανής θέλει να ποζάρει η αντιεπιστημονικότητα τόσο περισσότερο βυθίζεται στην μπαρουφολογία.
Οι φορείς του συγκεκριμένου νομίσματος με τις δυο όψεις, με αφορμή τη συγχώνευση της Eurobank με την Alpha, δίνουν από χτες τα «ρέστα» τους.
*
«Πανηγυρίζουν» - και καλούν και το λαό να «πανηγυρίσει»! - για ένα τυπικό φαινόμενο στον καπιταλισμό: Το φαινόμενο της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, ειδικά σε συνθήκες κρίσης.
Αλλά γιατί το γεγονός ότι κάποιοι κεφαλαιοκράτες γιγαντώνονται έναντι κάποιων άλλων κεφαλαιοκρατών ανταγωνιστών τους, είναι μια εξέλιξη και ένα θέαμα για το οποίο ο λαός πρέπει να «ευφραίνεται»;
***
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα που δεν είναι ελληνικό, αφού και το θέμα δεν είναι ελληνικό, αλλά παγκόσμιο:
1) Τη δεκαετία του '90, οι δέκα μεγαλύτεροι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί στις ΗΠΑ συγκέντρωναν το 10% των συνολικών αποθεμάτων του κλάδου. Το 2008 έφτασαν στο 60%.
2)Σε παγκόσμιο επίπεδο και πριν από την κρίση, το 2006, οι δέκα μεγαλύτερες τράπεζες συγκέντρωναν το 59% των παγκόσμιων τραπεζικών αποθεμάτων. Το 2009 έφτασαν στο 70%.
3)Αμέσως μετά τις εξελίξεις που ακολούθησαν τη χρεοκοπία της Lehman Brothers, από τις πέντε μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες της Γουόλ Στριτ έμειναν μόνο δύο «αρπακτικά», τα οποία «τρώγοντας» τις υπόλοιπες γιγαντώθηκαν περαιτέρω: Οι Goldman Sachs και Morgan Stanley.
*
Ας απαντήσουν οι «πανηγυριτζήδες»:
Αυτές οι εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα των ΗΠΑ σε τι βοήθησαν τον αμερικανικό λαό, που
  • το 2010, είδε τον αριθμό των φακέλων, που συμπληρώθηκε από τις τράπεζες για να προχωρήσει η διαδικασία κατάσχεσης κατοικιών, να ανέρχεται στα 2,9 εκατομμύρια,
  • μέσα στο 2009 οι εργαζόμενοι μέτρησαν την απώλεια 7,5 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας,
  • μέσα στο 2011 πάνω από 50 εκατομμύρια πολίτες επιβιώνουν με κουπόνια σίτισης.
Με δυο λόγια:
Η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση που ακολουθείται σε παγκόσμιο επίπεδο με ραγδαίους ρυθμούς, αποσόβησε ή αντίθετα επέτεινε την κρίση; Η γιγάντωση των τραπεζών απέτρεψε αυτή η κρίση να επιπέσει επί της κεφαλής των λαών; Ακριβώς το αντίθετο!
***
Ας δούμε τι συμβαίνει αντίστοιχα στην Ελλάδα:
Τα καθαρά κέρδη των Eurobank και Αlpha από το 2008 μέχρι τo 2010 (βλέπε το σχετικό πίνακα) δηλαδή μέσα στη δίνη της κρίσης,
αθροιζόμενα φτάνουν τα 2,2 δισ. ευρώ!
*
Ας απαντήσουν οι «πανηγυριτζήδες»:
  • Αυτή η απίθανη κερδοφορία απέτρεψε το κόψιμο μισθών και συντάξεων του λαού;
  • Απέτρεψε την ενίσχυση των τραπεζών με ζεστό κρατικό χρήμα, που ξεπερνά στην τριετία τα 110 δισ. ευρώ(!), τη στιγμή που ο λαός λεηλατείται;
  • Απέτρεψε τα εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα στην αγορά;
***
Είναι απολύτως προφανές ότι:
*
Πρώτον, οι δυο τράπεζες ενώθηκαν γιατί μέσα από την ένωσή τους και τις άλλες συγχωνεύσεις που προμηνύονται το χρηματιστικό κεφάλαιο επιδιώκει τη θωράκιση και τον πολλαπλασιασμό των δικών του κερδών.
*
Δεύτερον, τα κέρδη αυτά μόνο αφελείς ή «ενσωματωμένοι» ισχυρίζονται ότι «θα μοιραστούν στο λαό» (!) ή ότι θα «ευνοήσουν» τους εργαζόμενους στις τράπεζες που θα βρεθούν απέναντι σε απολύσεις, μειώσεις μισθών και νέα επίθεση στα εργασιακά τους δικαιώματα.
*
Τρίτον, τα κέρδη θα προκύψουν από το γεγονός ότι τα καταχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά και οι βιοπαλαιστές θα έχουν απέναντί τους ένα ακόμα πιο ισχυρό τοκογλύφο, που θα τους πίνει ακόμα πιο αδυσώπητα το αίμα.
*
Εν ολίγοις, ο λαός από αυτήν την ένωση θα έχει ακριβώς το ίδιο «όφελος» που είχε και πριν τους «γάμους» ή τα «αλληλοφαγώματα» μεταξύ των τραπεζιτών. Δηλαδή, τίποτα!


   
«Να 'χουμε τράπεζες ανθηρές, κερδοφόρες, μεγάλες για το καλό της πατρίδας»!
Αυτό δεν είναι το σλόγκαν των τελευταίων 24ώρων;
Αυτό είναι.
Βέβαια, όσοι αναμηρυκάζουν το σλόγκαν, οι πρόθυμοι «ραψωδοί» των τραπεζών, έχουν μιαν εντελώς διαφορετική αντίληψη περί «πατρίδας» από τα θύματα των τραπεζών.
Αλλά αυτό - το «πατριωτικό» σκέλος το οποίο είναι τόσο «πατριωτικό» ώστε να περιλαμβάνει και ολίγην από ...Κατάρ - δεν είναι της ώρας. Ας μείνουμε στην οικονομική πλευρά του σλόγκαν:
Ε, λοιπόν, περίπου 8 δισ. ευρώ είναι αθροιστικά τα καθαρά κέρδη της Εurobank και της Alpha από το 2002 και μετά. Είναι, δηλαδή, αναμφίβολο: Και «ανθηρές», και «κερδοφόρες», και «μεγάλες» για τα ελληνικά δεδομένα είναι οι δυο τράπεζες.
Αλλά, όμως, είναι εξίσου αναμφίβολο: Αυτή η δεκαετής (για να μην πάμε πιο πίσω) «ανθοφορία» τους, η ασύλληπτη κερδοφορία τους, κερδοφορία που συνεχίζεται εν μέσω κρίσης, σε τίποτα δε «βοήθησε» τον ελληνικό λαό και την «πατρίδα» (σ.σ.: αναφερόμαστε στην πατρίδα όχι των τραπεζιτών, αλλά του ενός εκατομμυρίου ανέργων, των κομμένων μισθών και των λεηλατημένων συντάξεων).
Είναι η πραγματικότητα, επομένως, που θέτει το ερώτημα: Από πού προκύπτει ότι τώρα και επειδή οι δυο τράπεζες ενώθηκαν με σκοπό να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους ο ελληνικός λαός θα «προκόψει»; Εκτός, βέβαια, αν σαν «λαό» οι διαφημιστές του τραπεζικού «ντιλ» εννοούν τους μεγαλομετόχους των τραπεζών. Τότε το πράγμα αλλάζει...
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ