Η πρόταση νόμου του ΚΚΕ έχει να κάνει και με το πολιτικό πλαίσιο των αγώνων Η εισηγητική τοποθέτηση της ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος

Στην εισηγητική της τοποθέτηση, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:«Επιτρέψτε μου πριν ξεκινήσω να βάλω ένα θέμα που είναι έκτακτης σημασίας, συνδέεται βεβαίως και με το κυρίως θέμα της συνέντευξης. Οπως ξέρετε, αυτές τις μέρες διαπιστώθηκε ότι το ταμείο επικουρικής ασφάλισης των δημοσίων υπαλλήλων ανακάλυψε ότι έχει "κουρευτεί" το 80% των αποθεματικών τους. Δεν ξέρω αν το ήξεραν πιο πριν ή το ανακάλυψαν τώρα, είναι ένα θέμα.
Δεύτερον, θα επιμείνουμε σε αυτό που έχουμε ξαναβάλει, το έχουμε βάλει και στη Βουλή. Αν δεν εξασφαλιστεί η κρατική χρηματοδότηση του ΙΚΑ του 1,5 δισ. και δεν εξασφαλιστεί να έχει τις εισφορές που πρέπει, τότε οι συντάξεις πριν τον Δεκέμβρη δε θα μπορούν να καταβληθούν. Δεν τα λέμε για τρομοκράτηση, αλλά εδώ θέλει απαντήσεις. Και τρίτο, σοβαρό πρόβλημα υπάρχει και με τον ΟΑΕΔ, καθώς το ΙΚΑ του χρωστάει. Το ΙΚΑ δεν πρόκειται να καταβάλει και απειλούνται κυριολεκτικά και αυτά τα πενιχρά επιδόματα των ανέργων.
Βεβαίως, γίνονται και οι γνωστές μαϊμουδιές, που έχουν αυξηθεί τώρα, όπου τρέχουν οι δήμοι να κάνουν προσλήψεις με συμβάσεις δύο μηνών και οι επιχειρήσεις, ιδιαίτερα οι επιχειρήσεις, μέσω του ΟΑΕΔ, πράγμα που σημαίνει ότι αυτοί που θα δουλέψουν δύο μήνες, φεύγουν απ' τη λίστα των


επιδοτούμενων ανέργων και καταλαβαίνετε. Τι νόημα έχει να πάρεις δύο μήνες 400 ευρώ και να χάσεις δέκα μήνες το επίδομα;

Οπως, επίσης, έχει γραφτεί στον Τύπο και φαντάζομαι ότι είναι πραγματικό, ότι σκέφτονται να κλείσουν τις σχολές μαθητείας του ΟΑΕΔ και να χρησιμοποιήσουν τα κονδύλια για τα επιδόματα ανεργίας. Αυτό που κάνει και το ΙΚΑ, τις εισφορές Υγείας των ασφαλισμένων δεν τις αποδίδει στον ΕΟΠΥΥ και τις δίνει στις συντάξεις.Σ' αυτά η κυβέρνηση πρέπει να απαντήσει συγκεκριμένα. Εδώ πια απαιτούνται ενέργειες και συγκεκριμένα μέτρα, που πρέπει να παρθούν πέρα και ανεξάρτητα από το γενικό χαρακτήρα που έχει η κυβέρνηση, που είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει και τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους και τις δανειακές συμβάσεις.

Στοιχίζονται όλοι πίσω από την «αναδιαπραγμάτευση»

Γιατί κάναμε αυτή την ενέργεια στη Βουλή; Δεν πρόκειται για μία ενέργεια εντυπωσιασμού. Καταρχήν, είχαμε υποχρέωση. Είχαμε ανακοινώσει αυτήν την απόφασή μας και βέβαια τότε υπήρχαν κι άλλα κόμματα που είχαν δηλώσει ότι θα καταργήσουν το μνημόνιο. Τώρα, έλεγαν το μνημόνιο σκέτο; εννοούσαν και τις δανειακές συμβάσεις;
Πάντως, αυτά είναι αλληλοδιαπλεκόμενα κείμενα, δεν αποχωρίζονται. Και τα κόμματα που το είχαν υποστηρίξει αυτό, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες. Παραλείπω σκοπίμως τη "Χρυσή Αυγή" γιατί για μας η αντίθεσή της έχει καθαρά δημαγωγικό χαρακτήρα, για να καλύψει τον εγκληματικό της ρόλο για το κίνημα, για το λαό.

Στιγμιότυπο από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου

Υποτίθεται ότι τρία κόμματα είχαν δεσμευτεί προεκλογικά σε μία τέτοια ενέργεια. Βεβαίως, στο διάστημα μέχρι τις επόμενες εκλογές, η κατάσταση άλλαξε και αυτό μας κάνει να είμαστε ακόμα πιο απαιτητικοί, το να έρθει το θέμα και να συζητηθεί στη Βουλή, να το φέρουν για συζήτηση, ανεξαρτήτως τι έχουν αποφασίσει να κάνουν τα άλλα κόμματα.Σήμερα, η κατάργηση του μνημονίου έχει πάει στις καλένδες, έγινε "αναδιαπραγμάτευση" και από τα τρία κόμματα που έφτιαξαν την κυβέρνηση και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και μάλιστα, η "αναδιαπραγμάτευση" έχει γίνει τώρα "επιμήκυνση". Δηλαδή, αντί το μνημόνιο να εφαρμοστεί σε ένα χρόνο - για να το πω έτσι συνοπτικά - να εφαρμοστεί σε δύο. Ομως αυτό δεν αλλάζει τίποτα.
Και μόνο αυτά που τρέχουν να εφαρμοστούν τώρα, ακόμα κι αν μετά από δύο χρόνια υπάρχει ένα μαλάκωμα που αφορά την ακραία φτώχεια, δεν πρόκειται να ανατρέψει και την επιδείνωση και τη διεύρυνση της ακραίας φτώχειας, αλλά και τη φτωχοποίηση ενός σημαντικού μέρους του πληθυσμού.
Και για μας, το ζήτημα φτωχός - πλούσιος ως θέμα συζήτησης μέσα στη Βουλή δεν έχει κανένα νόημα, το είπαμε και στις προγραμματικές. Αυτά είναι για τη λογοτεχνία και για την ποίηση, όταν κι αυτός που παίρνει επίδομα ανεργίας φορολογείται, άρα δεν είναι στη φτώχεια. Οταν μας ζητείται να πληρώσουμε προκαταβολή του φόρου με βάση ότι είναι πιθανόν να έχεις τις ίδιες αποδοχές που είχες το 2011. Και το 2012 μπορεί να είσαι ήδη απολυμένος. Αυτό δεν έχει γίνει, να πληρώνεις προκαταβολή φόρου και μάλιστα σε περίοδο κρίσης, όταν εκκρεμεί μείωση μισθού. Τι δηλαδή, άμα μας πάρουν παραπάνω, θα μας τα επιστρέψουν;

Τα κείμενα δεν ήρθαν ποτέ στη Βουλή

Ξεκαθαρίζουμε και το βλέπετε κι απ' τα κείμενα που έχετε πάρει, ότι το σχέδιο νόμου αφορά μνημόνια, 1 και 2, γιατί η επιμήκυνση αφορά στο μνημόνιο 2 και δανειακές συμβάσεις - δεν είναι μία - και το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής προσαρμογής 2012 - 2015.Μιλάμε για δανειακές συμβάσεις. Δανειακή σύμβαση είχε και το μνημόνιο 1, δανειακή σύμβαση είχε και το μνημόνιο 2. Και προσέξτε, τώρα το πρόβλημα, τα κείμενα των δανειακών συμβάσεων που υπογράφτηκαν απ' τις ελληνικές κυβερνήσεις δεν ήρθαν ποτέ στη Βουλή, με βάση το άρθρο 36 του Συντάγματος, παράγραφος 2 που έπρεπε να έρθουν στη Βουλή ως έχει.
Μάλιστα, η πρώτη δανειακή σύμβαση που είναι στα πλαίσια του μνημονίου 1, όσο και η σύμβαση για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, δεν πέρασαν καν ούτε το σχέδιο. Ο,τι ήρθε ήταν ένα σχέδιο της δανειακής σύμβασης, όχι η ίδια η δανειακή σύμβαση. Αυτή τη στιγμή δηλαδή που μιλάμε δεν ξέρουμε τι έχει υπογραφεί και τι έχει εγκριθεί. Είτε δεν ξέρουμε τίποτα, είτε έχουμε με τη μορφή σχεδίου.
Αυτά πρέπει να κατατεθούν στη Βουλή, πρέπει να ξέρουμε τι υπογράφτηκε. Βεβαίως τα καταψηφίσαμε γιατί τα μνημόνια τα είχαμε, ξέραμε τους όρους των δανειακών συμβάσεων, αλλά εδώ πρέπει να έχουμε όλες τις λεπτομέρειες. Κι εδώ προκύπτει ζήτημα όχι τυπικό, θέμα ουσίας. Δε θα άλλαζε η κατάσταση, πάλι θα μιλάγανε για επιμήκυνση και πάλι για αναγνώριση αυτών των συνθηκών. Αλλά ψηφίστηκαν κείμενα τα οποία δεν ξέρουμε τι γράφουν.
Επομένως, εμείς φέρνουμε αυτά που έχουμε στα χέρια μας. Ζητάμε και την πλήρη ενημέρωση της Βουλής και βεβαίως την καταγγελία τους. Εχουμε ελπίδες να υπάρχει πλειοψηφούσα άποψη στη Βουλή; Δεν έχουμε. Ομως, πρέπει να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση. Για να ξέρει ο λαός τι είναι η αναδιαπραγμάτευση, τι είναι η επιμήκυνση, τι ισχύει, τι δεν ισχύει.
Να ξέρει πράγματα τα οποία είναι και γραμμένα σε αυτά που έχουν ψηφιστεί στη Βουλή, πως ό,τι δάνειο γίνεται προς την Ελλάδα ή ό,τι εκταμιεύσεις, αυτά όλα, πρέπει να πηγαίνουν στο χρέος. Και όχι μόνο αυτά, υποθηκεύεται και όλη η ακίνητη δημόσια περιουσία, ο ορυκτός πλούτος κ.λπ. Αυτά είναι γραμμένα. Δεν μπορεί να πει κάποιος ότι αυτά προστατεύονται.
Βεβαίως, την κατάλληλη στιγμή θα τα χρησιμοποιήσουν τρομοκρατικά προς το λαό, ότι, κοιτάξτε, πρέπει να δεχτείτε μειώσεις μισθών και συντάξεων, να δεχτείτε όλοι να έχουμε 500 ευρώ το μήνα, γιατί θα μας πάρουν τον ορυκτό πλούτο, τον οποίο βεβαίως με τις αποκρατικοποιήσεις, είτε με τη μορφή της ενοικίασης, είτε με τη μορφή αξιοποίησης, τον δίνουν στους πολυεθνικούς ομίλους και σε Ελληνες βεβαίως επιχειρηματίες.

Αγνοια ή σκοπιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ;

Θέλουμε να κάνουμε επίσης και την εξής παρατήρηση. Εμείς έχουμε πει ότι εφόσον αυτά καταψηφιστούν, θα φέρουμε και ξεχωριστά άρθρα των μνημονίων που αναφέρονται σε συγκεκριμένα ζητήματα, Συλλογικές Συμβάσεις, μετενέργεια κλπ. Αυτό ήδη σαν πρώτη δόση το έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ. Προσέξτε όμως, δεν ξέρω αν κρύβει σκοπιμότητα ή άγνοια των νόμων - αν και στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν νομικά επιτελεία -, αλλά εν πάση περιπτώσει περιμένουμε να μας απαντήσει.
Π.χ., έφερε να καταργηθεί στη Βουλή ο νόμος που ψήφισε το Υπουργικό Συμβούλιο, που αφορά Συλλογικές Συμβάσεις, τον κατώτατο μισθό, όχι τις συντάξεις, και την ανασύσταση του ΟΕΚ και του ΟΕΕ. Η Εργατική Εστία διόλου απίθανο να ανασυσταθεί. Είναι και η πολιτική του υπουργείου Τουρισμού γιατί δεν έχουν τουρίστες και τώρα θυμήθηκαν τον κοινωνικό τουρισμό, για να βοηθήσουν τα ξενοδοχεία, όχι τους ξενοδοχοϋπάλληλους.
Ποιο όμως είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα είναι ότι το μνημόνιο, αυτά θα τα δείτε στα κείμενα που σας έχουμε δώσει, οι αποφάσεις που παίρνονται για τις Συλλογικές Συμβάσεις, για τις μειώσεις των μισθών, για τη μετενέργεια κλπ., επέχουν θέση νόμου, δεν χρειάζονται εξειδίκευση και εφαρμόζονται αυτοτελώς. Το Υπουργικό Συμβούλιο κάνει και μία εξειδίκευση.
Στην ουσία, αυτό που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η εξειδίκευση. Η εξειδίκευση μπορεί να φύγει, αλλά θα μείνει το άρθρο του μνημονίου, το οποίο έχει έναν συγκεκριμένο όρο, το οποίο λέει αυτά είναι πράξεις τελικές, άμεσης εφαρμογής. Δηλαδή, μπορούν να εφαρμοστούν χωρίς εξειδίκευση και χωρίς νόμο, να το πω έτσι, απ' το Υπουργικό Συμβούλιο. Εδώ λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Γιατί πρόκειται για μεμονωμένα άρθρα. Αρα, πρέπει να καταργηθεί το μνημόνιο. Και όχι οι ειδικές αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου.
Οπως, επίσης, άφησε απ' έξω τον περίφημο "νόμο Κατσέλη", τον 3899, που αν θέλετε αυτός ο νόμος βάζει ταφόπλακα στις κλαδικές συμβάσεις. Προσέξτε, στις επιχειρησιακές συμβάσεις που μπορούν να υπογραφούν κάτω απ' την κλαδική. Γιατί κοιτάξτε, αν σε μία επιχείρηση υπάρχει επιχειρησιακή σύμβαση με μισθούς καλύτερους απ' την κλαδική, αυτό είναι καλό. Το καταλαβαίνετε. Τώρα αυτό στις μέρες μας είναι εξαιρετικά σπάνιο, ανύπαρκτο. Και βεβαίως ισχύει η επιχειρησιακή, άμα ο εργοδότης θέλει να δώσει κάτι παραπάνω.
Το θέμα είναι ότι με τον νόμο Κατσέλη προβλέπεται ότι η επιχειρησιακή σύμβαση είναι ισχυρότερη απ' την κλαδική, αν υποθέσουμε ότι οι λεγόμενοι κοινωνικοί εταίροι συμφωνήσουν σε κάποιο ποσό. Οπως, επίσης, προβλέπει αυτός ο νόμος τη σύσταση μιας ένωσης προσώπων, παρακάμπτει δηλαδή τη συνέλευση των εργαζομένων ή το εργοστασιακό, το επιχειρησιακό σωματείο. Μπορούν δηλαδή τρία - τέσσερα διευθυντικά στελέχη με δύο - τρεις εργάτες που τους έχουν τρομοκρατήσει, να υπογράψουν αυτοί για λογαριασμό των εργαζομένων.
Κι αυτά - αν θυμάμαι καλά - εφαρμόστηκαν στα εργοστάσια της "Ολυμπος" στη Θεσσαλία και βέβαια έγινε συνέλευση των εργαζομένων και ακύρωσαν τη σύναψη συμφωνίας της Ενωσης Προσώπων. Δηλαδή φεύγει απ' τη μέση το εργοστασιακό σωματείο.
Επομένως, αυτό που φέρνει το κάθε κόμμα στη Βουλή, αν θέλει να καταργήσει κάτι ριζικά και οριστικά, ας πάρει και δέκα δικηγόρους, 40 ειδικούς, οι κοινοβουλευτικές ομάδες έχουν, έχουν και μεγαλύτερες κοινοβουλευτικές ομάδες απ' τη δική μας. Να μην πουλάνε δηλαδή - με συγχωρείτε - μούρη στο λαό ότι φέρνουν νόμους για κατάργηση και μ' αυτό τον τρόπο έστω τμηματικά καταργούν το μνημόνιο. Το μνημόνιο έχει κάπου 70 άρθρα, έχει 70 αντεργατικούς νόμους.

Δε δεσμευόμαστε και διεκδικούμε

Τελειώνω λέγοντας το εξής: Εμείς θεωρούμε ότι σήμερα οι εργαζόμενοι, βεβαίως πρέπει να παλέψουν για τα πιο οξυμένα προβλήματά τους. Αλλωστε, αυτό κάνει το κίνημα χρόνια. Ιεραρχεί στόχους, προσπαθώντας κάτι να πετύχει.
Ομως το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και τα κινήματα των αυτοαπασχολουμένων, αυτό που λέμε στο πολιτικό τους πλαίσιο, δεν εννοώ κομματικό, εννοώ πολιτικό πλαίσιο, δεν μπορεί να μην ενισχύουν τη διαπραγματευτική τους ικανότητα, την αγωνιστική τους ικανότητα, ζητώντας κάποια αιτήματα. Να μην το ενισχύουν και με την πολιτική τοποθέτηση ότι ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι μάλλον, δεν δεσμεύονται πολιτικά, ηθικά, ιδεολογικά από τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις.
Αυτό δε σημαίνει ότι καταργούνται βέβαια αυτά αυτόματα. Αλλοι λέγανε ότι οι εκλογές κατάργησαν τα μνημόνια, δεν τα λέγαμε εμείς. Αλλά εν πάση περιπτώσει. Διεκδικείς, ας πούμε, να μην ιδιωτικοποιηθεί η ΕΥΑΘ. Είχα πάει χτες εκεί, πολύ σωστά και πολύ καλά κάνουν. Αλλά, αυτή είναι μέσα στο μνημόνιο. Τους τα είπα χτες, πολύ ωραία, συμφωνούμε, υπογράφουμε το αίτημα να μην ιδιωτικοποιηθεί. Ούτε τμηματικά, ούτε ολόκληρη. Αλλά θα πας στην κυβέρνηση, στο υπουργείο και θα σου πει, κοίταξε να δεις, είναι μέσα στο μνημόνιο. Αρα δεν μπορώ να παραβιάσω το μνημόνιο.
Επομένως, σήμερα το πιο χαμηλής πτήσης κίνημα - εμείς είμαστε της υψηλής πτήσης -, δεν μπορεί να μην ξεκινάει ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει οι ίδιοι να αισθάνονται δεσμευμένοι. Τους έχουν δεσμεύσει, τους έχουν αλυσοδέσει, δεν το συζητάμε, αλλά η πολιτική κατεύθυνση σήμερα ενός μαζικού κινήματος δεν μπορεί να μην έχει έστω σαν σύνθημα "δεν δεσμευόμαστε και διεκδικούμε".
Τώρα, τι θα πετύχεις απ' όλα αυτά, αυτό θα εξαρτηθεί απ' το επίπεδο της πάλης, της οργάνωσης και της πολιτικής κατεύθυνσης του κινήματος. Γιατί έτσι θα υπάρχουν και απογοητεύσεις, θα τους κολλάνε στον τοίχο. Πάρτε τα εργοστάσια της ζάχαρης. Εδώ τελειώνει η ΑΤΕ, δεν ξέρουν αν θα υπάρχει σε λίγες μέρες. Το να διεκδικήσεις να μείνουν τα εργοστάσια ζάχαρης, βεβαίως πρέπει να διεκδικήσεις, αλλά πρέπει να πεις, δεν δεσμεύομαι ούτε απ' την ΚΑΠ ούτε από τίποτα και ζητάω αυτά τα εργοστάσια να μείνουν, δημόσια κλπ. για να μην εισάγουμε ζάχαρη.
Εδώ, ούτε την ποσόστωση που τους επιτρέπει η ΕΕ δεν παράγουν τα εργοστάσια αυτά. Θα την πουλήσουν και την ποσόστωση στους Πολωνούς και θα κάνουμε εισαγωγή πολωνικής ζάχαρης. Οι Πολωνοί θα πάρουν την ποσόστωση, θα πάρουν τις επιδοτήσεις, αφού έχουν εργοστάσια στην Πολωνία. Είναι σαν τους ρύπους, που αγοράζεις ρύπους, αγοράζουν ποσοστώσεις κλπ.
Αρα, αυτό που κάναμε χτες στη Βουλή, δεν είναι ένα ζήτημα, πώς να σας πω τώρα, ούτε απλώς επειδή υποσχεθήκαμε και οφείλαμε να το κάνουμε, αλλά έχει να κάνει και με το πολιτικό πλαίσιο των αγώνων. Ανεξάρτητα κάθε φορά ότι διαπραγματεύεσαι και συγκεκριμένα αιτήματα, αν μπορείς κάτι να καταφέρεις».