από globbing
Μετά της Παναγίας λοιπόν, οι ηγέτες Γαλλίας και Γερμανίας συναντήθηκαν κι έκαναν το πρώτο βήμα για την επόμενη φάση μετεξέλιξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως ακόμα πιο αντιδραστικού και πιο συγκεντρωτικού ιμπεριαλιστικού οργανισμού. Πρόκειται για την περίφημη “οικονομική διακυβέρνηση”, την ανάγκη δηλαδή για το ευρωπαϊκό κεφάλαιο να προστατευτεί και να ενισχυθεί μέσα από μια οικονομική πολιτική ενιαία για όλες τις χώρες της ευρωζώνης, πράμα που σημαίνει για τους λαούς ουσιαστικά μια οικονομική δικτατορία των δυο ισχυρότερων κρατών της ευρωζώνης, Γαλλίας και Γερμανίας.
Πρέπει να μάθουμε όλοι να διαβάζουμε πίσω απ' τις λέξεις: η Μέρκελ πάνω από δύο φορές είπε τη φράση “πρέπει να επανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών”. Αυτό σε χοντρά-χοντρά ελληνικά σημαίνει ότι οι μεγαλοεπιχειρηματίες της ευρώπης, έβαλαν χέρι στις κυβερνήσεις και τις πιέζουν να πάρουν μέτρα για να προστατευτούν τα κέρδη τους. Το ζητούμενο για μας είναι το πότε θα χάσουν εντελώς την εμπιστοσύνη των λαών, που πολύς κόσμος ακόμα πιστεύει ότι μπορεί να παν καλά τα πράγματα.
Χοντρικά λοιπόν, οι δυο μεγάλες χώρες της ευρωζώνης, εκεί που βρίσκεται το πιο ισχυρό λόμπι του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, έβαλαν τις βάσεις για να γίνει η ευρωζώνη σαν μια χώρα με ενιαία οικονομική πολιτική, ενιαίους νόμους, τους οποίους θα υποχρεώσουν τα κράτη-μέλη να τους κατοχυρώσουν και συνταγματικά*, με - ουσιαστικά - ένα και μοναδικό επιτελείο οικονομικής πολιτικής και μελλοντικά έναν υπερυπουργό οικονομικών της ευρωζώνης. Με λίγα λόγια, η ευρωζώνη γίνεται φανερά πια ένα τσιφλίκι των γερμανογαλλικών μονοπωλίων. Για την ώρα δεν συζήτησαν το ευρωομόλογο, αλλά δεν το απέρριψαν κιόλας τελείως.
Ποτέ η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ήταν προοδευτική, πόσο μάλλον φιλολαϊκή. Κι εδώ πρέπει να ξανατονίσουμε το πώς κάποιοι ψευτοαριστεροί, στην ουσία πιόνια των επιχειρηματικών συμφερόντων εκθείαζαν την ευρωπαϊκή ένωση κι έλεγαν ότι μπορεί να μετατραπεί σε ευρώπη των λαών κι άλλα τέτοια κουραφέξαλα, απ' τα μέσα της δεκαετίας του '80 ακόμα, το ΚΚΕ εσωτερικού τότε και οι διάφοροι ευρωκομμουνιστές, σήμερα ο ΣΥΝ. Δεν παρέλειπαν ποτέ να προτείνουν λύσεις για προβλήματα της ΕΕ, τάχαμου υπέρ του λαού, στην ουσία θέλουν την μακροημέρευση και τη διατήρηση του πιο αντιλαϊκού διακρατικού μηχανισμού που υπήρξε ποτέ.
Όλ' αυτά σημαίνουν κι ένα ακόμα πράγμα: η εξάρτηση της χώρας μας δυναμώνει ακόμα περισσότερο, δενόμαστε ακόμα περισσότερο στο άρμα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Όχι πώς οι “δικοί μας” καπιταλιστές είναι καλύτεροι και πρέπει να τους λυπηθείς. Αυτή τη δουλειά την έχει αναλάβει άλλωστε εργολαβία το ΛΑΟΣ.
Σημαίνει ότι, όσο περισσότερο οι ελληνικές πλουτοπαραγωγικές πηγές χαρίζονται κοψοχρονιά στους ξένους επιχειρηματικούς ομίλους, τόσο περισσότερο δυναμώνει η ανάγκη για αγώνα ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Θεωρούμε ότι η πιο ρεαλιστική, η πιο πατριωτική αν το θέλετε πρόταση για το συμφέρον του ελληνικού λαού και πρώτα και κύρια των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, είναι η πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ.
*Κύκλοι λέει γύρω απ' τον Βενιζέλο, τον Έλληνα υπουργό οικονομικών που είναι και συνταγματολόγος τρομάρα του – διάβαζε “το παίρνω το σύνταγμα και με χίλιες δυο αρλούμπες το κάνω λάστιχο, το ερμηνεύω όπως γουστάρω” - έσπευσαν να δώσουν πληροφορίες στο βήμα, ότι δεν υπάρχει κώλυμα στο ελληνικό σύνταγμα για τέτοια πράματα, αφού το άρθρο 28 του αναθεωρημένου (αστικού) συντάγματος προβλέπει ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι ανώτερη απ' την ντόπια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου