Στον Καιάδα οι μισθοί

Με το μηχανισμό διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού που θέτει σε εφαρμογή η συγκυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από την 1/1/2017 μπαίνουν οριστικά τίτλοι τέλους για κάθε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας κι ας διαβεβαιώνει ο υπουργός ότι η ρύθμιση αφορά μόνο τον κατώτερο μισθό και από κει και πάνω θα αφήνονται ελεύθεροι οι εταίροι να συμφωνούν ό,τι θέλουν. Με τη ρύθμιση ορθώνονται απροσπέλαστα εμπόδια στις συλλογικές διαπραγματεύσεις που προμηνύουν και το τέλος των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Πρόκειται για εξέλιξη που δίνει τεράστια «ανάσα» στους βιομηχάνους και επιχειρηματίες, οι οποίοι θα μπορούν, έχοντας απαλλαγεί από το βραχνά των ΣΣΕ και τα «βαρίδιά» τους, να αφιερωθούν απρόσκοπτα στον «αγώνα» θωράκισης ακόμα και αύξησης της κερδοφορίας τους.

Η διαμόρφωση του κατώτατου μισθού περνάει πλέον αποκλειστικά «στα χέρια» του εργοδότη, αφού οι κυβερνήσεις του θα τον καθορίζουν με κριτήριο την «ανταγωνιστικότητα», δηλαδή την κερδοφορία τους. Μέχρι να μπει σε λειτουργία ο μηχανισμός υπολογισμού του 

κατώτερου μισθού, το 2017, οι χιλιάδες ανειδίκευτοι εργάτες και οι οικογένειές τους θα ζουν με 586 ευρώ μεικτά το μήνα και 511 ευρώ οι νέοι κάτω των 25 ετών. Η ενεργοποίηση του μηχανισμού από το 2017 φαίνεται ότι δεν είναι καθόλου τυχαία. Το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για την εργοδοσία και τους εκπροσώπους της. Ο κατώτατος μισθός αποτελεί αφετηρία για την υπογραφή των κλαδικών συμβάσεων εργασίας. Ήδη οι εκπρόσωποι των εργοδοτικών οργανώσεων επιδεικνύουν αδιάλλακτη στάση στις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή κλαδικών ΣΣΕ που έχουν λήξει. Με δεδομένο πλέον ότι παύει να υπάρχει Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, οι κλαδικές συμβάσεις οδεύουν στον αφανισμό. Με όπλο τις δεξαμενές των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, την απουσία Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης, οι εργοδότες θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μην υπογραφεί ούτε μια κλαδική σύμβαση μέχρι το 2017. Για να λήξουν μέχρι τότε και όσες διετούς ή τριετούς διάρκειας βρίσκονται ακόμα σε ισχύ. Και να αναγκαστούν οι εργαζόμενοι στο σύνολό τους πια να υπογράφουν ατομική σύμβαση. Αυτό ακριβώς είναι και ο στόχος: Η απομόνωση, ο αφοπλισμός, η ατομική διαπραγμάτευση όχι μόνο για να χτυπήσουν το μισθό. Αλλά για να τσακίσουν κάθε δικαίωμα, κατάκτηση και προστασία που απορρέει από τις ΣΣΕ. Για να χτυπήσουν την οργανωμένη και συλλογική δράση των εργαζομένων που μπορεί να βάλει εμπόδια στις επιδιώξεις τους. Πάνω σε αυτή την εργασιακή ζούγκλα θα έρθει η κυβέρνηση το 2017 να παρουσιαστεί και σαν σωτήρας για να καθορίσει εκ νέου τον κατώτατο μισθό, με δεδομένη πραγματικότητα όμως πια την ατομική σύμβαση.

Αέρα στα πανιά των εργοδοτών και των πολιτικών τους εκφραστών δίνει με τη στάση του ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, που έχει ήδη υπογράψει μεγάλες μειώσεις στους μισθούς στο όνομα της σωτηρίας των συμβάσεων. Σπεύδουν πριν από τους εργοδότες για τους εργοδότες. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έχουν σημάνει συναγερμό. Να φύγουν από τη μέση οι εργατοπατέρες, να αλλάξουν οι συσχετισμοί στα συνδικάτα υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων. Να οργανωθούν οι εργάτες παντού. Να στηθεί σε κάθε χώρο δουλειάς εργατικό «οδόφραγμα» που θα αποκρούει κάθε αντεργατική επιδίωξη, θα βάζει βάσεις για την αντεπίθεση.