Δεν είμαι ομιλήτρια στη συγκέντρωση και να μην αναφερθώ ως ομιλήτρια. Μου ζητήθηκε, όμως, να κάνω ένα είδος ρεπορτάζ για το τι έγινε σήμερα στη Βουλή κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου επί της αρχής, με το νέο νόμο πλαίσιο, που προδικάζει, βεβαίως, ποια θα είναι η συνολική εξέλιξη στην ψήφιση του νομοσχεδίου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που τα περισσότερα κόμματα της Βουλής, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ. και άλλα κόμματα, ψηφίζουν το ίδιο πράγμα. Αν θέλετε κορυφαία στιγμή ήταν η περίοδος που ψηφίστηκε απ' όλα τα κόμματα, πλην του ΚΚΕ, η Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Εχω, όμως, την εντύπωση και αυτή είναι η γνώμη και των άλλων βουλευτών του ΚΚΕ, που ήταν στη Βουλή και που έχουν πιο συχνή παρουσία από μένα, ότι τέτοια συναλλαγή, τέτοια γελοία παζάρια, επικίνδυνα παζάρια - το γελοίο είναι λίγο - τέτοιο θέατρο δεν έχει παιχτεί στη Βουλή. Βεβαίως, δεν πρόκειται για θέατρο και κωμειδύλλιο ή δράμα. Πρόκειται για μια ταξική επιλογή και αν θέλετε - αυτή είναι μια γνώμη μου - πολλά πράγματα σήμερα καθορίστηκαν από ταξικό μίσος για τη χτεσινή (σ.σ. προχτεσινή) απεργία των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Οταν, μάλιστα, αυτή η απεργία συνοδεύτηκε απ' την τοποθέτηση του προέδρου της ένωσης των σωματείων του εμπορίου, ότι οι ξενοδοχοϋπάλληλοι και ιδιαίτερα οι καμαριέρες δεν κάνουν βαρύ και ανθυγιεινό επάγγελμα, εκτός απ' τις εμπειρίες που έχουμε από την καμαριέρα που υπηρέτησε, όπως υπηρέτησε, τον Στρος-Καν! Καταλαβαίνετε τι εξελίξεις έχουμε.
Τι έγινε, λοιπόν, σήμερα; Σήμερα το κόμμα του κυρίου Καρατζαφέρη είχε προαναγγείλει ότι θα ζητήσει ονομαστική ψηφοφορία, που σύμφωνα με τον κανονισμό της Βουλής θα άρχιζε στη 1 ώρα. Ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία των βουλευτών που, όπως είπε αργότερα, το έκανε γιατί ήθελε να προκαλέσει κάποιοι βουλευτές από άλλα κόμματα να ψηφίσουν μαζί με το ΠΑΣΟΚ και το κόμμα του Καρατζαφέρη.
Η ΝΔ έκανε το "βαρύ πεπόνι" τόσες μέρες ότι είναι εναντίον του νόμου κ.λπ. και ο κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος βγήκε ανοιχτά και έθεσε το εξής ζήτημα στην κυβέρνηση, πρέπει να γίνει εθνική συναίνεση και ότι κριτήριο για την ψήφο της ΝΔ στο νόμο είναι τα εξής: Η κατάργηση του ασύλου με μένος, η εκλογή του πρύτανη - αυτό ήταν το μεγάλο θέμα σε αυτό το βάρβαρο νομοσχέδιο που έρχεται - και τρίτον να εξασφαλιστεί μια ορισμένη φοιτητική συμμετοχή στην εκλογή, πάλι, του πρύτανη. Ο εκπρόσωπος του Καρατζαφέρη έβαλε το εξής ζήτημα εκβιαστικά: Κριτήρια για το νόμο είναι η κατάργηση του ασύλου, ούτε ένας φοιτητής να μη συμμετέχει στις εκλογικές διαδικασίες. Η κυρία Διαμαντοπούλου έκανε, στην αρχή, και αυτή το «βαρύ πεπόνι».
Στη συνέχεια, άρχισε ένα παζάρι με αλλεπάλληλες ομιλίες. Η συζήτηση δε διακόπηκε στη 1 ώρα έφτασε μέχρι τις 3. Εβγαιναν διάφοροι και μιλούσαν, ανάμεσα σε αυτούς και ο κύριος Μητσοτάκης και η κυρία Μπακογιάννη, που έβαζαν όλοι την κατάργηση του ασύλου. Και πρέπει να σας πω ότι δε μιλούσαν όπως συνήθως μιλάνε για το άσυλο, ότι εν πάση περιπτώσει, υπάρχουν οι κουκουλοφόροι, γίνονται καταστροφές κ.λπ. Μιλούσαν καθαρά και απερίφραστα, βεβαίως με έναν κομψό τρόπο, για την κατάργηση - έτσι πιστεύουν - της πάλης μέσα στα πανεπιστήμια εναντίον του νόμου, γιατί, ακριβώς, καταλαβαίνουν πως ό,τι και αν κάνουν μέσα στα πανεπιστήμια θα υπάρχει δράση για τη μη εφαρμογή βασικών στοιχείων του νόμου, αν θέλετε και όλου του νόμου. Αν περάσουν κάποια στοιχεία, κάποια άλλα μπορεί να μην εφαρμοστούν, γιατί θα υπάρχουν αντιστάσεις.
Εδώ ξεκαθαρίζουμε, δεν μιλάμε για αντιστάσεις μόνο απ' την ΚΝΕ ή αν θέλετε απ' την παράταξη όπου λειτουργεί η ΚΝΕ. Εμείς πιστεύουμε ότι και με τη βοήθεια και τη δράση της ΚΝΕ θα υπάρχουν ευρύτερες φοιτητικές και σπουδαστικές εκφράσεις και από ένα μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας, που θα θελήσει να βάλει και τα ιδιαίτερα επαγγελματικά συμφέροντά της πιο κάτω απ' το συμφέρον του φοιτητικού και σπουδαστικού και γενικότερα νεολαιίστικου κινήματος. Τους "έτσουξε" η θέση μας ότι εμείς δεν είμαστε νομοταγείς στο συγκεκριμένο και κάθε βεβαίως σχετικό νόμο.
Ανοιξε, λοιπόν, ένα παζάρι κι ένα αλισβερίσι εμετικό. Θα σας το πω στην κυριολεξία: Συναλλαγές απευθείας, ο κύριος Σπηλιωτόπουλος με την κυρία Διαμαντοπούλου να ανεβοκατεβαίνουν στα έδρανα και την ίδια ώρα πρέπει να σας πω ότι έχουμε στοιχεία οργανωμένου χλευασμού για την άποψη που εμείς υποστηρίζουμε ότι το κύριο είναι να συγκεντρώσουμε δυνάμεις, να πολεμήσουμε να παρεμβάλουμε δυσκολίες να μην εφαρμοστεί ο νόμος. Ο προηγούμενος νόμος της Γιαννάκου συνάντησε πολλά εμπόδια στην εφαρμογή του.
Το αλισβερίσι, λοιπόν, επικεντρώθηκε στο άσυλο. Η κυρία Διαμαντοπούλου υποχωρεί στα δύο - γιατί και ο νόμος καταργούσε το άσυλο, αλλά ήταν λίγο κομψά διαμορφωμένο και άφηνε κάποιο παράθυρο - και λέει να καταργείται το άσυλο. Απαντούσε συνεχώς στις επιθέσεις της ΝΔ και του κόμματος του Καρατζαφέρη ότι θα είναι καθαρό: Καταργείται το πανεπιστημιακό άσυλο. Σε αυτό, λοιπόν, συμφώνησε, έκανε ...παραχώρηση η κυρία Διαμαντοπούλου, όπως έκανε παραχώρηση στον τρόπο εκλογής του πρύτανη, που εν πάση περιπτώσει δεν είναι όπως πριν, αλλά έχει πολλές παγίδες. Εκανε παραχώρηση, ενώ το εμφάνιζε θέμα αρχής. Στο θέμα που δεν έκανε παραχώρηση είναι στη συμμετοχή των φοιτητών στην εκλογή μονοπρόσωπου εκπροσώπου χωρίς ψηφοδέλτια στα όργανα του πανεπιστημίου.
Ο κύριος Σπηλιωτόπουλος σηκώθηκε και είπε το εξής πράγμα: Παρόλο που δεν μας ικανοποιεί το τρίτο, δεχόμαστε να ψηφίσουμε το νόμο ως αρχή, με τον όρο μέσα στη Βουλή να έρθει συζήτηση για το ρόλο των φοιτητικών παρατάξεων στις εκλογικές διαδικασίες. Εμείς, βεβαίως, εκεί τοποθετηθήκαμε: Δεν έχεις δικαίωμα (...) στην ημερήσια διάταξη, για το τι κάνουν τα κόμματα και οι φοιτητικές παρατάξεις στις εκλογικές διαδικασίες στο πανεπιστήμιο. Κόμματα, νεολαίες, παρατάξεις (και πρέπει να είναι για όλες) είναι εθελοντικές ενώσεις που δρουν με τη δική τους ευθύνη μέσα στα πανεπιστήμια, παίρνουν ή δεν παίρνουν μέρος στις εκλογικές διαδικασίες. Κατεβάζουν κομματικά, μη κομματικά, παραταξιακά, διαπαραταξιακά, "υπερκομματικά" και "υπερπαραταξιακά" ψηφοδέλτια με δική τους απόφαση, όπως επίσης μπορεί να υπάρχουν και ψηφοδέλτια ατομικά και μη παραταξιακά και ό,τι θέλετε ψηφοδέλτια. Δεν μπορεί η Βουλή να αποφασίζει πότε θα γίνονται οι εκλογές - γιατί το έχει κάνει το κοινοβούλιο σε πολλούς άλλους τομείς - πώς θα ψηφίζεται μια πρόταση, μιλώντας για τις οργανώσεις, τις κινηματικές, συνδικαλιστικές οργανώσεις σε αυτά τα κινήματα, για το πώς θα ψηφίζουν οι αυτοαπασχολούμενοι... Καταλαβαίνετε τι ανοίγει.
Η κατάσταση του πανεπιστημιακού ασύλου, για την αντίληψη που έχουν αυτά τα κόμματα, γιατί μιλάμε για συγκεκριμένες τοποθετήσεις, πάει πολύ πέρα απ' το ζήτημα "πανεπιστημιακό άσυλο". Σημαίνει μια στροφή σε ένα γενικότερο πολυπλόκαμο αυταρχισμό και κρατική καταστολή, με άμεσο στόχο το τσάκισμα κάθε φωνής διαμαρτυρίας που λέει το εξής πράγμα: Μπορεί να ψήφισα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στις εκλογές, μπορεί να ψήφισα το α' ή το β' κόμμα, αλλά αν εγώ την άλλη μέρα απ' τις εκλογές διαπιστώνω ότι αυτά τα κόμματα με πρόδωσαν ή αλλάζω γνώμη, αφυπνίζομαι, και είμαι αποφασισμένος να παλέψω. Αυτή τη φωνή θέλουν να τη σβήσουν. Αυτό ειπώθηκε καθαρά, απ' τη στιγμή που ψηφίζεται μια κυβέρνηση, διαμορφώνεται ένας συσχετισμός στο κοινοβούλιο, ο νόμος είναι νόμος και εμείς στην ουσία θα περιμένουμε μετά από τέσσερα χρόνια να ψηφίζουμε και μετά θα υλοποιούμε τις αποφάσεις.
Πρόκειται για μια σύγχρονη καταστολή που δε θα έχει όρια, γιατί η κρίση βαθαίνει, γιατί η ανάκαμψη αργεί να έρθει, γιατί δεν είναι σίγουρο ότι μέχρι να έρθει η ανάκαμψη - που καθυστερεί και στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη - αν δε θα υπάρχει νέος κύκλος κρίσης. Η υπόθεση πανεπιστημιακό άσυλο δεν μπορεί να συζητηθεί στενά. Βεβαίως, υπάρχουν οι μηχανισμοί της προβοκάτσιας που δούλεψαν για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, αλλά παίρνει καινούρια χαρακτηριστικά και αυτό είναι υπόθεση όλου του λαϊκού κινήματος και πρέπει να πούμε και των γονιών των φοιτητών και των σπουδαστών, όποια άποψη κι αν έχουν για τις μορφές πάλης, για το αν πρέπει να γίνεται μια κατάληψη ή όχι. Δε συζητάμε γι' αυτό.
Αν θέλετε απόψεις για τις μορφές πάλης μπορείς να έχεις και έχεις κάθε δικαίωμα να έχεις, να βλέπεις έτσι αλλιώς το κίνημα, αλλά η λύσσα με την οποία ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., "Δημοκρατική Συμμαχία" μίλησαν σήμερα και που, υποτίθεται, μια σειρά διαφορές παρακάμπτονταν και έμπαινε κριτήριο πανεπιστημιακό άσυλο και οι εκλογικές διαδικασίες, είναι ένα πράγμα που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Και βεβαίως δεν μπορεί να αποδεσμευτεί η πάλη για τις συνδικαλιστικές, δημοκρατικές και πολιτικές ελευθερίες, που αρχίζει να γίνεται επίκαιρη, δεν μπορεί να αποδεσμευτεί απ' την πάλη για το τι πανεπιστήμια θέλουμε, τι ΤΕΙ θέλουμε, τι εκπαιδευτικό σύστημα θέλουμε, τι εργασιακές σχέσεις θέλουμε, τι ασφαλιστικό σύστημα θέλουμε και, σε τελική ανάλυση, τι οικονομία και τι κοινωνία θέλουμε.
Ειλικρινά, αυτό που έγινε σήμερα στη Βουλή, μακάρι να μπορούσα να σας το δώσω πιο ζωντανά, είναι προάγγελος μιας συστηματικής επίθεσης μέσα στα πανεπιστήμια, στα σχολεία και βεβαίως στους τόπους δουλειάς και παντού. Εδώ χρειάζεται ενιαία απάντηση και δεν μπορεί να χαθεί αυτή η πλευρά, να συνδεθεί ναι, δεν μπορεί, όμως, να περάσει σε ένα δεύτερο πλάνο. Κι επειδή υπάρχει σύγχυση γύρω απ' το ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου και εδώ έχουν βοηθήσει και μια σειρά ενέργειες. Δεν είναι της ώρας να απονείμουμε ευθύνες, αλλά υπάρχουν ευθύνες, άλλωστε δε θέλω αυτή τη στιγμή να κάνω μια κομματική ομιλία, εννοώ να εκλαϊκεύσω τις θέσεις του Κόμματος. Δεν είναι η αποστολή μου σε αυτή τη συγκέντρωση, ξέρω ότι δεν είναι συγκέντρωση του Κόμματος, αλλά ανεξάρτητα πώς χρησιμοποιήθηκαν διάφοροι μηχανισμοί και αν θέλετε και ανωριμότητες, η υπόθεση πανεπιστημιακό άσυλο, συν όλα τα άλλα, αναδιάρθρωση σπουδών, εργασιακές σχέσεις, έρευνα, βάζει τα πράγματα σε μια στροφή. Ηδη διαμορφώνεται ένα μπλοκ δυνάμεων για να λύσει προβλήματα, όπως αυτοί θεωρούν, σταθερότητας του πολιτικού συστήματος, γι' αυτό πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας.
Μάλιστα, ο Καρατζαφέρης απέσυρε την πρόταση για ονομαστική ψηφοφορία, λέει το σχέδιό μου πέρασε. Πέρασε αυτό που θέλω για το άσυλο, δε βάζω ονομαστική ψηφοφορία.
Εγώ αυτά ήθελα να σας πω. Πραγματικά συμμετέχοντας σε αυτή τη διαδικασία σήμερα, όπως και οι άλλοι βουλευτές του Κόμματος, νιώσαμε πραγματικά, όχι φόβο, αλλά μια ιδιαίτερη ανατριχίλα και νιώθουμε ότι οι ευθύνες γίνονται ακόμα μεγαλύτερες, γιατί αυτά τα πράγματα πρέπει να βρουν έμπρακτη απάντηση σε κάθε χώρο
Εχω, όμως, την εντύπωση και αυτή είναι η γνώμη και των άλλων βουλευτών του ΚΚΕ, που ήταν στη Βουλή και που έχουν πιο συχνή παρουσία από μένα, ότι τέτοια συναλλαγή, τέτοια γελοία παζάρια, επικίνδυνα παζάρια - το γελοίο είναι λίγο - τέτοιο θέατρο δεν έχει παιχτεί στη Βουλή. Βεβαίως, δεν πρόκειται για θέατρο και κωμειδύλλιο ή δράμα. Πρόκειται για μια ταξική επιλογή και αν θέλετε - αυτή είναι μια γνώμη μου - πολλά πράγματα σήμερα καθορίστηκαν από ταξικό μίσος για τη χτεσινή (σ.σ. προχτεσινή) απεργία των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Οταν, μάλιστα, αυτή η απεργία συνοδεύτηκε απ' την τοποθέτηση του προέδρου της ένωσης των σωματείων του εμπορίου, ότι οι ξενοδοχοϋπάλληλοι και ιδιαίτερα οι καμαριέρες δεν κάνουν βαρύ και ανθυγιεινό επάγγελμα, εκτός απ' τις εμπειρίες που έχουμε από την καμαριέρα που υπηρέτησε, όπως υπηρέτησε, τον Στρος-Καν! Καταλαβαίνετε τι εξελίξεις έχουμε.
Τι έγινε, λοιπόν, σήμερα; Σήμερα το κόμμα του κυρίου Καρατζαφέρη είχε προαναγγείλει ότι θα ζητήσει ονομαστική ψηφοφορία, που σύμφωνα με τον κανονισμό της Βουλής θα άρχιζε στη 1 ώρα. Ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία των βουλευτών που, όπως είπε αργότερα, το έκανε γιατί ήθελε να προκαλέσει κάποιοι βουλευτές από άλλα κόμματα να ψηφίσουν μαζί με το ΠΑΣΟΚ και το κόμμα του Καρατζαφέρη.
Η ΝΔ έκανε το "βαρύ πεπόνι" τόσες μέρες ότι είναι εναντίον του νόμου κ.λπ. και ο κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος βγήκε ανοιχτά και έθεσε το εξής ζήτημα στην κυβέρνηση, πρέπει να γίνει εθνική συναίνεση και ότι κριτήριο για την ψήφο της ΝΔ στο νόμο είναι τα εξής: Η κατάργηση του ασύλου με μένος, η εκλογή του πρύτανη - αυτό ήταν το μεγάλο θέμα σε αυτό το βάρβαρο νομοσχέδιο που έρχεται - και τρίτον να εξασφαλιστεί μια ορισμένη φοιτητική συμμετοχή στην εκλογή, πάλι, του πρύτανη. Ο εκπρόσωπος του Καρατζαφέρη έβαλε το εξής ζήτημα εκβιαστικά: Κριτήρια για το νόμο είναι η κατάργηση του ασύλου, ούτε ένας φοιτητής να μη συμμετέχει στις εκλογικές διαδικασίες. Η κυρία Διαμαντοπούλου έκανε, στην αρχή, και αυτή το «βαρύ πεπόνι».
Στη συνέχεια, άρχισε ένα παζάρι με αλλεπάλληλες ομιλίες. Η συζήτηση δε διακόπηκε στη 1 ώρα έφτασε μέχρι τις 3. Εβγαιναν διάφοροι και μιλούσαν, ανάμεσα σε αυτούς και ο κύριος Μητσοτάκης και η κυρία Μπακογιάννη, που έβαζαν όλοι την κατάργηση του ασύλου. Και πρέπει να σας πω ότι δε μιλούσαν όπως συνήθως μιλάνε για το άσυλο, ότι εν πάση περιπτώσει, υπάρχουν οι κουκουλοφόροι, γίνονται καταστροφές κ.λπ. Μιλούσαν καθαρά και απερίφραστα, βεβαίως με έναν κομψό τρόπο, για την κατάργηση - έτσι πιστεύουν - της πάλης μέσα στα πανεπιστήμια εναντίον του νόμου, γιατί, ακριβώς, καταλαβαίνουν πως ό,τι και αν κάνουν μέσα στα πανεπιστήμια θα υπάρχει δράση για τη μη εφαρμογή βασικών στοιχείων του νόμου, αν θέλετε και όλου του νόμου. Αν περάσουν κάποια στοιχεία, κάποια άλλα μπορεί να μην εφαρμοστούν, γιατί θα υπάρχουν αντιστάσεις.
Εδώ ξεκαθαρίζουμε, δεν μιλάμε για αντιστάσεις μόνο απ' την ΚΝΕ ή αν θέλετε απ' την παράταξη όπου λειτουργεί η ΚΝΕ. Εμείς πιστεύουμε ότι και με τη βοήθεια και τη δράση της ΚΝΕ θα υπάρχουν ευρύτερες φοιτητικές και σπουδαστικές εκφράσεις και από ένα μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας, που θα θελήσει να βάλει και τα ιδιαίτερα επαγγελματικά συμφέροντά της πιο κάτω απ' το συμφέρον του φοιτητικού και σπουδαστικού και γενικότερα νεολαιίστικου κινήματος. Τους "έτσουξε" η θέση μας ότι εμείς δεν είμαστε νομοταγείς στο συγκεκριμένο και κάθε βεβαίως σχετικό νόμο.
Ανοιξε, λοιπόν, ένα παζάρι κι ένα αλισβερίσι εμετικό. Θα σας το πω στην κυριολεξία: Συναλλαγές απευθείας, ο κύριος Σπηλιωτόπουλος με την κυρία Διαμαντοπούλου να ανεβοκατεβαίνουν στα έδρανα και την ίδια ώρα πρέπει να σας πω ότι έχουμε στοιχεία οργανωμένου χλευασμού για την άποψη που εμείς υποστηρίζουμε ότι το κύριο είναι να συγκεντρώσουμε δυνάμεις, να πολεμήσουμε να παρεμβάλουμε δυσκολίες να μην εφαρμοστεί ο νόμος. Ο προηγούμενος νόμος της Γιαννάκου συνάντησε πολλά εμπόδια στην εφαρμογή του.
Το αλισβερίσι, λοιπόν, επικεντρώθηκε στο άσυλο. Η κυρία Διαμαντοπούλου υποχωρεί στα δύο - γιατί και ο νόμος καταργούσε το άσυλο, αλλά ήταν λίγο κομψά διαμορφωμένο και άφηνε κάποιο παράθυρο - και λέει να καταργείται το άσυλο. Απαντούσε συνεχώς στις επιθέσεις της ΝΔ και του κόμματος του Καρατζαφέρη ότι θα είναι καθαρό: Καταργείται το πανεπιστημιακό άσυλο. Σε αυτό, λοιπόν, συμφώνησε, έκανε ...παραχώρηση η κυρία Διαμαντοπούλου, όπως έκανε παραχώρηση στον τρόπο εκλογής του πρύτανη, που εν πάση περιπτώσει δεν είναι όπως πριν, αλλά έχει πολλές παγίδες. Εκανε παραχώρηση, ενώ το εμφάνιζε θέμα αρχής. Στο θέμα που δεν έκανε παραχώρηση είναι στη συμμετοχή των φοιτητών στην εκλογή μονοπρόσωπου εκπροσώπου χωρίς ψηφοδέλτια στα όργανα του πανεπιστημίου.
Ο κύριος Σπηλιωτόπουλος σηκώθηκε και είπε το εξής πράγμα: Παρόλο που δεν μας ικανοποιεί το τρίτο, δεχόμαστε να ψηφίσουμε το νόμο ως αρχή, με τον όρο μέσα στη Βουλή να έρθει συζήτηση για το ρόλο των φοιτητικών παρατάξεων στις εκλογικές διαδικασίες. Εμείς, βεβαίως, εκεί τοποθετηθήκαμε: Δεν έχεις δικαίωμα (...) στην ημερήσια διάταξη, για το τι κάνουν τα κόμματα και οι φοιτητικές παρατάξεις στις εκλογικές διαδικασίες στο πανεπιστήμιο. Κόμματα, νεολαίες, παρατάξεις (και πρέπει να είναι για όλες) είναι εθελοντικές ενώσεις που δρουν με τη δική τους ευθύνη μέσα στα πανεπιστήμια, παίρνουν ή δεν παίρνουν μέρος στις εκλογικές διαδικασίες. Κατεβάζουν κομματικά, μη κομματικά, παραταξιακά, διαπαραταξιακά, "υπερκομματικά" και "υπερπαραταξιακά" ψηφοδέλτια με δική τους απόφαση, όπως επίσης μπορεί να υπάρχουν και ψηφοδέλτια ατομικά και μη παραταξιακά και ό,τι θέλετε ψηφοδέλτια. Δεν μπορεί η Βουλή να αποφασίζει πότε θα γίνονται οι εκλογές - γιατί το έχει κάνει το κοινοβούλιο σε πολλούς άλλους τομείς - πώς θα ψηφίζεται μια πρόταση, μιλώντας για τις οργανώσεις, τις κινηματικές, συνδικαλιστικές οργανώσεις σε αυτά τα κινήματα, για το πώς θα ψηφίζουν οι αυτοαπασχολούμενοι... Καταλαβαίνετε τι ανοίγει.
Η κατάσταση του πανεπιστημιακού ασύλου, για την αντίληψη που έχουν αυτά τα κόμματα, γιατί μιλάμε για συγκεκριμένες τοποθετήσεις, πάει πολύ πέρα απ' το ζήτημα "πανεπιστημιακό άσυλο". Σημαίνει μια στροφή σε ένα γενικότερο πολυπλόκαμο αυταρχισμό και κρατική καταστολή, με άμεσο στόχο το τσάκισμα κάθε φωνής διαμαρτυρίας που λέει το εξής πράγμα: Μπορεί να ψήφισα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στις εκλογές, μπορεί να ψήφισα το α' ή το β' κόμμα, αλλά αν εγώ την άλλη μέρα απ' τις εκλογές διαπιστώνω ότι αυτά τα κόμματα με πρόδωσαν ή αλλάζω γνώμη, αφυπνίζομαι, και είμαι αποφασισμένος να παλέψω. Αυτή τη φωνή θέλουν να τη σβήσουν. Αυτό ειπώθηκε καθαρά, απ' τη στιγμή που ψηφίζεται μια κυβέρνηση, διαμορφώνεται ένας συσχετισμός στο κοινοβούλιο, ο νόμος είναι νόμος και εμείς στην ουσία θα περιμένουμε μετά από τέσσερα χρόνια να ψηφίζουμε και μετά θα υλοποιούμε τις αποφάσεις.
Πρόκειται για μια σύγχρονη καταστολή που δε θα έχει όρια, γιατί η κρίση βαθαίνει, γιατί η ανάκαμψη αργεί να έρθει, γιατί δεν είναι σίγουρο ότι μέχρι να έρθει η ανάκαμψη - που καθυστερεί και στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη - αν δε θα υπάρχει νέος κύκλος κρίσης. Η υπόθεση πανεπιστημιακό άσυλο δεν μπορεί να συζητηθεί στενά. Βεβαίως, υπάρχουν οι μηχανισμοί της προβοκάτσιας που δούλεψαν για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, αλλά παίρνει καινούρια χαρακτηριστικά και αυτό είναι υπόθεση όλου του λαϊκού κινήματος και πρέπει να πούμε και των γονιών των φοιτητών και των σπουδαστών, όποια άποψη κι αν έχουν για τις μορφές πάλης, για το αν πρέπει να γίνεται μια κατάληψη ή όχι. Δε συζητάμε γι' αυτό.
Αν θέλετε απόψεις για τις μορφές πάλης μπορείς να έχεις και έχεις κάθε δικαίωμα να έχεις, να βλέπεις έτσι αλλιώς το κίνημα, αλλά η λύσσα με την οποία ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., "Δημοκρατική Συμμαχία" μίλησαν σήμερα και που, υποτίθεται, μια σειρά διαφορές παρακάμπτονταν και έμπαινε κριτήριο πανεπιστημιακό άσυλο και οι εκλογικές διαδικασίες, είναι ένα πράγμα που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Και βεβαίως δεν μπορεί να αποδεσμευτεί η πάλη για τις συνδικαλιστικές, δημοκρατικές και πολιτικές ελευθερίες, που αρχίζει να γίνεται επίκαιρη, δεν μπορεί να αποδεσμευτεί απ' την πάλη για το τι πανεπιστήμια θέλουμε, τι ΤΕΙ θέλουμε, τι εκπαιδευτικό σύστημα θέλουμε, τι εργασιακές σχέσεις θέλουμε, τι ασφαλιστικό σύστημα θέλουμε και, σε τελική ανάλυση, τι οικονομία και τι κοινωνία θέλουμε.
Ειλικρινά, αυτό που έγινε σήμερα στη Βουλή, μακάρι να μπορούσα να σας το δώσω πιο ζωντανά, είναι προάγγελος μιας συστηματικής επίθεσης μέσα στα πανεπιστήμια, στα σχολεία και βεβαίως στους τόπους δουλειάς και παντού. Εδώ χρειάζεται ενιαία απάντηση και δεν μπορεί να χαθεί αυτή η πλευρά, να συνδεθεί ναι, δεν μπορεί, όμως, να περάσει σε ένα δεύτερο πλάνο. Κι επειδή υπάρχει σύγχυση γύρω απ' το ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου και εδώ έχουν βοηθήσει και μια σειρά ενέργειες. Δεν είναι της ώρας να απονείμουμε ευθύνες, αλλά υπάρχουν ευθύνες, άλλωστε δε θέλω αυτή τη στιγμή να κάνω μια κομματική ομιλία, εννοώ να εκλαϊκεύσω τις θέσεις του Κόμματος. Δεν είναι η αποστολή μου σε αυτή τη συγκέντρωση, ξέρω ότι δεν είναι συγκέντρωση του Κόμματος, αλλά ανεξάρτητα πώς χρησιμοποιήθηκαν διάφοροι μηχανισμοί και αν θέλετε και ανωριμότητες, η υπόθεση πανεπιστημιακό άσυλο, συν όλα τα άλλα, αναδιάρθρωση σπουδών, εργασιακές σχέσεις, έρευνα, βάζει τα πράγματα σε μια στροφή. Ηδη διαμορφώνεται ένα μπλοκ δυνάμεων για να λύσει προβλήματα, όπως αυτοί θεωρούν, σταθερότητας του πολιτικού συστήματος, γι' αυτό πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας.
Μάλιστα, ο Καρατζαφέρης απέσυρε την πρόταση για ονομαστική ψηφοφορία, λέει το σχέδιό μου πέρασε. Πέρασε αυτό που θέλω για το άσυλο, δε βάζω ονομαστική ψηφοφορία.
Εγώ αυτά ήθελα να σας πω. Πραγματικά συμμετέχοντας σε αυτή τη διαδικασία σήμερα, όπως και οι άλλοι βουλευτές του Κόμματος, νιώσαμε πραγματικά, όχι φόβο, αλλά μια ιδιαίτερη ανατριχίλα και νιώθουμε ότι οι ευθύνες γίνονται ακόμα μεγαλύτερες, γιατί αυτά τα πράγματα πρέπει να βρουν έμπρακτη απάντηση σε κάθε χώρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου