«Ισότητα» στην ανεργία και τη φτώχεια

«Δεν μπορεί οι 700.000 άνεργοι να είναι όλοι του ιδιωτικού τομέα. Δηλαδή από ένα σημείο και πέρα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν δύο κατηγορίες Ελλήνων, οι προνομιούχοι και οι μη προνομιούχοι» (Ντ. Μπακογιάννη - «Σκάι»). «Δεν έχω ακούσει κανέναν να μιλάει για τις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα» (Η. Μόσιαλος - ΝΕΤ). Αναμφίβολα προκαλούν και εξοργίζουν οι παραπάνω ξετσίπωτες και επαίσχυντες δηλώσεις της προέδρου της Δημοκρατικής Συμμαχίας και του κυβερνητικού εκπροσώπου, ωστόσο δεν προξενούν καμία έκπληξη. Τα κόμματα και το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου κάνουν τη δουλειά τους, δηλαδή επιχειρούν να υποδαυλίσουν και οξύνουν διάφορες αντιθέσεις μεταξύ διαφόρων τμημάτων της εργατικής τάξης, προκειμένου να περάσουν τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα. Πυροδοτούν τον εμφύλιο μεταξύ των διαφόρων κοινωνικών ομάδων και κατηγοριών του λαού για να μείνουν στο απυρόβλητο η πλουτοκρατία και τα «ιερά» προνόμιά της. Είναι αποκαλυπτικές πάντως οι δηλώσεις των παραπάνω πολιτικών για την «ισότητα» και την «κοινωνική δικαιοσύνη» που επιφυλάσσουν στα λαϊκά στρώματα: Ισότητα απέναντι στην ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, ενώ την ίδια στιγμή τα μονοπώλια θα θησαυρίζουν. Η δικαιοσύνη (τους) αποκαθίσταται όταν υπάρχουν άνεργοι και από τον δημόσιο και από τον ιδιωτικό τομέα, όταν γίνονται απολύσεις και στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Αυτή η δικαιοσύνη αποκαταστάθηκε με το τσάκισμα των μισθών και των συντάξεων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα κάτω από τις «οργισμένες» φραστικές επιθέσεις των αστικών κομμάτων για «ρετιρέ» και «προνομιούχους». Η επίθεση αυτή συνεχίζεται γιατί πρέπει να πετύχουν το στόχο για «κινεζικοποίηση» των μισθών και δεν θα σταματήσει αν δεν συναντήσει την οργανωμένη αντεπίθεση του λαού.