ΣΕ ΔΥΣΘΕΩΡΗΤΑ ΥΨΗ Η ΑΝΕΡΓΙΑ

Με «τερτίπια» εμπαίζει η κυβέρνηση τους ανέργους

Δεν παίρνει κανένα μέτρο προστασίας τους

Ανεργοι συνωστίζονται για το επίδομα θέρμανσης...

Motion Team

Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), το Μάη του 2011, οι άνεργοι αγγίζουν τους 822.198 και σε ποσοστό το 16,6%, από 15,8% που ήταν τον Απρίλη του 2011. Τεράστια είναι η αύξηση της ανεργίας σε σχέση με το Μάη του 2010, οπότε η ανεργία ήταν στο 12% και οι άνεργοι 602.185. Δηλαδή, από τον περασμένο Μάη, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 220.534 (αύξηση 36,6%) και από τον Απρίλη του 2011 κατά 36.260 άτομα (αύξηση 4,6%). Να σημειωθεί, μάλιστα, πως τα παραπάνω στοιχεία δεν απεικονίζουν παρά μόνον ένα μέρος της τραγικής πραγματικότητας, καθώς, με βάση τα κριτήρια μέτρησης της ΕΛΣΤΑΤ, δε θεωρείται άνεργος κάποιος που έχει δουλέψει έστω και μια ώρα τη βδομάδα πριν την καταγραφή!

Η ανεργία, σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Αρχής, θερίζει σε γυναίκες και νέους. Στις γυναίκες, φτάνει στο 20%, από 14,8% το Μάη του 2010. Αντίστοιχα, όμως, σημαντική είναι και η αύξηση στους άντρες, με την ανεργία να αγγίζει το 14,1% από 9,9% που ήταν το Μάη του '10. Στους νέους από 15 - 24 ετών η ανεργία έχει εκτοξευθεί στο 40,1%, από 32,5% το Μάη του 2010, ενώ στις ηλικίες από 25 - 34 ετών η ανεργία φτάνει στο 22%, από 15,8% ένα χρόνο πριν.

MotionTeam

Ο αριθμός των απασχολούμενων κατά το Μάη (4.131.528) είναι μικρότερος από τον αριθμό του οικονομικά μη ενεργού πληθυσμού (4.383.374). Δηλαδή, αυτοί που εργάζονται είναι λιγότεροι από αυτούς που δεν εργάζονται. Την ίδια στιγμή, να σημειωθεί πως οι άνεργοι σε σχέση με τρία χρόνια πριν έχουν υπερδιπλασιαστεί, αφού από 324.777 που ήταν το Μάη του 2008, σήμερα φτάνουν τους 822.719. Μιλάμε, δηλαδή, για μια αύξηση που φτάνει το 153,3% μέσα σε τρία χρόνια.

Αντί για προστασία ...επιχειρηματικότητα

Η πραγματικότητα είναι ακόμη χειρότερη απ' αυτήν που περιγράφουν οι αριθμοί. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πετιούνται βίαια από την παραγωγή, δεν μπορούν να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους και ταυτόχρονα μεγάλο μέρος των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας δεν αναπτύσσεται, όσο και όπως θα μπορούσε. Η ανεργία είναι σύμφυτη με την καπιταλιστική παραγωγή και ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης οξύνεται. Αφού το καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να δώσει μόνιμη, σταθερή δουλειά με δικαιώματα σε όλους, οι εργαζόμενοι πρέπει να βάλουν στην πρώτη γραμμή της πάλης τους τα αιτήματα για προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους. Στις αρχές του Ιούνη το ΚΚΕ κατέθεσε στη Βουλή πρόταση νόμου, με την οποία διεκδικεί ουσιαστικά μέτρα προστασίας για τους χιλιάδες άνεργους που παράγει ο καπιταλισμός. Ολα τα κόμματα της πλουτοκρατίας, με «πρώτο βιολί» την κυβέρνηση απέρριψαν την πρόταση, χαρακτηρίζοντάς τη «μη ρεαλιστική»...
Πριν από λίγες μέρες, κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας «για την Κοινωνική Οικονομία και την Κοινωνική Επιχειρηματικότητα». Τι είναι ...ρεαλιστικό για την κυβέρνηση; Να βαφτίζει τους ανέργους «επιχειρηματίες» και να τους βάζει να αναπτύξουν


επιχειρηματική δραστηριότητα σε ευαίσθητους κοινωνικούς, προνοιακούς και κοινωφελείς τομείς. Από τη μια, καλλιεργεί φρούδες ελπίδες ότι αυτό θα εξασφαλίσει σταθερό και αξιοπρεπές εισόδημα για τους ανέργους και, από την άλλη, αξιοποιεί την ανεργία για να προχωρήσει περισσότερο η επιχειρηματικότητα σε τομείς όπως φροντίδα ηλικιωμένων και παιδιών, προστασία του περιβάλλοντος, επανένταξη πρώην χρηστών ουσιών κ.ά. Οι άνεργοι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν, αφού όπως ομολογεί και η ίδια η κυβέρνηση την τριετία 2012 - 2014 αναμένεται να δημιουργηθούν έως 60.000 θέσεις εργασίας. Στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται καν για θέσεις εργασίας, αφού το νομοσχέδιο «ρίχνει» τους άνεργους και τις ευπαθείς ομάδες στην αρένα της αγοράς και ...όποιος αντέξει.

Τι είναι «κοινωνική οικονομία»

Η έννοια της Κοινωνικής Οικονομίας αναφέρεται στις οικονομικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων, Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, ιδρυμάτων, εθελοντικών οργανώσεων κ.ά. Αυτό που υποτίθεται ότι διαφοροποιεί τις κοινωνικές επιχειρήσεις από τις υπόλοιπες είναι ότι δεν έχουν σαν στόχο το κέρδος, αλλά τη διασφάλιση του συλλογικού συμφέροντος των ίδιων των μελών των κοινωνικών επιχειρήσεων. Ωστόσο, αυτές οι επιχειρήσεις λειτουργούν αντικειμενικά με τους όρους της αγοράς, σε πλαίσιο σκληρού ανταγωνισμού. Η τύχη τόσο των ανέργων, όσο και των ωφελούμενων ομάδων εξαρτάται από την επιβίωση της επιχείρησης.
Ας υποθέσουμε ότι μια ομάδα ανέργων συστήνει μια τέτοια «κοινωνική επιχείρηση» για τη φροντίδα ηλικιωμένων, ΑμΕΑ ή παιδιών. Θα πρέπει να βρει χρηματοδότηση, αφού το νέο νομικό πλαίσιο επιβάλλει την ανεξαρτησία τους από τις κρατικές δομές. Θα προσφύγουν αναγκαστικά στην «αγορά», αναζητώντας χορηγούς - επιχειρήσεις που θέλουν να βελτιώσουν το «κοινωνικό τους προφίλ» και να πλασαριστούν σαν «κοινωνικά ή περιβαλλοντικά ευαίσθητες». Θα αναπτύξουν και οι ίδιοι επιχειρηματικές δραστηριότητες όπως κατασκευή και εμπόριο διαφόρων προϊόντων. Θα αναζητήσουν εθελοντές. Οι υπηρεσίες τους θα γίνουν ανταποδοτικές. Κάποιες επιχειρήσεις θα επιβιώσουν και κάποιες όχι.
Με αυτόν τον τρόπο, επιχειρείται κυρίως να παραδοθούν ακόμη και οι πιο «ευαίσθητοι» κοινωνικοί τομείς στην επιχειρηματικότητα. Αυτό ομολογείται και στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου: «Η ΕΕ θεωρεί σήμερα τον τομέα αυτό ως προνομιακό πεδίο εφαρμογής πολιτικών για την απασχόληση, την τοπική ανάπτυξη, την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, ο οποίος ανοίγει νέες διεξόδους επιχειρηματικής δράσης, ενώ δημιουργεί προϋποθέσεις επένδυσης στο λεγόμενο "κοινωνικό κεφάλαιο" και στην κοινωνική καινοτομία».

Μεγάλοι χαμένοι οι άνεργοι και τα λαϊκά στρώματα

Οι διάφορες ΜΚΟ, φιλανθρωπικά ιδρύματα και άλλες εθελοντικές οργανώσεις θα εκμεταλλευτούν τα κίνητρα που προσφέρει το νομοσχέδιο, για να επεκτείνουν τη δραστηριότητά τους και φυσικά για να παραδοθούν πρόνοια και κοινωνικές υπηρεσίες στον εθελοντισμό. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως και τα συγκροτήματα των ΜΜΕ, θα στηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις αυτήν την εξέλιξη, με προοπτική να εισέλθουν σε όποιους τομείς θεωρήσουν κερδοφόρους.
Οπως σημειώνεται στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου, στην Ελλάδα υπολογίζονται:

• 8.400 περίπου συνεταιρισμοί με 950.000 περίπου μέλη.
• 1.500 - 2.000 οργανώσεις εθελοντισμού, από τις οποίες 200 - 300 έχουν ενεργό δράση, εκ των οποίων 115-200 δραστηριοποιούνται στο χώρο του περιβάλλοντος και της οικολογίας.
• Μεικτές οργανώσεις, εθελοντικές οργανώσεις με στοιχεία συνηγορίας με νομικές μορφές σωματείων, σωματείων ειδικώς αναγνωρισμένων ως φιλανθρωπικών, αστικών μη κερδοσκοπικών εταιρειών, ιδρυμάτων, και ενώσεων προσώπων, οργανώσεις ή και εταιρικά σχήματα που αναπτύσσουν δραστηριότητες ένταξης αποκλεισμένων ομάδων του πληθυσμού στην αγορά εργασίας και έχουν οικονομικό αντικείμενο.
• 71 γυναικείοι συνεταιρισμοί με 1.903 μέλη.
• 68 συνεταιριστικές θεραπευτικές μονάδες στα ψυχιατρικά νοσοκομεία.
• 15 ΚΟΙΣΠΕ, με αντικείμενο την ένταξη των ψυχικά ασθενών στην αγορά εργασίας, αλλά και την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών.