Πού πήγαν οι «σύμμαχοι» που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ;

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι με άλλες συμμαχίες, μια αστική κυβέρνηση μπορεί να πετύχει καλύτερη διαπραγμάτευση στην Ευρωζώνη για τη διαχείριση της κρίσης. Τι δείχνουν οι εξελίξεις;

Μετά τις επισκέψεις του σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, στη Γερμανία και τις ΗΠΑ, ο Αλ. Τσίπρας είχε δηλώσει ότι στόχος του ήταν «η διεθνοποίηση του ελληνικού προβλήματος», καθώς «είναι μέρος ενός ευρύτερου ευρωπαϊκού και παγκόσμιου προβλήματος, και πιστεύω ότι με μια πολυδιάστατη οπτική για την εξωτερική μας πολιτική, μπορούμε να αναζητήσουμε συμμάχους στην παγκόσμια σκακιέρα, αλλά και να διευρύνουμε ρωγμές και την ατζέντα της διαπραγμάτευσης εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου». Τα ίδια πάνω - κάτω υπεδείκνυε ο ΣΥΡΙΖΑ και στην κυβέρνηση Αναστασιάδη τις τελευταίες μέρες, μετά το «όχι» της κυπριακής Βουλής στο πρώτο σχέδιο του Γιούρογκρουπ, καλώντας τους Κύπριους να αναζητήσουν συμμαχίες και βοήθεια εκτός της Ευρωζώνης ή σε ευρωπαϊκές δυνάμεις ανταγωνιστικές προς τη Γερμανία, προκειμένου να ενισχύσουν τη διαπραγματευτική τους ισχύ στις συνεννοήσεις με την τρόικα και να επιλεγεί τελικά ένα άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης στην Κύπρο, στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε να προσδώσει φιλολαϊκά χαρακτηριστικά. Το αποτέλεσμα της κυπριακής διαπραγμάτευσης είναι πια γνωστό και επιβεβαιώνει ότι καμία κυβέρνηση, που έχει για διακηρυγμένο στόχο να διαχειριστεί τον καπιταλισμό και την κρίση του, δεν μπορεί να πάρει φιλολαϊκές αποφάσεις. Επιβεβαιώθηκε ακόμα ότι η διαπραγμάτευση εντός της Ευρωζώνης δεν αφορά το λαό, αλλά τους καλύτερους όρους διάσωσης των μονοπωλίων και ότι βάση για τις διεθνείς συμμαχίες στον καπιταλισμό δεν είναι η φιλευσπλαχνία ορισμένων χωρών απέναντι σε άλλες (π.χ. Ρωσία - Κύπρος), αλλά τα ιδιαίτερα συμφέροντα της αστικής τάξης κάθε χώρας, που επιβάλλουν τις αντιπαλότητες και τις μεταξύ τους κολεγιές.

Ορισμένα παραδείγματα: Ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε πως με την εκλογή Ολάντ φύσηξε άλλος αέρας στην Ευρώπη και ότι το μοντέλο της λιτότητας άρχισε να ξηλώνεται. Τι είπαν οι Γάλλοι για την Κύπρο; 


Σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών Πιέρ Μοσκοβισί, η οικονομία της Κύπρου είναι «μια οικονομία - καζίνο που ήταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και έπρεπε και πρέπει να κάνουμε κάτι, διότι διαφορετικά θα είστε εσείς, θα είμαι εγώ, θα είμαστε εμείς που θα πληρώσουμε το λογαριασμό». Τι λένε οι ίδιοι οι Κύπριοι για τη στάση της Γαλλίας; Ο επικεφαλής του Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής της Κύπρου, Χ. Πισσαρίδης ανέφερε ότι «ο κ. Ολάντ, στο πρόσωπο του οποίου είχαν δημιουργηθεί προσδοκίες για αλλαγή στάσης στην Ευρώπη σε ζητήματα οικονομικής πολιτικής, έχει εξαφανιστεί». Και είναι απολύτως φυσικό, αφού τα συμφέροντα της γαλλικής αστικής τάξης, παρά τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς, ταυτίζονται στο ζήτημα της Κύπρου, όπως και της Ελλάδας, με αυτά των Γερμανών και των άλλων, άρα ενιαία είναι και η στάση τους στη διαχείριση της κρίσης στο νησί. Αλλο παράδειγμα: Το Γενάρη, ο Αλ. Τσίπρας συναντήθηκε με την ηγεσία του ΔΝΤ και αμέσως μετά δήλωσε: «(...) το ΔΝΤ κατανοεί το αυτονόητο, δηλαδή ότι το ελληνικό πρόγραμμα δεν βγαίνει δίχως γενναίο "κούρεμα" χρέους (...) Δεν ζητάμε να μας συμπαθήσουν στο Βερολίνο. Αναζητούμε συμμάχους, αλλά η πολιτική της Γερμανίας είναι καταστροφική. Εδώ (στις ΗΠΑ), μπορούμε να βρούμε συμμάχους για να αποτρέψουμε καταστροφικές πολιτικές». Δηλαδή, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΔΝΤ είναι εν δυνάμει σύμμαχος των απανταχού «καταπιεσμένεων» από το γερμανικό μοντέλο διαχείρισης της κρίσης. Ωστόσο, όπως επανειλημμένα δήλωσε ο Β. Σόιμπλε, η θέση της Γερμανίας για τη διαχείριση της κρίσης στην Κύπρο ταυτιζόταν εξ αρχής με αυτήν του ΔΝΤ, το οποίο κατά κοινή ομολογία κράτησε και την πιο σκληρή στάση στις διαπραγματεύσεις πριν και μετά το «όχι» της κυπριακής Βουλής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ακόμα ότι και μέσα στη Γερμανία υπάρχουν εν δυνάμει σύμμαχοι της Ελλάδας και άλλων χωρών που διεκδικούν ένα άλλο μείγμα διαχείρισης, τάχα φιλολαϊκό, δείχνοντας προς τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες. Τον περασμένο Οκτώβρη, ο Αλ. Τσίπρας έλεγε για τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία, πως «πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ο συνομιλητής της στην Ελλάδα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, μια παράταξη που έχει πρόταση για την Ευρώπη». Μόλις προχτές, οι εκλεκτοί του ΣΥΡΙΖΑ στο γερμανικό αστικό πολιτικό σύστημα, διά του επικεφαλής τους, Ζ. Γκάμπριελ, έλεγαν: «Με τα σημερινά δεδομένα δεν μπορώ να φανταστώ ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι θα σώσουν κυπριακές τράπεζες, το επιχειρηματικό μοντέλο των οποίων στηρίζεται στη συνεργεία σε φορολογική απάτη». Προχτές, ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του, το SPD, χαιρέτισε τη συμφωνία του Γιούρογκρουπ, επισημαίνοντας ότι «τα βασικά σημεία της συμφωνίας ανταποκρίνονται σε όσα ζητούσε το SPD, όλο αυτό το διάστημα». Μετά απ' όλα αυτά, μένουν μόνο οι Ρώσοι, τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ υπέδειξε πολλές φορές τις τελευταίες μέρες σαν τη σωτήρια λύση για την Κύπρο. Τι απάντησε η ρωσική κυβέρνηση; Oτι η Λευκωσία πρότεινε τη σύσταση κυπριακού κρατικού φορέα, στον οποίο θα μεταφέρονταν τα περιουσιακά στοιχεία από τους υδρογονάνθρακες και ο οποίος θα εξέδιδε ομόλογα σε Ρώσους επενδυτές, με δυνατότητα μερίσματος. «Οι επενδυτές μας αξιολόγησαν το ζήτημα και δεν έδειξαν ενδιαφέρον», είπε ο Ρώσος υπουργός Οικονομικών, ο οποίος πρόσθεσε για το ζήτημα της επιμήκυνσης του υφιστάμενου δανείου, ότι «περιμένουμε την απόφαση της τρόικας, και βάσει αυτής θα αποφασίσουμε για τη συμμετοχή μας στην αναδιάρθρωση χρέους». Οι εξελίξεις κουρελιάζουν τις αυταπάτες που συνειδητά σπέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι μια άλλη διαχείριση από μια αστική κυβέρνηση και με άλλους συμμάχους μπορεί να είναι φιλολαϊκή και ταυτόχρονα να σώζει τις τράπεζες και τα μονοπώλια από τη χρεοκοπία.