Ο «Ριζοσπάστης», στο φύλλο της Πέμπτης 8 Μάρτη, ανέδειξε με εκτενές ρεπορτάζ βασικές πτυχές του θέματος που σχετίζεται με τη μεθόδευση της Αιγύπτου να αμφισβητήσει τα όρια της ΑΟΖ ανάμεσα στην ίδια και την Κύπρο,
προσβάλλοντας επί της ουσίας και τη συμφωνία ανάμεσα στην Κύπρο και το
Ισραήλ. Η προσπάθεια της Αιγύπτου να ακυρώσει τη συμφωνία που υπέγραψε
το 2003 με την Κύπρο για την ΑΟΖ και να μπάσει την Τουρκία σαν «τρίτο
μέρος» στο παιχνίδι
μια νέας συμφωνίας, ισοδυναμεί με αποδοχή των τούρκικων αξιώσεων σε
βάρος της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ του Καστελόριζου και αμφισβητεί κυριαρχικά
δικαιώματα της Ελλάδας. Αν αυτά προχωρήσουν, ανοίγει ο δρόμος για
συνολικότερες ανακατατάξεις σε ό,τι αφορά τα θαλάσσια σύνορα στην
περιοχή και τον καθορισμό ΑΟΖ μεταξύ όμορων κρατών, καθένα από τα οποία
διαμορφώνει συμμαχίες ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντα της δικής του
αστικής τάξης και βεβαίως των έξωθεν συμμάχων της και των συμφερόντων
τους. Σαν αποτέλεσμα, οι ανταγωνισμοί στην περιοχή για τις πηγές και
τους δρόμους ενέργειας οξύνονται. Αυτό άλλωστε φανερώνει και η ομολογία
από την πλευρά της Αιγύπτου ότι η αμφισβήτηση των ορίων της ΑΟΖ με την
Κύπρο γίνεται επειδή, με τον επαναπροσδιορισμό τους η Αίγυπτος,
φιλοδοξεί να αποσπάσει περιοχές με πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα, που
τώρα βρίσκονται σε κυπριακή, ισραηλινή ακόμα και σε ελληνική ΑΟΖ, όπως
γράφουν τα τοπικά ΜΜΕ.
Αυτή είναι η μια πλευρά του θέματος. Η άλλη έχει να κάνει με τους αγωγούς της Ενέργειας και τη
διάσταση που δίνουν άλλες πηγές σε σχέση με την πρωτοβουλία της Αιγύπτου να ασκήσει πίεση στην Κύπρο για τα όρια των μεταξύ τους ΑΟΖ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η εκτίμηση ότι η στάση της Αιγύπτου συνδέεται άμεσα με τις πιέσεις της τρόικας προς την κυβέρνηση της Κύπρου να ακυρώσει τα σχέδια για την κατασκευή τερματικού σταθμού στο νησί, όπου θα αποθηκεύεται το φυσικό αέριο από τα κυπριακά κοιτάσματα, προκειμένου αυτό να προωθείται στον αγωγό «Nabucco West».
Πρόκειται για τον αγωγό που ανταγωνίζεται τον TAP και αν κατασκευαστεί προβλέπεται να μεταφέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν προς την Κεντρική Ευρώπη, μέσω Τουρκίας - Βουλγαρίας - Ρουμανίας - Ουγγαρίας, με κατάληξη την Αυστρία. Η τρόικα έχει εντάξει το ζήτημα των κυπριακών υδρογονανθράκων στο γενικότερο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για το μνημόνιο, που αναμένεται να υπογραφεί μέχρι το τέλος Μάρτη, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η εκμετάλλευση των κυπριακών αποθεμάτων θα πρέπει να αποτελέσει μέρος της συμφωνίας για το δάνειο. Η εκδοχή, του να ασκούνται πιέσεις στην Κύπρο προκειμένου να διοχετεύσει το αέριο στο «Nabucco», αν ισχύει, δείχνει δυο πράγματα: Πρώτο, ότι από τις κυρίαρχες μερίδες της αστικής τάξης σε ΕΕ και ΗΠΑ, προκρίνεται ο «Nabucco West» έναντι του TAP, για τον οποίο Ελλάδα, Ιταλία και Αλβανία υπέγραψαν πριν από μερικές μέρες συμφωνία για την κατασκευή του. Το επιβεβαίωσε άλλωστε έμμεσα και ο πρώην Αμερικανός πρέσβης στο Αζερμπαϊτζάν Ματ Μπράιζα, ο οποίος, στο ενεργειακό συνέδριο «Athens Forum», υποστήριξε πριν από λίγες μέρες ότι υπάρχει μια ελαφρά προτίμηση υπέρ του «Nabucco West», από την κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν, «κυρίως εξαιτίας γεωπολιτικών λόγων». Η τελική επιλογή θα γίνει τον Ιούνη. Η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν, όσο και το κονσόρτσιουμ που εκμεταλλεύεται το κοίτασμα του «Shah Deniz», απ' όπου θα αντλείται το φυσικό αέριο, διαβεβαίωσαν τον Έλληνα υφυπουργό Εξωτερικών, που βρέθηκε αυτές τις μέρες στο Μπακού, ότι η επιλογή μεταξύ TAP και «Nabucco West» θα γίνει καθαρά με τεχνικά και οικονομικά κριτήρια. Δεύτερο, φαίνεται ότι σκληραίνει η κόντρα ανάμεσα στους αγωγούς «Nabucco» ή TAP από τη μια μεριά και τον «South Stream» από την άλλη, τον οποίο θέλει να κατασκευάσει η Ρωσία, προκειμένου να καταλάβει αυτή και το Νότιο διάδρομο του φυσικού αερίου προς την κεντρική Ευρώπη.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις Ρώσων ειδικών, «κανένα από τα ευρωπαϊκά σχέδια μεταφοράς φυσικού αερίου, ούτε ο TAP, ούτε ο γνωστός "Nabucco", ούτε ο εντελώς γελοίος "White Stream", από τη Γεωργία προς την Ευρώπη, δε θα καταφέρουν να ανταγωνιστούν το δικό μας "South Stream". Για έναν απλό λόγο: Όλοι αυτοί οι αγωγοί, χωρίς εξαίρεση, στοχεύουν στη μοναδική πηγή φυσικού αερίου που βρίσκεται στο Αζερμπαϊτζάν! Για να είμαστε πιο ακριβείς, στοχεύουν στο κοίτασμα Σαχ Ντενίζ-2, η κατασκευή του οποίου αναμενόταν να ολοκληρωθεί το 2017, ενώ στην πραγματικότητα η εξόρυξη φυσικού αερίου θα ξεκινήσει περίπου το 2018 - 2019. Μάλιστα, η χωρητικότητά του θα είναι 16 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως, εκ των οποίων τα 6 δισ. προορίζονται για την Τουρκία και μόνο τα 10 δισ. θα κατευθυνθούν στην ευρωπαϊκή αγορά. Λοιπόν, μοιάζει ο αγωγός αυτός να είναι ανταγωνιστικός του ρωσικού "South Stream", που έχει χωρητικότητα 63 δισ. κυβικά μέτρα;». Με δύο λόγια, οι Ρώσοι ισχυρίζονται ότι η Ευρώπη δεν έχει καμιά άλλη λύση εκτός από το Μπακού, που δεν μπορεί όμως να καλύψει τις ανάγκες της σε φυσικό αέριο, γι' αυτό τελικά θα υποχρεωθεί να στραφεί προς τη Ρωσία και τον «South Stream». Εκτός αν στο αζέρικο αέριο προστεθούν τα κυπριακά αποθέματα, όποτε η ισορροπίες αλλάζουν και ο «Nabucco» γίνεται έτσι ανταγωνιστικός προς τον «South Stream». Βεβαίως και εδώ εμφανίζονται οι ανταγωνισμοί ΗΠΑ - ΕΕ με τη Ρωσία. Είναι φανερό ότι πάνω από τους αγωγούς και τις πηγές ενέργειας, «πέφτουν κορμιά» για το ποια μονοπώλια θα πάρουν το πάνω χέρι. Η όξυνση αυτών των ανταγωνισμών ενέχει απρόβλεπτους κινδύνους για τους λαούς.
Αυτή είναι η μια πλευρά του θέματος. Η άλλη έχει να κάνει με τους αγωγούς της Ενέργειας και τη
διάσταση που δίνουν άλλες πηγές σε σχέση με την πρωτοβουλία της Αιγύπτου να ασκήσει πίεση στην Κύπρο για τα όρια των μεταξύ τους ΑΟΖ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η εκτίμηση ότι η στάση της Αιγύπτου συνδέεται άμεσα με τις πιέσεις της τρόικας προς την κυβέρνηση της Κύπρου να ακυρώσει τα σχέδια για την κατασκευή τερματικού σταθμού στο νησί, όπου θα αποθηκεύεται το φυσικό αέριο από τα κυπριακά κοιτάσματα, προκειμένου αυτό να προωθείται στον αγωγό «Nabucco West».
Πρόκειται για τον αγωγό που ανταγωνίζεται τον TAP και αν κατασκευαστεί προβλέπεται να μεταφέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν προς την Κεντρική Ευρώπη, μέσω Τουρκίας - Βουλγαρίας - Ρουμανίας - Ουγγαρίας, με κατάληξη την Αυστρία. Η τρόικα έχει εντάξει το ζήτημα των κυπριακών υδρογονανθράκων στο γενικότερο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για το μνημόνιο, που αναμένεται να υπογραφεί μέχρι το τέλος Μάρτη, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η εκμετάλλευση των κυπριακών αποθεμάτων θα πρέπει να αποτελέσει μέρος της συμφωνίας για το δάνειο. Η εκδοχή, του να ασκούνται πιέσεις στην Κύπρο προκειμένου να διοχετεύσει το αέριο στο «Nabucco», αν ισχύει, δείχνει δυο πράγματα: Πρώτο, ότι από τις κυρίαρχες μερίδες της αστικής τάξης σε ΕΕ και ΗΠΑ, προκρίνεται ο «Nabucco West» έναντι του TAP, για τον οποίο Ελλάδα, Ιταλία και Αλβανία υπέγραψαν πριν από μερικές μέρες συμφωνία για την κατασκευή του. Το επιβεβαίωσε άλλωστε έμμεσα και ο πρώην Αμερικανός πρέσβης στο Αζερμπαϊτζάν Ματ Μπράιζα, ο οποίος, στο ενεργειακό συνέδριο «Athens Forum», υποστήριξε πριν από λίγες μέρες ότι υπάρχει μια ελαφρά προτίμηση υπέρ του «Nabucco West», από την κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν, «κυρίως εξαιτίας γεωπολιτικών λόγων». Η τελική επιλογή θα γίνει τον Ιούνη. Η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν, όσο και το κονσόρτσιουμ που εκμεταλλεύεται το κοίτασμα του «Shah Deniz», απ' όπου θα αντλείται το φυσικό αέριο, διαβεβαίωσαν τον Έλληνα υφυπουργό Εξωτερικών, που βρέθηκε αυτές τις μέρες στο Μπακού, ότι η επιλογή μεταξύ TAP και «Nabucco West» θα γίνει καθαρά με τεχνικά και οικονομικά κριτήρια. Δεύτερο, φαίνεται ότι σκληραίνει η κόντρα ανάμεσα στους αγωγούς «Nabucco» ή TAP από τη μια μεριά και τον «South Stream» από την άλλη, τον οποίο θέλει να κατασκευάσει η Ρωσία, προκειμένου να καταλάβει αυτή και το Νότιο διάδρομο του φυσικού αερίου προς την κεντρική Ευρώπη.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις Ρώσων ειδικών, «κανένα από τα ευρωπαϊκά σχέδια μεταφοράς φυσικού αερίου, ούτε ο TAP, ούτε ο γνωστός "Nabucco", ούτε ο εντελώς γελοίος "White Stream", από τη Γεωργία προς την Ευρώπη, δε θα καταφέρουν να ανταγωνιστούν το δικό μας "South Stream". Για έναν απλό λόγο: Όλοι αυτοί οι αγωγοί, χωρίς εξαίρεση, στοχεύουν στη μοναδική πηγή φυσικού αερίου που βρίσκεται στο Αζερμπαϊτζάν! Για να είμαστε πιο ακριβείς, στοχεύουν στο κοίτασμα Σαχ Ντενίζ-2, η κατασκευή του οποίου αναμενόταν να ολοκληρωθεί το 2017, ενώ στην πραγματικότητα η εξόρυξη φυσικού αερίου θα ξεκινήσει περίπου το 2018 - 2019. Μάλιστα, η χωρητικότητά του θα είναι 16 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως, εκ των οποίων τα 6 δισ. προορίζονται για την Τουρκία και μόνο τα 10 δισ. θα κατευθυνθούν στην ευρωπαϊκή αγορά. Λοιπόν, μοιάζει ο αγωγός αυτός να είναι ανταγωνιστικός του ρωσικού "South Stream", που έχει χωρητικότητα 63 δισ. κυβικά μέτρα;». Με δύο λόγια, οι Ρώσοι ισχυρίζονται ότι η Ευρώπη δεν έχει καμιά άλλη λύση εκτός από το Μπακού, που δεν μπορεί όμως να καλύψει τις ανάγκες της σε φυσικό αέριο, γι' αυτό τελικά θα υποχρεωθεί να στραφεί προς τη Ρωσία και τον «South Stream». Εκτός αν στο αζέρικο αέριο προστεθούν τα κυπριακά αποθέματα, όποτε η ισορροπίες αλλάζουν και ο «Nabucco» γίνεται έτσι ανταγωνιστικός προς τον «South Stream». Βεβαίως και εδώ εμφανίζονται οι ανταγωνισμοί ΗΠΑ - ΕΕ με τη Ρωσία. Είναι φανερό ότι πάνω από τους αγωγούς και τις πηγές ενέργειας, «πέφτουν κορμιά» για το ποια μονοπώλια θα πάρουν το πάνω χέρι. Η όξυνση αυτών των ανταγωνισμών ενέχει απρόβλεπτους κινδύνους για τους λαούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου