Τι ετοιμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο πρόγραμμά του;

Παραμονή της επίσημης παρουσίασης του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, αύριο Παρασκευή, διέρρευσε σε ΜΜΕ ένα κείμενο της Επιτροπής Πολιτικού Συντονισμού το οποίο παρουσιάζεται σαν βάση του προγράμματος. Στο κείμενο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ:

-- Επανέρχεται στα περί «άμεσης ακύρωσης του δεύτερου μνημονίου» και αντικατάστασής του από «ένα Εθνικό Σχέδιο για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, τη παραγωγική ανασυγκρότηση, την αναδιανομή εισοδήματος και τη δίκαιη δημοσιονομική εξυγίανση», χωρίς να δίνει περισσότερες διευκρινίσεις για το περιεχόμενό του, παραπέμποντας σε ένα άλλο μνημόνιο, με το οποίο θα επιχειρήσει να διασφαλίσει την παραμονή της χώρας στην ΕΕ και τη συνέχιση της χρηματοδότησης με δάνεια.
-- Αναφέρεται σε ακύρωση των εφαρμοστικών νόμων που μειώνουν μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες, καταργούν Συλλογικές Συμβάσεις, περιορίζουν συνδικαλιστικές ελευθερίες και αποδιαρθρώνουν εργασιακές σχέσεις. «Με αυτό τον τρόπο θα αποκατασταθούν σταδιακά οι συνέπειες 


των αντιλαϊκών πολιτικών» συμπληρώνει, χωρίς βέβαια να εξηγεί πώς όλα αυτά θα γίνουν δεκτά χωρίς αντίμετρα από την ΕΕ και τους εργοδότες στην Ελλάδα, που πιέζουν για παραπέρα συρρίκνωση του μέσου μισθού. Αλλωστε υπάρχει και η στρατηγική «ΕΕ-2010» για την ανταγωνιστικότητα, που απαιτεί αντεργατικά μέτρα. Σε άλλο σημείο γίνεται πιο ειλικρινής και μιλάει για «σταδιακή αύξηση των μισθών και συντάξεων» που εξαρτάται όμως από τους «ρυθμούς ανάκαμψης και ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας», δηλαδή αν και όταν ξεπεραστεί η κρίση, άσε που η ανάκαμψη θα είναι αναιμική. Αλλά μήπως πρόκειται οι καπιταλιστές να βάλουν τους εργάτες συνέταιρους στα κέρδη;
-- Γίνεται λόγος για καταγγελία των δανειακών συμβάσεων για «να αντικαταστήσει τους επαχθείς τους όρους και να επαναδιαπραγματευθεί τη διαδικασία διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του συνόλου του δημόσιου χρέους, προκειμένου το εναπομείναν να μπορεί να αποπληρώνεται». Συμπληρώνει ωστόσο με νόημα ότι «ο τρόπος, ο χρόνος και οι άλλες πολιτικές και νομικές πλευρές της καταγγελίας και επαναδιαπραγμάτευσης αυτών των Δανειακών Συμβάσεων θα αποφασιστούν και θα υλοποιηθούν από μια κυβέρνηση της Αριστεράς ανάλογα με τις δυνατότητές της και τις συγκεκριμένες συνθήκες». Από πού εξαρτώνται όμως οι δυνατότητες της κυβέρνησης της αριστεράς, αν όχι από την ίδια, όπως και οι συνθήκες; Αυτό μοιάζει σαν το «στρίβειν διά του αρραβώνος». Δηλαδή, ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι, αφού όλα παραπέμπονται στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ.
-- Δηλώνει ότι θα διεκδικήσει τη διαπραγμάτευσή του με στόχο τη «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του και αποπληρωμή του υπόλοιπου με ρήτρες ανάπτυξης». Ο ΣΥΡΙΖΑ εννοεί καπιταλιστική ανάπτυξη, αλλά αυτή είναι σε βάρος του λαού, για να πάρουν τα λεφτά τους οι δανειστές, τις αξιώσεις των οποίων αναγνωρίζει.
-- Ξεκαθαρίζει ότι «δεν αντιτάσσεται στο πρόγραμμα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών», αλλά το εντάσσει στην προοπτική της «εθνικοποίησής τους»! Αποδέχεται το PSI, παρά τις ολέθριες συνέπειές του σε ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια, φυσικά πρόσωπα κλπ., αναφέροντας πως «δεν μπορεί να διακοπεί τώρα, στη φάση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, χωρίς να καταρρεύσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, δεν αντιτάσσεται στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, και συνακόλουθα στη συγκεκριμένη δανειακή σύμβαση που στηρίζει αυτήν την ανακεφαλαιοποίηση, με τη μόνη διαφορά ότι αυτή θα πρέπει να γίνει με κοινές μετοχές μετά ψήφου». Δουλεύει κι αυτός για το κεφάλαιο και τις τράπεζες, κοροϊδεύοντας το λαό ότι θα δει χαΐρι αν οι μετοχές τους είναι κοινές ή προνομιούχες...
-- Γίνεται λόγος για «δημόσιο έλεγχο των στρατηγικών τομέων της οικονομίας (π.χ. ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, σιδηρόδρομοι, λιμάνια, αεροδρόμια κλπ)». Πρόκειται για καραμπινάτο εμπαιγμό, όχι μόνο γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει στόχο σύγκρουσης με τα μονοπώλια που κυριαρχούν στους κλάδους αυτούς, όχι μόνο γιατί ο στόχος αυτός αντίκεινται στις ευρωενωσιακές αποφάσεις, αλλά και γιατί ο ίδιος ο πρόεδρός του όπου βρεθεί κι όπου σταθεί απευθύνει προσκλητήριο για επενδύσεις, καλώντας και ξένο κεφάλαιο, στους τομείς αυτούς. Και αυτές οι εξαγγελίες συνοδεύονται από το τετριμμένο «το χρονοδιάγραμμα, ο τρόπος, οι ρυθμοί και τα μέσα κάτω από τα οποία θα υλοποιηθούν (...) θα καθορισθούν συγκεκριμένα από την κυβέρνηση της Αριστεράς, με βάση τις ιδιαίτερες συνθήκες, τις δυνατότητες και τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει».