Αντιδραστική λυκοσυμμαχία

Οι αντιθέσεις στο παρασκήνιο και το προσκήνιο των εργασιών της Συνόδου Κορυφής, τα παζάρια και οι αντεγκλήσεις που προηγήθηκαν, αλλά κυρίως τα αποτελέσματά της, φανερώνουν τις αγεφύρωτες διαφορές ανάμεσα στα κράτη - μέλη της λυκοσυμμαχίας, που σε συνθήκες κρίσης προσπαθεί το καθένα να διασφαλίσει για λογαριασμό της δικής του αστικής τάξης τους καλύτερους δυνατούς όρους ανάκαμψης. Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά ότι η ΕΕ ούτε της αλληλεγγύης είναι, ούτε των λαών μπορεί να γίνει, όσο στο τιμόνι της εξουσίας στα κράτη - μέλη της βρίσκονται τα μονοπώλια και οι σχέσεις παραγωγής παραμένουν καπιταλιστικές.

Ο πρόσκαιρος συμβιβασμός ανάμεσα σε μερίδα των κρατών - μελών της ΕΕ, που συμφώνησε να υπογράψει το νέο σύμφωνο, ενισχύει και δεν ελαττώνει τις φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό της λυκοσυμμαχίας. Το επόμενο διάστημα, τα αυστηρά δημοσιονομικά όρια που προβλέπει το νέο σύμφωνο και οι κυρώσεις που τα συνοδεύουν, θα αποτελέσουν όχημα για αποπομπή χωρών από την ΕΕ και την Ευρωζώνη, για εξώθηση της Ελλάδας και άλλων καπιταλιστικών κρατών σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Ούτε όμως οι χώρες που τελικά θα μείνουν στο «σκληρό πυρήνα» του ευρώ εγγυώνται τη μεταξύ τους ενότητα. Αντίθετα, οι αντιθέσεις θα οξυνθούν, αφού οι αποφάσεις της Συνόδου δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την αιτία της κρίσης, που είναι υπερσυσσώρευσης και υπερπαραγωγής και απαιτεί καταστροφή μέρους του κεφαλαίου για να περάσει η καπιταλιστική οικονομία σε φάση - αναιμικής ούτως ή άλλως - ανάκαμψης.

Η όξυνση των αντιθέσεων στο εσωτερικό των κρατών - μελών, ανάμεσα σε μερίδες της αστικής τάξης, θα κάνουν ακόμα πιο επιθετικό το κεφάλαιο, θα ενισχύσουν τις φυγόκεντρες τάσεις σε ΕΕ και Ευρωζώνη. Σε κάθε περίπτωση, η «οικονομική διακυβέρνηση», όπως περιγράφεται στα συμπεράσματα της Συνόδου, σηματοδοτεί την παραπέρα αντιδραστικοποίηση της ΕΕ ενάντια στους λαούς. Με όχημα τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και την τήρηση των ορίων στο χρέος, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα θα βρίσκονται διαρκώς κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη μέτρων και ανατροπών σε εργασιακά, ασφαλιστικά, μισθολογικά και κοινωνικά δικαιώματα, μεγέθους πολύ μεγαλύτερου από αυτά που έχουν ζήσει μέχρι τώρα. Στον αντίποδα, τα μονοπώλια εξασφαλίζουν φθηνότερα εργατικά χέρια και νέα πεδία κερδοφόρας δράσης, στην προσπάθειά τους να σταθούν και να θωρακιστούν στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

Η καπιταλιστική ΕΕ δε σουλουπώνεται και η αντιδραστική της πορεία δεν πρόκειται να αναστραφεί με μερεμέτια, όπως προτείνουν οι οπορτουνιστές. Χρειάζονται ριζικές ανατροπές σε κάθε κράτος - μέλος, στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας, για να ευημερήσουν οι λαοί. Στην Ελλάδα, το ΚΚΕ επιβεβαιώνεται στις αναλύσεις του για την ΕΕ, επαληθεύονται οι προειδοποιήσεις του στο λαό, δικαιώνεται η στρατηγική ενάντια στα μονοπώλια και τις διακρατικές τους ενώσεις. Τώρα είναι η ώρα ακόμα πιο μαζικά ο λαός να εμπιστευτεί το ΚΚΕ, να συμπορευτεί μαζί του. Ελπίδα για τον εργαζόμενο λαό μπορεί να δώσει μόνο η πάλη για το εμπόδισμα της αντιλαϊκής πολιτικής, δεμένη με τον επίμονο, καλά οργανωμένο αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Για αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία, που θα κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής και θα διαγράψει μονομερώς το χρέος.