Πυκνώνουν τον τελευταίο καιρό οι παρεμβάσεις στελεχών των κομμάτων που συμμετέχουν στην συγκυβέρνηση υπέρ ή κατά της παράτασης στη θητεία της. Η συζήτηση είναι πέρα για πέρα αποπροσανατολιστική για το λαό και στόχο έχει να τραβήξει την προσοχή μακριά από τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, που είναι προαποφασισμένα και όλα τα αστικά κόμματα δεσμεύονται να τα υλοποιήσουν, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση θα τα νομοθετήσει. Σε ποια βάση γίνεται η ψευτο - αντιπαράθεση ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τον ΛΑ.Ο.Σ.; Πρώτο, θεωρούν όλοι σαν δεδομένες τις νέες ανατροπές σε εργασιακά και Ασφαλιστικό, που δρομολογούνται τις αμέσως επόμενες μέρες, όπως και τα μέτρα ύψους τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ που αφορούν στην κάλυψη των αντιλαϊκών στόχων για τον προϋπολογισμό του 2011.
Δεύτερον, κύρια στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και στους εταίρους του στη συγκυβέρνηση, οξύνεται η αντιπαράθεση για το πώς μπορεί πιο αποτελεσματικά να χειραγωγηθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια, που κλιμακώνεται και αυξάνει την απαξίωση του αστικού πολιτικού συστήματος. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ συνδέουν άμεσα το χρόνο των εκλογών με την εσωκομματική διαδικασία διαδοχής του Γ. Παπανδρέου, προσαρμόζοντας την προσωπική τους στρατηγική στις συνολικότερες επιδιώξεις της αστικής τάξης για αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Στη ΝΔ, αντίστοιχα, συγκρούεται η τάση εκείνη που για λογαριασμό μιας ισχυρής αστικής μερίδας πιέζει για μονιμοποίηση των κυβερνητικών συνεργασιών, ανεξάρτητα από το ποιος θα έχει την πρωτιά στις εκλογές, με εκείνη την ομάδα των στελεχών, που θέλουν η ΝΔ να έχει το πάνω χέρι στην αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού μετά τις εκλογές. Ο ΛΑ.Ο.Σ. από την πλευρά του, μιλώντας για μικρό σχήμα, δηλαδή για ανασχηματισμό και παράταση της θητείας της, προσπαθεί να εξαργυρώσει με τον καλύτερο τρόπο την αυξημένη εμπιστοσύνη που του δείχνει η αστική τάξη στον πόλεμο ενάντια στο λαό.
Ολοι στηρίζουν την επιχειρηματολογία τους υπέρ ή κατά των εκλογών στο αν η κυβέρνηση Παπαδήμου «εξάντλησε την δυναμική της», αν δηλαδή είναι το ίδιο ικανή να ξεγελάει το λαό και να περνάει μέτρα, όπως τις πρώτες μέρες του σχηματισμού της. Ανησυχούν δηλαδή για το κατά πόσο αυτή η κυβέρνηση θα καταφέρει να νομιμοποιήσει τα χειρότερα που έρχονται για το λαό ή θα θαμπώσει την προοπτική των κυβερνήσεων συνεργασίας, για τις οποίες το αστικό σύστημα θρέφει μεγάλες προσδοκίες. Στο ίδιο παιχνίδι παίζουν επί της ουσίας και οι οπορτουνιστές, που ζητάνε εκλογές για να σχηματίσουν μια «ριζοσπαστική» δήθεν κυβέρνηση, το πρόγραμμα της οποίας μπάζει τη διαχείριση από την πίσω πόρτα και δίνει ανάσες στην πλουτοκρατία να μελετήσει νέα σενάρια αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού.
Ο λαός έχει κάθε λόγο να παλεύει για την ανατροπή της συγκυβέρνησης αλλά και της εξουσίας των μονοπωλίων, απεγκλωβιζόμενος ταυτόχρονα από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, από κάθε διαχειριστική λογική και να συμπορευτεί με το ΚΚΕ. Είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να δώσει ώθηση στους λαϊκούς αγώνες, να βάλει εμπόδια στα χειρότερα μέτρα που έρχονται, να δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τη διαχείριση της κρίσης από τους αστούς και τα κόμματά τους, μεγαλώνοντας τα ρήγματα στο αστικό σύστημα. Να δυναμώσει την οργάνωσή του, τη λαϊκή συμμαχία, στους τόπους δουλειάς και τις γειτονιές. Με ισχυρό ΚΚΕ, μπορεί να συμβάλλει στην οικοδόμηση των προϋποθέσεων για ριζικές αλλαγές προς όφελός του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου