Τεκμήριο αληθείας

...μπούρΔΕΘ

    

Δεν συνηθίζουμε να ευλογάμε τα γένια μας. Ούτε διεκδικούμε να ποζάρουμε σαν «προφήτες». Γιατί - πολύ απλά - προφήτες δεν υπάρχουν.
Αν επιλέγουμε, σήμερα, ένεκα της παρουσίας του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ να υπενθυμίσουμε το κείμενο που ακολουθεί, είναι γιατί
(αν μη τι άλλο)
αποτελεί απόδειξη,
πρώτον, ότι όσα βιώνουμε εδώ και δύο σχεδόν χρόνια ήταν και είναι προαποφασισμένα,
δεύτερον, ότι όσοι εμφανίζονταν ως «ανήξεροι» τότε και ως «έκπληκτοι» σήμερα, στην καλύτερη περίπτωση υποκρίνονται.

*

Αλλά και για έναν ακόμα λόγο:
Σήμερα, παρά ποτέ, απαιτείται από τον καθένα ξεχωριστά και από το λαό συνολικά, η εξαγωγή πολιτικών συμπερασμάτων, για το ρόλο που παίζουν στην πολιτική ζωή ο ένας ή ο άλλος φορέας.
Βασικό κριτήριο για την εξαγωγή αυτών των πολιτικών συμπερασμάτων δεν μπορεί παρά να είναι η αλήθεια.
Δηλαδή: Το ποιος λέει την αλήθεια και ποιος το ψέμα. Αυτό το εφόδιο - η επίγνωση του «ποιος λέει την αλήθεια και ποιος το ψέμα» - είναι πολύτιμο εργαλείο για να κρίνει και ο τελευταίος εργαζόμενος με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει.

***

Τα αποσπάσματα, λοιπόν, που ακολουθούν είναι από κεντρικό άρθρο του «Κυριακάτικου Ριζοσπάστη»,
με τίτλο «ΠΑΣΟΚ: Εμπόριο ελπίδας που φέρνει χειρότερες μέρες».
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στις 4 Οκτώβρη 2009.
Δημοσιεύτηκε, δηλαδή, ανήμερα των εκλογών που έφεραν το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση. Λίγες μέρες νωρίτερα, στη ΔΕΘ ήταν, που ο κ. Παπανδρέου είχε πει την περίφημη φράση: «Λεφτά υπάρχουν»...
Γράφαμε τότε:

*

«Το λαθρεμπόριο ελπίδας που έστησε σε αυτήν την προεκλογική περίοδο το ΠΑΣΟΚ, "επενδύοντας" στα τεράστια λαϊκά προβλήματα - απόρροια της σκληρής ταξικής πολιτικής των εταίρων του δικομματισμού - αν απόψε το βράδυ αποτελέσει το "διαβατήριο" που θα του εξασφαλίσει την επάνοδό του στην εξουσία, η επόμενη μέρα θα γίνει η αφετηρία, για να εξαπολυθεί μια άγρια επιδρομή που θα πλήξει κάθε πτυχή της ζωής των λαϊκών στρωμάτων».
*
«(...) η "νέα αρχή" που επαγγέλλεται δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη συνέχιση της ίδιας αντιδραστικής πολιτικής, η οποία μάλιστα για να ανταποκριθεί στις τωρινές συνθήκες αναπαραγωγής του κεφαλαίου θα περάσει σαν οδοστρωτήρας πάνω και από τις τελευταίες κατακτήσεις της εργατικής τάξης».
*
«(...) θα συνεχιστούν με αμείωτους ρυθμούς η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Εκπαίδευσης και της Υγείας (...) νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και στην Κοινωνική Ασφάλιση (...) νέα σκληρή λιτότητα, περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, αλλά και νέα φοροεπιδρομή μέσω των έμμεσων φόρων».

*

«Ο εφιάλτης, που ετοιμάζουν είτε οι "πράσινοι" είτε οι "μπλε" πολιτικοί εκφραστές του κεφαλαίου, έχει εκπονηθεί μέσα στους κόλπους της ΕΕ και στα πλαίσια του ευρωενωσιακού οικοδομήματος των μονοπωλίων δεσμεύει όλες τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών».

*

«Ηδη το ΠΑΣΟΚ σημειώνει σε όλους τους τόνους ότι το πρόγραμμά του είναι "συμβατό" με τις κατευθύνσεις της Κομισιόν και "ανταποκρίνεται" στις υποδείξεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (...) οι διεθνείς οικονομολόγοι με θητεία στο ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα θα έρθουν ακριβώς για να υποδείξουν συγκεκριμένες κατευθύνσεις, τσακίζοντας τη ζωή των εργαζομένων».

*

«Πρώτοι στόχοι του ΠΑΣΟΚ, όπως περιγράφονται και μέσα στο πρόγραμμα των "100 πρώτων ημερών", είναι η ακόμα μεγαλύτερη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Στο στόχαστρό του θα μπουν οι εργασιακές σχέσεις και η Κοινωνική Ασφάλιση».
*
«Στις 4 Οκτώβρη το ΠΑΣΟΚ, αν γίνει κυβέρνηση (...) θα επεκτείνει τη μερική απασχόληση, με εργασιακές σχέσεις και αμοιβές που δε θα υπάγονται σε γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας (...) με μισθούς των 400 και 500 ευρώ».

*

«Το ΠΑΣΟΚ, αν αναλάβει τη διακυβέρνηση, δε θα έρθει μόνο για να εκπληρώσει τις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, τις επιταγές και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, αλλά γιατί στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και έχοντας παρακαταθήκη το "ένδοξο" παρελθόν του, μπορεί να εξασφαλίσει για λογαριασμό της άρχουσας τάξης ότι τα συγκεκριμένα μέτρα μπορούν να περάσουν με "κοινωνική συναίνεση". Αυτός ήταν και ο λόγος που η ντόπια αστική τάξη επέλεξε εξόφθαλμα να στηρίξει το ΠΑΣΟΚ στην προεκλογική κούρσα και να το "πριμοδοτήσει" αδρά».

*

«(...) προσπαθεί να χειραγωγήσει τις λαϊκές συνειδήσεις και να αποτρέψει στο επόμενο διάστημα την έκρηξη της λαϊκής αγανάκτησης. Σε αυτήν την κατεύθυνση, το ΠΑΣΟΚ θα χρησιμοποιήσει και τις "πράσινες" πλειοψηφίες μέσα στα ρεφορμιστικά συνδικάτα, αξιοποιώντας τες σαν "αγωγούς" υπονόμευσης των λαϊκών διεκδικήσεων και κινητοποιήσεων. Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, παραμένει σταθερά και αταλάντευτα ο έτερος πόλος διαχείρισης του συστήματος».

***

Αυτά έγραφε ο «Ρ» στις 4 Οκτώβρη 2009.
Αυτά έλεγε το ΚΚΕ.
Ανήμερα των εκλογών.
   

EUROKINISSI

Η φωτογραφία έχει ληφθεί πολύ πριν ο κ. Λοβέρδος προβεί στη γνωστή δήλωση για τους δημόσιους υπάλληλους.

*

Είμαστε απολύτως βέβαιοι:
Το ευχάριστο κλίμα μεταξύ του κ. Λοβέρδου και του κ. Βενιζέλου, που προσφάτως εξήγγειλε την εισοδηματική ισοπέδωση των «κοπριτών»
(σ.σ.: γνωστή δήλωση κι αυτή εκ μέρους τρίτου «σωτήρα»)
μετά από τη δήλωση Λοβέρδου - και ιδίως μετά - παραμένει το ίδιο ευχάριστο...

Λοβέρδος

Πάνε μερικά χρόνια από τότε, αλλά μετά από τις νέες φοβερές επιδόσεις του ανδρός, ξαναγίνεται επίκαιρο:
Υπό μορφήν εξομολογήσεως, εν έτει 2003, το μέγα στέλεχος του «εκσυγχρονισμού» και κατοπινό υπόδειγμα πολιτικού ανδρός της εποχής της τρόικας, ο κύριος Ανδρέας Λοβέρδος, είχε δηλώσει σε ιλουστρασιόν - ασορτί με τις γραβάτες του - περιοδικό:

*

«Κανείς δεν είναι τέλειος. Ημασταν ΚΚΕ και μάλιστα σκληροπυρηνικοί»!

*

Να, λοιπόν, που κάποτε ακόμα κι ένας κοτζάμ Λοβέρδος, είχε υπάρξει... ατελής. Ηταν τότε που ήταν στο ΚΚΕ. Αλλά μετά άρχισε η πορεία του κυρίου Λοβέρδου προς την... τελειότητα.
Και καθόλου δεν αμφιβάλλουμε: Η τέτοια πορεία του Λοβέρδου (προς την τελειότητα) μόνο μετά το ΚΚΕ θα μπορούσε να ξεκινήσει.

*

Τόση αυτογνωσία ο κ. Λοβέρδος.
Και πώς να μη μνημονεύσεις τον Ερικ Χομπσμπάουμ. Αυτός ο μεγάλος ιστορικός της εποχής μας, όταν είχε ρωτηθεί ποιους απεχθάνεται σήμερα πιο πολύ, απάντησε:
«Τους πρώην κομμουνιστές, που γίνανε φανατικοί αντικομμουνιστές»...

*

Πάντως - μεταξύ μας - ο κ. Λοβέρδος δεν έχει λόγο να ανησυχεί ότι η παραπάνω παρατήρηση τον αφορά.
Αφ' ενός, διότι ο Χομπσμπάουμ δε θα ασχολείτο ποτέ μαζί του.
Αφ' ετέρου, διότι ο κύριος υπουργός ούτε καν αντικομμουνιστής της προκοπής δεν μπορεί να γίνει. Ακόμα και γι' αυτό - δυστυχώς για τον κύριο υπουργό - χρειάζεται ένα κάποιο «επίπεδο». Το οποίο δεν αποκτάται όση σοβαροφάνεια κι αν υποκριθεί κανείς στις τηλεοπτικές του πασαρέλες...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ