ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΥΓΕΙΑΣ «Δουλεμπόριο» χωρίς σύνορα με τη σφραγίδα της ΕΕ

Η κυβέρνηση ενσωμάτωσε στην ελληνική νομοθεσία την κοινοτική Οδηγία 104 με την οποία δίνεται παραπέρα ώθηση στο αίσχος της ενοικίασης εργαζομένων

Από παλιότερη κινητοποίηση του ΠΑΜΕ ενάντια στο αίσχος της «ενοικίασης» εργαζομένων

Νέο, ακόμα πιο «ελκυστικό» εργασιακό περιβάλλον με στόχο την ενίσχυση της ευελιξίας στην εργασία, το χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, της συμπίεσης προς τα κάτω μισθών και δικαιωμάτων για την ενίσχυση των κερδών του κεφαλαίου, διαμορφώνει η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου με την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 104 του 2008 στον πρόσφατο εφαρμοστικό νόμο των υπουργείων Υγείας και Εργασίας και αφορά την επέκταση και ανεμπόδιστη λειτουργία των Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης, δηλαδή των «δουλεμπορικών» επιχειρήσεων.

Σύμφωνα με το νόμο, οι εργαζόμενοι που «νοικιάζονται» μέσω των «δουλεμπορικών» επιχειρήσεων σε τρίτες επιχειρήσεις, παύουν να αμείβονται με τις κλαδικές, ομοιοεπαγγελματικές και επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις που ισχύουν για το υπόλοιπο προσωπικό της επιχείρησης! Επιπλέον, Ιδιωτικά Γραφεία Ευρέσεως Εργασίας που έχουν την έδρα τους σε άλλο κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα μπορούν από εδώ και στο εξής να ασκούν δραστηριότητα στη χώρα χωρίς απαραίτητα να έχουν την έδρα τους στη χώρα! Παράλληλα, τα


Ιδιωτικά Γραφεία Ευρέσεως Εργασίας απαλλάσσονται από την υποχρέωση της αδειοδότησης καθώς, σύμφωνα με το νόμο, πλέον αυτά θα μπορούν να συστήνονται και να λειτουργούν χωρίς άδεια και έλεγχο. Ο έλεγχος από τις αρμόδιες αρχές θα έπεται.
Με την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας η κυβέρνηση έρχεται να ενισχύσει αποφασιστικά το «δουλεμπόριο» των εργαζομένων, να λύσει τα χέρια στους επιχειρηματίες για πιο φτηνούς εργαζόμενους, για μεροκάματα πείνας, για κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, χτύπημα της συνδικαλιστικής οργάνωσης και δράσης. Οι επιχειρήσεις που «νοικιάζουν» εργαζόμενους επί της ουσίας δεν έχουν καμία υποχρέωση και ευθύνη απέναντί τους, απαλλάσσονται από αποζημιώσεις, από προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, από δικαιώματα που απορρέουν από τις ΣΣΕ, κλπ., και έχουν στη διάθεσή τους φτηνό και ευέλικτο προσωπικό για όσο καιρό και όποτε θέλουν!

Συντριπτικό χτύπημα στους μισθούς των εργαζομένων

Ετσι, με το νέο νόμο καταργείται το άρθρο 22 του νόμου 2956/2001 -με τον οποίο νομιμοποιήθηκε το δουλεμπόριο μέσω ΕΠΑ- στην παράγραφο 2 του οποίου οριζόταν ότι «με την κατά την προηγούμενη παράγραφο σύμβαση προσδιορίζεται επίσης το ύψος των αποδοχών του μισθωτού, οι οποίες δεν μπορεί να είναι κατώτερες από τις προσδιοριζόμενες από τις κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές ή επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις, που ισχύουν για το προσωπικό του έμμεσου εργοδότη και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να είναι κατώτερες από τις προβλεπόμενες στην εκάστοτε Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας». Στο άρθρο 124 του εφαρμοστικού νόμου που αφορά «την κατοχύρωση εργασιακών δικαιωμάτων» δεν προβλέπεται απολύτως τίποτα για τους όρους αμοιβής των εργαζομένων μέσω «ΕΠΑ» σε τρίτους επιχειρηματίες.
Για τη δράση των Ιδιωτικών Γραφείων Ευρέσεως Εργασίας (Ι.Γ.Ε.Ε.) στο άρθρο 107 προβλέπεται επιπλέον ότι «φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει συστήσει Ι.Γ.Ε.Ε. και έχει την έδρα του σε άλλο κράτος - μέλος της Ε.Ε. σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους - μέλους αυτού, μπορεί να παρέχει τις υπηρεσίες του προσωρινά και στην Ελλάδα είτε από το κράτος - μέλος στο οποίο εδρεύει είτε αποκτώντας στο έδαφος της Ελλάδας, υποδομή ορισμένης μορφής ή είδους, η οποία είναι απαραίτητη για την άσκηση της δραστηριότητάς του...». Γίνεται αντιληπτό ότι οι εργαζόμενοι που θα πέσουν στα «δίχτυα» αυτών των Γραφείων θα αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους με δεδομένο ότι αυτές οι εταιρείες δε θα έχουν έδρα στη χώρα. Επιπλέον, «στάχτη στα μάτια» των εργαζομένων αποτελεί η προϋπόθεση που μπαίνει στον εφαρμοστικό νόμο ότι τα γραφεία αυτά για να δραστηριοποιηθούν στη χώρα πρέπει να αποδεχτούν «τις διαδικασίες ελέγχου της χώρας μας».
Επίσης, τα Ι.Γ.Ε.Ε. από εδώ και στο εξής θα μπορούν να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια και να λειτουργούν χωρίς να χρειάζεται να έχουν εξασφαλίσει άδεια καθώς με το άρθρο 99 που αφορά τη σύσταση και λειτουργία τους, προβλέπεται ότι απλά απαιτείται αναγγελία έναρξης λειτουργίας, η οποία υποβάλλεται στη Διεύθυνση Απασχόλησης του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και η Διεύθυνση μπορεί εντός τριών μηνών μετά από την αναγγελία έναρξης να την ελέγξει.

«Ενοικίαση»: κερδοφόρα για το κεφάλαιο, καταστρεπτική για τον εργάτη

Η ενοικίαση εργαζομένων είναι η πλέον ραγδαία αναπτυσσόμενη μορφή απασχόλησης την τελευταία 20ετία στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Σήμερα στην Ελλάδα λειτουργούν περισσότερες από 40 εταιρείες, οι οποίες προσλαμβάνουν εργαζόμενους τους οποίους στη συνέχεια τους «νοικιάζουν» σε άλλες επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με έρευνες που έχουν δημοσιευτεί, παρόλο που δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή, οι «ενοικιαζόμενοι» εργαζόμενοι έχουν υπερδεκαπλασιαστεί, αγγίζοντας περίπου τις 70.000 ως 100.000. Εκτιμάται μάλιστα ότι σε λιγότερο από μια πενταετία (2015) ενδέχεται οι ενοικιαζόμενοι να φτάσουν το 10% του συνολικού εργατικού δυναμικού. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο μέσος όρος της απασχόλησής τους είναι μέχρι ένα μήνα, η πλειοψηφία είναι γυναίκες, νέοι και μετανάστες και ο μέσος όρος ηλικίας είναι στα 30 χρόνια.
Με τη μέθοδο της ενοικίασης, χιλιάδες εργαζόμενοι χάνουν δικαιώματα και αποτελούν ένα πολύ φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις διαφημίσεις τους αυτές οι εταιρείες, απευθυνόμενες προς τους πελάτες τους - επιχειρήσεις, αναφέρουν πως «συνεργαζόμαστε μαζί σας με στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και της αποτελεσματικότητάς σας, τοποθετώντας το καταλληλότερο ανθρώπινο δυναμικό με τον πιο οικονομικό για εσάς τρόπο».
Με την «ενοικίαση» λύνονται τα χέρια των επιχειρήσεων για πιο φτηνούς εργαζόμενους, για απαλλαγή των εταιρειών από τις ασφαλιστικές εισφορές στα Ταμεία, για κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, με λίγα λόγια για περισσότερη εκμετάλλευση των εργαζομένων και περισσότερα κέρδη για τους εργοδότες. Αλλωστε οι εταιρείες αυτές δεν κρύβουν λόγια. Σε διαφήμιση μιας απ' αυτές αναφέρεται «η χρήση εργαζόμενων διαμέσου Εταιριών Προσωρινής Απασχόλησης αντί της πρόσληψης νέου προσωπικού είναι επικερδής, καθώς αποφεύγεται το κόστος προσλήψεων και απολύσεων».

Τι γίνεται σε κλάδους

«Ενοικιαζόμενους» εργαζόμενους χρησιμοποιούν μαζικά οι τράπεζες κυρίως σε θυγατρικές εταιρείες. Αυτή τη στιγμή υπολογίζεται ότι εργάζονται 3.000 άτομα στον τραπεζικό κλάδο, αντιπροσωπεύοντας το 5% του συνόλου των εργαζομένων. Υπάρχουν τμήματα, όπως τα τηλεφωνικά κέντρα, οι πωλήσεις πιστωτικών καρτών, όπου το 65% του προσωπικού στελεχώνεται με «ενοικιαζόμενους» εργαζόμενους. Επίσης, στις κεντροποιημένες υπηρεσίες των τραπεζών υπάρχει μεγάλο κομμάτι ενοικιαζόμενων εργαζομένων, όπως για παράδειγμα στη «Γιούρομπανγκ» που υπάρχουν εργαζόμενοι που απασχολούνται στο ίδιο αντικείμενο με τέσσερις διαφορετικές συμβάσεις.
Στον κλάδο των Τηλεπικοινωνιών δύο θυγατρικές του ΟΤΕ, η «Oteplus» και η «Hellas Com» έχουν στη διάθεσή τους 2.000 εργαζόμενους περίπου με καθεστώς ενοικίασης. Συγκεκριμένα, περίπου 1.600 εργαζόμενοι πλαισιώνουν διοικητικές και τεχνικές υπηρεσίες του Οργανισμού, δίπλα σε υπαλλήλους πλήρους απασχόλησης, παρέχοντας την ίδια εργασία. Περίπου σε 500 υπολογίζονται οι δανεικοί που εργάζονται στα «call-centers» του Οργανισμού και στις τηλεφωνικές υπηρεσίες 11880, 134 και 121.
Στις πρώην ΔΕΚΟ, οι διάφορες υπηρεσίες, όπως η καθαριότητα, η φύλαξη κτιρίων και οι εξωτερικές εργασίες εκχωρούνται σε εταιρείες προσωρινής απασχόλησης. Μόνο στην καθαριότητα των κτιρίων των δημόσιων επιχειρήσεων και υπηρεσιών υπολογίζεται ότι δουλεύει το μεγαλύτερο μέρος από τις 15.000 καθαρίστριες που εργάζονται με καθεστώς δανεισμού.

Γιώτα ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗ