Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

ΚΚΕ και κυβέρνηση

Μέρος της αστικής προπαγάνδας για να χτυπήσει και να συκοφαντήσει το ΚΚΕ είναι το επιχείρημα που η λογική του συμπυκνώνεται στο εξής: «Το ΚΚΕ δεν θέλει να κυβερνήσει», «Τι θα τις κάνει τις ψήφους το ΚΚΕ;». Επαναφέρουν δηλαδή με διάφορες παραλλαγές τη λογική της χαμένης ψήφου. Προσφιλής βρώμικη προπαγάνδα για να βάλουν φρένο στο να εκφραστεί στην κάλπη η οργή και η δυσαρέσκεια σε βάρος των αστικών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ.) αλλά και όσων προτείνουν διαχειριστικές λύσεις στο πλαίσιο της ΕΕ και του καπιταλιστικού συστήματος (ΣΥΡΙΖΑ, Κουβέλης κ.ά.).
Κατ' αρχήν, το ΚΚΕ ποτέ δεν έχει πει: «κυβέρνηση του ΚΚΕ και των συμμάχων του». Το ΚΚΕ μιλά για ΕΡΓΑΤΙΚΗ-ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ. Αυτό δεν σημαίνει εξουσία του ΚΚΕ. Ολα τα άλλα κόμματα λένε: «κυβέρνηση ΝΔ, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ.» ή κυβέρνηση


«αριστερών, αντιμνημονιακών δυνάμεων». Το ΚΚΕ δεν παλεύει για να κυβερνήσει το ίδιο, παλεύει για να κατακτήσει η εργατική τάξη την εξουσία της, που θα την ασκήσει σε όφελος όλου του λαού. Σε αυτή την εξουσία το ΚΚΕ θα πρωταγωνιστεί και θα παλεύει από τη συγκεκριμένη θέση, που θα είναι και κυβερνητική, για την εδραίωση της εργατικής εξουσίας και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Το ΚΚΕ δεν υπόσχεται στους εργαζόμενους ότι θα τους λύσει τα προβλήματα. Αν οι ίδιοι οι εργατοϋπάλληλοι δεν γίνουν πρωταγωνιστές και ρυθμιστές του μέλλοντός τους, δεν υπάρχει προοπτική.
Λαϊκή Εξουσία αυτόματα σημαίνει άλλος δρόμος ανάπτυξης, υπέρ του λαού που θα καταργήσει τα παράσιτα τους καπιταλιστές. Θα οργανώσει την κοινωνία με τρόπο ώστε ο πλούτος που παράγεται να μοιράζεται σε εκείνους που τον παράγουν, τους εργαζόμενους και τους συμμάχους τους. Σήμερα, διαλύονται άνθρωποι και οικογένειες επειδή δεν έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους, δεν έχουν να πάρουν φάρμακα για την υγεία τους. Ηλικιωμένοι που δούλεψαν 40 και 50 χρόνια βγαίνουν στη ζητιανιά γιατί δεν έχουν σύνταξη, μικροί επαγγελματίες έχουν φτάσει στα όρια της απόγνωσης και βλέπουν κόπους μιας ζωής να χάνονται. Τι μπορεί να λύσει οριστικά αυτά και άλλα τόσα δεινά εκτός από τη Λαϊκή Εξουσία;
Ακόμα κι αν το ΚΚΕ πάρει την κυβερνητική εξουσία, ακόμα κι αν αυτό που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για «κυβέρνηση αριστεράς» ή «αντιμνημονιακή κυβέρνηση», πάρει την εξουσία, τι θα γίνει την επόμενη μέρα; Μήπως οι καπιταλιστές θα παραδώσουν τα «κλειδιά» της παραγωγής στη χώρα και θα φύγουν; 'Η μήπως θα τηρήσουν - ας πούμε - τους όποιους νόμους ψηφίζονται στη Βουλή, όσο φιλοεργατικοί και να είναι, και θα αρχίσουν να αυξάνουν μισθούς, επιδόματα; Και κυρίως, μια τέτοια κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει την καπιταλιστική κρίση σε όφελος του λαού και σε βάρος του κεφαλαίου; Πώς θα το κάνει όταν η οικονομία παραμένει καπιταλιστική, δηλαδή κυνήγι του κέρδους που απαιτεί να συνθλίβονται οι εργατικές λαϊκές οικογένειες; Το ΚΚΕ δεν κοροϊδεύει το λαό καλώντας τον να ενισχύσει μιά αντικειμενικά απραγματοποίητη πολιτική.
Είναι λοιπόν ή δεν είναι σημαντική η ψήφος στο ΚΚΕ, ακριβώς επειδή ισχύουν όλα τα παραπάνω; Η ψήφος στο ΚΚΕ όχι μόνο δεν είναι χαμένη αλλά είναι μια σημαντική παρακαταθήκη στην κατεύθυνση η πολιτική πρόταση του Κόμματος, η στρατηγική του ΚΚΕ να μπαίνει ολοένα και περισσότερο στην ημερήσια διάταξη. Να συζητιέται πιο αναλυτικά στους χώρους δουλειάς, να είναι το όραμα για τα νέα ζευγάρια που σκέφτονται το μέλλον των παιδιών τους και να πειστούν ότι αξίζει να παλεύεις γι' αυτό, να ταυτίζεις τον καθημερινό σου αγώνα με αυτό. Κι αυτό να γίνεται πράξη με συγκεκριμένο τρόπο και σχέδιο σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Να μπαίνει όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της εργατικής τάξης, των αυτοπαασχολούμενων, των νέων, των φτωχών αγροτών, στη λογική ότι μπορούν με οργανωμένο τρόπο να ανατρέψουν τον καπιταλισμό, να φτιάξουν και να λειτουργήσουν μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς καπιταλιστές, χωρίς θυσίες που θα πηγαίνουν στράφι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου