Να οξυνθεί ο αγώνας με όλες τις μορφές και η ταξική πάλη
Η ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, πριν τη χτεσινή ψηφοφορία για το «μεσοπρόθεσμο»
Eurokinissi |
Και δε νομίζω ότι έχουμε μια κυβέρνηση, η οποία έχει άγνοια των πραγμάτων, δεν καταλαβαίνει ή πνευματικά υπολείπεται του μετρίου. Και θα εξηγήσω γιατί. Η Ελλάδα σε χρεοκοπία είναι. Τώρα θέλετε να το πείτε κρίση, πείτε το όπως θέλετε, πάντως σε χρεοκοπία είναι. Βεβαίως, δεν έχει ολοκληρωθεί, δεν έχει αποτυπωθεί ο βαθμός της χρεοκοπίας. Και δεν αναφέρομαι στο λαό. Του λαού είναι "ανοιχτή ατζέντα". Δεν έχει ολοκληρωθεί τι θα χάσουν, αν θα χάσουν οι πιστωτές, είτε σε χρόνο, είτε σχετικά, είτε απόλυτα.
Μέχρι στιγμής, με όλα τα δεδομένα που υπάρχουν, είτε είναι ελεγχόμενη η χρεοκοπία είτε φθάσουμε σε μία φάση στην ανεξέλεγκτη, νομίζω ότι καταλαβαίνετε πάρα πολύ καλά - τουλάχιστον εμείς αυτό το καταλαβαίνουμε - πως δεν θα εξαρτηθεί από το "150+1" της Βουλής. Κι αυτό γιατί η Ελλάδα είναι ενταγμένη στην ευρωζώνη, γιατί η ευρωζώνη έχει τεράστια διεθνή προβλήματα, γιατί η Ελλάδα είναι μια πολύ μικρή αγορά, γιατί το βάθος της καπιταλιστικής κρίσης είναι μεγαλύτερο σε σχέση με την επίδραση που μπορεί να έχει η Ελλάδα. Ε, δεν θα εξαρτηθεί από το "150+1". Βεβαίως, είναι και θέμα γοήτρου και μιας σειράς άλλων πραγμάτων.
Eurokinissi |
κίνημα. Και θέλετε να τσακίσετε το κίνημα όχι μόνο τώρα, σε περίοδο κρίσης. Και σε περίοδο κρίσης υπάρχει ο τρόμος της απόλυσης, υπάρχει η εργοδοτική τρομοκρατία, υπάρχουν πολλά, τα οποία εδώ μέσα στη Βουλή κυρίως το ΚΚΕ θέτει. Υπάρχουν τρόποι να τσακιστεί το κίνημα σε συνθήκες κρίσης. Σας ενδιαφέρει να έχετε τσακισμένο και ηττημένο το κίνημα σε συνθήκες ανάκαμψης.
Και εδώ φαίνεται το μέγεθος της αδυναμίας που νιώθετε, όχι εσείς μόνο ως κυβέρνηση, αλλά και ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός. Διότι οι εκβιασμοί απευθύνονται κυρίως στους λαούς της Ευρώπης. Η αγωνία αυτή τη στιγμή του ευρωπαϊκού καπιταλισμού δεν είναι ο κύριος "χ", "ψ" βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ. Η αγωνία είναι η εξής: Οι Ηνωμένες Πολιτείες - μεγάλος φίλος και ανταγωνιστής της Ευρωπαϊκής Ενωσης - έχουν τα δικά τους προβλήματα. Γίνεται διαπάλη για την πρωτοκαθεδρία. Η Κίνα αγοράζει ομόλογα και θέλει να βάλει γερό πόδι στην Ευρώπη. Η Βραζιλία και η Ινδία καπιταλιστικά αναπτύσσονται και είναι κι αυτές μεγάλοι παίκτες και ανταγωνιστές. Μην προσπαθείτε, λοιπόν, την αγωνία του συστήματος σε εθνικό και κυρίως σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο να τη μετατρέψετε σε θέμα ευθύνης, αγωνίας και τρομοκρατίας του λαού. Και εδώ βέβαια συνήγοροι υπάρχουν πολλοί σ' αυτή τη Βουλή.
Ακούμε κατά κόρον το εξής πράγμα: Φτωχοί θεωρούνται αυτοί που έχουν 6.000 εισόδημα, άντε 8.000 εισόδημα το χρόνο. Αυτοί είναι εξαθλιωμένοι. Δεν θα πω λεπτομέρειες πάνω σ' αυτό το ζήτημα. Καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Δεύτερον: Ο μέσος Ελληνας. Ποιος είναι αυτός ο μέσος Ελληνας, ποια είναι η άποψη του μέσου Ελληνα; Τι είναι ο μέσος Ελληνας; Δεν θα μιλήσω με τη δική μας ορολογία, πώς βλέπουμε τη διαστρωμάτωση. Είναι στα κατώτατα κοινωνικά κλιμάκια, είναι στα μέσα ή είναι στα ανώτερα και ανώτατα. Τι μέσος Ελληνας; Με συγχωρείτε. Για να χρησιμοποιήσω δική σας έκφραση, αυτή δεν είναι ολιστική άποψη, δογματική και ισοπεδωτική;
Εδώ λοιπόν βλέπετε ότι πίσω από ορολογίες, παλιές ή νέες, γίνεται μια προσπάθεια ο ελληνικός λαός να τυφλώνεται, να του κάνετε το κεφάλι "κουρκούτι". Ξέρετε, είναι άλλο πράγμα ο ελληνικός λαός να μην πείθεται για κάτι, να θέλει χρόνο για να πεισθεί, να έχει μία δυσκολία να καταλάβει ένα πράγμα κι άλλο πράγμα να του μετατρέψεις το μυαλό σε "κουρκούτι". Αυτό γίνεται.
Επικίνδυνοι «φύλακες» στο Σύνταγμα
Ενα δεύτερο ζήτημα: Θα βάλω ανοιχτά το ερώτημα στην κυβέρνηση. Αν θέλει ας απαντήσει, αν δεν θέλει, ας μην απαντήσει. Εχουμε σαράντα μέρες τώρα αυτό το κίνημα, το πολυαγαπημένο και η διαπάλη γίνεται μέσα στην αίθουσα για το ποιος εκφράζει το "κίνημα των αγανακτισμένων". Εχουμε λοιπόν αυτό το "κίνημα των αγανακτισμένων" στις πλατείες, το οποίο όλοι εκθειάζετε ως ειρηνικό και πραγματικά όλες τις μέρες δεν έγινε κανένα επεισόδιο. Πώς είναι δυνατό στη διάρκεια δύο πανελλαδικών απεργιών να γίνεται αυτό που γίνεται;Μ' έχουν ενημερώσει ότι έξω πάλι γίνονται επεισόδια. Γιατί δηλαδή στην απεργία; Είναι τυχαίο ότι βγαίνουν τα "παπαγαλάκια" - και ξέρετε ποια εννοούμε "παπαγαλάκια" - και λένε "αυτή είναι μορφή πάλης, έτσι πετυχαίνεις, με το να περικυκλώνεις τη Βουλή και να μουντζώνεις"; Λες και μόλις μουντζώνεις, αμέσως οι βουλευτές θα αποφασίσουν διαφορετικά. "Οχι απεργίες", λένε. Χολή έπεσε χτες για το λιμάνι του Πειραιά, για τη βιομηχανική ζώνη της Σίνδου. Βεβαίως, εκεί κρίνεται ο συσχετισμός δύναμης.
Αναμφισβήτητα, ο αγώνας, το κίνημα πρέπει να αναδεικνύει και καινούριες μορφές πάλης και ο λαός έχει πρωτοβουλία. Αυτές δεν κατασκευάζονται ούτε στα γραφεία του Περισσού, ούτε πουθενά αλλού. Επομένως εμάς δεν μας ενοχλούν καθόλου ούτε οι πλατείες, ούτε η έννοια του αγανακτισμένου. Γιατί, αν θέλετε, ο αγανακτισμένος σταθμίζει ακριβώς μέχρι πού έχει φτάσει ο θυμός. Είναι αγανακτισμένος, αλλά ακόμα όχι εναλλακτικός. Μπορεί μέσα σ' αυτές τις πλατείες να υπάρχουν και δυνάμεις που να έχουν και άλλη πολιτική πρόταση. Υπάρχουν.
Μπορεί εμείς να μη συμφωνούμε, δεν έχει σημασία, αλλά ο όρος "αγανακτισμένος" τι θα πει δηλαδή; Αγανακτισμένος μπορεί να είναι και ο εθνικιστής και ο ρατσιστής, αγανακτισμένος μπορεί να είναι και ο κομμουνιστής, αγανακτισμένος μπορεί να είναι και ο νεωτεριστής, αγανακτισμένος μπορεί να είναι και ο μεγαλοεπιχειρηματίας και ο μεσαίος επιχειρηματίας. Τι θα πει "αγανακτισμένοι"; Θέλετε να συσκοτίσετε τον ταξικό χαρακτήρα της κρίσης και τον ταξικό χαρακτήρα της διεξόδου. Αυτό είναι. Δεν είναι θέμα φιλολογίας.
Εμείς βεβαίως εκτιμούμε αυτό το κίνημα των λεγόμενων "αγανακτισμένων", ως μία μορφή όπου εκδηλώνονται διεργασίες εν μέρει θετικές, σε άλλα τμήματα πιο θετικές μέσα στο λαό, αλλά πάντως εικόνισμα δεν το κάνουμε και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να βγαίνει σε αντιπαράθεση - άλλο παραλληλία και διασύνδεση και διαπλοκή με την καλή έννοια - με το οργανωμένο κίνημα, με την ίδια την ταξική πάλη, με τις απεργίες και άλλες μορφές πάλης.
Δεν μου λέτε: Ακούμε τώρα "οι αγανακτισμένοι, το νέο, πρωτοπόρο κίνημα των αγανακτισμένων" κλπ. Καλά, εσείς οι οποίοι ορκίζεστε σ' αυτό το κίνημα και το πρωί έχετε τις κομματικές ταμπέλες και το απόγευμα τις βγάζετε και κάνετε τους ακομμάτιστους, δεν βλέπετε ότι εκεί μέσα - όχι με ευθύνη όλων όσοι βγαίνουν στην πλατεία, σε καμία περίπτωση - υπάρχουν και ορισμένοι φύλακες άκρως επικίνδυνοι, οι οποίοι δεν είναι αγανακτισμένοι; Είτε από την αρχή συνέλαβαν μια τέτοια μορφή πάλης - δεν έχουμε αποδείξεις σε καμία περίπτωση - είτε μπήκαν στην πορεία.
Θα ξαναπώ, το πανό με την αγχόνη για τους τριακόσιους βουλευτές βγάζει "μπιμπίκια". Για τα πανό στην Ακρόπολη έβγαλαν "μπιμπίκια". Ενας βουλευτής έλεγε ότι δεν αντέχει το σφυροδρέπανο στην Ακρόπολη, αντέχει, όμως, την κρεμάλα στο βόρειο μέρος του Συντάγματος. Αυτό δεν τον πειράζει ή το ότι "όποιος δεν καταψηφίζει πάει στο Γουδή". Αυτό το αντέχει, το σφυροδρέπανο δεν αντέχει. Το σφυροδρέπανο είναι σύμβολο, για άλλους ξεπερασμένο, για εμάς πολύ σημαντικό. Τι σημασία έχει; Δεν σας ανησυχούν αυτά τα συνθήματα; Δεν ανησυχούν ούτε και τους τριακόσιους;
Δεν ανησυχούν, γιατί ψαρεύουν στα θολά νερά. Δεν σας ανησυχεί ότι μέσα εκεί, μέσα στον απλό κόσμο, που δίκαια βρίσκεται εκεί και δεν θα του βάλουμε πιστοποιητικό ούτε κομμουνιστοσύνης ή κομμουνιστόμετρο που είπε κάποιος, ούτε εθνικοφροσύνης με οποιαδήποτε έννοια, αλλά δεν σας ανησυχεί ότι είναι μέσα γνωστοί εθνικιστές, άνθρωποι σε ειδικές ομάδες φιλάθλων που το Σαββατοκύριακο πάνε στα γήπεδα και τις άλλες μέρες κάνουν τους μπράβους στα νυκτερινά κέντρα; Μπράβοι, δεν λέω "face control" κ.λπ., μπορεί να είναι ορισμένοι απλοί εργαζόμενοι. Αυτά δεν τα βλέπετε; Δεν βλέπετε ότι μέσα εκεί υπάρχουν φύλακες συγκεκριμένοι ή ότι μέσα εκεί διεισδύουν οι λεγόμενοι κουκουλοφόροι ή δεν ξέρω και τι άλλο;
Θα μου πείτε, τι θα κάνουμε, δεν θα μαζευόμαστε στο Σύνταγμα; Θα αφήσουμε το Σύνταγμα ιδιοκτησία των Ελληναράδων που είναι ένας με δυο σημαίες; Οταν δέκα έχουν εκατό σημαίες, όχι μία σημαία. Βεβαίως και εμείς έχουμε στον Περισσό ένα σφυροδρέπανο και δίπλα την ελληνική σημαία. Οταν θάβουμε τους νεκρούς μας, βάζουμε και το σφυροδρέπανο και την ελληνική σημαία. Λέω εγώ τώρα ότι κάτι συμβαίνει. Οταν ένας έχει δυο σημαίες, όταν είναι πεντακόσιοι και έχουν τρεις χιλιάδες σημαίες και μιλάνε εθνικιστικά, βρίζουν τους μετανάστες και λένε "οι βουλευτές στο Γουδή", "φύγετε οι τριακόσιοι", αυτό κάτι σημαίνει.
Την προβοκάτσια ξέρουμε να την αντιμετωπίζουμε
Επομένως, θα το πούμε καθαρά. Η κυβέρνηση έχει ευθύνη για τα επεισόδια, άμεση και έμμεση. Εχει και συμφέρον από τα επεισόδια, διότι εδώ θα φτάσουμε στο σημείο να έχεις ένα ζήτημα. Δηλαδή, ή θα πρέπει να μπεις στην πλατεία Συντάγματος και να παίξεις ξύλο για να μπεις και ας είναι η μισή άδεια, ή θα πρέπει να μείνεις απ' έξω. Κάθε φορά μετράς την ευθύνη σου. Αυτά δεν τα βλέπετε όλες οι πτέρυγες της Βουλής; Δεν μπορεί δηλαδή να σου λένε ότι εάν έρθει το τάδε κόμμα ή η τάδε μαζική οργάνωση, να της επιτεθούμε. Εξω, λέει, "φύγετε εσείς" ή "έξω τα κόμματα", "έξω τα σωματεία".Αυτά δεν είναι του απλού αγανακτισμένου κόσμου. Εμείς τον συναντάμε τον απλό κόσμο. Υπάρχει κόσμος που σκέφτεται "όλοι φταίτε", άνθρωποι που δεν παρακολουθούν τα πράγματα και λένε "φταίτε και οι τριακόσιοι". Διακρίνει κανείς τον απλό άνθρωπο, που αηδιασμένος μπορεί να στο πει κι αυτό - και το έχουμε ακούσει - από αυτή την κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα. Εμείς δεν μπορούμε να βρισκόμαστε συνέχεια μπροστά σε διλήμματα. Εμάς μας ενδιαφέρει να οξυνθεί ο αγώνας με όλες τις μορφές και η ταξική πάλη. Από την άλλη μεριά, όμως, θέλει και περιφρούρηση.
Οι φωνές που ακούστηκαν σε αυτή τη Βουλή δείχνουν ότι είναι επικίνδυνο ο καθένας να βάλει μία ομπρέλα - και δεν πρέπει να το κάνουμε ούτε κι εμείς σαν ΚΚΕ - και να εκφράζει το κίνημα. Μη νομίζετε ότι δεν ξέρουμε πολλά και δεν μαθαίνουμε. Εχουμε κάνει καταγγελία - σας τη θυμίζω - μετά τη δολοφονία στη "MARFIN" των τριών συνανθρώπων μας. Δώσαμε συνέντευξη Τύπου κι έκανα συγκεκριμένη καταγγελία για μπράβους με νυχτερινά κέντρα κλπ. Και ονομάτισα και πώς γίνεται. Βλέπετε, όμως, τα Μέσα Ενημέρωσης τότε δεν τα προέβαλαν. Και μας έκανε κι εντύπωση, διότι κατά κάποιο τρόπο ήταν και είδηση. Αναφερθήκαμε σε ομάδες που συγκροτήθηκαν να μπουν μέσα στο ΠΑΜΕ, να πετάξουν εκρηκτικά για να πουν ότι το ΠΑΜΕ δεν ξέρει να περιφρουρεί.
Εμείς κάναμε και επώνυμες καταγγελίες. Τα δημοσιεύει ο "Ριζοσπάστης" και ουδείς άλλος. Μιλάμε για τέτοια ζητήματα. Μάλιστα, δεν αντέδρασαν κι εκείνοι προς τους οποίους υπήρχαν και ερωτηματικά. Ακουσα, μάλιστα, σήμερα το πρωί - ή χτες, δεν θυμάμαι τώρα - την κατηγορία ότι "μας πήραν τις σημαίες". Δεν μας πήραν τις σημαίες. Σημαίες μπορεί να φτιάξει οι καθένας. Και τα τραμπούκικα πρωτοπαλίκαρα, Χρυσαυγίτες και μη, μπορούν να κατασκευάσουν σημαίες. Κι εμείς μπορούμε να κατασκευάσουμε του ΠΑΣΟΚ κι εσείς του ΚΚΕ. Ποιοι είναι, όμως, οι προβοκάτορες, ξέρουμε.
Ακούστε να δείτε, εμείς την προβοκάτσια ξέρουμε να την αντιμετωπίζουμε. Ξέρετε ποιο είναι το πρόβλημα; Ο απλός κόσμος που κατεβαίνει στις διαδηλώσεις με τα παιδιά του. Ξέρουμε να αντιμετωπίσουμε τους προβοκάτορες. Μας ενδιαφέρει, όμως, πολύ ο απλός κόσμος. Δεν θα περάσουν αυτά που γίνονται τελευταία. Και όποιοι διαμαρτύρονται όταν λέγονται τέτοια, δεν ξέρω, μπορεί να έχουν και τη φωλιά τους λερωμένη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου