Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Χ.Α, πόσο αντισυστημικοί είναι τελικά;(μέρος ντεύτερον)


πηγή redflyplanet
Οι φασίστες αποτελούν την τραγελαφική απόδειξη ότι ο άνθρωπος προέρχεται τελικά απο τον πίθηκα(συγνώμη πίθηκα)


Γράφω το παρόν άρθρο ως μια πιο συγκροτημένη "κατάθεση" σε ένα διάλογο που έχει ανοίξει με αφορμή το παρακάτω δημοσίευμα του Αντώνη(Lenin Reloaded). Ο τίτλος που διαλέγω είναι ο συγκεκριμένος επειδή τα όσα θα ειπωθούν παρακάτω λειτουργούν συμπληρωματικά με ένα άλλο άρθρο που είχα γράψει πριν από μερικές ημέρες.

Είναι γενική παρατήρηση και ασφαλές συμπέρασμα να πούμε ότι σε περιόδους κρίσεως δύο είναι οι τάσσεις που εμφανίζονται στην κοινωνία, ή τάση για συντήρηση(εξιδανίκευση του παρελθόντος, εξιδανίκευση κάποιων αξιών που ξεπερνιούνται, φόβος για το καινούριο και δαιμονοποίηση του, φόβος για το άγνωστο, γενικό πισωγύρισμα, θωράκιση του ατόμου σε εθνοτικές ή άλλες ομάδες, στην οικογένεια κλπ) και η προοδευτική τάση. Αυτή τη στιγμή, και χωρίς να μπορούμε να προβλέψουμε τι θα γίνει στο μέλλον, η τάση που διαφαίνεται να χαρακτηρίζει ξεκάθαρα την ελληνική κοινωνία είναι η τάση για συντήρηση.

Και γιατί υπάρχει τάση για συντήρηση; Απλά επειδή η πλειοψηφία των συμπολιτών μας, άσχετα αν μπορεί ακριβώς να το συνειδητοποιήσει ή όχι, επιθυμεί να επιστρέψει στην προηγούμενη κατάσταση, στα πλαίσια της οποίας κάποιοι την κουτσοβόλευαν ή έστω την βόλευαν καλύτερα από τώρα που παίρνει τα πάντα ο διάολος[1]. Προς το παρόν αυτοί που μπορούν να δουν πέρα από τις 
 
ψευδαισθήσεις και πέρα από τον καπιταλιστικό μονόδρομο είναι ελάχιστοι, και ακόμα λιγότεροι εκείνοι που διατίθενται να πολεμήσουν το εν λόγω σύστημα και να στρώσουν έναν άλλο δρόμο. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που ο λαός δεν συμπορεύεται με το ΚΚΕ, επειδή δεν είναι ακόμα έτοιμος να απαγκιστρωθεί από τα δεσμά του[2] ή επειδή φοβάται τις συνέπειες που θα έχει άμα το προσπαθήσει

Έχουμε λοιπόν μια σειρά από αστικά κόμματα, που ενόσω ευαγγελίζονται την αλλαγή, το γκρέμισμα του παρελθόντος, που μιλούν για βήματα μπροστά, για ανατροπές και ότι άλλο, αυτό που πραγματικά υπόσχονται είναι ακριβώς μια επιστροφή στο παρελθόν(εκείνο που μας κουτσοεξυπηρετούσε) ως αντίδοτο στο μέλλον που διαγράφεται ζοφερό. Στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε η διαφθορά, ούτε το βόλεμα, ούτε οι πελατειακές σχέσεις ούτε οι μετανάστες που μας ενοχλούν αυτά καθαυτά. Είναι που όλα αυτά, ένεκα η κρίση, γύρισαν μπούμεραγκ και από εκεί που μια μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού είχε μάθει να τα εκμεταλλεύεται υπέρ της(εις βάρος πάντα κάποιας άλλης μερίδας ή και του εαυτού της σε βάθος χρόνου), τώρα πια της είναι βάρος γιατί πληρώνει τις συνέπειες. Το Σύριζα λοιπόν για τον ελληνάκο φαντάζει ως ένα νέο ΠΑΣΟΚ(το κόμμα που εκφύλισε τον κοινωνικό ιστό και τα εργασιακά στην Ελλάδα και που ανήγαγε σε υψηλή τέχνη τις πελατειακές σχέσεις και τους κομματικούς στρατούς) και όχι ως αντί-ΠΑΣΟΚ. Ο Καμμένος υπόσχεται ότι θα δώσει πίσω την παλιά καλή Ελλάδα(τότε που είχαμε τα λευκότερα λευκά και όλοι ήξεραν από καλό λάδι, μια Ελλάδα δηλαδή που μόνο μέσα από διαφημίσεις του ΕΟΤ γνωρίσαμε) και μόνο η ΝΔ(και κάτι φιλελεύθερα αποκόμματα) υπόσχονται ξεκάθαρα(ή σχεδόν ξεκάθαρα) ένα σκληρό νεοφιλελευθερισμό, δίδοντας όμως εγγυήσεις στους μικροαστούς ότι εκείνοι θα είναι από πάνω(εφόσον είναι άξιοι και θα υπάρξει αξιοκρατία) να εκμεταλλεύονται τα υποτελή κοινωνικά στρώματα και να πλουτίζουν δια του επιχειρείν.[3] Παραμύθιασμα δηλαδή και από εκεί, αλλά καλά να πάθουμε αφού είμαστε χαλβάδες. Με λίγα λόγια, όλοι υπόσχονται και από ένα λουκουμάκι, έστω και αν διαφοροποιείται λιγάκι το κοινό τους, το οποίο λουκουμάκι κάποιοι κάπως κάποτε το γευόταν ή ήλπιζαν ότι θα το γευτούν.



Υπό αυτή την έννοια η Χρυσή Αυγή είναι ένα ακόμα αστικό κόμμα που υπόσχεται λουκουμάκια[4], αυτό το οποίο την κάνει να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα αστικά κόμματα είναι ότι έχει εξτρεμιστική δράση(χωρίς να χρειάζεται να είναι καν στην κυβέρνηση), που προς το παρόν εστιάζεται κυρίως στους μετανάστες. Το παρακράτος, που αντιπροσωπεύει η Χ.Α, δείχνει να κερδίζει έδαφος και μοιάζει σε κάθε περίπτωση να λειτουργεί επικουρικά με το κράτος(επ΄αυτού δείτε και το συμπληρωματικό άρθρο που προανέφερα). Το αν τώρα μπορεί το συγκεκριμένο κόμμα να επιβάλει ή εφαρμόσει ένα ναζιστικό καθεστώς και κατά πόσο και σε ποιό βαθμό τα στελέχη της το επιδιώκουν, αυτό θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, όπως είναι η υποστήριξη που θα έχει από τον κόσμο, ή υποστήριξη και οι εντολές που θα πάρει από τα καπιταλιστικά κέντρα και τις μυστικές υπηρεσίες που βρίσκονται από πίσω της, οι γεωπολιτικές εξελίξεις, οι οικονομικές εξελίξεις, ο αστάθμητος παράγοντας, κ.α.[5] Το σχεδόν βέβαιο πάντως είναι ότι πρόκειται στο μέλλον να παίξει τουλάχιστον το ρόλο του μπάτσου ενάντια στις προοδευτικές δυνάμεις που θα αγωνίζονται για την ανατροπή του καπιταλισμού. Όσο περισσότερο σταθεροποιηθεί/νομιμοποιηθεί στην κοινωνία, τόσο περισσότερο θα μας ζορίσει στο μέλλον.

Και μια παράγραφος σχετική με τα όσα διαπιστώνει και υποστηρίζει ο Αντώνης:

Με το να εξηγεί το κόμμα το πως και το γιατί η Χ.Α δεν είναι αντισυστημική όπως η ίδια διατυμπανίζει, είναι σαν να λέει ταυτόχρονα στον λαό που τη στηρίζει: "Φίλε μην νομίζεις ότι κάνεις κάτι καλό για του λόγου σου ή την κοινωνία, για αυτούς και για αυτούς και για αυτούς τους λόγους είσαι για τον πούτσο και διαιωνίζεις τα βάσανα σου με το ακολουθάς όποιον σου υπόσχεται επιστροφή σε αυτό που γνώριζες"(εκτός και αν είναι κάποιος υπερήλικας και έχει γνωρίσει κατοχή και εμφύλιο και παγκόσμιο, τότε οκ, κατά πάσα πιθανότητα θα του προσφερθεί αυτό το παρελθόν). Δηλαδή μέσα από το ξεγύμνωμα της Χ.Α(και το κρούσιμο του κώδωνα του κινδύνου σχετικά με το που μπορεί να φτάσει ο φασισμός/Ναζισμός), μπορούμε να περάσουμε ακριβώς στο επόμενο βήμα που ζητά ο Αντώνης στο άρθρο του, να τραβήξουμε το αυτί του λαού και να τον φέρουμε προ των ευθυνών του.

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)




[1] Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρχε έντονο πρόβλημα φτώχειας, ασυδοσίας και εκμετάλλευσης, όσοι ειδικά έχουν δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα το ξέρουν καλά αυτό.


[2] Βλέπετε του την είχαν επιχρυσώσει την αλυσίδα και του είχαν βάλει γουνάκι στις χειροπέδες για να γουστάρει.


[3] Και επειδή όλοι οι κακομοίρηδες έχουν "διδαχθεί" να πιστεύουν ότι είναι γάτες και θα πιάσουν την καλή αν υπάρξουν οι προϋποθέσεις, θεωρούν τους εαυτούς τους "εν δυνάμει" μικρομεσαίους(άρα και εν δυνάμει μελλοντικούς εκμεταλλευτές), ακόμα και μερικοί από τους πιο κακοπληρωμένους και υπό τις χειρότερες συνθήκες, εργάτες.


[4] Στον εργάτη λέει ότι του φταίνε οι ξένοι εργάτες για την ανεργία, στον καταστηματάρχη ότι του φταίνε οι αλλοδαποί μικροπωλητές που δεν κάνει σεφτέ, στον άνεργο ότι του μειώνουν το ταμείο ανεργίας επειδή δίνουν επιδόματα στους πακιστανούς κλπ.


[5] Θεωρώ πάντως ότι δύσκολα θα της παραχωρήσουν την άμεση διαχείριση, αν και δεν μπορώ να αποκλείσω την πιθανότητα να έρθουν προ τετελεσμένου γεγονότος.

---


ΥΓ(παραθέτω και αυτό το ιδιαίτερα εύστοχο σχόλιο που έγινε απο τον Cos στο Lenin Reloaded):


"Το πρόβλημα είναι ότι η πλειοψηφία των μικροαστών εννοούν σαν "σύστημα" το πολιτικό σύστημα, όχι το οικονομικό. Στα πλαίσια αυτά η Χ.Α. είναι για αυτούς "αντισυστημική". Ίσως λοιπόν το λάθος του ΚΚΕ να συνίσταται αφενός μεν στην αντιμετώπιση της Χ.Α. σαν άλλου ένα αστικού πολιτικού κόμματος (που δεν είναι ακριβώς) και αφετέρου η μη επαρκής σύνδεση από το ίδιο της καταγγελίας του καπιταλισμού με αντίστοιχη καταγγελία της αστικής δημοκρατίας, αφήνοντας αυτό το δεύτερο πεδίο ελεύθερο στους φασίστες.

Η Χ.Α. δεν είναι "άλλο ένα αστικό κόμμα", είναι η κατάλυση της αστικής δημοκρατίας από τους ίδιους τους αστούς, όταν η "δημοκρατία" τους δεν είναι πια επαρκής για να στηρίξει τα οικονομικά συμφέροντά τους."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου