ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ (συνεντευξη τυπου ΑΛΕΚΑΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑ)

Επίσημη ιδεολογία της ΕΕ ο αντικομμουνισμός

-- Α ΓΚΙΟΚΑΣ (ΒΗΜΑ FM): Το τελευταίο διάστημα έχουν πυκνώσει επιθέσεις με φασιστικό - ρατσιστικό χαρακτήρα εναντίον μεταναστών. Μάλιστα, υπήρξε και μια τέτοια επίθεση χτες, στην Αγία Παρασκευή σε βάρος μέλους του ΚΚΕ. Πολλοί όμως είναι που αντιπαραβάλλουν τέτοιου είδους επιθέσεις με φαινόμενα βίας, όπως αυτοί τα χαρακτηρίζουν, που προέρχονται από το χώρο της αριστεράς, αλλά και από το ΚΚΕ και από το ΠΑΜΕ, όπως απεργίες, κλείσιμο δρόμων, κλείσιμο λιμανιών. Βάζουν και το παράδειγμα της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», όπου πριν από μερικές μέρες απεργοί μαζί με μέλη του ΠΑΜΕ δεν επέτρεψαν σε συναδέλφους να πάνε να εργαστούν στο εργοστάσιο, παρότι αυτοί το ζήτησαν. Με βάση αυτά, οι αντίπαλοί σας σας κατηγορούν ότι υπάρχουν δύο είδη φασισμού, ο μαύρος και ο κόκκινος και ότι εσείς δεν αντιδράτε επί της ουσίας στο θέμα του μαύρου φασισμού, καθώς προβάλλετε το δικό σας. Εσείς τι απαντάτε σε αυτό;-- Αυτή η άποψη είναι επίσημη ιδεολογία της ΕΕ, είναι η επίσημη και είναι η κρατική ιδεολογία, ο μαύρος και ο κόκκινος φασισμός. Ξεκίνησε στο Συμβούλιο της Ευρώπης και οι αποφάσεις είχαν περάσει και από τις ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου, δηλαδή και τη Σοσιαλιστική και το Λαϊκό Κόμμα κλπ. Μόνο αυτό να ακούσει κανείς και να το πάρει υπόψη μπορεί να καταλάβει τι είναι η ΕΕ και πόση ειρήνη, ασφάλεια εξασφαλίζει, ισοτιμία και ευτυχία των λαών. Μόνο αυτό. Τι άλλο να πει κανείς;

Αλλά κοιτάξτε να δείτε, έχει ξεκινήσει μία συζήτηση εδώ στην Ελλάδα, δε θα επεκταθώ άλλο σε αυτό το θέμα. Μία συζήτηση που λέει ότι να βγει εκτός νόμου η «Χρυσή Αυγή». Βγήκε, μάλιστα, και ο κ. Κουβέλης πριν από λίγες μέρες και είπε ότι συνταγματικά γίνεται. Ανταπάντηση: Μόνο τη «Χρυσή Αυγή»; Πρέπει να βγάλουμε και το ΚΚΕ. Δηλαδή δεν κατάλαβα, μας κάνουνε χάρη να μας αφήνουν νόμιμους γιατί υπάρχει και η «Χρυσή Αυγή»; Από εδώ, λοιπόν, μπορεί κανείς να καταλάβει τι δολιοφθορά μπορεί να φέρει μέσα στο λαό ο αντικομμουνισμός, όχι η αντιΚΚΕ τοποθέτηση. Και μπορεί να καταλάβει κανείς και γιατί αντιμετωπίζεται το ΚΚΕ όπως αντιμετωπίζεται. Για εμάς αυτά που μας λένε και μας εγκαλούν τα άλλα κόμματα, είναι τίτλος τιμής, 

 

γιατί επιβεβαιώνουμε ότι πραγματικά βοηθάμε ο λαός να συνειδητοποιήσει και να ανατρέψει αυτό το σύστημα το σάπιο. Δεν το κρύβουμε.Η «Χρυσή Αυγή», πάντως, πρέπει να περιθωριοποιηθεί, θα είναι κρίμα πραγματικά να μπούνε εκπρόσωποί της στη Βουλή, αφού πια ξεσκεπάστηκαν μπροστά στα μάτια όλων. Εμείς είμαστε βέβαιοι ότι η «Χρυσή Αυγή» χρησιμοποιείται και από θύλακες του συστήματος. Κατ' αρχήν, η «Χρυσή Αυγή» έχει προσφερθεί όπου υπάρχουν απεργίες να πάει να ανοίξει τα εργοστάσια και να βάλει μέσα διά της βίας τους εργάτες. Και ξέρουμε και συγκεκριμένα εργοστάσια. Και δυστυχώς καλείται και από στελέχη που συνήθως είναι στα γραφεία, διευθυντικά, κ.λπ. Από τη στιγμή που στις συνθήκες του καπιταλισμού η απεργία στην ουσία απαγορεύεται και αν δεν απαγορεύεται από το σύνταγμα, σε συνθήκες κρίσης απαγορεύεται όταν απολύεται ο απεργός.
Πρέπει, λοιπόν, η απεργία να προστατεύεται. Και στο κάτω- κάτω, οι 40 της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», που οι περισσότεροι είναι από τα γραφεία, δεν μπορεί να έχουν περισσότερο δίκιο από τους 240 που χάνουν μεροκάματα επί μεροκάματων και που έχουν βάλει κυριολεκτικά τη ζωή τους σημάδι. Την απεργία, την αποφασίζει η πλειοψηφία και η απεργία πρέπει να περιφρουρείται. Αν ήταν πραγματικά ελεύθερο το δικαίωμα της απεργίας μπορεί να μη χρειαζόταν η περιφρούρηση, αλλά από τη στιγμή που δεν είναι ελεύθερο το δικαίωμα και κινδυνεύεις να απολυθείς, πρέπει να περιφρουρείται με όλους τους τρόπους. Καμία καταστροφή δεν έχει γίνει στο εργοστάσιο και η περιφρούρηση παίζει και αυτό το ρόλο.
Λοιπόν η εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού δείχνει τι επιφυλάσσουν στους λαούς τα επόμενα χρόνια. Είναι περιττό να πω ότι εμείς δε φοβόμαστε. Αν νομίζουν δηλαδή ότι με αυτή την εξίσωση θα μας κάνουν να δίνουμε εξετάσεις στο σύστημα, δεν πρόκειται να δώσουμε εξετάσεις στο σύστημα.

    

Ο καθένας βάζει το πρόγραμμά του όρο για κυβέρνηση

-- Γ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ (ΑΠΕ): Ηθελα να ρωτήσω το εξής. Είπατε τι θα κάνει μία κυβέρνηση της ΝΔ, τι θα κάνει μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη όμως, φουντώνουν διάφορες συζητήσεις για το ενδεχόμενο να μην υπάρχει κυβέρνηση τη Δευτέρα το πρωί. Ποια είναι η εκτίμηση του ΚΚΕ, τι θα κάνει σε αυτήν την περίπτωση; Και επίσης, υπάρχει και το ενδεχόμενο τυπικής ή μη ακυβερνησίας ή και ουσιαστικής ακυβερνησίας;
-- Τώρα για το μόνο σίγουρο είναι το τι θα κάνουμε εμείς. Οι άλλοι τώρα τι να σας πω... υπάρχει και το στοιχείο του παιγνίου. Και απορώ γιατί όλοι, κι αν θέλετε επηρέασαν και μία σειρά ανθρώπους και φίλους τους Κόμματος, που βέβαια τώρα αρχίζουν και ξεκαθαρίζουν τα ζητήματα, που είπε το ΚΚΕ ότι δεν θα πάρω την εντολή, με την έννοια παίρνω εντολή γιατί έχω πρόταση συνεργασίας, δεν παίρνεις την εντολή να κάνεις σουλάτσο μεταξύ Περισσού και Προεδρικού Μεγάρου...
Τώρα για δείτε τι λένε τα άλλα κόμματα; Η ΝΔ δεν είναι καθαρή για συνεργασία. Ναι είπε τώρα ο κ. Σαμαράς, «θα συνεργαστώ, αλλά θέλω να συμφωνήσουν στο πρόγραμμά μου». Λέει ο κ. Τσίπρας, «θα συνεργαστώ αλλά πρέπει να συμφωνήσουν στο πρόγραμμά μου». Λογικό, λέει, «άμα είμαι η πρώτη δύναμη»... Η πρώτη δύναμη επιβάλλει το πρόγραμμα. Βγαίνει το ΠΑΣΟΚ και λέει, έχω οκτώ σημεία, δε θυμάμαι ακριβώς πόσα έχει ο κ. Βενιζέλος, πρέπει να συμφωνήσουμε στα οκτώ...
Βγαίνει ο Καμμένος και λέει έχω εννιά σημεία - εκεί έχει βάλει και τις γερμανικές αποζημιώσεις... «Εχω εννιά σημεία, πρέπει να συμφωνήσουν στο πρόγραμμά μου και δεν θέλω πρωθυπουργό τον Σαμαρά με τον Βενιζέλο». Σήμερα το πρωί άκουσα σε ραδιοφωνικό σταθμό, ότι είπε ο Καμμένος «...η οικουμενική κυβέρνηση άλλαξε, τώρα οικουμενική κυβέρνηση που να μην είναι μέσα το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή»... και είμαστε έτοιμοι να φτιάξουμε κοστούμια, αλλά αφού δε μας θέλει ο Καμμένος τι να κάνουμε;...
Βγαίνει ο Κουβέλης και λέει «έχω δύο κόκκινες γραμμές» και η κόκκινη γραμμή έχει οκτώ σημεία μέσα. Και πέστε μου τώρα, ο ένας έχει οκτώ, ο άλλος εννιά, δηλαδή ο καθένας βάζει όρο το πρόγραμμά του... Τώρα, να σας πω, και φοβερές διαφορές δεν έχουν αυτά τα προγράμματα... άρα, εμείς πιστεύουμε ότι μπορούν να βάλουν «νερό στο κρασί» κόμματα που καταρχήν είναι του ευρωμονόδρομου, και συμφωνούν στα γενικά - ΕΕ, ΝΑΤΟ, κεφάλαιο, επενδύσεις κλπ. Τώρα αν είναι ανταγωνισμοί, αν είναι καμώματα αυτά, τι να σας πω, δεν ξέρω...
Βγαίνει εχθές ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, λέει, «πρέπει να είναι πρωθυπουργός, όχι ο Σαμαράς, ένας κοινής αποδοχής». Δηλαδή αν δε γίνει η κυβέρνηση μπορεί να μη γίνει από κάτι τέτοια, δευτερεύοντα ζητήματα και κομματικούς ανταγωνισμούς ή προσωπικούς. Εκτός αν, τους περιμαζέψουν από την αμερικάνικη πρεσβεία μέχρι και την Κομισιόν, και τους πουν «τώρα τα κεφάλια μέσα και φτιάξτε κυβέρνηση» και φτιάξουν...
Αλλά, σκεφτείτε τώρα, να παίρναμε κι εμείς μέρος σε αυτήν τη συζήτηση. Θα πηγαίναμε και εμείς με την αποδέσμευση... μα δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Τώρα είναι σοβαροί αυτοί; Νοιάζονται αυτοί για τον τόπο, που θέλουν να φτιάξουν κυβέρνηση, και το ΚΚΕ δε νοιάζεται; Πού να πας εκεί, τι να διαπραγματευθείς;

    

Δεν μπορούν να τιθασεύσουν την κρίση στην ΕΕ

-- Γ. ΦΑΣΟΥΛΑΣ (ΝΕΤ): Κυρία Παπαρήγα, τις τελευταίες ημέρες έχουνε πυκνώσει τα σενάρια από την Ευρώπη με δηλώσεις, με δημοσιεύματα ότι επίκειται η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ. Και θα 'θελα να σας ρωτήσω, αυτά τα σενάρια εντάσσονται σε ένα πλαίσιο μπλόφας, δηλαδή μπλοφάρουν, ή εσείς πιστεύετε ότι μπορεί και να τα υλοποιήσουν;
-- Ε, μπλόφα δεν είναι. Αυτά τα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Καταλαβαίνετε πόσο ετοιμασμένος είναι να αντιμετωπίσει δυσκολίες... Εντάξει, χτες, τους έδωσε διαπιστευτήρια. Δεν κινδυνεύει να διώξουν την Ελλάδα από την Ευρωζώνη εξαιτίας του ΣΥΡΙΖΑ. Ανεξάρτητα από την εκλογική χρησιμοποίηση αυτής της κινδυνολογίας - γιατί γίνεται και εκλογική χρησιμοποίηση, ιδιαίτερα από τη ΝΔ - το πρόβλημα είναι υπαρκτό.
Τώρα, με ποια μορφή; Μπορεί, παραδείγματος χάριν, να μην υπάρχει έξωση με την έννοια μείωσης του αριθμού των μελών της ΕΕ, αλλά να υπάρχει αυτό που λέμε συγκέντρωση υπερεξουσιών και πολλές ταχύτητες. Να είσαι δηλαδή το βαλκανικό υποκατάστημα της ΕΕ. Με ευρώ βαλκανικό ή και με δραχμή. Τέτοιες πιθανότητες είναι πολλές. Αλλωστε, συζητούνται. Και δε νομίζω ότι συζητάνε για να κάνουν μπλόφα για τις ελληνικές εκλογές. Καλά, δεν τρομοκρατήθηκε η ΕΕ και όλος ο κόσμος γιατί ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερος στις εκλογές στις 6 του Μάη... Κοντεύει πια να γίνει και τι να σας πω... Οτι ήρθε τα πάνω - κάτω η οικουμένη.
Αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα σε όλη την Ευρώπη, δεν μπορούν να τιθασεύσουν την κρίση και υπάρχουν και αυτά τα σενάρια. Αλλά να το πω: Είτε συγκεντρώσουν τις υπερεξουσίες και κάνουν πολλά διαμερίσματα, είτε μειώσουν τον αριθμό των κρατών - μελών, η έξωση της Ελλάδας θα γίνει με όρους πτώχευσης. Εμείς προτείνοντας και παλεύοντας για την αποδέσμευση, είναι εντελώς διαφορετικό. Φεύγει ο λαός εθελοντικά αλλά παίρνει στα χέρια του το κουμάντο του πλούτου που υπάρχει στη χώρα. Διαγράφει μονομερώς το χρέος και χαράζει ένα δρόμο ανάπτυξης που δεν έχει καμία σχέση με το δρόμο ανάπτυξης που ακολουθείται μέχρι τώρα και τις όποιες ποσοστώσεις και δεσμεύσεις επιβάλλει η ΕΕ. Αλλο να σε διώξουν με κλοτσιές και άλλο να πάρεις το καπελάκι σου και να φύγεις μόνος σου. Δεν είναι το ίδιο πράγμα.

    

Ενα νέο μνημόνιο θα μπει στη θέση του παλιού

-- Κ. ΑΡΝΟΚΟΥΡΟΥ («902»): Και αυτή η προεκλογική περίοδος, όπως και η προηγούμενη, σημαδεύτηκε από το δίλημμα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο». Ολα τα υπόλοιπα κόμματα ισχυρίζονται ότι για όλα φταίει το μνημόνιο. Ισχύει κάτι τέτοιο;
-- Ηδη τονίσαμε: Το Μνημόνιο 1 και το Μνημόνιο 2 είναι τα μέτρα που παίρνονται σε όλες τις χώρες που περνάνε κρίση και που έχουν σχέση με το να μετατρέψουν την εργατική δύναμη, να την κάνουνε πολύ φθηνή, ούτως ώστε όταν θα ξαναγίνουν οι επενδύσεις να έχουν εξασφαλίσει τη μέγιστη κερδοφορία. Να πούμε και ένα άλλο όμως: Οτι στην Ελλάδα το εργατικό κίνημα, το λαϊκό κίνημα εμπόδισε ορισμένες από αυτές τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, τις καθυστέρησε. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο ΣΕΒ, όλοι εν πάση περιπτώσει οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, κατηγορούν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ότι δεν πήραν έγκαιρα τα μέτρα μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, από τη δεκαετία του '90. Και επομένως το μνημόνιο ήταν η χρυσή ευκαιρία ό,τι δεν είχε περάσει πριν να περάσει σε χρόνο φαστ τρακ (fast track), όπως έλεγε και το ΠΑΣΟΚ προηγουμένως. Γιατί σε μια σειρά άλλες χώρες είχαν προηγηθεί τα μέτρα. Στην Ισπανία, παραδείγματος χάριν, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις είχαν προχωρήσει από τη δεκαετία του '90. Και δεν είναι τυχαίο ότι η ανεργία στην Ισπανία ήταν και είναι πολύ μεγάλη.
Αρα, το μνημόνιο πέτυχε το στόχο του. Και λέμε δυστυχώς, γιατί; Γιατί αν υπήρχε ένα κίνημα πιο ισχυρό μπορούσε ενδεχομένως να έχει ματαιώσει και κάποια άλλα. Τώρα όμως τα πέρασαν όλα μαζί. Και γι' αυτό υπήρχε και αυτή η απότομη, επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων. Δεν ήταν λάθος συνταγή για την Ελλάδα όπως λένε. Αυτά τώρα είναι παραμύθια, για να μπει ένα νέο μνημόνιο στη θέση του παλιού μνημονίου, που ο ΣΥΡΙΖΑ το λέει ανόρθωση. Και μετά ήρθε το «κούρεμα». Ετσι γίνεται. Πρώτα γίνεται το μνημόνιο που αφορά την εργατική δύναμη, τις ανθρώπινες ας πούμε παραγωγικές δυνάμεις, και μετά έρχεται η καταστροφή και ενός μέρους του κεφαλαίου, που έγινε το «κούρεμα» 21%, μετά 50-50, τώρα μπορεί να έχουμε και καινούργιο «κούρεμα», 85-90%. Δε φτάνουν οι θυσίες της εργατικής δύναμης. Μόνο που το κεφάλαιο όταν «κουρεύεται», μετά αυγαταίνει. Ενώ όταν «κουρεύονται» τα δικαιώματα του εργαζόμενου, δεν αυγαταίνει ούτε η ζωή του, ούτε τα έσοδά του στην πορεία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπερδεύει ριζοσπαστικοποιημένους ανθρώπους

-- Κ. ΖΑΓΑΡΑΣ (ΑΥΓΗ): Κυρία Παπαρήγα, μιλήσατε σήμερα για την ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ. Στη διάρκεια ωστόσο της προεκλογικής σας δραστηριότητας, επιλέξατε να θέσετε στο επίκεντρο των επιθέσεών σας τον ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται όμως ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση των ψηφοφόρων σας στην επιλογή αυτή. Τι είδους, λοιπόν, διόρθωση της ψήφου των πολιτών προσδοκάτε;-- Οι ψηφοφόροι βεβαίως έχουν την ευθύνη να ψηφίσουν ό,τι αποφασίζουν. Αλλά με αυτή τη λογική το 2009 οι ψηφοφόροι ψήφισαν πάρα πολύ καλά που έφεραν το ΠΑΣΟΚ, πόσο πήρε, 44%; Το 2004 πολύ καλά κάνανε και ψήφισαν τη ΝΔ; Βεβαίως, οι ψηφοφόροι ελεύθερα ψηφίζουν. Εμείς, όμως, είμαστε υποχρεωμένοι να τους πούμε ότι ξέρεις, αυτή η ψήφος σε οδηγεί σε λάθος επιλογή. Δεν κατάλαβα, δεν είναι δικαίωμά μας να το πούμε; Και δεν πρόκειται να σταματήσουμε να το λέμε μέχρι το βράδυ και μετά τις εκλογές θα τους το ξαναθυμίσουμε.
Δηλαδή, όποιος παίρνει μεγάλο ποσοστό δικαιώνεται η πολιτική του; Τι θέλετε να πείτε; Και, με την ευκαιρία, αυτό ακριβώς, όταν αυτή τη στιγμή, όλα τα κόμματα - με τις ιδιαιτερότητες που έχει ο καθένας, δεν τα βάζουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι - έχουν πείσει το λαό ότι η ΕΕ είναι μονόδρομος, ότι δεν μπορεί να ζήσει και να αναπτυχθεί η Ελλάδα έξω από την ΕΕ, ότι υπάρχουμε γιατί είμαστε στην ΕΕ. Τα 'πε και χτες ο κύριος Τσίπρας. Ναι, και είμαστε πιο αυστηροί στον κύριο Τσίπρα, γιατί είναι αριστερός, όπως λέει. Από τον Καμμένο θα έχω την ίδια απαίτηση; Δεν το καταλαβαίνετε ότι είναι πάρα πολύ φυσικό ότι ένα αριστερό κόμμα, όπως λέει, μπορεί να κάνει ζημιά στη λαϊκή συνείδηση; Η ΝΔ αυτή ήτανε, μια ζωή. Το ΠΑΣΟΚ έκανε ή δεν έκανε ζημιά στη λαϊκή συνείδηση; Πήρε τα συνθήματα από το κίνημα και τα ξεζούμισε. Βεβαίως είμαστε πιο αυστηροί στον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί; Γιατί μπερδεύει ριζοσπαστικοποιημένους ανθρώπους.

Και, με την ευκαιρία, ναι, μας προκαλεί. Και να σου πω γιατί. Το 'πε δυο - τρεις φορές και το επαναλαμβάνει συνέχεια: Παρομοίασε τη σημερινή περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ θα έρθει πρώτος ή δεύτερος - σημαντική άνοδος, δεν την βλέπουμε περιφρονητικά - με την περίοδο της Κατοχής, το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Ε, όχι! Η χειραφέτηση του λαού στην Κατοχή είναι ίδια με τη χειραφέτηση του λαού σήμερα; Μα και στο κάτω κάτω, και 20% και 25% να πάρει στις εκλογές, ένα μεγάλο μέρος του λαού ακολουθεί κόμματα - ΝΔ, Καμμένο, «Χρυσή Αυγή», Τζήμερο, Μάνο - τι πράγματα είναι αυτά;Σοβαρά δηλαδή; Δηλαδή, για το λαό, από την Κατοχή, σήμερα έχουμε το μεγάλο, κοσμογονικό γεγονός στην Ελλάδα; Δηλαδή, τέτοιος εγωισμός και τέτοια αλαζονεία; Μα, έλεος. Κατακτήσεις είχε ο λαός και όλα τα επόμενα χρόνια. Είχε και ήττες, είχε και βάσανα, είχε και φυλακές, είχε και εξορία. Αλλά και η μεταπολίτευση ήταν μια αλλαγή, βεβαίως αλλαγή βάρδιας, αλλά από τη δικτατορία, ο λαός έτσι αισθάνθηκε. Και το '80 - '81 ο λαός με το ΠΑΣΟΚ, καλώς ή κακώς, αισθανότανε πιο απελευθερωμένος.
Και σου λέει τώρα να συνεργαστείς, γιατί λέει ότι θέλει να έχουμε κυβερνητικές θέσεις και ότι τους έχει πιάσει ο πόνος γιατί το ΚΚΕ δεν παίζει τον ιστορικό του ρόλο. Τον ιστορικό μας ρόλο παίζουμε αρνούμενοι. Και εν πάση περιπτώσει, ας λιγοστέψει λίγο και αυτό το αφ' υψηλού και η επιπολαιότητα. Ελεος! Δε βοηθάνε τους νέους ανθρώπους. Πώς διαπαιδαγωγούν έναν κόσμο και σε τέτοιες δυσκολίες που θα 'χουμε μπροστά μας... Ακου χειραφέτηση του λαού... Μιλάει για τα χρόνια της Κατοχής με το σήμερα. Τι πράγματα είναι αυτά;
Το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ δικαιώθηκαν από το αποτέλεσμα, απελευθέρωσαν την Ελλάδα. Ας περιμένουμε να μας απελευθερώσει από τα βάσανα και ο ΣΥΡΙΖΑ και μετά θα κάνουμε εκ των υστέρων την κριτική μας. Στο τέλος δικαιώθηκε, εννοώ από το αποτέλεσμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει γίνει ακόμα κυβέρνηση και κοντεύει να γίνει απελευθερώτρια δύναμη. Ειλικρινά, λυπούμαστε. Γιατί ένα αριστερό κόμμα, εν πάση περιπτώσει, ανεξαρτήτως τι γνώμη έχουμε, δεν μπορεί να διαπαιδαγωγεί έτσι τον κόσμο.
Πού μιλάει έτσι; Οτι δεν παίζουμε το ρόλο μας, ένα ιστορικό κόμμα, μέχρι τώρα έλεγαν ότι δε χρειαζόμαστε, να διαλυθούμε. Αλά ΠΑΣΟΚ. Οταν το ΠΑΣΟΚ έχανε προς τα δεξιά ζητούσε ψήφους από τα αριστερά. Πρέπει να το συμπληρώνεις εσύ. Ε, όχι. Αυτό το ρόλο δε θα τον παίξουμε. Αμα κάνει καλό έργο και μας γλιτώσει από τους νέους βανδάλους, τι θα κάνουμε, θα το αναγνωρίσουμε. Αλλά κάτσε, ακόμα ούτε κυβέρνηση δεν έγινε.

    

Παράγοντας συντηρητικοποίησης η στάση απέναντι στην ΕΕ

-- Β. ΝΙΕΡΡΗ (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ): Σε συνέχεια και της προηγούμενης απάντησης που δώσατε. Είπατε πριν ότι δεν θεωρείτε ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ είναι ίδια κόμματα. Με βεβαιότητα, όμως, λέτε ότι η πολιτική που θα ασκήσουν θα είναι ίδια. Σε κάθε περίπτωση, της ΝΔ σίγουρα, δεν αντιλέγει, και ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να ασκήσει μια τέτοια πολιτική και θα οδηγήσει σε απογοήτευση το λαό. Πού βασίζεται αυτή η εκτίμηση, αφού παραδέχεστε ότι δεν είναι ίδια κόμματα;
-- Θα βάλω έναν παράγοντα που μπορεί να γίνει και πιο κατανοητός απ' την πείρα του παρελθόντος. Σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ. Ανεξάρτητα αν το ΠΑΣΟΚ πίστευε αυτά που θα έλεγε, αν τα πίστευε σε βάθος. Ενας πάντως απ' τους παράγοντες συντηρητικοποίησης του ΠΑΣΟΚ είναι ο μονόδρομος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η στάση απέναντι στην ΕΕ ήταν καθοριστική και για κομμουνιστικά κόμματα. Γλιστράς χωρίς να το καταλάβεις. Δεν μιλάω για προθέσεις τώρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, ας πούμε, περικλείει διάφορες δυνάμεις. Είχε ελπίδα μέσα από αυτή την κυβερνητική εμπειρία ενδεχομένως να βγάλει συμπεράσματα και να μεταλλαχθεί σε κάτι θετικότερο, αλλά ο βασικός κορμός του είναι δυνάμεις ή προήλθε από δυνάμεις που στη δεκαετία του '80 έκαναν κριτική στο ΠΑΣΟΚ σε τέτοιες θέσεις. Για τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ για την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ. Αντί π.χ. να πιέζουν το ΠΑΣΟΚ να διώξει τις βάσεις που πιέζαμε εμείς, γιατί το είχε στο πρόγραμμά του και μάλιστα τότε ήταν κι άλλος ο συσχετισμός δύναμης - εμείς δεν του λέγαμε να πάει στο σύμφωνο της Βαρσοβίας, ουδέτερη η χώρα - έβγαιναν κι έλεγαν «οι βάσεις δεν είναι ραπανάκια για να ξηλώνονται».
Επομένως, ο βασικός κορμός είναι δυνάμεις οι οποίες έχουν προσχωρήσει σ' αυτό που λένε στον «ανθρώπινο καπιταλισμό» κλπ. Και η στάση απέναντι στην ΕΕ είναι κρίσιμο ζήτημα. Ακόμα δηλαδή κι αν αποφασίσουν να συγκρουστούν με ένα τμήμα της αστικής τάξης - λέω τώρα, αν αποφασίσουν - η ενσωμάτωσή τους και η άποψη ότι πανευρωπαϊκά θα σωθούμε ή θα καταστραφούμε, θα τους οδηγήσει σε πλήρη ενσωμάτωση. Και δεν είναι τυχαίο εδώ με το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση.
Να σας πω ένα άλλο παράδειγμα. Ελεγε συνέχεια ο ΣΥΡΙΖΑ περί τραπεζοκρατίας. Και δίνουν τα λεφτά στο τραπεζικό σύστημα και δεν τα δίνουν στους επενδυτές. Τα χρήματα μέσω τραπεζών θα τα πάρουν οι επενδυτές. Ετσι γίνεται. Χθες τι είπε; Πέντε φορές. Να διασωθεί το τραπεζικό σύστημα. Κάποια στιγμή είπε, μα θα μπει υπό δημόσιο έλεγχο. Μα η ανακεφαλαίωση του τραπεζικού συστήματος, αλλά και γενικότερα η διάσωση των τραπεζών συνδέεται όχι μόνο με έλεγχο από το κράτος, εδώ θα γίνει και επιτροπή στην ΕΕ που θα ελέγχει απευθείας τις τράπεζες. Δεν αφήνουν τις τράπεζες να κάνουν ό,τι θέλουν. Φυσικά, θα ελεγχθούν. Και απ' το κράτος και απ' την Κομισιόν κλπ.
Βλέπετε δηλαδή μέσα σ' ένα μήνα απ' τις εκλογές έκανε μία τέτοια υποχώρηση. Μόλις πάρει κυβέρνηση, θα τα κάνει αντίθετα; Εμείς δεν βάζουμε ερωτηματικό σ' αυτό. Αν μας διαψεύσει, με γεια του και χαρά του, αλλά λίγο δύσκολο. Καλό για το λαό θα είναι να μας διαψεύσει, αλλά ο λαός πρέπει να είναι προετοιμασμένος και για τα χειρότερα.

    

Πίστωση χρόνου σε κανέναν

-- Π. ΜΠΙΤΣΙΚΑ (ΒΗΜΑ): Εφόσον σχηματιστεί κυβέρνηση, την επομένη των εκλογών, κυρίως αν είναι κυβέρνηση της αριστεράς, εσείς θα συνεχίσετε την πίεση και στο δρόμο με διαδηλώσεις για αιτήματα που υπάρχουν ή προκύπτουν; 'Η θεωρείτε ότι πρέπει να δοθεί πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση;
-- Δεν το καταλαβαίνω το ερώτημα. Δηλαδή άμα γίνει κυβέρνηση της ΝΔ την άλλη μέρα θα κάνουμε απεργία και άμα είναι κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κάνουμε. Να σας πω. Η κυβέρνηση θα φέρει τις προγραμματικές της δηλώσεις. Αν μείνουμε σε αυτά που λέει ο κ. Σαμαράς ή σε αυτά που είπε ο κ. Τσίπρας, κατά τη γνώμη μας ο λαός πρέπει να παρέμβει, δεν ξέρω με ποιες μορφές πάλης. Πρέπει να λυθεί το ζήτημα των συντάξεων, των μισθών, των ασφαλιστικών ταμείων κλπ. Μιλάμε για επείγοντα ζητήματα που αποτελούν θέματα καθημερινά. Επρεπε να πάρουν θέση από τώρα. Από πού θα βρουν λεφτά.
Γιατί δεν παίρνουν θέση. Δε λέω να λύσουν όλα τα προβλήματα, δεν το πιστεύω ότι θα τα λύσουν, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι ορισμένα πράγματα επείγοντα, δηλαδή οι συντάξεις θα εξασφαλιστούν και οι μισθοί απρόσκοπτα; Ο ΟΑΕΔ καταρρέει. Εδώ άκουγα σχόλια, εκτός αν είναι ψέματα που λένε για δύο χρόνια να παίρνουν επίδομα ανεργίας. Ο ΣΕΒ λέει τρία. Βέβαια, όταν οι άνεργοι θα είναι για δέκα χρόνια άνεργοι, να κάνεις τον ένα χρόνο δύο να παίρνεις το επίδομα δεν είναι δα και καμιά μεγάλη γαλαντομία. Βγήκαν άλλοι κι έλεγαν, αφού ο ΟΑΕΔ δεν μπορεί να δώσει το επίδομα το τρέχον πού να δίνει για δύο χρόνια.
Πρέπει να βγουν και να πούνε. Πώς θα εξασφαλίσουν το επίδομα ανεργίας. Ο λαός τώρα, πόση πίστωση χρόνου να δώσει, να πάει για μπάνια και να περιμένει; Ξεκινάς, ζητάς το αίτημα, περιμένεις, όταν δεις ότι ο άλλος σε γράφει στα παλιά του τα παπούτσια, θα αγωνιστείς. Εμείς δεν προκαθορίζουμε ούτε τις μορφές πάλης αλλά η κατεύθυνση διεκδίκησης πρέπει να υπάρχει.
Πίστωση χρόνου σε κανέναν. Αν βγει και πει θα τα δώσω τα επιδόματα ανεργίας, δεν θα κάνεις κινητοποιήσεις έξω από τον ΟΑΕΔ, αφού θα τα δίνει. Δεν είναι αυτοσκοπός η κινητοποίηση. Αλλά υπάρχουν άμεσα προβλήματα που τρέχουν. Μα δεν είπαν τίποτα γι' αυτά. Ξέρετε, βροχή έρχονται τα υπομνήματα, για μετά τη Βουλή. Και συναντήσεις ζητάνε οι φορείς για να βάλουμε τα ζητήματα προεκλογικά.
Προχτές ήρθαν εκπρόσωποι εργαζομένων από τη ΛΑΡΚΟ. Και έγινε παρέμβαση. Γιατί πήγαινε να κλείσει η επιχείρηση, βόλευε πάρα πολύ, θέλουν να την πουλήσουν. Κάναμε παρέμβαση, το θέμα ήταν επείγον. Θα έμπαινε λουκέτο. Σήμερα με ενημέρωσε, λίγο πριν έρθω εδώ ο πρωθυπουργός στο τηλέφωνο και μου είπε ότι έκαναν μια ρύθμιση για μέχρι τέλος του χρόνου να μείνει ανοιχτό το εργοστάσιο κλπ. Σκεφτείτε τι θα γίνει την άλλη μέρα από τις εκλογές.

    

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσεται σε σοσιαλδημοκρατία

-- Χ. ΤΣΙΓΟΥΡΗΣ (ΜΕΓΚΑ): Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει νομοσχέδιο στη Βουλή για την ακύρωση του μνημονίου, την αντικατάστασή του όπως λένε, καθώς και για την κατάργηση του ταμείου για την αποκρατικοποίηση δημόσιας περιουσίας και αν βεβαίως θα τα ψηφίσετε ως ΚΚΕ.
-- Εχουμε μάθει. Ο Α. Παπανδρέου είχε ανανεώσει το καθεστώς των βάσεων και έλεγαν οι βάσεις φεύγουν. Τι μπορεί να φέρει. Μπορεί να φέρει ένα σχέδιο νόμου για την ανόρθωση της χώρας. Και να πει ότι είναι σε αντικατάσταση του μνημονίου. Πάντως τον άκουσα χθες, ότι δε βιάζεται είναι μια ήρεμη δύναμη και έχουν καιρό να το αντιμετωπίσουν μπροστά τους. Επί της ουσίας δεν πιστεύουμε ότι θα καταργήσει το μνημόνιο, θα διώξει την τρόικα, κ.λπ. Τώρα αν φέρει ένα νομοσχέδιο και το βαφτίσει αντιμνημόνιο, τι να σου πω.
Τώρα για την Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων είπε το εξής πράγμα: Αν θυμάμαι καλά, δεν είπε ότι θα την καταργήσει, είπε θα της αλλάξει περιεχόμενο. Αυτό που θα έπρεπε να πει ή μάλλον έχει ανάγκη ο λαός να ακούσει, αλλά δεν το άκουσε, είναι ότι δε θα γίνουν ιδιωτικοποιήσεις. Και να δώσει και λύση. Εδώ πρόκειται για το νερό, πρόκειται για λιμάνια, για αεροδρόμια, για την ΔΕΗ και όχι μόνο. Κανονικά θα πρέπει να είναι 100% δημόσια.
Αλλού λέει για δημόσιο φορέα. Μπορεί να κάνεις μια δημόσια Επιτροπή και από κάτω να είναι ιδιώτες. Στην ουσία αυτό που μπορούμε να καταλάβουμε, όσο μπορούμε κι εμείς να αποκρυπτογραφήσουμε αυτά που λέει, είναι σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Κάτι που στην Ελλάδα έχει δοκιμαστεί πάρα πολλά χρόνια, αυτό είναι. Τόσο ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα όσο και ο ιδιωτικός θα είναι πλήρως ενσωματωμένοι στις τέσσερις ελευθερίες της ΕΕ, ελευθερία κίνησης κεφαλαίου, εργατικού δυναμικού κλπ. και εν πάση περιπτώσει κουμάντο θα κάνουν τα μονοπώλια. Ο δημόσιος δηλαδή τομέας θα δίνει δουλειά στα μονοπώλια. Ακόμα και όταν διευρύνει το ρόλο του ο δημόσιος τομέας θα είναι γραφείο ανάθεσης δουλειών στα μονοπώλια. Αυτό θα είναι.
Δεν πρόκειται να κάνει αλλαγή πολιτικής. Θα είναι στην ίδια γραμμή. Τώρα σε δευτερεύοντα ζητήματα μπορεί να κάνει άλλους χειρισμούς.
Εμείς δε λέμε ότι η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τα ίδια κόμματα αλλά κινούνται στην ίδια τροχιά. Και τέλος, κοιτάξτε να δείτε, αυτός ο εναγκαλισμός του μαζικά από στελέχη και όργανα του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα ενός ΠΑΣΟΚ που έχει σαπίσει τώρα, εδώ που τα λέμε, δεν είναι κάτι τυχαίο. Δεν μιλάμε για τους απλούς ψηφοφόρους. Ο απλός ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ δικαίωμά του να ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ. Οι μετακινήσεις γίνονται. Μιλάμε τώρα για αυτό που ζούμε τώρα δεν δείχνει ότι εξελίσσεται σε σοσιαλδημοκρατία; Οπως η ΝΔ αντικατέστησε την ΕΡΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ φιλοδοξεί να γίνει ΠΑΣΟΚ. Ξέρω εγώ, μπορεί να έχουν ένα κόκκινο ήλιο, και από κάτω να λέει ΣΥΡΙΖΑ. Κάπως έτσι. Γιατί γελάς, δεν μπορεί να γίνει έτσι; Ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ αλλά πιο κόκκινος, έτσι ανοιχτό.

Ο λαός θα σωθεί με τα ίδια του τα χέρια

-- Κ. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ («Στο Κόκκινο»): Κυρία Παπαρήγα, η επίσημη ανεργία αγγίζει το 22% και οι ελαστικές μορφές απασχόλησης επεκτείνονται, το Εθνικό Σύστημα Υγείας καταρρέει, τα λουκέτα στα μαγαζιά πολλαπλασιάζονται. Αυτή η τραγική κατάσταση διαμορφώθηκε παρά τη σθεναρή αντιπολίτευση και των βουλευτών του ΚΚΕ και των δυναμικών συγκεντρώσεων του ΠΑΜΕ. Ωστόσο, αυτό το τοπίο δε σας φέρνει πιο κοντά με άλλες αριστερές δυνάμεις και συγκεκριμένα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί πολίτες αναρωτιούνται τι απομένει λοιπόν; Να διαμορφωθούν συνθήκες κυβερνητικής αυτοδυναμίας για το Κομμουνιστικό Κόμμα προκειμένου ο τόπος να ανακάμψει υπέρ των λαϊκών συμφερόντων;-- Εμείς σε καμιά περίπτωση δε θεωρούμε ότι οι αγώνες που έγιναν αυτά τα χρόνια ήταν μονοπώλιο του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ. Οτι παίξαμε ουσιαστικό ρόλο, προωθητικό και μάλιστα και στην ανάδειξη του χαρακτήρα της κρίσης, των αιτημάτων, στις μορφές πάλης ναι! Και, κυρίως, η μεγάλη μας συμβολή είναι ότι θεωρούμε - και αυτή θα είναι και τα επόμενα χρόνια - πως το κύριο μέτωπο πάλης είναι ο τόπος δουλειάς, ο κλάδος. Πολλές μορφές πάλης μπορεί να υπάρχουν.
Το κίνημα, το είπαμε και προηγούμενα το λέμε σε επίσημα ντοκουμέντα, ήταν αναντίστοιχο με την επίθεση που δέχθηκε. Στην Ελλάδα έγιναν 30 απεργίες, δεν έχουν γίνει σε καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης. Το κίνημα που χρειάζεται σήμερα: Ολοι οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι γραμμένοι στα σωματεία, να παίρνουν μέρος στις αποφάσεις και στις δράσεις. Εχουμε φαινόμενα κρίσης μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Ολα τα τριτοβάθμια όργανα και δευτεροβάθμια είναι στα χέρια - τι να πω τώρα; - εργοδοτικών συνδικαλιστών, σάπιων συνδικαλιστών που φοβούνται ή συνδικαλιστών που ενδιαφέρονται για τη θεσούλα τους και τα προνόμια τα συνδικαλιστικά, εργατική αριστοκρατία.

Τα μυαλά μας δεν πήραν αέρα. Δεν νομίζουμε ότι η μεγάλη αλλαγή και η ανατροπή στην Ελλάδα θα έρθει με πέντε απεργίες και με δέκα διαδηλώσεις. Αυτό είναι αυταπάτη. Εδώ έγινε ένας ολόκληρος Γαλλικός Μάης και μετά εξελέγη ο Πομπιντού. Και έχουμε απαίτηση τώρα από ένα κίνημα με αυτή την κατάσταση, με όλα τα κόμματα στον ευρωμονόδρομο, με όλα τα κόμματα που βλέπουν επίκεντρο δράσης το κοινοβούλιο - όλα τα «μεγάλα» γεγονότα που προβλήθηκαν ήταν στο κοινοβούλιο. Και με μόνο το ΚΚΕ να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα, είχαμε απαίτηση δηλαδή όλα να 'ρθουν πάνω - κάτω;Ο λαός θα σωθεί με τα ίδια του τα χέρια. Δε θα τον σώσει καμιά κυβέρνηση. Και όταν εμείς λέμε λαϊκή εξουσία δε λέμε εξουσία του ΚΚΕ. Ακριβώς, λοιπόν, όταν ο λαός, παρά τους αγώνες του, δεν είναι ο ρυθμιστής των εξελίξεων, δεν μπορεί το ΚΚΕ να μπει σε μια κυβέρνηση η οποία όχι μόνο δεν πρόκειται να λύσει τα προβλήματα του λαού, αλλά ακόμη κι αν κάνει ένα θετικό έργο για κάποιο διάστημα θα θελήσει να υποκαταστήσει το λαό και να τον βάλει στο περιθώριο. Τα ζήσαμε και με το ΠΑΣΟΚ. Τα πρώτα χρόνια πήρε ορισμένα θετικά μέτρα και από εκεί άρχισε και το κίνημα να πηγαίνει πίσω. Ενα κίνημα που είχε δυναμώσει.
Δε ζητάμε καμιά αυτοδυναμία. Εμείς ζητάμε ο λαός να αλλάξει το συσχετισμό δύναμης μέσα στο κίνημα και στην κοινωνία. Αν δε γίνει αυτό, κοινοβούλιο, έστω, ας πούμε, καλύτερου συσχετισμού, δεν πρόκειται να προκύψει.

    

Ρόλος μας είναι να πρωταγωνιστήσουμε στη νίκη του λαού

-- Ν. ΤΣΙΜΠΙΔΑΣ (ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΝΕΤ): Ο ιστορικός ρόλος του ΚΚΕ είναι μια εσαεί αριστερή αντιπολίτευση της συνέπειας ή υπάρχει κάποια προοπτική εξουσίας και τι κάνει το ΚΚΕ για να την πραγματώσει;-- Κοίταξε, Κομμουνιστικό Κόμμα που δεν έχει συνέπεια, αργά ή γρήγορα, δε θα έχει καμία αξία για το λαό, αλλά τη συνέπεια μπορείς να τη δείχνεις και όταν είσαι αντιπολίτευση και όταν είσαι και στην εξουσία. Η συνέπεια πρέπει να είναι μόνιμο χαρακτηριστικό.
Δεν μπορώ να καταλάβω την ερώτηση. Ετσι μπορεί να παρεξηγηθεί η ερώτησή σου: Κάνετε κι εσείς κανέναν ιστορικό συμβιβασμό να μπείτε στην κυβέρνηση. Ο λαός θα νικήσει. Η ανθρωπότητα έχει γενικά προοδευτική πορεία, παρά τα ζιγκ - ζαγκ. Εμείς θα πρωταγωνιστήσουμε στη νίκη του λαού. Αυτός είναι ο ρόλος μας. Συνεπείς πρέπει να είμαστε κι όταν έχουμε 5% και όταν έχουμε 15% κι όταν έχεις, ας πούμε, και 40%. Η συνέπεια πρέπει να είναι πάντα ένα μόνιμο χαρακτηριστικό.
Ετσι που μου λες είναι «κοίταξε να δεις με τη συνέπειά σας δε βγάζετε τίποτα, γίνετε και λίγο ασυνεπείς». Αν τώρα λέγαμε να μπούμε στην κυβέρνηση θα ανακαλύπτανε απότομα ότι το ΚΚΕ είναι το καλύτερο της Ευρώπης, το ανοιχτό μυαλό, θα μας βρίσκαν όμορφους, ό,τι θέλεις θα μας βρίσκανε. Και για να τελειώσω, εμείς δε θέλουμε απλώς να είμαστε συνεπείς, θέλουμε να είμαστε και ικανοί, γιατί μπορεί να είσαι συνεπής και να μην έχεις την αντίστοιχη ικανότητα. Εμείς δε θέλουμε απλώς να είμαστε τα καλά παιδιά, οι συνεπείς για το κίνημα. Θέλουμε και ικανότητα και δεν είναι εύκολος ο ρόλος της αντιπολίτευσης.
Ηταν εύκολο όταν μόνοι μας καταψηφίζαμε το Μάαστριχτ στη Βουλή και μέσα στον κόσμο δε μας καταλάβαιναν; Τώρα μας καταλαβαίνουν μερικοί με την ΕΕ. Ηταν ωραία το '90, όταν ο σοσιαλισμός ανατρεπόταν και όλοι «βουρ» και ρίχναν λάσπη κι εμείς μόνοι μας λέγαμε όχι θα ψάξουμε να βρούμε τι έφταιξε; Είναι εύκολο να οργανώνεις την ταξική πάλη κόντρα σε όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις;
Η αγωνία που έχουμε είναι να μπορούμε να παίζουμε σωστά το ρόλο μας και κριτήριο για εμάς είναι εάν εμπνέουμε εμπιστοσύνη και ελπίδα στο λαό να αποκτήσει εμπιστοσύνη στη δύναμή του και όχι απλώς να έχει εμπιστοσύνη σε μας, σαν μεσσίες. Δεν είμαστε μεσσίες. Και δυστυχώς αρκετά κόμματα και κομμουνιστικά στάθηκαν εκεί, ότι ένα κόμμα πρέπει να προσφέρει ντε και καλά, σε κάθε περίπτωση, κυβερνητική θέση. Πού είναι αυτά τα κόμματα τώρα;
Αρα το εκλογικό ποσοστό το θέλουμε να είναι ισχυρό, το δικαιούμαστε, αλλά ταυτόχρονα μας ενδιαφέρει να μη βλάψουμε το λαό με αντάλλαγμα κυβερνητικές θεσούλες. Με την ευκαιρία, μερικοί βιάζονται, πριν γίνουν κυβέρνηση μοιράζουν θεσούλες. Είναι κάτι το φοβερό. Τι να πω; Οχι, είναι εξαγορά. Εξαγορά. Και μη θυμώνεις όταν σου κάνουν αυτό που κάνεις κι εσύ. Ο νοών νοείτω.

    

Για μας προέχει το πολιτικό κόστος σε βάρος του λαού

-- Μ. ΠΟΛΛΑΛΗ (Real): Κυρία Παπαρήγα, το Κομμουνιστικό Κόμμα έμεινε και μένει σταθερό στις απόψεις του και ορισμένοι το χρησιμοποιούν ως επιχείρημα για το εκλογικό κόστος που επωμισθήκατε. Ιστορικά δεν έχει ξαναγίνει να έρθει το ΚΚ, από τα κόμματα της αριστεράς, δεύτερο κόμμα όπως έγινε τώρα, που ήρθατε μετά τον ΣΥΡΙΖΑ. Εσείς θα επιμείνετε στις ίδιες απόψεις; Και αν ναι, πιστεύετε ότι θα σας κοστίσει ακόμη περισσότερο στο επόμενο εκλογικό αποτέλεσμα και κατ' επέκταση ίσως αναζητήσετε και ευθύνες εντός του ίδιου του Κόμματος;
-- Εχεις, έναν τρόπο σκέψης περίεργο, αλλά θα σου απαντήσω. Τι προέχει; Το πολιτικό και κοινωνικό κόστος για το λαό ή το εκλογικό κόστος ενός κόμματος; Για μας προέχει το πολιτικό κόστος σε βάρος του λαού. Και δεν είναι δεύτερης σημασίας ζήτημα. Διότι αν π.χ. το ΚΚΕ μπει σε μια κυβέρνηση το πολιτικό κόστος για το λαό θα είναι τεράστιο και θα είναι και από αυτά τα λάθη που δε διορθώνεται εύκολα. Οχι ότι δεν κάνουμε λάθη, όμως υπάρχουν λάθη που μπορείς να τα διορθώσεις και υπάρχουν και λάθη τα οποία μετά σε κυνηγάνε πολλά χρόνια. Εμάς μας ενδιαφέρει να μην έχει πολιτικό κόστος ο λαός.
Δεύτερο. Δε ξέρω αυτό το ιστορικό που ανέφερες είναι αν κατάλαβα ότι απ' το '68 και μετά εκλογικά είμαστε εμείς πάνω. Ομως, γι' αυτό σου λέω για τον τρόπο σκέψης. Διαβάστε τα κείμενά μας, να δείτε τι λέμε.
Κατ' αρχήν, πώς φερόμαστε εμείς σ' αυτό το κομμάτι που το λέμε επιστημονικά οπορτουνισμό στο εργατικό κίνημα; Του φερθήκαμε ποτέ αφ' υψηλού; Είπαμε ποτέ «νενικήκαμεν»; Για δείτε διαφορά, που μας κουνάνε το δάχτυλο, «να δείτε μετά τις εκλογές». Ισα - ίσα, σε όλα μας τα ντοκουμέντα λέγαμε ότι ο οπορτουνισμός είναι επικίνδυνος, ανεξαρτήτως εκλογικής δύναμης. Και υπάρχουν και φάσεις κι όταν το κίνημα οπισθοχωρεί, ο ριζοσπαστισμός υποχωρεί, τότε ο οπορτουνισμός μεγαλώνει. Δεν είχαμε καμιά αυταπάτη ότι τον νικήσαμε. Και ο οπορτουνισμός, είναι ένα ρεύμα που πολλές φορές είναι και πολύ πιο ισχυρό από την εκλογική του δύναμη. Μάλλον το μεγάλωμά του τώρα είναι που θα αποδείξει αρκετά πράγματα. Οταν είναι αδύναμος κάνει πολύ μεγαλύτερη ζημιά. Δεν είχαμε εμείς τέτοια άποψη, ούτε είχαμε έναν συναγωνισμό, και ποτέ δεν υποτιμούμε αυτόν τον κίνδυνο.
Δε μου λες, όλα τα κινήματα στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης πώς αδρανοποιήθηκαν και έχασαν; Ποτέ δεν πρόκειται να υποτιμήσουμε αυτό το ρεύμα και όταν είναι εκλογικά μηδέν θα ξαναφουντώσει σε άλλες φάσεις. Αρα λοιπόν δεν είμαστε αδιάβαστοι πάνω σε αυτό το θέμα, ούτε και αιφνιδιαζόμαστε καθόλου.
Ομως, εδώ, υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα. Μπορούμε να μιλάμε τώρα για οπορτουνισμό; 'Η για μετεξέλιξη σε σοσιαλδημοκρατία; Τώρα είχαμε και ένα ρεύμα ανάμειξης, της σοσιαλδημοκρατίας με αυτό που λέμε το κομμάτι του οπορτουνισμού. Θέλει βαθύτερη μελέτη και να περιμένει κανείς τις εξελίξεις, αλλά μάλλον μιλάμε για κάποιο άλλο τώρα φαινόμενο.
Κι αυτό το φαινόμενο δεν ξέρω αν έχει προκύψει σε άλλη χώρα. Αυτό δεν το θυμάμαι, αν θυμάται κανείς εδώ απ' το ΠΓ αλλά δε μου φαίνεται. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει, απ' όσο ξέρω, στη σύγχρονη ιστορία της Ευρώπης η σοσιαλδημοκρατία να ενταχθεί στον οπορτουνισμό. Εχει γίνει; Πού;
Μπράβο, έχεις δίκιο. Ναι, στην Ιταλία με τη διάλυση του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Κράξι. Δηλαδή, η σοσιαλδημοκρατία εξαφανίστηκε και στη θέση πήγε το ιστορικό ΚΚ Ιταλίας. Και εδώ στην Ελλάδα γίνεται αυτό. Εχεις δίκιο Χρήστο, έτσι είναι. Αρα αυτό δεν είναι εύκολο ρεύμα να το αντιμετωπίσεις - τη σοσιαλδημοκρατικοποίηση.

    

Η πρόταση του ΚΚΕ δεν είναι για τη δευτέρα παρουσία

-- Γ. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ (ΠΡΙΝ): Κυρία Παπαρήγα, μέτρα που θα ανακούφιζαν άμεσα τους εργαζόμενους, όπως η στάση πληρωμών του δημοσίου χρέους και διαγραφή του, κατά το ΚΚΕ μετατοπίζονται χρονικά για το στάδιο της λαϊκής εξουσίας, αν έχω καταλάβει σωστά. Σήμερα όμως για ποιο κεντρικό αίτημα πρέπει να παλέψουν οι εργαζόμενοι αν όχι γι' αυτά;
-- Εμείς περιγράφουμε τη λαϊκή εξουσία. Δεν μπορείς να μην την περιγράψεις παίρνοντας υπόψη και ορισμένα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα. Οταν περιγράφεις τη λαϊκή εξουσία για να παλέψει ο λαός να γίνει όσο πιο γρήγορα, δεν μπορεί να μη βάλεις τη διαγραφή του χρέους. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι εμείς λέμε, πληρώστε τις δόσεις και αφήστε τα ταμεία κενά και μην πληρώσετε συντάξεις. Εμείς λέμε ακριβώς ότι πρέπει ο λαός να παλέψει, να διεκδικήσει να μη γίνει στάση πληρωμών σε μισθούς, σε συντάξεις, σε φάρμακα, σε υγεία, σε πρόνοια, όλα αυτά τα επείγοντα. Και να πάνε να κόψουν το λαιμό τους για τις δόσεις. Αν χρησιμοποιούμε τη διαγραφή του χρέους, είναι γιατί επεξεργάζεσαι την πρότασή σου, η οποία δεν είναι για τη δευτέρα παρουσία και να κάνουμε αφαίρεση όλων των προβλημάτων. Είναι μια πρόταση που λες να παλέψει σήμερα ο λαός και ενσωματώνεις μια σειρά ζητήματα και της επικαιρότητας.
Εξάλλου, γι' αυτό λέμε να φέρουμε και στη βουλή για να φωτιστεί καλύτερα το θέμα μνημόνιο και δανειακή σύμβαση. Δεν το παραπέμπουμε στη λαϊκή εξουσία. Αλλωστε, όταν καταψηφίσαμε τη δανειακή σύμβαση, τι σημαίνει; Δε δεχόμαστε τη ρύθμιση αυτή που κάνανε. Είναι θέμα συσχετισμού δυνάμεων. Ετσι είναι. Φαινομενικές είναι αντιφάσεις».

•