Δυνατό ΚΚΕ, αυτή είναι η μάχη

«Εμείς θα παγώσουμε τους μισθούς και τις συντάξεις»!
Η δήλωση που έκανε, χτες στις 9 το βράδυ, στο «Mega», ο Σταθάκης του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ακούστηκε στην πλατεία Ομονοίας, όπου την ίδια ακριβώς ώρα γινόταν η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ με τον Τσίπρα να διακηρύσσει ότι την Κυριακή γυρίζει σελίδα, χωρίς, βέβαια, να πει ότι είναι γύρισμα της σελίδας προς τα πίσω.
Οποιος ως τώρα κρατούσε επιφυλάξεις για το ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος του οπορτουνισμού (μεταφορά της αστικής αντίληψης μέσα στο εργατικό κίνημα, λέμε εμείς) από χτες το βράδυ έχει όλο το πακέτο στη διάθεσή του.

***

Κάτω από άλλες συνθήκες θα είχαν σηκωθεί και οι πέτρες. Ομως, διερχόμαστε αυτή την περίοδο από τον αστερισμό μιας σχεδόν απόλυτης ποδηγέτησης χιλιάδων και χιλιάδων συνειδήσεων. Ετσι


που να γίνεται αποδεκτό χωρίς να σπάνε τηλεοράσεις το να βγαίνει ο ΣΚΑΪ παραμονή των εκλογών και να παρουσιάζει ένα κατασκευασμένο γκάλοπ σαν «πολιτική εκτίμηση» για να εκβιάσει ως την τελευταία ώρα με το δίλημμα: «`Η ΝΔ, ή ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχει άλλη επιλογή».

***

Κάτω από άλλες συνθήκες η είδηση ότι συγκεντρώνονται γόνοι της αστικής τάξης για να αποφασίσουν με ποιο τρόπο θα στηρίξουν ένα αριστερό κόμμα, θα ήταν αρκετό για να κάνει τους αριστερούς να βγουν στο δρόμο με βρεγμένες σανίδες. Οχι όμως και τους «αριστερούς» της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ που μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ για να διασφαλίσουν ότι η πολιτική του κεφαλαίου θα συνεχίσει να εφαρμόζεται ανεμπόδιστη, με μεγάλες μάζες του λαού εγκλωβισμένες στην ίδια παλιά αυταπάτη: Οτι και οι καπιταλιστές θα περνάνε καλά και ο λαός δε θα παθαίνει της ψυχής του τον τάραχο.

***

Ολα αυτά δίνουν υλικό στους αναλυτές του μέλλοντος. Μόνο που μεθαύριο, στις 17 του μήνα, ο λαός καλείται να ψηφίσει όχι μόνο για το ποια κυβέρνηση, αλλά κυρίως για το πώς θα αντιμετωπίσει την όποια κυβέρνηση.
Αυτό που παρουσιάζεται μπροστά στο λαό από τα μέσα ενημέρωσης της αστικής τάξης είναι ένα χοντρό παιχνίδι όπου είτε κυβέρνηση ψηφίζει, είτε αξιωματική αντιπολίτευση, να ψηφίζει ένα και το αυτό.

***

Είναι ακριβώς η στιγμή που αξίζει κάποιος να σταθεί στις ανακοινώσεις του ΚΚΕ. Στα ρήματα που χρησιμοποιεί. Μιλάει το ΚΚΕ γι' «αυτό που χρειάζεται ο λαός» κι όχι αυτό που έχουν οι αστοί επιβάλει να «θέλει» ο λαός.
Το «χρειάζεται» βασίζεται σε μια ανάλυση των ταξικών επιλογών και το αναγκαστικό διά ταύτα που παράγει αυτή ή η άλλη επιλογή. Το «χρειάζεται» αναφέρεται στην πραγματικότητα της καπιταλιστικής κρίσης, στην πραγματικότητα ενός καπιταλισμού που έχει παρασαπίσει και δείχνει τον ιστορικό μονόδρομο για την εργατική τάξη: Την ανατροπή της σαπίλας για να χτιστεί μια νέα κοινωνία.
Το «θέλει» εκφράζει μια στρεβλή εικόνα της πραγματικότητας που του δημιουργεί η αστική προπαγάνδα μέσα σ' ένα συγκεκριμένο σκηνικό. Γνωρίζουμε το σκηνικό, την κινητοποίηση της αστικής τάξης για να διασφαλίσει ότι με όποια κυβέρνηση τα δικά της συμφέροντα δε θα θιγούν.
Γνωρίζουμε και τα στοιχεία της ανάλυσης: Ολα εκείνα που επιβεβαιώνουν την εκτίμηση του ΚΚΕ πως στον καιρό της κρίσης ο λαός ή θα κάνει ένα άλμα μπροστά ή θα ηττηθεί.
Το σκηνικό που έχει στήσει η αστική τάξη οδηγεί σε ήττα το λαό. Τα στοιχεία της ανάλυσης που μόνο το ΚΚΕ παρουσιάζει ανοιχτά καθαρά στο λαό δίνουν τη δυνατότητα σ' όποιους επιμένουν να περπατούν με το κεφάλι ψηλά να κάνουν το αναγκαίο άλμα.

***

Στις δυο μέρες που απόμειναν ως τις εκλογές δεν ισχύει για μας το «Κυριακή κοντή γιορτή». Κάθε ώρα, κάθε λεπτό πρέπει να είναι αφιερωμένο στο να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Οσο μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Με εμπιστοσύνη στις λαϊκές δυνάμεις, πόρτα πόρτα, άνθρωπο τον άνθρωπο με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στο χέρι συγκεντρώνουμε τη δύναμη πυρός που αντιπροσωπεύει κάθε αγωνιστής έτσι που αυτή να εκφραστεί και με δυνατό ΚΚΕ μέσα στη Βουλή και με ακόμα πιο ισχυρό ΚΚΕ στους αγώνες που έρχονται.
Καθώς οι επικεφαλής του ιμπεριαλιστικού κέντρου μιλούν ήδη για 100 μέρες ανοχής στην όποια κυβέρνηση προκύψει, για τα αγωνιζόμενα τμήματα του λαού είναι καθαρό πως δεν υπάρχει ούτε μια μέρα ανοχής σε μια πολιτική που με όποιον στην κυβέρνηση τσακίζει το λαό.
Τα ραβασάκια της εφορίας, οι απλήρωτοι λογαριασμοί, οι νέοι άνεργοι, τα γερόντια χωρίς φάρμακα, οι οικογένειες χωρίς μεροκάματο, είναι καταστάσεις άμεσα πιεστικές. Το κρίσιμο είναι σε ποια κατάσταση θα είναι το λαϊκό κίνημα στις 18 του μήνα. Η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ ως της μόνης δύναμης που σταθερά και αταλάντευτα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της εργατικής - λαϊκής πάλης, αναδεικνύεται και πάλι σε κρίσιμο παράγοντα που θα καθορίσει τις εξελίξεις. Τόσο με τη μέγιστη δυνατή πίεση μέσα στη Βουλή, όσο και κυρίως με τη βέλτιστη οργάνωση και διεξαγωγή της λαϊκής πάλης στους χώρους δουλειάς, όπου και με όποιον τρόπο χρειαστεί.
Σ' αυτή την κατεύθυνση κάθε ψήφος στο ΚΚΕ μετράει σαν ψήφος ανατροπής των σχεδιασμών της αστικής τάξης και εκείνων των τμημάτων της που στηρίζουν ΝΔ και των άλλων που τα δίνουν όλα για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το σχέδιο μαζικού ευνουχισμού του λαού δεν πρέπει να περάσει.
ΥΓ: Ερώτηση που προκλήθηκε από τη χτεσινή σπέκουλα του Τσίπρα που παρομοίωσε τον εαυτό του με τους αδούλωτους της ταξικής πάλης: Δηλαδή, ο Τατάκης έμεινε όρθιος μέχρι το θάνατο στο Μακρονήσι γιατί έβλεπε στο μέλλον να έρχεται ο Τσίπρας;
Και το αναγκαίο σχόλιο: Και μόνο γιατί δεν έχει ίχνος τσίπας αυτός ο τύπος αρκεί για να καταψηφιστεί.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ