ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΑΛΕΚΑΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ θα κρίνει τη θέση του λαού την άλλη μέρα Η εισηγητική ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

 

Την πρόταση του ΚΚΕ μπροστά στην εκλογική αναμέτρηση της 17ης Ιούνη παρουσίασε, χτες, η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στην έδρα της ΚΕ στον Περισσό. Στην εισηγητική της ομιλία τόνισε:

«Το δίλημμα "ευρώ ή δραχμή" που θέτει η ΝΔ ή το δίλημμα που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ "μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ" είναι και πλαστό και αποπροσανατολιστικό. Δεν απαντά στους πραγματικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει ο λαός, οι λαοί της Ευρώπης από την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης στην Ευρωζώνη και ενώ αδύναμος κρίκος δεν είναι μόνο ή κυρίως η Ελλάδα αλλά η Ισπανία και η Ιταλία, καθώς θα μεγαλώνει η απόσταση από τη Γαλλία και τη Γερμανία.

Το ερώτημα είναι πώς θα βρεθεί ο λαός την επόμενη μέρα

Το πραγματικό δίλημμα είναι:

• Αντεπίθεση του λαϊκού κινήματος ή εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων;

Σε κανέναν δεν αρέσει ο ρόλος της Κασσάνδρας, όμως εμείς οι κομμουνιστές είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε την αλήθεια στο λαό, ώστε να προετοιμασθεί και να οργανώσει την αντεπίθεσή του, με σχέδιο, με πρόγραμμα ρήξης και ανατροπής. Η κινδυνολογία της ΝΔ και η άνευ


προηγουμένου τυχοδιωκτική εφησύχαση που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγούν το λαό σε παραίτηση και αφοπλισμό. Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος και αυτόν τον κίνδυνο θέλει να αποτρέψει το ΚΚΕ, τόσο στην κάλπη όσο και την άλλη μέρα, τους επόμενους μήνες που έρχονται.

Λέμε ξεκάθαρα στο λαό ότι όποια κυβέρνηση και αν σχηματισθεί μετά τις εκλογές, όχι μόνο δεν πρόκειται να ανακόψει την επιδείνωση της θέσης των λαϊκών στρωμάτων, αλλά θα κλιμακώσει την επίθεση στο εισόδημα και στα δικαιώματα της πλειοψηφίας των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων, με άλλοθι ορισμένα ψίχουλα σε ομάδες ακραίας φτώχειας, που και αυτά θα εξανεμισθούν απ' τις γενικότερες συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής.Καμία κυβέρνηση, ούτε της ΝΔ ούτε του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε οικουμενική ή και συνεργασίας με γειτονικές ή συγγενικές δυνάμεις, δεν πρόκειται να σώσει το λαό από τα βάσανα μιας ελεγχόμενης ή μη ελεγχόμενης πτώχευσης. Ο λαός πρέπει να πάρει την υπόθεση στα δικά του χέρια, στο χώρο δουλειάς και στη γειτονιά, αν δε θέλει να μετατραπεί σε παθητικό μοιρολάτρη, με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο.
Αυτό θα είναι πισωγύρισμα, θα σημάνει ήττα που θα είναι προσωρινή μόνο εφόσον γρήγορα το εργατικό και λαϊκό κίνημα ανασυγκροτηθεί.
Η αντεπίθεση είναι μονόδρομος, η ευθύνη του ΚΚΕ ακόμα πιο μεγάλη.
Αυτό το ΚΚΕ, που παίζει τον πρωτοπόρο ρόλο του, πάντα όρθιο και πιο δυνατό, χρειάζεται ο λαός, και το χρειάζεται τώρα, άμεσα, όχι αργότερα γιατί αύριο θα είναι αργά αν επικρατήσουν οι αυταπάτες που αφοπλίζουν το λαϊκό κίνημα.
Οι αγώνες που έγιναν τα προηγούμενα 3 χρόνια ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου, στην 

πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ήταν σημαντικό βήμα, όμως ήταν πίσω από τις ανάγκες.
Δεν πρέπει να πάνε χαμένοι.
Στις εκλογές της 6ης Μάη φάνηκε ισχυρή η τάση αυτοί οι αγώνες να εξαργυρωθούν στην ενίσχυση μιας νέας πολιτικής αυταπάτης, στην αναβίωση της ψευδαίσθησης ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος χωρίς σύγκρουση με την πολιτική και οικονομική κυριαρχία των μονοπωλίων και την ΕΕ.
Η σωτηρία για το λαό προϋποθέτει να σηκώσει το ανάστημά του, να σταθεί με περηφάνια απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση, όχι σαν ζήτουλας, να γράψει στις σημαίες της πάλης του τη διεκδίκηση των σύγχρονων ρεαλιστικών κοινωνικών αναγκών που ανταποκρίνονται στον πλούτο που παράγεται. Τίποτα λιγότερο απ' αυτό.
Προϋπόθεση για την αντεπίθεση την επόμενη μέρα είναι:

• Η οργάνωση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Η σύγκρουση πρόσωπο με πρόσωπο με τον κεφαλαιοκράτη, στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στο μεγάλο κατάστημα.
• Η προώθηση της λαϊκής συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη, τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους και τους φτωχούς αγρότες.
• Η προετοιμασία του λαού για την αντιμετώπιση όλων των ενδεχομένων και πρώτα απ' όλα του ενδεχόμενου της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, για να παρθούν όλα αυτά τα μέτρα που χρειάζονται ώστε ο λαός να σταθεί όρθιος, να αντιμετωπίσει στην πράξη τη μαζική πτώχευση και εξαθλίωση.
• Είναι η δραστική αλλαγή συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα, η αποπομπή μέσα από μαζικές διαδικασίες των εργοδοτικών και συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών που αποτελούν στηρίγματα της αντιλαϊκής πολιτικής.

Τις τελευταίες μέρες ο λαός βομβαρδίζεται απ' τα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων που υπόσχονται ανακούφιση μετά τις εκλογές και φιλολαϊκή διέξοδο σε ένα μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Παρά τις επιμέρους διαφορές τους, οι οποίες εκτός των άλλων είναι απαραίτητες για να στηθεί το σκηνικό του νέου διπολισμού, βλέπουμε ότι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ τονίζουν ότι θα παραλάβουν "καμένη γη", θα αποφύγουν τις μονομερείς συγκρούσεις με την ΕΕ και ότι θα απαιτηθεί υπομονή και θυσίες του λαού για να έρθει αργότερα η έξοδος απ' το τούνελ. Προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα συνεχούς μείωσης των λαϊκών προσδοκιών και των απαιτήσεων, να πείσουν το λαό πως το μόνο που μπορεί να επιλέξει είναι τους καλύτερους δυνατούς όρους για τη νέα σφαγή των δικαιωμάτων του, να διαλέξει το δήθεν "μικρότερο κακό".
Η λογική του "μικρότερου κακού" είναι δοκιμασμένη, τελικά βρήκε το λαό σε μικρότερη σχετικά ετοιμότητα μόλις αντιμετωπίσαμε τον εφιάλτη της εξαθλίωσης του λαού, της βαθιάς κρίσης και της υπερχρέωσης του κράτους.
Οποια κυβέρνηση και αν σχηματισθεί, ανεξάρτητα από τα συνθήματά της, τελικά θα συμμορφωθεί με τις δεσμεύσεις της ΕΕ και τις κατευθύνσεις των μονοπωλίων, που απαιτούν:
-- Φθηνότερη εργατική δύναμη, ανάπτυξη με λιτότητα, για να μπορέσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι της ΕΕ να ανταγωνισθούν ομίλους της Κίνας, της Ινδίας, της Βραζιλίας, με τους μισθούς πείνας.
-- Δημοσιονομική σταθερότητα σε βάρος του λαού, συγκράτηση του δημόσιου χρέους και του ελλείμματος κάθε κράτους - μέλους για να θωρακισθεί το ευρώ, χωρίς να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο. Ο νέος άνεμος Ολάντ - Ομπάμα σημαίνει νέα κρατικά πακέτα υπέρ των μονοπωλίων και νέα χρέη που θα πληρώσει ο λαός.
-- Ελεύθερη κίνηση κεφαλαίου σύμφωνα με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, μέσω της οποίας ελέγχει σήμερα, για παράδειγμα, η "Ντόιτσε Τέλεκομ" τον ΟΤΕ και η "Χόχτιφ" το Αεροδρόμιο των Σπάτων ("Ελ. Βενιζέλος").
-- Κοινοτικές ποσοστώσεις και δεσμεύσεις που αφορούν το παρόν και το μέλλον της εγχώριας αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής, π.χ., οι ποσοστώσεις για τη ζάχαρη και το γάλα. Θα επανέλθουμε αναλυτικότερα στη συνέχεια στο μεγάλο ζήτημα των δεσμεύσεων της ΕΕ.
-- Αυτές τις μέρες ξεκίνησε μια συζήτηση που πατάει σε απόψεις που είχαν εκφραστεί στο παρελθόν και έμειναν ανοιχτές, για ριζικές αλλαγές στην ΕΕ με βασικό σημείο που θα παρουσιαστεί στη Σύνοδο Κορυφής στις 28 και 29 Ιούνη, για τη δημιουργία μιας κεντρικής εξουσίας που θα διαχειρίζεται τα οικονομικά της Ευρωζώνης και η παραχώρηση περισσότερων εξουσιών από αυτές που ήδη έχει η Κομισιόν, στην Ευρωβουλή και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Το σχέδιο περιλαμβάνει την ενίσχυση των εξουσιών έναντι της κατάρτισης των εθνικών προϋπολογισμών, τη δημιουργία πανευρωπαϊκής αρχής για τις τράπεζες με πρωτόγνωρες εξουσίες, την εναρμόνιση των εθνικών φορολογικών πολιτικών, την εναρμόνιση της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής για την ασφάλεια της Ευρώπης, την εναρμόνιση στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Δύο τα ενδεχόμενα

Σε μια περίοδο που το μέλλον της σημερινής Ευρωζώνης είναι αβέβαιο, ανεξάρτητα απ' τις θυσίες του ελληνικού λαού, η επόμενη κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει δύο ενδεχόμενα:
α) Της επαναδιαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης εντός Ευρωζώνης, με τους πιστωτές, που οδηγεί σε νέο "κούρεμα" αλλά και νέο σκληρό μνημόνιο. Δεν υπάρχει δανειακή σύμβαση χωρίς μνημόνιο μέτρων που εξειδικεύουν τις στρατηγικές αντιλαϊκές κατευθύνσεις της σημερινής ΕΕ, δηλαδή της υπαρκτής ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας και όχι των φαντασιώσεων της "Ευρώπης των εργαζομένων", με τις οποίες εξαπατά ο ΣΥΡΙΖΑ.
β) Την ώθηση σε έξοδο απ' την Ευρωζώνη με ανοιχτό το ενδεχόμενο ανεξέλεγκτης κρατικής χρεοκοπίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήδη υπάρχει μερική εσωτερική στάση πληρωμών του Δημοσίου σε σχέση με σειρά υποχρεώσεων, καθώς και την κατάσταση στην οποία έχουν οδηγηθεί τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ούτε η κινδυνολογία ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, ούτε ο εφησυχασμός του ΣΥΡΙΖΑ, που προβάλλει τη διαπραγματευτική του ικανότητα και το νέο γαλλικό αέρα του Ολάντ, μπορούν να κρύψουν την προοπτική επιδείνωσης της ζωής του λαού σε συνθήκες βαθιάς κρίσης. Η στάση του Ολάντ απέναντι στον ελληνικό λαό για την ανάγκη να τηρηθούν οι δεσμεύσεις προς την ΕΕ είναι διδακτική.
Τελευταία ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται και την αμερικανική πολιτική του Προέδρου Ομπάμα. Μια απλή ματιά στην έκρηξη της ανεργίας και της φτώχειας στις ΗΠΑ, που προκαλεί τη θολή λαϊκή διαμαρτυρία, αρκεί για να βγάλει κανείς συμπεράσματα. Προκαλεί όμως εντύπωση η προβολή της "αντιγερμανικής" ρητορικής του απ' τα μεγάλα αμερικανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, η οποία συνοδεύεται από έλλειψη κατηγορηματικής δέσμευσης ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί η βάση της Σούδας κατά της Συρίας και του Ιράν στο κυβερνητικό πρόγραμμα που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ενα πρόγραμμα που δε θέτει επίσης σαν σαφείς κυβερνητικούς στόχους την κατάργηση της στρατηγικής συμφωνίας με το Ισραήλ και την έξοδο από το ΝΑΤΟ.

Το ΚΚΕ αντιπαραθέτει και υποστηρίζει

Απέναντι στη λογική της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ το ΚΚΕ μετεκλογικά θα συνεχίσει και θα εξειδικεύσει τη γραμμή πάλης, που περιέχει ριζοσπαστικούς στόχους, όπως:
1. Καταγγελία δανειακής σύμβασης - μνημονίου.
2. Πλήρης - σταθερή εργασία.
3. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία - Παιδεία - Πρόνοια, αποκλειστικά δημόσια καθολική Κοινωνική Ασφάλιση.
4. Φορολογία διανεμόμενων και αδιανέμητων κερδών με 45%, κατάργηση αφορολόγητων αποθεματικών και του ειδικού καθεστώτος των εφοπλιστών, εκποίηση περιουσιακών στοιχείων του μεγάλου κεφαλαίου για εισφοροδιαφυγή και φοροδιαφυγή.
Δεν πρόκειται να ανακουφίσουν το λαό οι δήθεν "άμεσες" λύσεις που προτείνουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στην περίπτωση της ΝΔ οι νέες θυσίες είναι ολοφάνερες. Για παράδειγμα:
1. Μεταμφιέζει το γνωστό χαράτσι μέσω της ΔΕΗ σε Ενιαίο Τέλος Ακινήτων επιβαρύνοντας άδικα εξίσου τον μικροϊδιοκτήτη με τον κάτοχο μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
2. Προβλέπει νέα μείωση της φορολογίας των μονοπωλιακών ομίλων με συντελεστή στο 15% των κερδών, την ώρα που προωθεί την περικοπή 11,7 δισ. ευρώ για τη διετία 2013 - 2014 με παράταση 3 χρόνια για να υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα.
3. Προτείνει παράταση του επιδόματος ανεργίας σε 2 χρόνια, όταν ο ΣΕΒ προτείνει 3 γνωρίζοντας την έκρηξη της εξαθλίωσης που έρχεται.
Το βασικό προπαγανδιστικό όπλο της ΝΔ, όπως και του ΠΑΣΟΚ, είναι η κινδυνολογία αφού δεν μπορούν να κρύψουν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής τους.

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν βάζει φρένο στην επιδείνωση

• Με το πάγωμα σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες που προτείνει δεν στοχεύει σε καμιά ανάκτηση των τεράστιων απωλειών των προηγούμενων χρόνων.

Παγωμένοι λοιπόν οι ήδη "πετσοκομμένοι" μισθοί - συντάξεις, με την ακρίβεια να καλπάζει, τις δυσβάσταχτες ασφαλιστικές εισφορές να παραμένουν για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού.
Δεν προτείνει σαφή κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, και επιτρέπει να συνεχίζεται η αιμορραγία στις δαπάνες της λαϊκής οικογένειας για Παιδεία, Υγεία, κάλυψη αναγκών. Την ίδια στιγμή μειώνει μόνο την έμμεση φορολογία των μονοπωλιακών ομίλων στον τουρισμό και στηρίζει την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Η μεσοπρόθεσμη αναφορά του ΣΥΡΙΖΑ σε σταδιακή αποκατάσταση μισθών που εξαρτάται από τους ρυθμούς της καπιταλιστικής ανάπτυξης, δεν δεσμεύεται ούτε για αποκατάσταση στο επίπεδο του 2009.

• Είναι σκοπίμως ομιχλώδης η θέση του για φορολογική επιβάρυνση των πλουσιότερων και ελάφρυνση των φτωχότερων.

Οι μεγαλομέτοχοι τοποθετούν σημαντικά κεφάλαια σε οφ σορ και σε διεθνείς επενδυτικούς ομίλους. Επομένως, δεν μπορεί να εφαρμοστεί αυτοτελώς μια πρόταση φορολογικής μεταρρύθμισης χωρίς γενικότερη γραμμή ρήξης και ανατροπής.

• Είναι επίσης ανεφάρμοστη η θέση του για το πάγωμα των ιδιωτικοποιήσεων στρατηγικής σημασίας και η επαναφορά στο κράτος ανάλογα με τις δυνατότητες της οικονομίας.

Στη σημερινή ΕΕ της ελεύθερης κίνησης κεφαλαίου σημαίνει λειτουργία κάποιων κρατικών επιχειρήσεων στο πλαίσιο της "απελευθερωμένης" αγοράς, που θα ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους και θα ληστεύουν τη λαϊκή οικογένεια - πελάτη, με απανωτές αυξήσεις, όπως η σημερινή ΔΕΗ ΑΕ, ώστε να παραμείνουν κερδοφόρες. Σημαίνει κρατικοποίηση ζημιών των μεγαλομετόχων στις τράπεζες για να ετοιμασθεί ο δρόμος μιας μελλοντικής ιδιωτικοποίησης με ικανοποιητικά κέρδη για τους ομίλους. Ο λαός γνωρίζει. Δεν υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση από τράπεζες στις οποίες δεσπόζει το κράτος, όπως η Αγροτική, ή παλαιότερα η Εθνική.

• Οι διακηρύξεις για παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας δεν ανταποκρίνονται στις δυνατότητες της χώρας και στην ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών, ούτε περιορίζουν την εισαγωγική εξάρτηση, αφού υπάρχουν οι κοινοτικές δεσμεύσεις και ποσοστώσεις στην αγροτική και βιομηχανική παραγωγή, όταν γενικότερα σκοπός της επένδυσης παραμένει το καπιταλιστικό κέρδος και όχι οι λαϊκές ανάγκες. Στην ουσία, πίσω απ' αυτές τις διακηρύξεις κρύβεται η ομολογία στήριξης των μονοπωλιακών ομίλων που περιέχει η κυβερνητική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει αποδεκτή από την άρχουσα τάξη.

Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν καπιταλιστική ανάπτυξη με λιτότητα και νέες θυσίες, με αιχμή μάλιστα τη χρηματοδότηση της δανειακής σύμβασης, της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και του ΕΣΠΑ.

• Χρηματοδότηση απ' το ΕΣΠΑ σημαίνει νέα κοινοτικά και κρατικά πακέτα στους μονοπωλιακούς ομίλους, προσωρινή απασχόληση με μισθούς πείνας μέσω Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) στον τομέα της "κοινωνικής οικονομίας", συμβάσεις παραχώρησης και Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για να κερδίζουν διπλά και τριπλά τα μονοπώλια απ' τα μεγάλα έργα. Χρηματοδότηση που δεν εξηγεί επίσης πώς θα συνεχισθεί απρόσκοπτα αν επαναδιαπραγματευτεί σκληρά και συγκρουστεί με τις επιλογές της ΕΕ, όπως υποκριτικά διακηρύσσουν στελέχη του.
• Στην ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση κινούνται και οι "προγραμματικές συμφωνίες μεταξύ δημόσιου τομέα και ιδιωτικών επιχειρήσεων".

Ποια είναι η εξουσία και η κυβέρνηση που χρειάζεται ο λαός

Η νίκη του λαού, η λαϊκή κυριαρχία προϋποθέτει αυτός να έχει στα χέρια του τον πλούτο που παράγει, αυτός να πάρει την εξουσία.

• Αυτό σημαίνει η εργατική τάξη να κάνει κουμάντο εκεί που παράγεται ο πλούτος, σημαίνει να έχει ανατραπεί ο υπέρτατος νόμος που είναι πάνω από οποιονδήποτε νόμο ψηφιστεί στη Βουλή, αυτός του κέρδους για το κεφάλαιο.
• Αυτό σημαίνει εξουσία που θα ασκείται μέσω της οργάνωσης των εργαζομένων πρώτα απ' όλα στους τόπους δουλειάς. Η συμμετοχή σε αυτή την οργάνωση θα εξασφαλίζει τη συμμετοχή των εργαζομένων, του λαού στη διεύθυνση της παραγωγής, στη διακυβέρνηση και τον έλεγχο. Στις αποφάσεις και στην υλοποίησή τους. Στην ανάδειξη λαϊκών αντιπροσώπων σε όλες τις βαθμίδες της εξουσίας.
• Αυτό σημαίνει ότι θα αξιοποιηθεί άμεσα για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών ο τεράστιος πλούτος που παράγεται ήδη σ' αυτή τη χώρα και σήμερα μεταφράζεται σε κέρδη στο χρηματιστήριο, καταθέσεις στην Ελβετία, επενδύσεις στα Βαλκάνια και στο Λονδίνο, νέα πλοία που ναυπηγούνται στην Κίνα.
• Αυτό σημαίνει ότι θα απελευθερωθούν οι αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας, που είναι πλούσια σε εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, ενεργειακές πηγές, ορυκτό πλούτο, που έχει τη βάση για μεγαλύτερη αγροτική και βιομηχανική παραγωγή.
• Αυτό σημαίνει επίσης όργανα αντιπροσωπευτικά που δε θα αποτελούνται από επαγγελματίες βουλευτές, αλλά από εκπροσώπους των εργατών αιρετούς και ανακλητούς, χωρίς κανένα υλικό προνόμιο γι' αυτή τη συμμετοχή τους.
• Αυτό σημαίνει στρατός και δυνάμεις ασφαλείας και περιφρούρησης της λαϊκής εξουσίας υποταγμένες στα εργατικά - λαϊκά όργανα. Ο φιλολαϊκός προσανατολισμός αυτών των δυνάμεων εξασφαλίζεται στην πλήρη ενσωμάτωσή τους στους σκοπούς και στόχους της λαϊκής εξουσίας.
• Σημαίνει εξουσία και διακυβέρνηση αποδεσμευμένη από τις συνθήκες και τους σχεδιασμούς όλων των διεθνών ιμπεριαλιστικών διακρατικών συμμαχιών και διεθνών συμβάσεων, την ΕΕ, τους στρατιωτικούς σχηματισμούς, το ΝΑΤΟ.
• Στη διακυβέρνηση αυτής της λαϊκής εξουσίας το ΚΚΕ θα έχει αποφασιστικό και τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Αυτή την πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας προβάλλει το ΚΚΕ στο λαό. Δεν είναι πρόταση για τη "δευτέρα παρουσία".
Για τη δευτέρα παρουσία είναι η αντίληψη ότι το κράτος των μονοπωλίων, του κεφαλαίου εκδημοκρατίζεται και γίνεται φιλολαϊκό.
Η λαϊκότητα ή αντιλαϊκότητα του κράτους δεν καθορίζεται από την αναποτελεσματικότητα ή κακή λειτουργία των θεσμών του, αλλά από το γεγονός ότι εκφράζει την πολιτική κυριαρχία του κεφαλαίου που στηρίζεται στην οικονομική του δύναμη, δηλαδή από το γεγονός ότι τα μονοπώλια κατέχουν τα κλειδιά της οικονομίας, είναι ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγεται. Οι σημαντικές αποφάσεις παίρνονται αλλού, στα γραφεία των μονοπωλιακών ομίλων, των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των διαφόρων αστικών επιτελείων. Το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου τις υλοποιεί.
Η αντιλαϊκότητα του κράτους προκύπτει και από τις δεσμεύσεις από τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, για τη λειτουργία των κρατικών μηχανισμών, του στρατού, των μηχανισμών καταστολής (Ευρωαστυνομία, τα Αμυντικά Δόγματα).
Είναι απάτη να μιλάς για αντιμετώπιση της διαφθοράς και της διαπλοκής όταν αυτή πηγάζει από τη σχέση του πολιτικού προσωπικού και των μηχανισμών του κράτους με τους μονοπωλιακούς ομίλους που υπηρετούν.
Είναι απάτη ότι η "μεταμφίεση" των δυνάμεων καταστολής θα αλλάξει το περιεχόμενό τους, ότι αυτό που λείπει από ορισμένους αντιλαϊκούς μηχανισμούς όπως η ΕΥΠ είναι ο διακομματικός κοινοβουλευτικός έλεγχος.
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει ούτε στιγμή να παραπλανηθούν από την αναβίωση του παλιού και απατηλού συνθήματος "Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία"...
Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, που λέει καθαρά ότι την επόμενη μέρα των εκλογών θα βρεθεί στο δρόμο της οργάνωσης της λαϊκής αντεπίθεσης, της ισχυροποίησης του εργατικού κινήματος και της λαϊκής συμμαχίας στην προοπτική για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία, είναι που θα κρίνει τη θέση στην οποία θα βρεθεί ο λαός την επόμενη μέρα».