Ποιοι και γιατί επιτίθενται στο ΚΚΕ

Οσο προχωράμε προς τις εκλογές πυκνώνουν οι επιθέσεις ενάντια στην πολιτική του ΚΚΕ. Τη σκυτάλη από το ΠΑΣΟΚ παίρνει «επάξια» στα χέρια της η ΝΔ που φιλοδοξεί να είναι το κυβερνών κόμμα, συνεπικουρούμενη από το ΛΑ.Ο.Σ., ενώ ως εφεδρεία στην ενορχηστρωμένη αυτή επίθεση προβάλλει και ο ΣΕΒ. Και τι δεν καταμαρτυρούν στο ΚΚΕ: Από το «κλείσιμο» των λιμανιών, επιχειρήσεων, πανεπιστημίων μέχρι το διώξιμο των επενδύσεων, των τουριστών, και επιπλέον την υπεράσπιση «της ακαμψίας στην αγορά εργασίας». Ολα αυτά, συνοδευόμενα και με μπόλικο πρωτόγονο αντικομμουνισμό από τον γνωστό τοις πάσι προβοκάτορα ΛΑ.Ο.Σ. αλλά και τον ιδεολογικό μέντορα των παραπάνω δυνάμεων, τον ΣΕΒ, ο πρόεδρος του οποίου, από τα σαλόνια της «υψηλής τέχνης» που συναγελάζεται, ανακάλυψε και αυτός τη «σταλινική αριστερά». Βεβαίως, εργοστάσια κλείνουν εκεί που δε γίνονται απεργίες και κινητοποιήσεις. Μικρομάγαζα κλείνουν μόνο που δε φταίνε οι διαδηλώσεις αλλά η κρίση και ο ανταγωνισμός με τα μονοπώλια.

Τι όμως πραγματικά ανησυχεί όλους αυτούς; Οχι βέβαια το κλείσιμο των επιχειρήσεων και το διώξιμο των επενδύσεων, όπως ισχυρίζονται. Γνωρίζουν από πρώτο χέρι, και πολύ καλύτερα ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΕΒ, ότι τις επιχειρήσεις τις κλείνουν τα ίδια τα μέλη, του πιο «κλειστού επαγγέλματος - κλαμπ» στο οποίο προεδρεύει. Αυτοί σκάνε το ένα κανόνι μετά το άλλο, όταν βλέπουν ότι τα κέρδη τους δεν είναι ικανοποιητικά και μεταφέρουν τα κεφάλαιά τους σε άλλες 

 

δραστηριότητες. Αυτοί πάνε, όχι μόνο τώρα στην κρίση, αλλά και πριν, στις περιόδους της ραγδαίας ανάπτυξης, τις επιχειρήσεις τους σε γειτονικές χώρες, αλλά και ακόμα μακρύτερα, για να εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους. Δικό τους ήταν το σύνθημα της «εξωστρέφειας», όταν έψαχναν στα Βαλκάνια, στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, τα σύγχρονα «Ελντοράντο». Επειδή είχαν μικρότερους μισθούς. Αυτοί, βιομηχανικά και εμπορικά μονοπώλια, τράπεζες, εφοπλιστές, το κυνήγι για όλο και μεγαλύτερα κέρδη και η αδηφάγα γιγάντωσή τους, έκλεισαν και κλείνουν τα μικρομάγαζα, βάζουν λουκέτα στις βιοτεχνίες, ξεκληρίζουν τους αγρότες, απολύουν τους εργάτες.

Δεν ανησυχούν λοιπόν για το «κλείσιμο» των επιχειρήσεών τους. Για τα κέρδη τους κόπτονται και πονάνε. Ούτε για τις δουλειές που χάνονται και τις θέσεις εργασίας τους ενδιαφέρει. Αυτό που επιδιώκουν είναι φθηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό. Γι' αυτό και σκούζουν και για τα πανεπιστήμια. Ξέρουν ότι εκεί ετοιμάζεται η νέα δεξαμενή της εργατικής δύναμης και τη θέλουν να γίνει όχι μόνο πιο φθηνή αλλά και υπάκουη. Αξιώνουν όχι μόνο δούλους, όχι μόνο φθηνούς δούλους αλλά και ευχαριστημένους δούλους. Εργάτες που σκύβουν το κεφάλι και υπακούν στα οικονομικά τους καπρίτσια. Οπως στον Σκαραμαγκά, που θέλουν εργάτες για ένα μεροκάματο τη βδομάδα. Γι' αυτό λυσσαλέα επιτίθενται σε όσους τους χαλάνε τη μανέστρα. Σε αυτούς που όχι μόνο στα λόγια, αλλά στην πράξη στέκονται δίπλα στους εργάτες που αντιστέκονται. Γι' αυτό επιτίθενται ξεδιάντροπα στο ΚΚΕ. Ειδικά η ΝΔ καταλαβαίνει ότι και μετά τις εκλογές, ως κυβέρνηση που επιδιώκει να γίνει, θα βρει μπροστά της το ΚΚΕ. Ξέρει, όπως και ο ΣΕΒ, ότι το ΚΚΕ είναι η δύναμη που μπορεί να σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά τους, να οργανώσει τους αγώνες, να πρωτοστατήσει στην αντίσταση των λαϊκών στρωμάτων. Αυτό τους ανησυχεί πραγματικά, εδώ και η βαθύτερη αιτία όλων αυτών των επιθέσεων.

Οσο για τα περί «σταλινικής αριστεράς», και εδώ αποκαλύπτονται. Δεν απέκτησε ξαφνικά ο πρόεδρος του ΣΕΒ, ένας πρώην γαλακτοβιομήχανος, πτυχίο ιστορικού! Κάτω από φράσεις του συρμού - που όλως τυχαίως (;) ξεστομίζονται όχι μόνο από φιλελεύθερους, σοσιαλδημοκράτες αλλά και από τους αυτοαποκαλούμενους αριστερούς του ΚΕΑ και του ΣΥΝ - κρύβεται η μεγάλη τους ανησυχία, ότι το ΚΚΕ, παρά τις μπόρες και τα προσωρινά πισωγυρίσματα της Ιστορίας, ενάντια στο ρεύμα και στην πλημμυρίδα της αντεπανάστασης, κρατάει ψηλά την κόκκινη σημαία, τη σημαία του σοσιαλισμού. Οτι το ΚΚΕ έχει στρατηγική, παλεύει όχι μόνο για την υπεράσπιση των πιο άμεσων συμφερόντων της εργατικής τάξης, αλλά κυρίως έχει ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση. Την πρόταση της εργατικής, λαϊκής εξουσίας, που με πανεθνικό κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικοποιώντας τα μονοπώλια θα βάλει μπροστά τη λαϊκή οικονομία που θα υπηρετεί τις ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Γι' αυτό όλος αυτός ο οχετός ενάντια στο ΚΚΕ.

Γ. ΖΑΧ