ΚΚΕ: Δοκιμασμένη δύναμη στην πάλη για να σωθεί ο λαός

Για το ΚΚΕ, ο αγώνας για την ανακούφιση της εργατικής τάξης και του λαού από τις συνέπειες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας είναι αναπόσπαστο μέρος της πάλης για την ανατροπή της αστικής εξουσίας, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τη λαϊκή εξουσία και οικονομία. Δεν υπάρχει μικρός ή μεγάλος αγώνας των εργαζομένων και του λαού, που το ΚΚΕ να μην πρωτοστατεί ή να μη συμμετέχει ενεργά. Σήμερα, σε συνθήκες γενικευμένου σαρώματος σε Ελλάδα και ΕΕ, το ΚΚΕ δίνει πρωτοπόρα τη μάχη για το εμπόδισμα των βάρβαρων μέτρων και την ανακούφιση της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.Το ΚΚΕ είναι αυτό που πρώτο βρέθηκε στα διόδια όλης της χώρας και σήκωσε τις μπάρες για ελεύθερη διέλευση, ζητώντας να καταργηθούν τα διόδια, να πάψουν οι δρόμοι να αποτελούν ιδιοκτησία των εργολάβων, που κάνουν μπίζνες με τα χρήματα του λαού και εισπράττουν το χαράτσι στους αυτοκινητόδρομους. Το ΚΚΕ πήγε πρώτο και άνοιξε τις παραλίες που ιδιωτικοποίησαν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, μετατρέποντας την αναψυχή στη θάλασσα ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Δράσεις όπως αυτές ενέπνευσαν τη λαϊκή αυτενέργεια και πρωτοβουλία, πυροδότησαν νέες κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα.



Το ΚΚΕ είναι αυτό που πρωτοστάτησε για να εκφραστεί οργανωμένα η αντίθεση στα χαράτσια, με αίτημα την κατάργησή τους και στόχο να επεκταθεί η λαϊκή ανυπακοή στις πληρωμές των γονέων για να λειτουργήσουν τα σχολεία, των ασθενών για να εξεταστούν στα νοσοκομεία. Οργάνωσε συλλαλητήρια όταν στη Βουλή ψηφίζονταν τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις.
Οι κομμουνιστές είναι στην πρώτη γραμμή στα ταξικά συνδικάτα για την οργάνωση των απεργιών και άλλων κινητοποιήσεων για κλαδικές Συμβάσεις που θα εμποδίζουν τα σχέδια για μεροκάματα και μισθούς πείνας.

Παρεμβάσεις στη Βουλή

Ενισχυτικά στα παραπάνω, το ΚΚΕ έχει καταθέσει στη Βουλή προτάσεις νόμου για την ανακούφιση του λαού από τις συνέπειες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η κατάθεση της πρότασης νόμου για την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, που προβλέπει την απαλλαγή από τόκους και από μέρος των χρεών τους, για να πάρουν ανάσα, να μην οδηγηθούν στην εξαθλίωση. Ακόμα, μόλις στα μέσα της βδομάδας, η κυβέρνηση έκανε αρχικά δεκτή και στη συνέχεια πήρε πίσω τροπολογία του ΚΚΕ για την αποκατάσταση των 187 εργαζομένων στις συνεταιριστικές τράπεζες που έκλεισαν και τα κεφάλαιά τους μεταφέρθηκαν σε άλλες τράπεζες.
Το ΚΚΕ ζήτησε με πρόταση νόμου που κατέθεσε στη Βουλή να καταργηθούν τα χαράτσια της δήθεν «αλληλεγγύης», της ΔΕΗ και το λεγόμενο τέλος επιτηδεύματος. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. απέρριψαν την πρόταση. Το ΚΚΕ έχει καταθέσει δύο φορές (2010 και 2011) πρόταση νόμου για μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων, η οποία απορρίφθηκε από τα ίδια κόμματα.
Επίσης με πρόταση νόμου ζήτησε την κατάργηση του μέτρου της επιστράτευσης και την προστασία των συνδικαλιστικών ελευθεριών, που τώρα μπαίνουν για τα καλά στο στόχαστρο των αστών και του κράτους τους. Απαίτησε με πρόταση νόμου να επιστραφούν όλα τα κλεμμένα αποθεματικά των Ταμείων από τη δεκαετία του '50 και έπειτα, να διασφαλιστούν τα αποθεματικά που υπήρχαν πριν τη νέα λεηλασία με το «κούρεμα» και να εξασφαλιστούν στους εργαζόμενους ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα στο ύψος των σύγχρονων αναγκών τους.
Ακόμα και εκεί που οι άλλοι κοροϊδεύουν το λαό με κορόνες για «διαφάνεια» στο πολιτικό σύστημα, το ΚΚΕ παρενέβη με προτάσεις νόμου και ζήτησε την κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης. Με δεκάδες ακόμα παρεμβάσεις σε επίπεδο Ερωτήσεων και Επερωτήσεων, έθεσε ζήτημα λήψης άμεσων μέτρων υπέρ του λαού, σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Κοινωνική Ασφάλιση, το πρόβλημα των ναρκωτικών, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Πρωτοπορία παντού

Αυτοί που κατηγορούν το ΚΚΕ ότι τα παραπέμπει όλα στο σοσιαλισμό είναι οι ίδιοι που το κατέκριναν επειδή μίλησε για «πόλεμο στον πόλεμο» κυβέρνησης - πλουτοκρατίας, αμέσως μετά τις εκλογές του 2009, όταν όλα τα άλλα κόμματα, ανάμεσά τους και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, είτε έδιναν ανοχή στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είτε μιλούσαν για «προγραμματική αντιπολίτευση».
Δηλαδή, όταν το ΚΚΕ έμπαινε μπροστά για να οργανωθεί χωρίς καθυστέρηση η πάλη του λαού, για άμυνα και αντεπίθεση στην αντιλαϊκή κλιμάκωση που σηματοδότησε η εκλογή της κυβέρνηση Παπανδρέου σε συνθήκες κρίσης (το ίδιο θα συνέβαινε και με κυβέρνηση ΝΔ, ή οποιαδήποτε άλλη αστική κυβέρνηση), όλοι οι άλλοι υπόσχονταν είτε στήριξη και ανοχή στην κυβέρνηση, είτε «προγραμματικό» χαρτοπόλεμο στη Βουλή. Ετσι αντιλαμβάνονται την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων και την πάλη για το εμπόδισμα της αντιλαϊκής πολιτικής, για την ανακούφιση από τις συνέπειές της...
Το ίδιο συκοφαντικό είναι το επιχείρημα ότι το ΚΚΕ θέλει την εξαθλίωση του λαού για να κάνει επανάσταση. Δεν υπάρχει πιο χυδαίο ψέμα. Η ιστορία του ΚΚΕ είναι ιστορία αγώνων για να κερδίσει έδαφος ο εργαζόμενος απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της, σε ρήξη με την πολιτική που υπηρετεί την κερδοφορία των καπιταλιστών. Οι εργατικοί αγώνες, στους οποίους πρωταγωνίστησαν διαχρονικά οι κομμουνιστές και άλλοι ριζοσπάστες αγωνιστές, είχαν πλαίσιο πάλης για βελτίωση συνολικά των όρων αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, με δεδομένο όμως ότι οι εργατικές - λαϊκές κατακτήσεις στον καπιταλισμό έχουν ταβάνι.
Με τέτοιους αγώνες και όχι με την ταξική συνεργασία, που προπαγανδίζουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι οπορτουνιστές, η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα κατάφεραν να αποσπάσουν κατακτήσεις, να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής και δουλειάς. Οσες κατακτήσεις, όμως, κι αν κέρδισε η εργατική τάξη στον καπιταλισμό, δεν έπαψε να μεγαλώνει το χάσμα που τη χωρίζει από την ικανοποίηση των σύγχρονων και πραγματικών της αναγκών, όπως αυτές διαμορφώνονται από τις δυνατότητες που προσφέρουν η οικονομική ανάπτυξη και η εξέλιξη της τεχνολογίας.
Ο λόγος είναι ότι τα μέσα παραγωγής συνεχίζουν να είναι ιδιοκτησία των αστών, άρα και ο παραγόμενος πλούτος, που πολλαπλασιάστηκε τις τελευταίες δεκαετίες. Γι' αυτό στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες το ΚΚΕ προτάσσει στρατηγικά την ανάγκη να γίνει υπόθεση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της η απόσπαση της εξουσίας από το κεφάλαιο, αφού στον καπιταλισμό καμιά κατάκτηση δεν είναι εξασφαλισμένη. Επιπλέον, με το βάθεμα της εργασιακής εκμετάλλευσης, η κλοπή της εργατικής δύναμης μεγαλώνει, ακόμα και όταν φαινομενικά οι εργαζόμενοι κερδίζουν κάποια δικαιώματα.

Ισχυρό ΚΚΕ - ισχυρό κίνημα

Η στρατηγική αυτή θέση του ΚΚΕ επαληθεύεται σήμερα περισσότερο από ποτέ. Ο καπιταλισμός ό,τι είχε να δώσει το έδωσε και σε συνθήκες κρίσης επιχειρεί να πάρει πίσω ό,τι απέσπασαν οι εργαζόμενοι με σκληρούς ταξικούς αγώνες. Αν παλιότερα η συσπείρωση των εργαζομένων σε επιμέρους αιτήματα μπορούσε να δώσει κάποιο αποτέλεσμα, σήμερα αυτό δυσκολεύει ολοένα και περισσότερο, αφού η εργοδοσία και το κράτος της, σε συνέργεια με την ΕΕ, εξαπολύουν καθολική επίθεση για να επιβάλουν μέτρα προαποφασισμένα και σχεδιασμένα από χρόνια. Από δω προβάλλει η αναγκαιότητα της λαϊκής εξουσίας, που θα ανατρέψει την αστική τάξη και τους νόμους της, θα κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής, τον φυσικό και ορυκτό πλούτο.
Στην Ελλάδα, η ύπαρξη ενός Κομμουνιστικού Κόμματος με επαναστατικά χαρακτηριστικά και με ταξική γραμμή στο συνδικαλιστικό κίνημα, είχε την πιο καθοριστική συμβολή στο φρενάρισμα της αντιλαϊκής πολιτικής, στην καθυστέρηση ή και τη ματαίωση μέτρων που ματώνουν το λαό, παρά το γεγονός ότι το κίνημα υπήρξε και παραμένει αναντίστοιχο της επίθεσης από την πλουτοκρατία και τα κόμματά της.
Το ΚΚΕ είναι δύναμη συνεπής και δοκιμασμένη. Δεν παλεύει μόνο ενάντια στα μέτρα που παίρνονται, αλλά στην πολιτική που τα γεννάει. Λέει καθαρά ότι η κατάργηση των αντιλαϊκών μέτρων και η διεύρυνση των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων δεν μπορεί να γίνουν από μια κυβέρνηση διαχείρισης του καπιταλισμού, αλλά θα προκύψουν από την αλλαγή τάξης στην εξουσία. Αυτή είναι η διαφορά του με τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία δηλώνουν ενάντια στα σκληρά μέτρα, αλλά δεν αμφισβητούν τα βάθρα και τα πλαίσια του συστήματος. Είναι σαν να ζητάνε και το σκύλο χορτάτο και την πίτα γερή. Δε γίνεται. `Η τα μονοπώλια θα κερδίζουν, ή ο λαός.
Σήμερα, ακόμα και αν ο κύκλος της κρίσης ξεπεραστεί, η ανάπτυξη θα είναι χαμηλών ρυθμών σε όλη την Ευρώπη, οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους κατά κλάδο, θα είναι έντονοι. Δίνουν τη μάχη ποιος θα κατακτήσει μεγαλύτερο μέρος της αγοράς. Δεν πρόκειται να επιστραφούν οι κατακτήσεις. Από αυτή τη σκοπιά, ένα κίνημα που χειραφετείται, ένα κίνημα που θέτει στόχο την ανατροπή εκ βάθρων αυτής της πολιτικής, ακριβώς επειδή τρομοκρατεί, αυτό το κίνημα έχει ελπίδα κάτι να κατακτήσει.
Αλλά ένα κίνημα που λέει ότι θα τα κατακτήσω στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής είναι καταδικασμένο να αποτύχει, να απογοητευθεί, να ηττηθεί. Να γιατί σήμερα το τσάκισμα στην κάλπη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με πανίσχυρο ΚΚΕ είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ για να σωθεί ο λαός.

Π.