38ο φεστιβάλ ΚΝΕ ΟΔΗΓΗΤΗ στην πρέβεζα.

ΔΙΝΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ...ΕΣΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ.

Ολυμπιακά παραμύθια - 2. Οι μεταγραφές

πηγή Cogito ergo sum

Θυμάμαι ακόμη και σήμερα την έκπληξη που ένοιωσα πριν καμμιά εικοσαριά χρόνια, όταν πρωοτοείδα τον κενυάτη Ουίλσον Κίπκετερ (τότε παγκόσμιο πρωταθλητή και ρέκορντμαν των 800 μέτρων) να αγωνίζεται με την φανέλλα τής Δανίας. Βλέπετε, η μόδα των "εθνικών μεταγραφών" στον σύγχρονο αθλητισμό δεν ήταν διαδεδομένη εκείνη την εποχή. Βέβαια, σήμερα το φαινόμενο είναι συνηθισμένο. Ιδού τρία χαρακτηριστικά ελληνικά παραδείγματα, ευρύτατα γνωστά:

- Ο "δικός μας" Κάχι Κακιασβίλι (ευτυχώς, το "Ακάκιος Κακιασβίλης" δεν έπιασε) έχει κερδίσει δυο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια για την χώρα μας, αφού προηγουμένως είχε κερδίσει άλλο ένα για την Γεωργία.

- Στους ολυμπιακούς αγώνες τής Αθήνας, ο Τζαρτζίλ Ζβιανταουρί θα μπορούσε να είχε χαρίσει άλλο ένα χρυσό στην Γεωργία αλλά, δυστυχώς για τους γεωργιανούς, πρόλαβε και τον υιοθέτησε ο προπονητής τού τζούντο Νίκος Ηλιάδης. Έτσι απολαύσαμε τον "νεογέννητο" έλληνα χρυσό ολυμπιονίκη Ηλία Ηλιάδη να κάνει δηλώσεις μετά την νίκη του σε έλληνα δημοσιογράφο μέσω...διερμηνέα, αν και είχε στους ώμους του την γαλανόλευκη!

- Ο Πύρρος Δήμας είναι ένας από τους πλέον αγαπητούς στους έλληνες αθλητής, με τέσσερα ολυμπιακά μετάλλια (τα τρία χρυσά). Σήμερα, ο γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αλβανία Πύρρος Δήμας είναι βουλευτής επικρατείας του ΠαΣοΚ, αφού στο μεταξύ είχε ονομαστεί αξιωματικός των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. Εννοείται ότι ο Πύρρος, αν δεν ήταν ολυμπιονίκης, θα ήταν απλώς άλλος ένας "βρομοαλβανός μετανάστης".

Κι αν η Ελλάδα έχει να παρουσιάσει άφθονες τέτοιες "εθνικές μεταγραφές" (όρεξη να 'χουμε να απαριθμούμε), φανταστείτε τι γίνεται σε άλλες, πλουσιώτερες χώρες. Στις εθνικές ομάδες στίβου τού 

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Διδάγματα για το παρόν και το μέλλον Ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για τον αγώνα των χαλυβουργών

Σε ανακοίνωσή της η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ επισημαίνει τα πολύτιμα διδάγματα του ηρωικού αγώνα των χαλυβουργών που κράτησε εννέα και πλέον μήνες, σημειώνει πως είναι ήδη νικητές και ότι «η σπορά που μπήκε θα ανθίσει στις "νέες Χαλυβουργίες" που θα ξεπηδήσουν το επόμενο διάστημα γιατί έρχεται νέα καταιγίδα αντεργατικών μέτρων». Αναλυτικά, ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«O αγώνας των χαλυβουργών επικαιροποίησε τα πολύτιμα διδάγματα από τη γεμάτη θυσίες ιστορία του εργατικού κινήματος. Κάθε στιγμή του αγώνα τους ήταν ένα μάθημα σημαντικό για την εργατική τάξη προκειμένου να βγάλει συμπεράσματα χρήσιμα για την ταξική πάλη.
Δίδαξε ηρωισμό και αυτοθυσία! Οι απεργοί χαλυβουργοί δεν είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο τον Μάνεση, αλλά το σύνολο των εκμεταλλευτών τους, το πολιτικό προσωπικό της κυρίαρχης τάξης, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Ολο αυτό το διάστημα, κόντρα σε θεούς και δαίμονες, υπέδειξαν υποδειγματική αντοχή και πίστη για το δίκιο της εργατικής τάξης.
Δίδαξε το χαρακτήρα της ταξικής αλληλεγγύης! Εκανε το φαινομενικά ανέφικτο εφικτό γιατί κατορθώθηκε εργάτες να απεργούνε για εννιά μήνες ώστε να γυρίσουν οι συνάδελφοί τους

«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ» Ανέτρεψαν τους σχεδιασμούς του Μάνεση, συνεχίζουν με άλλες μορφές τον αγώνα τους

Οι επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων παίρνουν τις σχετικές «εντολές» από τα διευθυντικά στελέχη του εργοστασίου

Ασπρόπυργος, 9.05 χτες το πρωί. Οι απεργοί χαλυβουργοί, μετά από εννιά μήνες απεργία, μπαίνουν ξανά στο εργοστάσιο από την κεντρική πύλη συγκροτώντας διαδήλωση, υψώνοντας τη γροθιά τους και κρατώντας ένα γαρίφαλο στο χέρι. Εφαρμόζουν την απόφαση της 20ής γενικής τους συνέλευσης που έγινε το Σάββατο το μεσημέρι και έλεγε ότι μπαίνουν στο εργοστάσιο για να συνεχίσουν με άλλες μορφές τον αγώνα τους, ανατρέπουν για μια ακόμα φορά το σχεδιασμό του βιομήχανου Μάνεση, που τώρα πια είχε κάνει καθαρό ότι επεδίωκε να οδηγήσει σε εκφυλισμό την απεργία, να διαλύσει το σωματείο και για να πετύχει αυτό το σχέδιό του είχε αμέριστη βοήθεια απο την κυβέρνηση που έθεσε στην υπηρεσία του την κρατική καταστολή.Οι απεργοί με όλα τα μέλη της διοίκησης του Σωματείου της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» με επικεφαλής τον πρόεδρο Γιώργο Σιφωνιό, πέρασαν την πύλη συντεταγμένα και οργανωμένα ως οι πραγματικοί νικητές αυτής της εννιάμηνης απεργιακής μάχης.
Τα συνθήματα από τους εργαζόμενους άλλων κλάδων που έσπευσαν για μια ακόμη φορά στο χώρο του εργοστασίου από τα ξημερώματα για να συμπαρασταθούν στους χαλυβουργούς, δονούν την ατμόσφαιρα την ώρα που οι χαλυβουργοί κατευθύνονται στα πόστα τους. «Εννέα μήνες απεργία, αξέχαστη θα μείνει αυτή η απεργία», «Με αίμα και ιδρώτα δένεται το ατσάλι, οι χαλυβουργοί δεν σκύβουν το κεφάλι» «αγώνας, ρήξη, ανατροπή, το δρόμο δείχνουν οι χαλυβουργοί».

Με αυτό τον τρόπο θέλησαν Μάνεσης και κυβέρνηση να μπουν οι εργαζόμενοι για δουλειά. Κάτω από τη «σιδερένια φτέρνα» των δυνάμεων καταστολής. Δεν τους πέρασε...

Ο πολύμηνος αγώνας τους, αποτελεί έναν ακόμη φωτεινό φάρο στους αγώνες της εργατικής τάξης για την τελική νίκη με την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Δίδαξε ηρωισμό και αυτοθυσία απέναντι στην ίδια την αστική τάξη, τις κυβερνήσεις της -αντιμετώπισε κατά σειρά τις κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά- τα αστικά ΜΜΕ, τις δυνάμεις καταστολής, τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς του Μάνεση.Παρά το γεγονός ότι με την απεργία τους ανάγκασαν τον Μάνεση να αποσύρει προς το παρόν τα αρχικά σχέδιά του για επιβολή 5ωρης απασχόλησης με αντίστοιχη μείωση μισθών, δεν σταμάτησαν αλλά συνέχισαν αγωνιζόμενοι για την επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων δίνοντας το πραγματικό νόημα του συνθήματος «Ενας για όλους και όλοι για έναν».

Επεσαν στο κενό όλες οι προσπάθειες καθυπόταξης των χαλυβουργών

Από τις 5 το πρωί, έξι διμοιρίες των ΜΑΤ είχαν σφραγίσει το εργοστάσιο, παρά το γεγονός ότι η απεργία είχε ανασταλεί από το προηγούμενο Σάββατο και οι αρμόδιοι υπουργοί είχαν διαβεβαιώσει

Mε ψηλά το κεφάλι συνεχίζουν οι Χαλυβουργοί.

πηγή taxikiantepithesi

«Αυταπάτη» χαρακτήρισε η Αλέκα Παπαρήγα, τους ισχυρισμούς ότι τα μέτρα που λαμβάνονται είναι για το καλό της κοινωνίας.

«Ο εργαζόμενος λαός πρέπει να απαλλαγεί από την αυταπάτη ότι τα βάρβαρα μέτρα που πάρθηκαν, παίρνονται και θα παρθούν είναι προσωρινά και θα ισχύουν μόνο για την περίοδο της κρίσης. Τα μέτρα παίρνονται για να λειτουργήσουν και την περίοδο της ανάκαμψης, για να λειτουργήσουν όσο θα υπάρχει η εξουσία του κεφαλαίου. Γι αυτό και απαιτείται ο ελληνικός λαός και πριν απ’ όλα τα εργατικά – λαϊκά στρώματα να μεθοδεύσουν την αντίστροφη μέτρηση. Δεν υπάρχει άλλη σωτηρία, δεν υπάρχει άλλη λύση».

ΠΑΜΕ επιτροπή Πρέβεζας-ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΖΑΧΑΡΗΣ – ΣΕΚΑΠ - ΔΩΔΩΝΗ

Προς τους εργαζόμενους στην ΑΤΕ και τις συνεταιριστικές επιχειρήσεις, στους αγρότες και σε όλο το λαό

Τώρα είναι ανάγκη να ξεσηκωθεί ένα κίνημα αντίστασης και οργανωμένου αγώνα για να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης. Να μη χαθεί καθόλου χρόνος.

Τα συμφέροντά μας είναι κοινά. Η δική μας συμμαχία, η αποφασιστικότητά μας, η συμμετοχή μας στον αγώνα μπορούν να αποτελέσουν το μόνο ισχυρό εμπόδιο που θα καθυστερήσει και θα ανατρέψει την πολιτική που χειροτερεύει τη ζωή μας ακόμα περισσότερο.

Η κυβέρνηση μετά την ανακοίνωση της πώλησης των συνεταιριστικών επιχειρήσεων της ΕΒΖ (Ελληνική βιομηχανία Ζάχαρης), της ΣΕΚΑΠ (Ελληνική καπνοβιομηχανία), της ΔΩΔΩΝΗΣ (Ελληνική γαλακτοβιομηχανία) προωθεί και την ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας.

Η εξέλιξη αυτή σημαίνει

1.Απολύσεις και νέες χειρότερες εργασιακές σχέσεις για τους εργαζόμενους στην τράπεζα και τις συνεταιριστικές επιχειρήσεις, προκειμένου ο ιδιώτης να έχει κέρδος και να είναι ανταγωνιστικός.

2.Ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση των  δεδομένων για τη φτωχομεσαία αγροτιά. Εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες, κτηνοτρόφοι και συνεταιρισμοί κινδυνεύουν άμεσα να χάσουν τις υποθηκευμένες περιουσίες τους στην ΑΤΕ. Οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί θα πάρουν τη μορφή καταιγίδας.

3.Χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου του λαού αφού οι τιμές των προϊόντων, η ποιότητα και η ποσότητα των ειδών διατροφής του λαού θα εξαρτώνται από την αγορά 

ΚΚΕ Κ.Ο.ΠΡΕΒΕΖΑΣ....ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

Η κυβερνητική απόφαση για την ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ σημαίνει απολύσεις και νέες χειρότερες εργασιακές σχέσεις, παρά τις διαβεβαιώσεις για το αντίθετο, ενώ χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες και συνεταιριστικές οργανώσεις κινδυνεύουν να χάσουν άμεσα τις υποθηκευμένες περιουσίες τους.

    Η πώληση των συνεταιριστικών βιομηχανιών ως συνέπεια της ιδιωτικοποίησης είναι εγκληματική ενέργεια για την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας και θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην παραγωγή των ζαχαρότευτλων, αλλά και κινδύνους για την ίδια την ύπαρξη της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης. Από την άλλη, η πώληση της Δωδώνης θα σηματοδοτήσει την απορρόφησή της από τις μεγάλες επιχειρήσεις στον κλάδο των γαλακτοκομικών και την πλήρη κυριαρχία τους, με αποτέλεσμα να επιβάλλουν ακόμα πιο μονοπωλιακές τιμές, αυξημένες για τον καταναλωτή και συντριπτικά χαμηλές για τους παραγωγούς. Ανάλογες συνέπειες θα έχει και η πώληση της ΣΕΚΑΠ.

    Οι τραπεζοϋπάλληλοι, οι εργαζόμενοι στις κρατικοσυνεταιριστικές επιχειρήσεις και οι μικρομεσαίοι αγρότες πρέπει να δώσουν συντονισμένα τον αγώνα τους για να ανατρέψουν αυτή την πολιτική.

Ολυμπιακά παραμύθια - 1. Ο κότινος

πηγή Cogito ergo sum

"Το έθνος πρέπει να μάθη να θεωρή εθνικόν ό,τι είναι αληθές" (Διονύσιος Σολωμός)


Τώρα που άρχισαν οι ολυμπιακοί αγώνες τού Λονδίνου, μου δίνεται η ευκαιρία να βγάλω ένα παλιό μου άχτι. Έτσι, λοιπόν, κατά την διάρκεια των αγώνων, θα δημοσιεύσω μια σειρά κειμένων με τα οποία θα επιχειρήσω να ανασκευάσω όλη την μυθολογία που έχει στηθεί ανά τους αιώνες περί των ολυμπιακών αγώνων. Κυρίως δε θα επικεντρωθώ στους δυο περισσότερο διαδεδομένους μύθους, δηλαδή στο πολυθρύλητο "ολυμπιακό ιδεώδες" και στην ευγένεια των αθλητών, οι οποίοι τάχατες αγωνίζονταν μόνο για τον "κότινο".

Προκαταβολικά, ζητώ συγγνώμη για την "ακαταστασία" των κειμένων, μιας και δεν έχω χρόνο να τα οργανώσω και να τα "καλουπώσω". Στο κάτω-κάτω, δεν φτιάχνω διδακτορική εργασία. Στο ιστολόγιό μου γράφω, οπότε κεντρική σημασία έχει το περιεχόμενο. Όσο για εκείνους που αισθανθούν να προσβάλλεται η ελληνικότητά τους, ας ρίξουν άλλη μια ματιά στην παραπάνω αποστροφή τού Σολωμού πριν μου ορμήσουν...


Όπως όλοι οι μεγάλοι αγώνες τής αρχαιότητας, έτσι και οι ολυμπιακοί αγώνες χαρακτηρίζονται ως "στεφανίται", επειδή το βραβείο των νικητών δεν ήταν παρά ένα στεφάνι: των ολυμπιονικών από αγριελιά (ο περίφημος κότινος), των ισθμιονικών από πεύκο, των πυθιονικών από δάφνη, των 

 

Κατακρεουργημένη σκέψη... Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Αγριος τίτλος για κατακαλόκαιρο θα μου πεις, σύντροφε. Λες και δεν ξέρουμε κι εσύ κι εγώ πως είναι κατάμαυρο από την ανεργία και την αγωνία. Κι η ζέστη κι η θερινή ραστώνη έχουν δώσει τη θέση τους σε κείνη την οσμή του κάρβουνου που ακόμα καπνίζει έχοντας αφαιρέσει ζωή κι ελπίδα. Σαν αποκαΐδια τα τρέχοντα ζητήματα που στέλνει η πραγματικότητα να θολώσουν τον ταραγμένο από τα βάσανα νου. Θεριστής ταξικός κλέβει τη σοδειά κάθε ανθρώπου κι ως κι οι αγέννητοι, εξαγγέλλεται, ότι οφείλουν φόρο κεφαλικό της ίδιας τους της ύπαρξης. Ποιος θα το φανταζόταν ότι θα πληρώναμε οι άνθρωποι περατατζίδικα εισόδια στη ζωή αντί για εξόδια όπως χιλιάδες χρόνια τώρα.

Εγραφα τις προάλλες ότι χωρίς παιδεία είναι ολότελα άχρηστα τα εργαλεία. Και χωρίς εκπαίδευση είναι κι επικίνδυνα. Δεν μπορείς να δουλέψεις το αμόνι, μήτε τον τόρνο και τη θεριζοαλωνιστική μηχανή χωρίς να σου πουν και να σου δείξουν οι προηγούμενοι. Δεν μπορείς να καβαλήσεις το

ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΠΣΕ ΣΤΟ ΝΕΠΑΛ: Στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους

επιτροπή ειρήνης Άρτας

Η ποιοτική άνοδος των εργασιών του Συνεδρίου και η αποφασιστικότητα του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ) να βρεθεί στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους από κοινού με τους εργαζόμενους και τα ταξικά προσανατολισμένα συνδικάτα τους, ήταν το κύριο χαρακτηριστικό των εργασιών του Συνεδρίου της οργάνωσης που ολοκληρώθηκαν την περασμένη Κυριακή στο Νεπάλ. Ολο και περισσότερες οργανώσεις και κινήματα εκτιμούν θετικά το ρόλο και τις βασικές θέσεις του ΠΣΕ, ενώ ο αντιιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του επιβεβαιώθηκε και υπογραμμίζεται μέσα από τις αποφάσεις. Το ΠΣΕ πρόκειται για τη μεγαλύτερη φιλειρηνική αντιιμπεριαλιστική οργάνωση που μετράει 63 χρόνια ζωής.

Το Συνέδριο με σύνθημα: «Ας δυναμώσουμε τους αγώνες των λαών για ειρήνη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την εκμετάλλευση» φιλοξενήθηκε από το Συμβούλιο Ειρήνης και Αλληλεγγύης του Νεπάλ. Συνολικά, συμμετείχαν πάνω από 120 σύνεδροι από 42 χώρες για να ανταλλάξουν εμπειρίες και να σχεδιάσουν τις παραπέρα ενέργειες ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την εκμετάλλευση, ενισχύοντας τον αγώνα των λαών για ειρήνη και δικαιοσύνη.

Από την Ελλάδα, συμμετείχε αντιπροσωπεία της ΕΕΔΥΕ, αποτελούμενη από τον Θανάση Παφίλη, Γενικό Γραμματέα του ΠΣΕ, τον Ηρακλή Τσαβδαρίδη, Εκτελεστικό Γραμματέα του ΠΣΕ και μέλος

Είμαστε όλοι κατά του φασισμού;

Αναδημοσιευση απο : 2310net
via redflyplanet
Η υπόθεση της αθλήτριας με το Autan πήρε, όπως ήταν αναμενόμενο, πολιτικές διαστάσεις. Η τιμωρία της έγινε αφορμή για να βγουν ξανά στην επιφάνεια οι γνωστές ακροδεξιές (τσιριχτές) φωνές, οι οποίες ούτε λίγο ούτε πολύ προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το ρατσιστικό περιεχόμενο του σχολίου της και να μιλήσουν στην ουσία για πολιτική δίωξη. Σε κάθε περίπτωση η ιστορία της αθλήτριας έγινε ευκαιρία να αναζωπυρωθεί ο μύθος που θέλει την Χρυσή Αυγή να είναι το μόνο κόμμα εκτός του πολιτικού κατεστημένου, το κόμμα που όλοι πολεμούν γιατί το φοβούνται. Η Βούλα είναι, όπως δείχνουν οι διαδικτυακές της κινήσεις, οπαδός της Χ.Α. Όμως το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Η Βούλα είναι απλά κομίστρια μιας αντίληψης που τείνει να γίνει κυρίαρχη στον τόπο μας. Ενός ρατσισμού που καλλιεργήθηκε και μέσα από τον αθλητισμό. Η περιβόητη «ελληνική ψυχή» που κερδίζει μετάλλια και τρόπαια ήταν πάντα ο εθνικός μύθοςπου συνόδευε τις μεθυστικές χαρές που έφερναν οι επιτυχίες στον αθλητισμό. Η υποκρισία ήδη υπήρχε: ο Αμερικανός ή ο Τζαμαϊκανός αθλητής που σάρωνε τα μετάλλια και τα παγκόσμια ρεκόρ ήταν προϊόν ντόπας. Οι δικοί μας ποτέ, ήταν απλά ΈΛΛΗΝΕΣ! Ακόμα κι όταν αποκαλύφθηκαν κρούσματα ντοπαρίσματος Ελλήνων αθλητών δεν ήταν αρκετά για να μας δείξουν ότι απείχαμε έτη φωτός από τα δήθεν ολυμπιακά ιδεώδη.

Στο πρόσωπο της Παπαχρήστου το δήθεν δημοκρατικό μας σύστημα προσπαθεί να χτυπήσει τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και τον φασισμό. Όμως και πάλι, όπως και στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής είναι σαν να πετάει λάδι στη φωτιά του φασισμού που σιγοκαίει τις ψυχές και τα μυαλά των 

 

Η σαπίλα του αθλητισμού τους..

Η απαράδεκτη αναφορά της Βούλας Παπαχρήστου («Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα... Τουλάχιστον τα κουνούπια του δυτικού Νείλου θα τρώνε σπιτικό φαγητό») προκάλεσε τον αποκλεισμό της από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Δεν είναι το μοναδικό κρούσμα που εμφανίζεται στο χώρο του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού και κυρίως στους κόλπους των εθνικών ομάδων. Εχουμε ακούσει στο παρελθόν εθνικιστικά παραληρήματα και επιδείξεις εθνικής υπεροψίας, για τα ...DNA των Ελλήνων που είναι τα κορυφαία, για το πως «προσκυνούν όλοι μπροστά στην ελληνική ψυχή», το πως «περνάνε αυτοί που σας χρωστάνε» και άλλα τέτοια... Και όχι μόνο από τους αθλητές, αλλά και από τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης, αλλά και από πολιτικούς ή αθλητικούς παράγοντες.

Τα παραπάνω είναι ένα το κρατούμενο. Και δείχνουν τη λογική που διέπει τη διεξαγωγή των αθλητικών διοργανώσεων όπου κυριαρχεί το πνεύμα της εμπορευματοποίησης, του άκρατου ανταγωνισμού, της ντόπας, των πολυεθνικών χορηγών. Μέσα σε όλη αυτή τη σαπίλα η επίδειξη της δήθεν ανωτερότητας των εθνών μέσω των διακρίσεων έναντι των άλλων, με δημόσιες αναφορές και τοποθετήσεις όπως αυτή της αθλήτριας, μοιάζει σαν φυσικό επακόλουθο. Διότι οι αξίες και τα ιδανικά που καλλιεργούνται μέσα από τον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό - κορυφαία έκφρασή του είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες 

ΣΥΡΙΖΑ Αναγορεύει την ΕΕ σε σωτήρα του λαού! Παραμυθιάζει το λαό ότι η κρίση οφείλεται στην «κρατική σπατάλη»

Τους ισχυρισμούς του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ Π. Ρουμελιώτη περί δήθεν αποτυχίας των μνημονίων, έσπευσε να υιοθετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον εκπρόσωπό του Π. Σκουρλέτη να δηλώνει χτες «τόσο η τρόικα όσο και τα μνημονιακά κόμματα γνώριζαν εξαρχής ότι το μνημόνιο θα αποτύχει, όπως το γνωρίζουν και τώρα, τα αλλεπάλληλα κύματα μέτρων ήταν εκ ων προτέρων γνωστό το πού θα οδηγούσαν».
Παραδέρνοντας όμως στις αντιφάσεις τους, ο Π. Σκουρλέτης ομολόγησε παρακάτω ότι «το μνημόνιο δεν έχει καμία σχέση με το ζήτημα του χρέους, αλλά είναι το όχημα για τη διάλυση κάθε εργασιακού δικαιώματος, τον ακρωτηριασμό του ασφαλιστικού συστήματος, την κατάργηση κάθε σπιθαμής κοινωνικού κράτους και του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου». Συνεπώς, κάθε άλλο παρά απέτυχε, όπως προηγούμενα και ο ίδιος ισχυρίζεται, στους στόχους για ενίσχυση της κερδοφορίας της πλουτοκρατίας και μετακύλιση των βαρών της κρίσης στις πλάτες του λαού.
Στο ίδιο πνεύμα η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ρ. Δούρου (ρ/σ «Κόκκινο») αξίωσε από το λαό να προσδοκά μοιρολατρικά λύση απ' την Ευρωένωση και να παραιτηθεί απ' το μόνο όπλο που διαθέτει, την ανάπτυξη της πάλης του, ζήτησε «άμεση διεξαγωγή έκτακτης συνόδου κορυφής προκειμένου να

Η εισήγηση του ΔΣ του σωματείου των χαλυβουργων στη Γενική Συνέλευση

Η εισήγηση του ΔΣ του σωματείου στη Γενική Συνέλευση

Ο Γιώργος Σιφωνιός

Με τη μαζική συμμετοχή απεργών χαλυβουργών πραγματοποιήθηκε χθες το πρωί, νέα Γενική Συνέλευση με ευθύνη του ΔΣ του Σωματείου, η 19η κατά σειρά, προκειμένου να ενημερώσουν για τις τελευταίες εξελίξεις και να αποφασίσουν τα επόμενα βήματα του αγώνα τους.

Την εισήγηση του ΔΣ του Σωματείου παρουσίασε ο πρόεδρός του Γιώργος Σιφωνιός. Ολόκληρη η εισήγηση έχει ως εξής:
«Συνάδελφοι,
Στη σημερινή μας συνέλευση θέλουμε να συζητήσουμε όλοι μαζί, όπως κάνουμε από την αρχή του αγώνα μας, για το πώς συνεχίζουμε με βάση τις νέες εξελίξεις.
Μέχρι τώρα, χωρίς τη σημερινή, έχουμε κάνει 18 συνελεύσεις. Αυτό αποτελεί την καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς που συκοφαντούν τον αγώνα μας, λέγοντας "ότι είναι υποκινούμενος", "ότι δεν αποφασίζουν οι ίδιοι Χαλυβουργοί, αλλά άσχετοι με τη Χαλυβουργία", "ότι οι Χαλυβουργοί εκβιάζονται από το ΔΣ του σωματείου για να απεργούν" και άλλα.
Οι απεργοί Χαλυβουργοί, από την αρχή του αγώνα τους, ό,τι έχουνε να πούνε, το λένε ανοιχτά μέσα στις συνελεύσεις τους. Ποτέ δεν έκρυψαν τους λόγους για τους οποίους απεργούσαν, τα αιτήματα που διεκδικούσαν. Ποτέ δεν έκρυψαν ότι ο αγώνας τους στηρίζεται στην αλληλεγγύη της εργατικής τάξης. Οι ίδιοι μέσα από τις συνελεύσεις τους κάλεσαν την εργατική τάξη να στηρίξει τον αγώνα τους. Ποτέ δεν έκρυψαν τις δυσκολίες του αγώνα τους, ότι τα έχουν βάλει με θεούς και δαίμονες, ότι ο αντίπαλος είναι πανίσχυρος, ότι διαθέτει πολλά μέσα και εφεδρείες.

Πάει πολύ οι απεργοσπάστες να μιλάνε για δημοκρατία

Πολλοί από αυτούς που σήμερα συγκροτούν τον απεργοσπαστικό μηχανισμό και μιλάνε "περί