Τι έδειξε η συνάντηση Σόιμπλε - Τσίπρα;

rizospastis

-- Τι επιβεβαίωσε η επίσκεψη του Αλ. Τσίπρα στο Βερολίνο;

Οσο κι αν προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κοροϊδέψει το λαό ότι στόχος της συνάντησης Σόιμπλε - Τσίπρα στο Βερολίνο ήταν να τον πείσει ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ για το «λάθος» μείγμα διαχείρισης που εφαρμόζεται στην ΕΕ, η αλήθεια δεν κρύβεται. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι καμιά τέτοια συνάντηση δεν θα ήταν εφικτή, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε εγκαταλείψει ακόμα και φραστικά τις όποιες κορόνες σήκωνε στο παρελθόν ενάντια στο μνημόνιο, φτάνοντας να μιλάει άλλοτε για «ακύρωση» και άλλοτε για «καταγγελία» του. Η συνάντηση με ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της γερμανικής κυβέρνησης, την οποία κατά τα άλλα παρουσιάζει σαν «δύναμη κατοχής» στην Ελλάδα, ήταν διακαής πόθος του ΣΥΡΙΖΑ για να διαβεβαιώσει στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο τις προθέσεις του να ασκήσει διαχείριση στα πλαίσια της ΕΕ και των μονοπωλίων της, διασφαλίζοντας γι' αυτά ασφαλείς μπίζνες στην Ελλάδα, προς όφελος και της ντόπιας πλουτοκρατίας. Γι' αυτό άλλωστε ο Αλ. Τσίπρας μετέφερε στον Σόιμπλε και το παράδειγμα με τον Γερμανό επιχειρηματία, που εμποδίζεται να επενδύσει στην Ελλάδα εξαιτίας της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται να εξαλείψει, σ' έναν «δίκαιο» και «υγιή» καπιταλισμό.

Τι είπε ο Αλ. Τσίπρας στα γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης, αλλά και στον Β. Σόιμπλε; Τάχτηκε υπέρ των αντιλαϊκών διαρθρωτικών αλλαγών, που στον καπιταλισμό είναι από χέρι αντιλαϊκές, ώστε να διαμορφωθεί ένα κράτος φιλικό στις επενδύσεις. Διαβεβαίωσε πως αν και το κόμμα του θεωρεί πως 

το πρόγραμμα πρέπει να αλλάξει, ωστόσο «δεν θεωρεί καμία επιλογή ως μονόδρομο, καθώς στόχος είναι η επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης» για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας. Αυτά και άλλα παρόμοια, όπως ότι στόχος μιας ενδεχόμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα είναι να εξασφαλίσει πρωτογενή πλεονάσματα και ανάπτυξη, προκειμένου να μη χάσουν τα λεφτά τους, μάλλον θα ήχησαν πολύ ευχάριστα στα αυτιά και της κυβέρνησης και της αστικής τάξης στη Γερμανία. Αυτό βέβαια σε τίποτα δεν τον εμπόδισε, μιλώντας χτες βράδυ σε συγκέντρωση του γερμανικού κόμματος «Η Αριστερά» να πει μεταξύ άλλων: «Μοιραζόμαστε κοινά ταξικά συμφέροντα και αντιμετωπίζουμε τους ίδιους αντιπάλους: Το μεγάλο κεφάλαιο, που ενδιαφέρεται μόνο για τη μεγιστοποίηση του κέρδους με κάθε κόστος, και τους πολιτικούς του συνεργάτες, τις νεοφιλελεύθερες, μνημονιακές εθνικές μας κυβερνήσεις και την ηγεσία της ΕΕ, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ». Μια μέρα πριν, αυτός και οι ομοϊδεάτες του, διοργάνωσαν παρασύναξη για να καταθέσουν στεφάνια στο μνημείο της κομμουνίστριας επαναστάτριας Ρ. Λούξεμπουργκ. Ο μύλος της ανέλιξης στην πυραμίδα της διαχείρισης, όλα τα αλέθει. Αρκεί να υπηρετείται ο στόχος της σύγχυσης του λαού, του εγκλωβισμού του σε αυταπάτες.

Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει να διαχειριστεί τον καπιταλισμό από αναβαθμισμένη θέση. Αυτό είναι που καθορίζει διαχρονικά τη στρατηγική του. Οσο πιο χρήσιμος γίνεται στην αστική τάξη, όσο αναβαθμίζεται ο ρόλος του στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του αστικού συστήματος, τόσο πασχίζει να διαμορφώσει συγκεκριμένες θέσεις, οι οποίες δεν μπορεί παρά να καθορίζονται από το χαρακτήρα του σαν κόμμα της διαχείρισης του συστήματος. Το ίδιο ισχύει και με τις συμμαχίες που επιδιώκει και οι οποίες πρέπει να υπηρετούν την έξωθεν καλή μαρτυρία στα σαλόνια της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας. Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να ανακάμψει ο καπιταλισμός από την κρίση και αυτό που προπαγανδίζει είναι ότι με το δικό του μείγμα διαχείρισης μπορεί να το κάνει καλύτερα απ' ό,τι οι σημερινοί διαχειριστές. Βλέπει τα μονοπώλια και τις επενδύσεις των συσσωρευμένων κεφαλαίων τους σαν μοχλό για καπιταλιστική ανάπτυξη, κοντράρεται όμως με τα αστικά κόμματα ως προς τον τρόπο που το κράτος θα σταθεί αποτελεσματικότερα αρωγός στους καπιταλιστές να επενδύσουν. Οσο περνάει ο καιρός, τόσο αλήθειες όπως αυτές που προεκλογικά έλεγε το ΚΚΕ για το ΣΥΡΙΖΑ, θα αποκαλύπτονται στα μάτια του λαού. Χρήσιμο είναι να βγουν έγκαιρα συμπεράσματα, να διαμορφώσει ο λαός τις προϋποθέσεις να σωθεί ο ίδιος, και όχι να κρεμαστεί σε έναν ακόμα επίδοξο σωτήρα του συστήματος που τον καταπιέζει.