Για την εξέλιξη με τη ΔΕΠΑ

Η εξέλιξη που πήρε η υπόθεση της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ, με τη ρωσική εταιρεία «Gazprom», που ήταν και η μοναδική που είχε καταθέσει προσφορά, να αποχωρεί από το διαγωνισμό, μαζί με όσα έχουν δημοσιοποιηθεί έως τώρα για τους λόγους της αποχώρησης δείχνουν τους οξύτατους ανταγωνισμούς στον τομέα Ενέργειας σε όλες του τις μορφές. Δεν είναι μόνο το φυσικό αέριο και οι δρόμοι μεταφοράς του. Αλλωστε, η «Gazprom» ενδιαφερόταν για τη ΔΕΠΑ επειδή σχεδίαζε αρχικά να φτιάξει μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα με καύσιμο το φυσικό αέριο και να την εξάγει στην Ιταλία, γενικά στη Νότια Ευρώπη, αλλά και για τη «μικρή ΔΕΗ» μετά τη διάσπασή της και πώλησή της. Αλλά για ηλεκτρική ενέργεια ενδιαφέρεται και η Γερμανία, καθώς και άλλες ευρωενωσιακές χώρες.

***

Να θυμίσουμε, βεβαίως, ότι και οι ΗΠΑ υποδείκνυαν πως τόσο η Ελλάδα όσο και η ΕΕ δεν πρέπει να εμπλακούν σε ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία, με αφορμή το ενδιαφέρον ρωσικών μονοπωλίων για την αγορά των ΔΕΠΑ από την «Gazprom» και ΔΕΣΦΑ από τη «Sintez». Επίσης, η ΕΕ


 (βλέπε Γερμανία - Γαλλία) αντιδρούσε σ' αυτό το ενδεχόμενο. Ηδη έχει συνταχτεί Εκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τον «Ενεργειακό Οδικό Χάρτη της ΕΕ μέχρι το 2050» και έχουν γίνει οι πρώτες συζητήσεις στη Σύνοδο Κορυφής του Μάη. Βεβαίως, η υπόθεση αυτή φαίνεται να σχετίζεται με τους αγωγούς. Αλλωστε, αυτός φαίνεται να είναι και ο λόγος που η ελληνική κυβέρνηση επιθυμεί να αγοράσει τη ΔΕΣΦΑ η αζέρικη «Socar» αφού έχει άμεση σχέση με τον αγωγό ΤΑΡ.
Η εκδήλωση αυτών των ανταγωνισμών φαίνεται να έχει σχέση και με τους υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου και της Ελλάδας, τη χάραξη ΑΟΖ, το γεγονός ότι η κυβέρνηση επιμένει η ελληνική ΑΟΖ να θεωρείται ευρωενωσιακή αλλά και τη συμμετοχή στη χάραξη στρατηγικού άξονα μεταξύ Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας (εδώ εμπλέκονται άμεσα οι ΗΠΑ αφού το αμερικανοϊσραηλινό μονοπώλιο «Noble Energy - Delek» εκμεταλλεύεται το κοίτασμα της Κύπρου).

***

Υπάρχει ένα ακόμη ζήτημα. Η υπαναχώρηση της Ρωσίας, που εμφανιζόταν να θέλει διακαώς τη ΔΕΠΑ, προκειμένου να μη διαταράξει τις σχέσεις της με την ΕΕ, μάλλον με τη Γερμανία, την οποία η «Gazprom» προμηθεύει φυσικό αέριο. Θυμίζει λίγο τη στάση της Ρωσίας απέναντι στην Κύπρο για το χρέος.
Αποδεικνύουν όλα τα παραπάνω ότι η πολιτική παράδοσης του ενεργειακού πλούτου στους επιχειρηματικούς ομίλους, η οποία θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες στο βωμό του κέρδους, πάει χέρι χέρι με την όξυνση των αντιθέσεων μεταξύ των διαφόρων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Μόνο όταν η Ενέργεια κοινωνικοποιηθεί, γίνει λαϊκή ιδιοκτησία, μπορεί να αξιοποιηθεί αποκλειστικά σε όφελος του λαού.

Ι.