Είναι
γεγονός ότι με αφορμή την ύπαρξη και τη δράση της ναζιστικής Χρυσής
Αυγής, γίνεται παρέλαση «αντιρατσιστικών» νομοσχεδίων και προτάσεων, ενώ
οι αντιπαραθέσεις των αστικών κομμάτων, με αφορμή το ζήτημα, έχουν
πολλαπλές στοχεύσεις. Υποτίθεται ότι επιχειρούν να αντιμετωπίσουν ένα
ζήτημα που στην πραγματικότητα το γεννά ο καπιταλισμός. Αλλωστε,
αναπτύσσονται σχέσεις από τις ρατσιστικές - ναζιστικές οργανώσεις με
τμήματα του κεφαλαίου και με το ίδιο το αστικό κράτος και τους
μηχανισμούς του και αυτό έχει αποδειχτεί πάμπολλες φορές. Ο ρατσισμός
ήταν και είναι μέρος της αστικής ιδεολογίας, την οποία δυναμώνουν
αναπαράγοντάς την ανάλογα με τις συνθήκες εξέλιξης του καπιταλισμού,
ιδιαίτερα στο σημερινό αντιδραστικό μονοπωλιακό του στάδιο και ακόμη
περισσότερο σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής του κρίσης.
Τα
κόμματα που δεν αμφισβητούν την καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία,
όπως και αν αυτοπροσδιορίζονται, ακόμη και ως «αριστερά», έχει ιστορικά
αποδειχθεί ότι αντικειμενικά συμβάλλουν στο άνοιγμα του δρόμου για τα
ρατσιστικά, ναζιστικά κόμματα, ανεξάρτητα από την αντιφασιστική -
αντιρατσιστική τους ρητορική. Είναι πασίγνωστο ότι η σοσιαλδημοκρατία
της Γερμανίας, στην περίοδο του μεσοπολέμου, είχε αντιρατσιστική,
αντιφασιστική ρητορική, αλλά αυτή δούλεψε τα μέγιστα για την άνοδο του
Χίτλερ στην κυβερνητική εξουσία. Και αυτό γιατί, όχι μόνο αθωώνουν το
εκμεταλλευτικό σύστημα, αλλά το στηρίζουν με την πολιτική τους, δρουν
για να το
αναπαράγουν. Ιστορικά, επίσης, έχει αποδειχτεί ότι στις
συνθήκες της αστικής κοινωνίας δεν αρκεί ένας νόμος, για να
αντιμετωπιστούν ο ρατσισμός και ο ναζισμός.
Τα
αστικά κόμματα αποδίδουν την έξαρση του ρατσισμού στις συνθήκες της
φτώχειας, της εξαθλίωσης, ο ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως αποδίδει αυτές τις συνθήκες
στο μνημόνιο, δηλαδή σε μια μορφή διαχείρισης της κρίσης, συγκαλύπτοντας
τις αιτίες της, και η Χρυσή Αυγή στους μετανάστες, επομένως προάγει τη
ρατσιστική προπαγάνδα και δράση ενάντιά τους και όχι μόνο. Είναι γεγονός
ότι οι συνθήκες οικονομικής κρίσης που ωθούν γοργά στην εξαθλίωση και
την ανεργία μεγάλες μάζες εργαζομένων, λαϊκών στρωμάτων δε σημαίνει
αυτόματα ότι ωθούν και σε αντικαπιταλιστική πάλη. Μπορεί να οδηγούν και
σε πισωγύρισμα, σε αντιδραστική κατεύθυνση λαϊκές συνειδήσεις. Η
καπιταλιστική οικονομική κρίση συμβάλλει ώστε να κυριαρχεί σε τμήματα
του πληθυσμού απογοήτευση και τυφλή οργή, που τροφοδοτούν ποικιλότροπα
τους νεοναζί. Αλλά η κρίση είναι καπιταλιστική, είναι του συστήματος που
υπερασπίζονται όλοι αυτοί οι ανησυχούντες για τη δράση των
φασιστοειδών. Αντίστοιχα, τα φασιστοειδή γέννημα - θρέμμα του συστήματός
τους.
Αλλά το γεγονός ότι σ'
αυτές τις συνθήκες ο ρατσισμός βρίσκει απήχηση σε τμήματα εξαθλιωμένων ή
σε μικροαστικά στρώματα που ξεκληρίζονται, καθόλου δε σημαίνει ότι αυτό
είναι αναπόφευκτο. Ποιος είναι ο καταλύτης που μπορεί να περιορίσει και
τη ρατσιστική, τη ναζιστική προπαγάνδα αλλά και να αντιμετωπίσει την
αντίστοιχη δράση όπως της Χρυσής Αυγής; Ενα ισχυρό, πανίσχυρο εργατικό -
λαϊκό κίνημα με αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Το
εργατικό κίνημα, η αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή συμμαχία δε
συμβιβάζονται με τη ρατσιστική και νεοναζιστική προπαγάνδα και δράση,
επειδή ακριβώς παλεύουν για την ανατροπή του συστήματος που γεννά το
ρατσισμό και το ναζισμό. Και παλεύουν με κάθε μέσο για να συντριβούν από
τον ίδιο το λαό. Είναι οι μόνοι που, οργανωμένα και αποφασιστικά, με
πίστη στις δυνάμεις και το δίκιο τους, με πλατύ άνοιγμα στο λαό, μπορούν
να αντιμετωπίσουν τους φασίστες. Υπάρχει ήδη τέτοια εμπειρία
αντιμετώπισης των νεοναζί. Πρέπει να ενταθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου