Τροπολογία του ΚΚΕ για την απαγόρευση της διενέργειας πλειστηριασμών σε βάρος λαϊκών οικογενειών

902.gr

Τροπολογία για την απαγόρευση διενέργειας πλειστηριασμών σε βάρος των λαϊκών οικογενειών και μέτρα για την ουσιαστική ελάφρυνση των χρεών τους κατέθεσε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Η τροπολογία κατατέθηκε στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων «Κύρωση των συμφωνιών τροποποίησης των συμβάσεων παραχώρησης των μεγάλων οδικών έργων και συναφών θεμάτων».

Στην αιτιολογική έκθεση μεταξύ άλλων επισημαίνεται: «Η αναστολή των πλειστηριασμών από μόνη της δεν αρκεί εφόσον αφενός μεν έχει ημερομηνία λήξης αφετέρου δε, συνεχίζεται η επιβάρυνση με δυσβάστακτους τόκους των δανειοληπτών σφίγγοντας ακόμη περισσότερο την θηλιά στο λαιμό τους. Κρατά σε ομηρία τους οφειλέτες μεταφέροντας το πρόβλημα στο μέλλον με ακόμη χειρότερους όρους.

(...) Η μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών πνίγεται κυριολεκτικά από τραπεζικά δάνεια που δεν μπορεί να αποπληρώσει, οδηγώντας εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, φτωχούς αγρότες και κτηνοτρόφους κυριολεκτικά σε απόγνωση. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι τυχαία. Είναι απόρροια της κυβερνητικής πολιτικής που ακολουθείται την τελευταία 15ετία, της επίθεσης στα 

 δικαιώματα των εργαζόμενων που κλιμακώνεται με εφαλτήριο την κρίση και το υψηλό χρέος, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που οδηγεί τα λαϊκά στρώματα σε σχετική και απόλυτη εξαθλίωση».

Ακολουθεί το κείμενο της τροπολογίας:

«ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τροπολογία – Προσθήκη

Στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων «Κύρωση των συμφωνιών τροποποίησης των συμβάσεων παραχώρησης των μεγάλων οδικών έργων και συναφών θεμάτων».

Θέμα: Απαγόρευση διενέργειας πλειστηριασμών σε βάρος των λαϊκών οικογενειών και μέτρα για την

 ουσιαστική ελάφρυνση των χρεών τους.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ είχε καταθέσει στις 4-9-2012 ολοκληρωμένη πρόταση νόμου για την απαγόρευση πλειστηριασμών και γενικότερα πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος οφειλετών - λαϊκών οικογενειών καθώς επίσης και την ουσιαστική ελάφρυνσή τους από τα δυσβάστακτα χρέη προς τις τράπεζες με διαγραφή των τόκων και μέρους των χρεών τους.

Η αναστολή των πλειστηριασμών από μόνη της δεν αρκεί εφόσον αφενός μεν, έχει ημερομηνία λήξης αφετέρου δε, συνεχίζεται η επιβάρυνση με δυσβάστακτους τόκους των δανειοληπτών σφίγγοντας ακόμη περισσότερο την θηλιά στο λαιμό τους. Κρατά σε ομηρία τους οφειλέτες μεταφέροντας το πρόβλημα στο μέλλον με ακόμη χειρότερους όρους.

Για τους λόγους αυτούς το ΚΚΕ επανακαταθέτει την πρότασή του αυτή με την παρούσα τροπολογία επειδή η ανάγκη ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων σήμερα αποκτά επείγοντα και άμεσο χαρακτήρα.

Η μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών πνίγεται κυριολεκτικά από τραπεζικά δάνεια που δεν μπορεί να αποπληρώσει, οδηγώντας εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, φτωχούς αγρότες και κτηνοτρόφους κυριολεκτικά σε απόγνωση. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι τυχαία. Είναι απόρροια της κυβερνητικής πολιτικής που ακολουθείται την τελευταία 15ετία, της επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζόμενων που κλιμακώνεται με εφαλτήριο την κρίση και το υψηλό χρέος, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που οδηγεί τα λαϊκά στρώματα σε σχετική και απόλυτη εξαθλίωση.

Από τη μια, η ραγδαία αύξηση του τραπεζικού δανεισμού των λαϊκών οικογενειών δεν ήταν τυχαία. Πραγματοποιήθηκε σε περιόδους άνθισης της καπιταλιστικής οικονομίας και ήταν απαραίτητη για την πρόσκαιρη επικερδή τοποθέτηση των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων των μονοπωλιακών ομίλων που σε διαφορετική περίπτωση θα λίμναζαν στο τραπεζικό σύστημα. Οδήγησε στη χρονική μετάθεση της κρίσης διογκώνοντας ταυτόχρονα και το βάθος της. Την ίδια στιγμή, το ολοένα και μειούμενο σε σχετικούς όρους λαϊκό εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των αναγκών. Ο τραπεζικός δανεισμός εμφανίσθηκε, με την ενεργό συνδρομή της κρατικής πολιτικής, ως ο από μηχανής θεός που κάλυπτε αυτές τις ανάγκες. Η ταχύτατη ανάπτυξη της πίστης υποστηρίχθηκε ποικιλότροπα από την κυβερνητική πολιτική.

Από την άλλη, το σημερινό οικονομικό αδιέξοδο έχει σαν αποτέλεσμα χιλιάδες δανειολήπτες να δυσκολεύονται και συχνά να αδυνατούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους από δάνεια. Η αδυναμία αποπληρωμής των δανείων από τα λαϊκά στρώματα οφείλεται στη δραστική συρρίκνωση των εισοδημάτων τους, της ανεργίας και της πολιτικής συρρίκνωσης των εισοδημάτων των εργαζόμενων, στη μετατόπιση του συνόλου σχεδόν της φορολογίας στις πλάτες των εργαζόμενων.

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

Τα μέτρα που προβλέπονται στα επόμενα άρθρα αφορούν οικογένειες με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα μέχρι 40.000 ευρώ, προσαυξανόμενο κατά 5.000 ευρώ για κάθε παιδί, εκτός αν άλλως ορίζεται ειδικά στις επιμέρους διατάξεις της πρότασης νόμου.

Άρθρο 2

Ορισμός εννοιών

Ως οφειλές προς τα πιστωτικά ιδρύματα για τις ανάγκες της πρότασης νόμου ορίζονται οι οφειλές από κάθε μορφής δάνειο καθώς και οι οφειλές από πιστωτικές κάρτες.

Άρθρο 3

Διαγραφή τόκων

Από την οφειλή των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί μέχρι την έναρξη ισχύος της παρούσας, διαγράφεται το σύνολο των κάθε μορφής τόκων που έχουν γεννηθεί μέχρι την πιο πάνω στιγμή.

Άρθρο 4

Διαγραφή των ποσών των τόκων που κεφαλαιοποιήθηκαν και ανατοκίστηκαν

Από το συνολικό ποσό των οφειλών των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, όπως διαμορφώνονται μετά την εφαρμογή του πιο πάνω άρθρου 3, διαγράφεται κάθε ποσό που αντιστοιχεί σε τυχόν πραγματοποιηθέντα ανατοκισμό και κεφαλαιοποίηση κάθε μορφής τόκων.

Άρθρο 5

Διαγραφή του 50% των οφειλών

Από τις οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την εφαρμογή των άρθρων 3 και 4 της παρούσας, διαγράφεται ποσό που αντιστοιχεί στο 50% αυτών, εφόσον το ύψος των δανείων δεν ξεπερνά τις 200.000 ευρώ για στεγαστικά δάνεια, τις 30.000 ευρώ για καταναλωτικά και τις 20.000 ευρώ για τις πιστωτικές κάρτες.

Άρθρο 6

Πάγωμα των οφειλών, αναστολή πληρωμών

1. Οι εναπομένουσες, μετά την εφαρμογή των άρθρων 3,4 και 5 της παρούσας, οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα παύουν να γεννούν τόκους για όσο διάστημα διαρκεί η οικονομική κρίση.

2. Αναστέλλεται η πληρωμή, για όσο διάστημα διαρκεί η οικονομική κρίση, των εναπομενουσών μετά την εφαρμογή των άρθρων 3,4 και 5 της παρούσας, οφειλών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, εφόσον αυτές αφορούν ανέργους.

Άρθρο 7

Μείωση των οφειλών των ΕΒΕ, των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων και των ψαράδων προς τα πιστωτικά ιδρύματα

1. Οι οφειλές των ΕΒΕ προς τα πιστωτικά ιδρύματα, οι οποίες αφορούν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την εφαρμογή των άρθρων 3 και 4 της παρούσας, μειώνονται σε ποσοστό 30% εάν διατηρούν την επιχείρησή τους και κατά 50% εάν την έχουν κλείσει και είναι άνεργοι και για ύψος δανείων μέχρι 300.000 ευρώ.

2. Οι οφειλές των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων και ψαράδων προς τα πιστωτικά ιδρύματα, οι οποίες αφορούν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την εφαρμογή των άρθρων 3 και 4 της παρούσας, μειώνονται σε ποσοστό 30% και για ύψος δανείων μέχρι 300.000 ευρώ.

3. Με ευθύνη του κράτους διασφαλίζεται η παροχή από τα πιστωτικά ιδρύματα και χωρίς υποθήκη ή προσημείωση υποθήκης περιουσιακών τους στοιχείων, άτοκων καλλιεργητικών δανείων σε μικρούς και μεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους για να ανταποκριθούν στην αγορά καλλιεργητικών εφοδίων για την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο.

Άρθρο 8

Παύση πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης εκ μέρους των πιστωτικών ιδρυμάτων εναντίον των λαϊκών οικογενειών

Από την έναρξη ισχύος της παρούσας, παύει αυτοδίκαια οποιαδήποτε πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης ή άλλο αναγκαστικό μέτρο εκ μέρους των πιστωτικών ιδρυμάτων σε βάρος των λαϊκών οικογενειών, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών ΕΒΕ, των αγροτοκτηνοτρόφων και των ψαράδων, κατά την έννοια της παρούσας, για οφειλές των τελευταίων, το ύψος των οποίων έχει υπολογιστεί, είτε συμβατικά είτε άλλως πως, με τρόπο που αντιβαίνει στις διατάξεις της παρούσας.

Άρθρο 9

Περιορισμός της υποθήκης στο ύψος του αρχικού δανείου

Από την έναρξη ισχύος της παρούσας περιορίζεται αυτοδίκαια το ύψος των απαιτήσεων των πιστωτικών ιδρυμάτων που εξασφαλίζονται με υποθήκη ή με προσημείωση υποθήκης σε βάρος των περιουσιακών στοιχείων των δανειοληπτών, στο ύψος του αρχικού ποσού της σύμβασης δανείου».