Με συνέπεια και επιμονή

Είναι θέμα χρόνου να εμφανιστούν οι κορυφαίοι του αστικού Τύπου και να διακηρύξουν πως απαιτείται ρήξη και ανατροπή εδώ και τώρα. Ρήξη με τα εργατικά συμφέροντα. Ανατροπή όλων όσα η εργατική τάξη με ποταμούς αίματος κατάκτησε.
Μ' έναν ποταμό παραπληροφόρησης έχουν μέχρι τώρα προσπαθήσει να ενοχοποιήσουν την εργατική τάξη ότι φταίει για τα χάλια του καπιταλισμού. Και μ' ένα μπαράζ άρθρων που κλαίνε για την κατάσταση, καλούν την εργατική τάξη να συναινέσει στη σφαγή της.
Ο αστικός Τύπος κάνει τη δουλειά του, πρέπει πάση θυσία να συμβάλει στη σωτηρία και μακροημέρευση του συστήματος.
Φτάνει στο σημείο να αποκαλύπτει ως και αντιφάσεις του, αρκεί στο «διαταύτα» οι μισές κουβέντες να οδηγούν σε πλήρη υποταγή, με ενσωμάτωση ακόμα και όρων του εργατικού κινήματος στη φιλολογία της αστικής προπαγάνδας. Για ρήξη με κατεστημένα συμφέροντα μιλούν σχεδόν όλοι οι αστοί πολιτικοί. Ρήξη ζητάνε και κάτι πανεπιστημιακοί που, με αποκαλυπτικές κωλοτούμπες, έρχονται να συναντηθούν με εκείνους που ζητάνε ευθέως ρήξη με την κομμουνιστική κυριαρχία! Δεν το καταφέρνουν τόσο και όπως θα ήθελαν.

***

Η συνεπής και επίμονη προβολή από το ΚΚΕ των αποδείξεων ότι η διέξοδος από την καπιταλιστική βαρβαρότητα βρίσκεται στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, στη λαϊκή εξουσία, η απόδειξη που παρέχει το ΚΚΕ ότι η λαϊκή εξουσία μπορεί, ότι οι λαϊκές ανάγκες μπορούν να καλυφθούν, ότι ο πλούτος πρέπει να ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν, ορθώνει γερό τείχος άμυνας και βάση ισχυρής αντεπίθεσης από τη σκοπιά του εργατικού κινήματος.
Οσο κι αν σκούζουν τα τσακάλια, σ' αυτή τη γραμμή - της αντιμονοπωλιακής συσπείρωσης, σ' αυτό το στόχο - της λαϊκής εξουσίας, γι' αυτή τη συνείδηση - ότι ο πλούτος ανήκει σ' αυτούς που τον παράγουν, επιμένουν οι κομμουνιστές.
Μ' αυτήν τη γραμμή μπολιάζονται οι αγώνες, μπολιάζονται οι συνειδήσεις. Σ' αυτήν τη γραμμή της πραγματικής ρήξης με τα μονοπώλια και την εξουσία τους συσπειρώνονται εργατικές - λαϊκές δυνάμεις που μέχρι πρόσφατα κρατούσαν αποστάσεις από το στρατηγικό στόχο του εργατικού κινήματος, πυρήνας του οποίου και συνείδηση είναι το ΚΚΕ. Δυνάμεις που πλέον από την ίδια την πείρα τους αναγνωρίζουν πως το ΚΚΕ έγκαιρα έδειξε το χαρακτήρα της κρίσης ως καθαρόαιμης καπιταλιστικής κρίσης, έγκαιρα κάλεσε σε συσπείρωση για το κύριο, την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, έγκαιρα έδειξε τη διέξοδο και οργανώνει τον αγώνα έτσι που μια νικηφόρα έκβασή του να μη δίνει ανάσα στο σύστημα, αντίθετα να οδηγεί στο να πληρώσει ο ένοχος, τα μονοπώλια, να ανοίγει το δρόμο για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.

***

Αυτή τη δυναμική αναγνωρίζουν τα αστικά επιτελεία και καταφεύγουν σε αρθρογραφία που παραπέμπει σε δεκαετίες πίσω. Ετσι, μαζί με την τρομοκρατία περί του χάους που θα προκύψει αν δεν εφαρμοστεί η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου, ο λαός, λένε, πρέπει να φοβάται και τους κομμουνιστές.
Η σχετική αστική αρθρογραφία πάει κόντρα στη λαϊκή συνείδηση. Στη γνώση που έχουν αποκτήσει οι λαϊκές μάζες από την επαφή τους με το ΚΚΕ. Γνωρίζουν πως δεν υπάρχει εργατική κατάκτηση που να μην έχει τη σφραγίδα της ανιδιοτελούς προσφοράς του ΚΚΕ στον αγώνα. Δεν υπάρχει στοιχείο υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων που να μην έχει πληρωθεί με ποταμούς αίματος στους οποίους οι κομμουνιστές έχουν καταθέσει τα μέγιστα.
Αυτόν τον ακατάλυτο δεσμό του ΚΚΕ με τον κόσμο της δουλειάς προσπαθούν να διαρρήξουν οι αστοί δημοσιολόγοι και κάτι «εξ αριστερών» ψάλτες τους.
Η ταξική συσπείρωση, η καλύτερη οργάνωση της λαϊκής πάλης, η διαρκής αποκάλυψη τόσο του πυρήνα της αστικής πολιτικής αλλά και όσων τη στηρίζουν με όποιο φερετζέ, είναι συνεισφορά στον αγώνα για να νικήσει ο λαός, να ηττηθούν οι καπιταλιστές και η εξουσία τους. Οσο περισσότερο αυτό θα γίνεται κτήμα του λαού, κεντρικός στόχος της πάλης του, τόσο τα μικρά βήματα του σήμερα, θα γίνονται άλματα. Στον καιρό που ζούμε κάθε στιγμή, κάθε ώρα, κάθε μέρα συμβολής σ' αυτόν τον αγώνα χωρίς παρεκκλίσεις, μετράει. Σ' αυτόν τον αγώνα, ο «Ριζοσπάστης», το όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, καταθέτει καθημερινά εκείνη ακριβώς τη γνώση που απαιτείται για να πατά γερά στα πόδια της η εργατική τάξη, να μη φοβάται, να είναι σίγουρη ότι της ανήκει η νίκη, της ανήκει ο κόσμος όλος.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ